4. ‘Bekend maakt bemind’
In Wageningen komen veel mensen samen uit allerlei landen. Dat zie je op
straat, op de markt, in winkels, op de universiteit. In dit wereldstadje met
ongeveer 160 nationaliteiten, past een jaarlijks terugkerend meertalig literair
festival.
Als samenwerkende organisaties bieden wij graag een podium aan mensen
die in hun moedertaal iets laten horen , iets van hun cultuur laten zien, in
de vorm van een vers, een gedicht, een verhaal, een lied. “Meertalig
literaire festival” in Wageningen is een perfecte gelegenheid om mensen uit
verschillende kringen bij elkaar te brengen. Tijdens deze bijeenkomst doen
zich mooie kansen voor om elkaar beter te leren kennen, ideeën met elkaar
te delen en sociale cohesie te bevorderen. De middag staat onder de regie
van Khalid Boudou, schrijver van ‘Het Schnitzelparadijs’.
Ook hebben we dit jaar een rondetafelgesprek georganiseerd onder leiding
van Jack Bogers. Daarin gaat een aantal mensen met elkaar in gesprek
over gewoontes en rituelen, die te maken hebben met het dagelijks leven.
Bijvoorbeeld: hoe gaan we om met familiebanden, ouderen, vriendschap en
liefde, maar ook : hoe verloopt een trouwerij, een begrafenis, wat zijn de
eetgewoontes, de feesten die worden gevierd?
Dit alles onder het motto ‘bekend maakt bemind’, een uitspraak van
Mustafa Çelik, die wij van harte onderschrijven en uitdragen.
Met dank aan alle deelnemers, namens de organisatoren,
4
5. Marian Heij, coördinator
Mustafa Çelik – Solidez
Masood Eslami – Chip Shop
Betsy Zaayer – bblthk…
Greet van Erp
Christ Elsten – Stichting Vluchtelingenwerk Midden Gelderland
Bert van Dorsten – Het Gilde-Samenspraak
Fred van der Knaap – Humanstisch Verbond
PROGRAMMA
Opening van het festival door Mustafa
Saeed Khatermehr en Alireza Kanaklu Iraanse Muziek
Jacinta Vigelandzoon Nederlands Gedicht
Sharita Gopal en Sadhna Sewpersad Hindi Gedicht
Mustafa Şahinturk Turks Gedicht
Ruth Eisen Duits Gedicht
Karim Hajji Marokkaanse Muziek
Jing Hang Guan Chinees Gedicht
Massimo Cavallini Italiaans Gedicht
Sarah El Farri Arabisch Gedicht
5
6. Vesna Gulin Kroatisch Gedicht
Mark Constandse Muziek (Bandoneon)
Pauze Met lekkere hapjes
Interview met Eyuo Baykus (Turks), Vesna Gulin (Kroatisch), Dora
Euson(Surinaams), Daniel Jelders (Chileens) en Lucas Grus (Pools) door
Jack Boogers.
Lina van der Leeuw Amerikaans Lied
Ansa Baykus-Wasim Urdu Gedicht
Wijnand Klaver Nederlandse Gedichten
Ali Hosine Iranese Muziek
Saeed Khatermehr Farsi Gedicht
Hindia Haji Ahmed Somalisch Lied
Maria Elisabeth Thwaites Spaans Gedicht
6
7. Dora Eeuson Papiamento Gedicht
Saeed Khatermehr en Alireza Kanaklu Iraanse Muziek
Afsluiting
7
10. Jacinta Vigelandzoon
Vriendschap
Het onaantastbare
Is het meest waardevolle
Dat een mens een ander kan geven
Aandacht,
Er zijn,
Tijd vrij maken
Wederkerigheid
Is de essentie
Van een hechte band tussen mensen
Er zijn grenzen
Aan wat een mens kan geven
Een mens is een mens
Mooie woorden
Zijn loos
Als het woorden zijn
Zonder inhoud
Goedmakertjes
Voor het niet geven
Afstand
Is de remedie
Voor verdriet
10
12. Sharita Gopal en Sadhna Sewpersad
Gebeds liedje of versje: Om Jai Jagdish
Om jai Jagdish hare
Swãmi jai Jagdish hare
Bhakt jano ke sankat
Dãs jano ke sankat
Kshañ men door kare
Om jai Jagdish hare
Jo dhyãve phal pãve
Dukh bin se man kã
Swami dukh bin se man kã
Sukh sampati ghar ãve
Sukh sampati ghar ãve
Kasht mite tan kã
Om jai Jagdish hare
Mãt pitã tum mere
Sharañ paðoon main kiski
Swãmi sharañ paðoon main kiski
Tum bin aur na doojã
Prabhu bin aur na doojã
Ãs karoon main jiski
Om jai Jagdish hare
12
14. Sharita Gopal en Sadhna Sewpersad
Gebeds liedje of versje: Om Jai Jagdish
O, Heer van het hele heelal!
