SlideShare a Scribd company logo

bindokuzyüz93 Sayı 01

•
•
I
IKHALMED

Merhaba, Sizlere yeni projemizi sunmaktan mutluluk duyuyoruz. İKHALMED olarak yolu İKHAL’den geçen herkesi buluşturacağımız E-dergimiz “bindokuzyüz93” ile karşınızdayız. Hayata bakış açılarımızı, hobilerimizi ve mesleki bilgilerimizi paylaşabileceğimiz bu platformda keyifli ve öğretici bir birliktelik hedefliyoruz. Hemen şimdi profilimizdeki linke tıklayarak ilk sayımızı okumaya başlayabilirsiniz. Keyifli okumalar, Sevgiyle kalın Dergi Bindokuzyüz93 // Sayı 01 // Haziran 2019

Self Improvement
1 of 76
Download to read offline
1
İKHALMED 2019 © Her hakkı saklıdır. bindokuzyüz93 İmtiyaz Sahibi İKHALMED Genel Yayın Yönetmeni Mehmet YİĞİT Yazı İşleri Sorumlusu Ezgi Yaren AKYOL Görsel Tasarım Yağmur YILDIZ Kapak Onur ALTUN Editörler Utku ÇİL Mustafa Kemal OLCAY Oğuz Can ERGİN İrem BAĞLARBAŞI Halid Bahadır ERGÜL
İKHAL’DEN - İKHALMED’DEN 5İkhalmed Organizasyon Şeması..................6 İkhalmed Etkinlikleri...................................10 Köylü Olmak.................................................13 Geleneksel İkhal Scrabble Turnuvası.........15 Geleneksel İkhal Kan Bağışı........................16 .... BU SAYIYA ÖZEL Samsun ve Milli Mücadele...........................18 Ne İşin Var Afrika’da....................................21 Elektrikli Araç Yolculuğu ve Sıfır Emisyon................................................25 .... 17 SAĞLIK VE YAŞAM Sağlıklı Beslenme SSS..................................27 ..... 26 YURT DIŞINDA EĞİTİM Yurt Dışında Eğitim.....................................31 Almanya’da Doktora.....................................34 Romanya’da Tıp Okumak.............................37 ..... 30 KARİYER Özgeçmiş 101................................................44 Venüs’ün Kadınları İş Başında.....................46 43 MESLEK TANITIMI Endüstri Mühendisliği..................................50 Hukuk............................................................53 .... 49 HOBİ İzcilik 101.......................................................58 Vizyona Girecek Filmler...............................61 Utku & Chill..................................................64 .... 57 SANAT Bir Şey Olmak...............................................68 4 Sahne 4 Oyun 1 Deneyi.............................70 Çizimler - GPA..............................................72 Çizimler - KK................................................74 67 İçindekilerİçindekiler
MERHABA DEĞERLİ İKHALMEDLİLER, Derneğimizin yeni bir projesi sayesinde sizlerle tekrar buluşmanın sonsuz mutluluğunu yaşamaktayız. İKHALMED Dergisi gün itibariyle yayın hayatına başlamış bulunmaktadır. Mutluluğun paylaşıldığında, tecrübelerin aktarıldığında, hayatların dokunulduklarında güzelleşeceğine inanarak çıktığımız bu yolda, siz değerli mezunlarımızın hayatlarındaki tecrübe ve hobilerini, kültür ve sanata bakış açılarını, inceleyip öğrendikleri ve takip ettikleri konuları biraz farklı bir mecrada birleştirmeyi, pay olduğunuz konularda paydaş olmayı hedefliyoruz. Hem hayatını kurgulayan hem de hayat kurgusunu şekillendirmek isteyenlere farklı bir rehber, can sıkıntısından kurtulmanın ilk neşesi, öğrenmenin alfabesi olsun, hayatımıza yön versin, biraz da bizi uzaklara götürsün istedik. Konu dağarcığının olumlu ama nispeten zorlandığımız yanlarını geniş pencereden, az bakıp çok görmeye çalışarak, toplumun ve insanlığın manevi değerlerine konu farketmeksizin aynı yakınlıkta, taraf olunan konularda her kesime aynı hassasiyet ve mesafede bulunup, birliklerin gücünü benimsemeye çalıştık. Birbirinden farklı projeleri aksiyona geçirmiş, yollardaki zorlukları aynı özveri ve tutumla ele almış, hayatını dernek işleriyle paylaşmış ve 6 yılı aşkın süredir, biriken dernek ekibimizin, konunun buralara gelmesinde çeşitli süre ve süreçlerde bizlerle olmuş, bize yardımlarda bulunmuş, emeklerimize emek katmış her bir bileşenine sizler huzurunda tekrar teşekkür etmek, minnet duygularımı tüm ekibimiz adına sunmak isterim. Umarım bu vesileyle yolu İKHAL’den geçmiş olanların yoluna yine İKHAL’den geçenler dokunmuş olur. Saygılarımla, IKHAL MEZUNLAR DERNEGI YÖNETIM KURULU BASKANI MEHMET YIGIT genel yayın yönetmeni 4
