Ciągłe znieczulenie podpajęczynówkowe z cewnikiem Willey Spinal.

1. Ciągłe znieczulenie podpajęczynówkowe
z zastosowaniem cewnika Wiley Spinal
Andrzej Daszkiewicz

2. Ciągłe znieczulenie podpajęczynówkowe - zalety
• frakcjonowane podawanie LZM aż do uzyskania pożądanego zakresu
znieczulenia
• przedłużanie czasu znieczulenia kolejnymi dawkami LZM
• stabilność hemodynamiczna
• analgezja pooperacyjna

3. Ciągłe znieczulenie podpajęczynówkowe - wady
• trudności techniczne przy zakładaniu cewnika do przestrzeni
podpajęczynówkowej
• częstsze parestezje
• częstsze traumatyczne (krwawe) nakłucia
• dłuższy czas rozwijania się znieczulenia (mniejsza dawka, ograniczona
dystrybucja) – konieczna cierpliwość
• częstsze PDPH
• większe ryzyko powikłań neurologicznych (zespół ogona końskiego,
przetrwałe parestezje)
• powikłania infekcyjne? - wykonywanie znieczulenia w sterylnym
fartuchu operacyjnym?

6. Ciągłeznieczuleniepp
roztwórhiperbarycznyiplain

7. Zalecenia postępowania zmniejszające ryzyko
powikłań neurologicznych
po znieczuleniu podpajęczynówkowym ciągłym
• cewnik wprowadzaj do przestrzeni podpajęczynówkowej na 2 cm –
ograniczenie migracji doogonowej i gromadzenia się LZM w okolicy
krzyżowej
• w przypadku nieadekwatnego znieczulenia – zmień ułożenie chorego,
zmień baryczność LZM zamiast dodawać tego samego leku co
wcześniej
• ułóż pacjenta nieznacznie w pozycji Trendelenburga
• jeżeli pomimo podania dawki 25 mg bupiwakainy nie wystąpiło
adekwatne znieczulenie – odstąp od tej techniki

8. Podsumowanie
• powinno być zarezerwowane dla pacjentów z wysokim ryzykiem
powikłań okołooperacyjnych, szczególnie ze strony układu krążenia,
którzy odniosą korzyść z frakcjonowanego podawania LZM
• wzmożona obserwacja w okresie pooperacyjnym pod kątem
wystąpienia objawów neurologicznych

9. Dziękuję za uwagę
andrzej.daszkiewicz@hotmail.com