Machtige Heer van het hele heelal,
al onze kwellingen zijn U toegewijd.
Al onze smarten zijn U toegewijd.
Ontneem ons alle zorgen,
o, Heer van het hele heelal.
Hij, die is ondergedompeld in devotie,
hij plukt de vruchten van Uw liefde.
Heer, hij plukt de vruchten van Uw liefde,
zwevend op een wolk van comfort,
zwevend op een wolk van comfort,
vrij van alle wereldse problemen.
O, Heer van het hele heelal!
Gij zijt Moeder en Vader.
Aan Uw voeten zoek ik eeuwige waarheid,
Heer, aan Uw voeten
zoek ik eeuwige waarheid.
Er is niemand anders dan U, Heer.
Er is niemand anders dan U, Heer.
14
15. U, Hoeder van al onze hoop,
O, Heer van het hele heelal.
15
16. Mustafa Şanhinturk
Birliğe Ulaş
Beri gel, daha beri, daha beri.
Bu yol vuruculuk nereye dek böyle?
Bu hır gür, bu savaş nereye dek?
Sen bensin işte, ben senim işte.
Ne diye bu direnme böyle, ne diye?
Ne diye aydınlıktan kaçar aydınlık, ne diye?
Topumuz bir tek olgun kişiyiz, bir tek,
ne diye böyle şaşı olmuşuz, ne diye?
Zengin yoksulu hor görür, ne diye?
Sağ soluna yan bakar, ne diye?
İkisi de senin elin, ikiside,
peki, kutlu ne, kutsuz ne?
Topumuz bir tek inciyiz, bir tek.
başımız da tek, aklımız da tek.
Ne diye iki görür olup kalmışız
iki büklüm gökkubbenin altında, ne diye?
Sen habire gevele dur bakalım,
habire 'usul boylu birlik çam ağacı' de,
sonu nereye varır bunun, nereye?
16
17. Şu beş duyudan, altı yönden
varını yoğunu birliğe çek, birliğe.
Kendine gel, benlikten çık, uzak dur,
insanlara karıl, insanlara,
insanlarla bir ol.
İnsanlarla bir oldun mu bir madensin, bir ulu deniz.
Kendinde kaldın mı bir damlasın, bir dane.
Erkek arslan dilediğini yapar, dilediğini.
Köpek köpekliğini ede durur, köpekliğini.
Tertemiz can canlığını işler, canlığını.
Beden de bedenliğini yapar, bedenliğini.
Ama sen canı da bir bil, bedeni de,
yalnız sayıda çoktur onlar, alabildiğine,
hani bademler gibi, bademler gibi.
Ama hepsindeki yağ bir.
Dünyada nice diller var, nice diller,
ama hepsin de anlam bir.
Sen kapları, testileri hele bir kır,
sular nasıl bir yol tutar, gider.
Hele birliğe ulaş, hır gürü, savaşı bırak,
can nasıl koşar, bunu canlara iletir.
Mevlana Celaleddin Rumi
17
19. Mustafa Şanhinturk
Kom tot verbinding
Kom, kom dichterbij. Dichterbij!
