1. GAIXO NAGO, EMADAZU MUXU KOPETAN
Egunero bezala, Marta eskolara joana zen. Primeran gosaldu zuen eta poz-
pozik abiatu zen eskolara, baina bi ordu beranduago gaizki sentitzen hasi zen.
Masailak gorritu egin zitzaizkion, hotzikarak sentitzen zituen eta begi
disdiratsuak zituen.
Ez zen ezertaz ohartzen; zeharka ikusten zuen nola irakasleak idazten zuen eta
marrazten zuen arbelean eta nola bere gelakideek eskua altxatzen zuten
etengabe, birusez, urdaiez eta abarerez mintzatzen ziren bitartean.
Baina Martak ezin zuen ezer ulertu. Eserita zegoela, esku hotza eta leuna
bizkarrean sentitu zuen eta hau esan zion ahots batek; gaixo zaude, Marta.
Sukarra daukazu.
Jolasaldian bere aita hor zegoen zain. Pedriatarengana eraman zuen. Proba
pila bat egin zion, belarriak, begiak eta eztarria begiratu zizkion; Fonendoa
bularrean eta bizkarrean jarrita bere arnasa eta bere bihotzaren taupadak
entzun zituen eta galdera asko egin zion eztulari buruz.
Osasun-etxetik atera bezain laster, botikara joan ziren. Han oso botikari
atsegin batek jarabe batzuk eman zizkion eta eztularen kontrako goxoki
batzuk ere oparitu zizkion. Dena den, Marta hain zegoen gaixo non ez zuen
goxokiak jateko gogorik.
Azkenean, amonaren etxera iritsi ziren. Hau poza!, amona! .Martaren aitak
lanera joan behar zuen berréala eta azaldu zion amonari medikuak esandakoa
eta emandako botikak zeintzuk ziren.
Aitak, lanera joan aurretik, muxu bat eman zion kopetan eta alde egin zuen.
Amonak egin zuen lehenengo gauza eranztea izan zen. Goxo-goxo usaintzen
zuen pijama eman zion janzteko eta bere ohean oheratu zuen. Bere ohea oso
handia zen, gonbidatuena baino askoz ere handiagoa eta gainera bere
maindireak zuri-zuriak ziren eta batere zimurrik gabe.
Gero, Martak hartu behar zituen botikak prestatu zituen, hori bai! Laranja
zukuarekin batera. Horregatik, botikak txarrak baziren ere, ez zen ohartu
zukua bikaina zelako. Amonak hezegailua ere jarri zuen hobeto arnas zezan.

2. Martak galdetu zuen:
-Sukarrik badut?
Orduan, amona hurbildu zitzaion eta muxu handi bat eman zion kopetan.
Martak oso gustuko zeukan baina ez zuen ulertzen zein zen harremana muxua
eta sukarraren artean,
-Sukarra jeisten ari da. Telebista piztea nahi duzu? Edo irratia jartzea? Edo
ipuin bat kontatzea?
-Ez, amona. Bakarrik nahi dut nirekin geratzea.
Amona ohearen ertzean eseri zen, Martaren ondoan, eta eskua eman zion.
Bazirudien esku horrek gorputz osoa estaltzen zuela, eguzkia izkutatzen zela
eta gaua iristen zela. Hori zen logurearen seinale.
II
Martaren amonak ikusi zuenean bere biloba lo zegoela eta oso egokiro
arnasten zuela, altxatu zen poliki-poliki esna ez zedin.
Beste muxu bat kopetan emanez, sukarra jeisten ari zela egiaztatu zuen,
estalkiarekin estali zuen eta ixil-ixilik atera zen logelatik.
Jakin bazekien Martak ez zuela ongi jango, sukarra altua eta eztarriko mina
duzunean ezin duzulako ongi erantsi. Horregatik ondo pentsatu behar zuen zer
prestatu. Zerbait gustukoa izan behar zen, bitamina asko zeukana eta eztarritik
ongi pasako zena.
Amonak badaki, oso jakintsua baita, gaixo zaudenean, barazkiek eta fruituek
dituzten bitamina asko hartu behar direla ondo sendatzeko.
Sukaldean sartu aurretik amaren lanera eta aitarenera deitu zuen ongi zegoela
esateko. Berak badaki gurasoak izugarri arduratzen direla semea edo alaba
gaixo daudenean. Gero, zerrenda egin ostean, supermerkatura deitu zuen
eskaera egiteko. Etxera bidaltzeko esan zien ez baizuen bere biloba bakarrik
utzi nahi. Egun horretan diru asko gastatu zuen, mota guztietako frituak,
barazkiak eta yogurtak erosten.
Hau dena egin ondoren, jokuen eta ipuinen bila ibili zen. Ziurrenik Marta
askoz hobeto esnatuko zen eta jolasteko edo irakurtzeko gogoa izango zuen.

3. Beranduago, Martaren gustuko barazki purea prestatu zuen eta erretiluan jarri
zuen zukuarekin eta jogurtarekin batera.
Logelara itzuli zen, beste muxu bat eman zion sukarrik ez zuela
konprobatzeko eta berriro bere alboan eseri zen.
Egun horretan, amonak ezin izan zuen yoga-klasera joan, ezta erosketak egin
ezta bere lagunekin kafetxo bat hartu.
III
Arratsaldean , bere ama lanetik iztuli zenean muxu handi bat eman zion eta
besarkada handia ere bai. Martak purea, zukua eta jogurta jana zuela esan zion
eta askoz hobeto sentitzen zela.
Amonak zukuak eta ura etengabe eskaintzen zizkion, gaixo
zaudenean,likidoak hartzea oso ona baita.
Gainera, amonak arropa aldatu zion esnatu zenean izerditan blai zegoelako.
Amonak esaten du izerditzea oso ona dela, sendatzen ari zarela esan nahi du,
baina arropa busti bezain laster arropa lehorra jantzi behar da ez hozteko.
Egia esan, amonak asko asko daki. Martak oso ongi daki botikek ez dutela
sendatu, berak maitekiro prestaturiko bazkariek, bitaminez betetako edariek,
gorputz osoa hartzen duten besarkadek eta kopetan emandako muxuek baizik.
Martaren amonak eta amak luzaro hitz egin zuten gaixotasunez; eztulaz,
tripako minez eta begizuloez...
Martaren aita iritsi zenean, hirurak hizketan aurkitu zituen. Aitak oso nekatua
zegoela esan zuen. Orduan amona altxatu zen eta muxu bat eman zion
kopetan. Martak bazekien zergatik egiten zuen; sukarra zuen ala ez jakiteko.