ay nagsasaad kung kailan naganap o magaganap ang kilos na taglay ng pandiwa. Mayroon itong tatlong uri: may pananda, walang pananda, at nagsasaad ng dalas.
ay nagsasaad kung kailan naganap o magaganap ang kilos na taglay ng pandiwa. Mayroon itong tatlong uri: may pananda, walang pananda, at nagsasaad ng dalas.
Halimbawa ng mga Lathalain sa Filipino Journalism. Ang mga lathalain ay nakuha din lamang sa bro-browse ko sa internet. Subalit ito ay pinaghirapan ko sa pag-hahanap ng mga ito.
Mga alamat na nahahati sa dalawa: piksyon at di-piksyon. Mga Piksyon: Ang Leon At Ang Daga, Ang Alamat ng Pinya, Ang Alamat ng Mangga, ALAMAT NG MAKOPA, ALAMAT NG LANSONES. Mga di-piksyon: Karera atbp.
Halimbawa ng mga Lathalain sa Filipino Journalism. Ang mga lathalain ay nakuha din lamang sa bro-browse ko sa internet. Subalit ito ay pinaghirapan ko sa pag-hahanap ng mga ito.
Mga alamat na nahahati sa dalawa: piksyon at di-piksyon. Mga Piksyon: Ang Leon At Ang Daga, Ang Alamat ng Pinya, Ang Alamat ng Mangga, ALAMAT NG MAKOPA, ALAMAT NG LANSONES. Mga di-piksyon: Karera atbp.
1. Heto na ang
magkapatid,
nag-uunahang
pumanhik.
Dalawang batong itim,
malayo ang nararating.
Kay lapit-lapit na
sa mata, di mo pa
rin makita.
Batong marmol na
buto, binalot ng
gramatiko.
Baboy ko sa
pulo, ang
balahibo’y
pako.
Nakayuko ang reyna di
nalalaglag ang korona.
Isang prinsesa
nakaupo sa
tasa
Ate mo, ate ko,
ate ng lahat ng
tao.
2. Isang tabo,
laman ay pako
Kung tawagin nila’y “santo”
hindi naman milagroso.
Bulaklak muna ang dapat
gawin, bago mo ito kanin. Nakatalikod
na ang
prinsesa, ang
mukha’y
nakaharap pa
Isang
pamalu-palo,
libot na libot
ng ginto
Bahay ni
Gomez,
punung-puno ng
perdigones
Kumpul-kumpol
na uling, hayon
at bibitin-
bitin.
Isda ko sa
maribeles nasa
loob ang kaliskis
3. Sinampal ko
muna bago
inalok. Nang munti pa ay paruparo,
nang lumaki ay latigo.
Ang anak ay nakaupo na, ang
ina’y gumagapang pa.
Nang sumipot sa
maliwanag, kulubot
na ang balat.
Ulan nang ulan, hindi pa rin
mabasa ang tiyan.
Gulay na granate ang kulay,
matigas pa sa binti ni
Aruray, pag nilaga ay
lantang katuray.
Maliit na bahay, puno ng mga
patay.
Hinila ko
ang
tadyang,
lumapad ang
tiyan.
4. May puno walang bunga, may
dahon walang sanga.
Hayan na si
kaka bubuka-
bukaka.
Nagtago
si Pedro
nakalabas
ang ulo
Dumaan ang
hari,
nagkagatan ang
mga pari.
Bumili ako ng alipin, mataas
pa sa akin.
Isa ang
pasukan,
tatlo ang
labasan.
Kung kailan mo
pinatay, saka pa
humaba ang
buhay.
Walang sala ay ginapos,
tinapakan pagkatapos.
5. Kaban ng
aking liham,
may tagpi
ang ibabaw.
Dikin ng
hari,
palamuti sa
daliri.
Isang hukbong
sundalo, dikit-dikit
ang mga ulo.
Malambot na parang ulap,
kasama ko sa pangangarap.
Ako’y aklat
ng panahon,
binabago
taun-taon.
Alalay kong bilugan, puro tubig
ang tiyan.
Itapon mo kahit
saan, babalik
sa
pinanggalingan.
Nagbibigay
na,
sinasakal
pa.
6. Isang butil ng
palay, sakop
ang buong
buhay.
Hinila ko
ang baging,
sumigaw
ang
matsing.
Isang pirasong tela lang ito,
sinasaluduhan ng mga sundalo.
Panakip sa
nakabotelya,
yari lata.
Hindi hayop,
hindi tao,
pumupulupot
sa tiyan mo.
Sa buhatan
ay may silbi,
sa igiban
ay walang
sinabi.
Lumuluha walang
mata, lumalakad
walang paa.
Sa araw ay
bungbong, sa
gabi ay dahon.