Woekerwinst en buit: hoe lang nog?
De ruzie, de oorlog, hoe lang nog?
Jij bent ik en ik ben jij.
Waarom deze weerstand?
Waarom verdwijnt er licht uit het licht?
We komen allemaal van dezelfde geest,
onze hersenen en hoofden ook.
Waarom zien wij dat niet, waarom?
De rijken vernederen de armen, waarom?
Rechts kijkt met een vreemde blik naar links, waarom?
Beiden zijn aan je eigen hand, allebei,
Zeg maar, wat is noblesse en wat is dat niet?
Samen zijn wij één parel, slechts één.
Wij zijn één, met hoofd, met één verstand.
Waarom blijven wij steken in het wij en het zij?
Onder de koepel van de hemel groeit een kloof, waarom?
Steeds weer vertel je waanzin,
zoals “ regels lengte samen dennenboom ”
Waartoe dient die, waartoe?
19
20. Vijf zintuigen, zes aanwijzingen
brengen het zelf naar het land der Vereniging.
Wees helder bewust, verlaat je ego en neem afstand.
Toon interesse voor iedereen en verbind je met hen.
Steeds als je met iemand je verenigt, ben je een oceaan.
In je eentje slechts een druppel, een korrel graan.
Een leeuw doet wat die wil, wat die wil.
De hond gedraagt zich als een hond.
Een schone geest werkt aan de schoonheid.
Het lichaam doet zijn werk.
Geloof dat alle geesten één zijn.
Geloof dat alle lichamen één zijn,
Net als amandelen, duizenden tegelijk.
Als olie gedeeld door allen.
In de wereld zijn er veel talen, zoveel.
Ze hebben maar één betekenis:
als de beker breekt, mag het water weer samen stromen.
Verenig je dus met iedereen, laat ruzie, stop oorlog.
Zie hoe de geest verder spoedt
om dit door te vertellen aan andere geesten.
Mevlana Celaleddin Rumi
20
22. Elsa Eisen
Herbstfärbung
Die Sommerzeit, sie ist vorbei,
mit ihr die Blütenzeit, die Blumenpracht,
der Herbst kommt schleichend übernacht.
Das viele Grün hat er nun satt,
bunt färbt er kurzerhand das Blatt.
Malerisch, bezaubernd schön,
kann man die Bäume, Sträucher sehn.
In bunten Farben, rot, gelb, braun,
ein Genuss für’s Auge anzuschau’n.
Leider ist von kurzer Dauer diese Pracht.
Der Herbstwind braust, und übernacht
sind die Bäume kahl und leer.
Die bunten Blätter sind nicht mehr.
Doch in der Wurzel steckt die Kraft,
die neues Leben wieder schafft.
Des Menschen Herz ist traurig gestimmt,
weil der Sommer nun Abschied nimmt.
Doch nach der kalten Winterzeit
ist der Frühling nicht mehr weit.
22
23. Herfst
Het gedicht van mijn moeder Elsa Eisen (Zuid Duitsland) gaat samengevat
over de vergankelijkheid van de natuur als symbool voor het menselijk
leven.
De zomer met al zijn mooie bloemen en genot wijkt voor de kleurenpracht
van de herfst. Stevige stormen blazen echter in de nacht de bomen kaal.
Wat blijft is de kracht die in de wortel schuilgaat en het vertrouwen dat na
elke winter weer een nieuwe lente komt.
Jing Hang Guan
23
24. Op de Stork Toren
De zon is ver achter de bergen.
De gele rivier vloeit naar zee.
Om verder zicht te kunnen kijken,
moet je een stap hoger in de toren.
24
26. Sarah El Farri
Dima kantmena nensak walakin 9albi kayfekarni fik ,
ana 9albi mat nsa alayaam ana mabghit nerja3lik li baynatna koulchi fate,
ila kanet ghalta mandichi 3liha neghdeb o nweli lik,
bel7a9 ntina bi3ti 7obi o gonti 3ahdi ntina kedab o ana ba9a mtiy9a fik,
ana nfedal jra7 o manwelichi lik!!!!
Ik had altijd gehoopt je te kunnen vergeten, maar mijn hart staat dat niet
toe.
Mijn hart is diep gekwetst.
Vergeet maar de leuke tijd die we samen hebben beleefd.
Ik wil niet meer terug naar jou!
Alles wat tussen ons was, is voorbij!
Als het verkeerd is wat ik zeg, dan keer ik op mijn schreden terug, dan zie
ik deze misstap door de vingers.
Maar ik zie het niet verkeerd, want jij bent mij vergeten en hebt iemand
anders mijn plaats in je hart laten innemen.
Ik neem liever de pijn voor lief, dan terug te keren naar jou!!!!
26
27. Vesna Gulin
NE ZAPOCINJI SVADJU
Ne zapocinji svadju
Svadja pravi buku
Buka kida zivac
Zivac vuce noz
Noz sijece glavu
Glava ima brata
Brat trazi svadju
Ne zapocinji
GEEN RUZIE BEGINNEN
Geen ruzie beginnen.
Ruzie maakt herrie.
Herrie knipt een zenuw door.
Die zenuw trekt aan het mes.
Het mes hakt een hoofd af.
Het hoofd heeft een broer.
Die broer zoekt weer ruzie:
Niet beginnen.
Vesna Gulin
27
28. Vesna Gulin
ZADNJA LJUBAVNA RIJEC
U bolnici, u tudjoj zemlji.
Nije li bila sudbina da se dvoje
davnih ljubavnika sretnu ostarjeli
u prepunoj ambulanti pred vratima lijecnika?
Ona nista ne vidi niti s ocalima,
on ne moze sjesti od boli u kuku.
Razmislja, koje im bijahu zadnje rijeci, nekoc?
Prva je usla lijecniku i vise se nije vratila.
On je izmislio zadnju rijec
i napustio bolnicu ozdravljen.
HET LAATSTE LIEFDESWOORD
In een ziekenhuis, in een vreemd land-
Wilde het lot dat twee
geliefden van weleer en bejaard nu
elkaar zouden ontmoeten in een overvolle kliniek,
voor de deur van een dokter?
Zij zei niets, ondanks haar bril.
Hij kon niet zitten van de pijn in de zij.
Hij dacht na – wat waren hun laatste woorden, ooit, lang geleden?
Zij ging als eerste bij de dokter naar binnen,
28
29. maar kwam niet meer terug.
Hij verzon het laatste woord
en verliet hersteld het ziekenhuis.
Slavko Mihalic
29
30. Lina van der Leeuw
Amazing grace
Amazing grace, how sweet the sound
That saved a wretch like me
I once was lost, but now I'm found
Was blind, but now I see
't Was grace that tought my heart to fear
And grace my fears relieved
How precious did that grace appear
the hour I first believed
Through many dangers, toils and snares
I have already come
It's grace that brought me save thus far
and grace will lead me home
Amazing grace, how sweet the sound
That saved a wretch like me
I once was lost, but now I'm found
was blind, but now I see
Was blind, but now I see!
30
31. Lina van der Leeuw
Geweldige genade
Geweldige genade, hoe zoet is het geluid
Dat een zondaar als ik redde.
Ooit was ik verloren, maar nu ben ik gevonden.
Ik was blind, maar nu kan ik zien
Het was genade die mijn hart leerde te vrezen
En genade die mijn angsten verlichtte.
Hoe wonderlijk openbaarde zich die genade
Het uur dat ik voor het eerst geloofde.
Door vele gevaren, moeiten en valkuilen
Ben ik al gegaan.
Het is genade die me veilig zover bracht
En genade zal me thuisbrengen.
Geweldige genade, hoe zoet is het geluid
Dat een zondaar als ik redde.
Ooit was ik verloren, maar nu ben ik gevonden.
Ik was blind, maar nu kan ik zien.
Ik was blind, maar nu kan ik zien!
31
33. Ansa Baykus-Wasim
Een
Ik weet niet wie ik ben.
Ik ben geen gelovige op weg naar de moskee,
noch een goddeloze.
Ik ben niet schoon, niet vuil,
geen Mozes en geen Farao.
Ik weet niet wie ik ben.
Ik ga niet om met zondaars, noch met heiligen.
Ben gelukkig noch ongelukkig.
Ik behoor niet tot ‘t water, noch de aarde,
ook niet ‘t vuur of lucht.
Ik weet niet wie ik ben.
Ook ken ik niet het wonder van religie.
Ik stam niet af van Adam, niet van Eva.
Ik gaf mezelf geen naam.
Hoor niet bij hen die smeken en die bidden,
noch bij die verdwaalden.
Ik weet niet wie ik ben.
Ik was er in ’t begin, ik zal er zijn aan ’t eind.
Ik ken niemand anders dan de Ene.
Wie kan er wijzer zijn dan Bulleh Shah?
Wiens Meester zal me steeds behoeden?
33
35. Wijnand Klaver
TREMOLO
Tussen aloës, cacteeën,
zingt hij zijn lied,
een jeremiade
van verdriet.
Melodie gebaard uit weeën
rilt zijn gitaar;
een klankmyriade
klaagt om haar.
Zij heeft ogen, zwarte zeeën,
zwelgende vloed
en als een tornado
jaagt haar bloed.
Twee ivoren orchideeën
staan in het haar,
een zwarte cascade
vol gevaar.
Zijn haar kussen Elyseeën,
zo warm en rond,
vol Amontillado
is haar mond.
35
36. Tussen hoge Pyreneeën
gaapt haar ravijn
zo glanzend als jade,
donkere wijn.
Daarom dragen zij getweeën,
hij, zijn gitaar,
een klaagserenade
op aan haar.
36
37. Wijnand Klaver
HARTSVRIENDEN (1)
Toen ik schiep
“Tussen aloës, cacteeën,
zingt hij zijn lied,
een jeremiade
van verdriet”,
was ik toen dichter
bij Uw verlangen
dat met mij wandelde
in de hof,
onze hemel in de ochtend,
en bent U nu verder
met mijn verwachting
van Uw komst,
of dragen wij getweeën
nog steeds
“een klaagserenade
op aan HAAR”?
HARTSVRIENDEN (2)
Toen Ik schiep
de hemel en de aarde
en de wateren onder de aarde
en de hof, jouw hemels paradijs
en je vrouw Eva,
was Ik toen dichter
bij je verlangen
dat met Mij wandelde
in de avondkoelte,
en ben jij nu verder
met je verwachting
van Mijn komst,
en dragen Wij getweeën
nog immer
het loflied op
aan HEM....?!
37
51. Hindi Haji Ahmed
Oproep voor vrede
Ik wil graag vrede, vrede, vrede.
Moge Allah ons zegenen.
Vrede, vrede voor ons land, vrede voor ons volk.
Vrede, vrede voor ons land, vrede voor ons volk.
Bidden voor ons land, voor vrede, amen, amen.
Ik wil graag vrede, vrede, vrede.
Ik wens een goed en rechtvaardig bestaan voor iedereen.
Vrede, vrede voor ons land, vrede voor ons volk.
Vrede, vrede voor ons land, vrede voor ons volk.
Bidden voor ons land, voor vrede, amen, amen.
Ik wil graag vrede, vrede, vrede.
Wij willen geen stamverdeling meer,
51
52. maar ‘t algemeen belang voor ons volk.
Vrede, vrede voor ons land, vrede voor ons volk.
Bidden voor ons land, voor vrede, amen, amen.
52
53. Maria Elisabeth Thwaites
El otoño a llegado
El otoño a llegado
Dias grises y nublados
los dias lluviosos han comensado
y la hora a cambiado.
El otoño a llegado
y las hojas se han secado
sopla el viento y las hojas
caen lentamente en un momento
Las las hojas caen sobre las setas
comemos castaña comemos granada
comemos de todo hasta manzanas
llueve en toda holanda y el tiempo nos hacompaña
El sol se escondio y la lluvia volvio
las hojas se cayeron por que de color maron se volvieron.
Las chaquetas volvieron y los bañadores se fueron.
53
54. Maria Elisabeth Thwaites
De herfst is binnen gekomen
De herfst is binnen gekomen.
De dagen zijn grijs en donker.
Het begint te regenen.
en het uur is gewijzigd.
De herfst is binnengekomen.
De bladeren zijn gedroogd.
De wind waait hard.
De bladeren vallen op de paddenstoelen.
Wij eten kastanjes.
Wij eten granaatappels.
Wij eten alles en ook appels.
Het regent in heel Nederland.
De herfst houdt ons vast.
De zon gaat weg en de regen keert weer.
De bladeren vallen.
Omdat ze bruin zijn geworden.
De warme jassen zijn terug
En de bikini’s zijn verdwenen.
54
55. Dora Eeuson
Kompa Nanzi I e baka pintá
Shon Arei tabatin un tereno grandi, ku tabata yen di bringamosa. Nada e no
por hasi ku e tera. P'esei el a bai buska un hende, ku ker a rosa e luga.
Esun ku por rosa e tera, sin grawata su kurpa, lo hana un baka grandi i
gordo. Ma esun ku grawata, lo mester kaba su bida na palu di horka.
Ningun hende no ker a bai purba. Tur tin gana di hana e baka, ma ora nan
korda so, ku kasi sigur Shon Arei lo laga horka nan, nan ta laga e kos ei
para.
Nanzi tambe a pensa e kos ei masha bon. Te un dia e no por a wanta mas.
El a konta Shi Maria, ku awe lo e bai purba su suerte. Shi Maria a yora:
"Nanzi, nunka mas lo mi weta bo. Ta kon bo tin asina gana di kos? Laga e
baka keda na su luga."
Ma Nanzi tabata terko, el a bai tog. Yegando palasio, Shon Arei a lague bini
serka dje. E ker a mira e hende ku a bin buska su morto. Shon Arei a hari
chikichiki, ora el a mira Nanzi. Sin embargo e di kune: "Ta gana di muri bo
tin? Ni bieu bo no ta."
"No, Shon Arei, mi no tin gana di muri, ni lo mi no muri tampoko. Ma e baka
si lo mi hana. Mi tin un fabor si di pidi Shon Arei. Prome ku mi rosa e tera,
lo mi ke skohe mi baka. Mi ta spera ku Shon Arei lo no tin nada kontra."
"Wel, no, Nanzi. Sigui mi."
55
56. Nanzi a kana bon mucha tras di Shon Arei, te ora nan a keda para dilanti di
algun baka bunita i gordo.
"Shon Arei, lo mi por hana esun bunita aki?" Nanzi a mustra un baka
gordisimo i tur pinta.
"Sigur no, Nanzi, ta bon. Mira pa bo gana e baka, tende! Hasi bo best!"
Un kopra a bin buska Nanzi p'e rosa e tera. Nanzi a kuminsa traha, ma e
bringamosanan a dun'e masha gana di grawata su kurpa. El a hisa kara
mira di banda p'e wak e kopra. Esaki tabata wak e bon. Poko mas aleu el a
mira su baka.
"Kopra, kopra, bo sa ta kua baka ta pa mi? Ta esun ku tin un mancha aki,
un mancha aya, un mancha p'aki, un mancha p'ei."
Turesten Nanzi tabata grawata na su smak e luganan ku e ta mustra. Kada
be ku e ta sinti ku e mester grawata, e ta mustra e kopra kaminda e baka ta
pinta. Den menos ku mei ora el a rosa e tereno. E kopra i soldanan mester
a deklara ku Nanzi no a grawata su kurpa niun ora so. Nan no a
kompronde, ku ta grawata Nanzi tabata grawata, kada be ku e ta papia ku
nan. Asina Nanzi a gana su baka grandi i gordo.
Kantando kontentu na bos haltu el a bolbe kas. Shi Maria i e yunan a kore
bin kontr'e. Nan a bras'e, sunchi e ku masha grasia. Tur e tempu nan
tabatin miedu, ku nunka mas nan lo no mir'e. P'esei nan a grita:
"Biba Papa Nanzi!"
56
57. Dora Eeuson
Nanzi en de gevlekte koe
De koning had een groot stuk grond vol brandnetels. Hij kon er niets mee
beginnen. Daarom ging hij op zoek naar iemand die de plek wilde wieden.
Wie het stuk land kon schoonmaken zonder zich te krabben, zou een grote
vette koe krijgen. Maar wie zich krabde, zou zijn leven aan de galg
eindigen. Niemand durfde het aan. Ze wilden wel allemaal de koe krijgen,
maar als ze er alleen al aan dachten, dat de koning hen zo goed als zeker
zou laten ophangen, zagen ze ervan af.
Ook Nanzi dacht erover na. Totdat hij het op een dag niet langer kon
uithouden. Hij vertelde aan Shi Maria dat hij van daag een gokje zou gaan
wagen. Shi Maria huilde: ‘Nanzi, nooit zal ik je meer terugzien. Hoe kun je
toch zo hebberig zijn? Laat die koe toch waar ze is.’
Maar Nanzi was koppig: hij ging toch. Toen hij bij het paleis kwam, liet de
koning hem bij zich komen. Hij wilde de man wel eens zien die zijn dood
kwam opzoeken. De koning lachte in zijn vuistje toen hij Nanzi zag.
Maar hij zei tegen hem: ‘Heb je nu al zin om dood te gaan? Je bent nog niet
eens oud.’ ‘Nee, meneer de koning, ik heb geen zin om te sterven en ik ga
ook niet dood. Maar die koe zal ik krijgen. Alleen moet ik U om een gunst
vragen, meneer de koning. Voordat ik de grond schoonmaak, zou ik mijn
koe willen uitkiezen. Ik hoop dat U daar niets op tegen hebt.’
‘Nee hoor, Nanzi,’ zei de koning. ‘Kom maar mee.’ Nanzi liep braaf achter
de koning aan, totdat ze bleven staan bij een paar mooie, vette koeien.
57
58. ‘Meneer de koning, zou ik deze mooi kunnen krijgen?’ Nanzi wees een
enorm dikke koe aan, die helemaal gevlekt was. ‘Natuurlijk, Nanzi, het is
goed. Zorg dat je de koe verdient, hè? Doe je best!’
Een korporaal kwam Nanzi halen om de grond schoon te maken. Nanzi
begon te werken, maar de brandnetels bezorgden hem veel jeuk zodat hij
zin kreeg om zich te krabben. Met een schuin oog keek hij naar de
korporaal. Deze hield hem goed in de gaten. Een eindje verderop zag hij
zijn koe staan.
‘Korporaal,’ zei Nanzi, ‘weet je welke koe voor mij is? Het is die ene met
een vlekje hier, een vlekje daar, een vlekje hier, een vlekje daar.’ Terwijl hij
dat zei, krabde Nanzi zich naar hartenlust op de plekken die hij aanwees.
Elke keer dat hij zo’n jeuk had dat hij zich moest krabben, wees hij de
korporaal de plekken aan, waar de koe gevlekt was. Binnen een half uur
had hij het stuk grond gewied.
De korporaal en de soldaten móésten wel verklaren dat Nanzi zich geen
enkele keer gekrabd had. Ze begrepen niet dat elke keer als Nanzi met hen
praatte, hij zich ook aan het krabben was. Zo verdiende Nanzi zijn dikke
vette koe. Vrolijk zingend ging hij naar huis. Shi Maria en de kinderen
renden hem tegemoet. Ze omhelsden en zoenden hem hartelijk. Zij waren
al die tijd bang geweest dat zij hem nooit meer terug zouden zien. Daarom
riepen ze: ‘Leve Papa Nanzi!’
58