İKHALMED -DEN İKHALMED ETKİNLİKLERİ KÖYLÜ OLMAK Mustafa Kemal Olcay İKHAL ETKİNLİKLERİ 5
İstanbul Köy Hizmetleri Anadolu Lisesi Mezunlar Derneği ORGANİZASYON ŞEMASI YÖNETİM KURULU MehmetYiğit Yönetim Kurulu Başkanı Ece Acukçu Genel Sekreter Mirace Eda Hocaoğlu Yönetim Kurulu BaşkanVekili Halid Bahadır Ergül Yönetim Kurulu Üyesi GamzeTürker Yönetim Kurulu Üyesi Hidayet Kılıç Yönetim Kurulu Üyesi Onur Altun Yönetim Kurulu Üyesi Utku Çil Yönetim Kurulu Üyesi DENETİM KURULU M. Raşit Akgün Denetim Kurulu Başkanı Aykut Ayyıldız Denetim Kurulu BaşkanVekili Mustafa Kemal Olcay Denetim Kurulu Üyesi Ebru Çakmak Denetim Kurulu Üyesi Oğuz Can Ergin Denetim Kurulu Üyesi
DEPARTMANLARIMIZ İNSAN KAYNAKLARI Gaye Gizem Açıkgöz İnsan Kaynakları Direktörü Melike Kürüm İnsan Kaynakları Direktörü Ömer Furkan Demircioğlu Departman Sorumlusu Aysu Çelik Departman Sorumlusu KARİYER VE OKUL İÇİ ETKİNLİK EzgiYaren Akyol Kariyer ve İletişim Direktörü İrem Bağlarbaşı Kariyer ve Okul İçi Etkinlik Sorumlusu Zeynep Kara Kariyer ve Okul İçi Etkinlik Sorumlusu Ömer Furkan Demircioğlu Kariyer ve Okul İçi Etkinlik Sorumlusu İremToraman Kariyer ve Okul İçi Etkinlik Sorumlusu Beyzanur Arslan Kariyer ve Okul İçi Etkinlik Sorumlusu Aybüke Züleyha Kaya Kariyer ve Okul İçi Etkinlik Sorumlusu GÖRSEL VE İNOVASYON YağmurYıldız Görsel ve İnovasyon Direktörü 7
DEPARTMANLARIMIZ Bahar Bingöl Reklam veTanıtım Sorumlusu Gizem Kars Reklam veTanıtım Sorumlusu Utku Öncü Reklam veTanıtım Sorumlusu Anıl Alaçam Reklam veTanıtım Sorumlusu Ecenur Uslu Reklam veTanıtım Direktörü Yeşim Demirel Reklam veTanıtım Sorumlusu Ceren Eğer Reklam veTanıtım Sorumlusu REKLAM VE TANITIM ORGANİZAYON AzeYıldırım Organizasyon Direktörü Kaan Kağızman Organizasyon Sorumlusu Melike Kaya Organizasyon Sorumlusu Deren Gökmen Organizasyon Sorumlusu Arzu Coşkun Organizasyon Sorumlusu Cansu Umay Organizasyon Sorumlusu NagehanTuncay Organizasyon Sorumlusu Dilan Has Organizasyon Sorumlusu
DEPARTMANLARIMIZ Utku Çil Editör Mustafa Kemal Olcay Editör İrem Bağlarbaşı Editör Oğuz Can Ergin Editör MehmetYiğit GenelYayınYönetmeni EzgiYaren Akyol Yazı İşleri Sorumlusu YağmurYıldız Görsel veTasarım Sorumlusu DERGİ Halid Bahadır Ergül Editör Onur Altun GörselTasarım Sorumlusu
Etkinliklerimiz Köy Hizmetleri Anadolu Lisesi öğrencilerine ve mezunlarımıza yönelik olmak üzere ikiye ayrılmaktadır: OKUL İÇİ ORGANİZASYONLAR Bahar döneminde ise 9-10-11.sınıflara yönelik bilgilendirme panelleri yapılır. MEZUNLARAYÖNELİK ORGANİZASYONLAR 1-PİLAV GÜNÜ Derneğimizin en büyük organizasyonu olup, her sene Mayıs ayının ikinci cumartesi günü (anneler gününden bir gün önce) gerçekleştirilen etkinliğimiz geleneksel bir şekilde devam etmektedir. Her yıl bütün mezunlarımızın, eski ve halen görev yapmakta olan öğretmenlerimizin katılımıyla baharın gelişi hep birlikte büyük bir coşkuyla kutlanır. 1-MESLEKTANITIM GÜNLERİ Hem üniversite öğrencilerinin hem de alanında uzmanlaşmış mezunlarımızın, lise öğrencilerine bölüm ve sektör tavsiyeleri verdiği, güz ve bahar olmak üzere yılda iki dönem olarak gerçekleştirdiğimiz kariyer organizasyonlarıdır. Güz dönemi lise son sınıf öğrencilerine yoğunlaşarak üniversite tercihleri ve bölümler hakkında yol gösterilir. İKHAL MED ETKİN- LİKLERİ
2-MEZUNYEMEKLERİ Taleplere göre yılda bir ya da iki defa gerçekleştirilen akşam yemeği organizas- yonumuzdur. Lise anılarının yad edildiği ve arkadaş gruplarının toplanma fırsatı buldu- ğu bu etkinlikte keyifli anlar geçirilir. 3-MEZUN İFTARI Her sene ramazan ayında mezunlarımızla bir araya geldiğimiz iftar organizasyonu- muzdur. 4-KAHVALTILAR Her sene güz döneminde üniversitede oryantasyon sürecinde olan mezunlarımızla birlikte diğer tüm mezunlarımızın ve öğretmenlerimizin bir araya gelerek paylaşımda bulunduğu, geriye keyifli anlar bırakan etkinliğimizdir. 5-MESLEKTANITIM BRUNCHLARI Her sene tercih döneminde taze mezunlarımızla birlikte çeşitli sektör- lerde deneyim kazanmış mezunlarımızın bir araya gelerek birlikte kariyer planlaması yaptığı etkinliğimizdir. “Etkinlikler- den haberdar olmak için sosyal medya hesaplarımı- zı takip edin!” 11
6-SCRABBLE ETKİNLİĞİMİZ İKHAL Scrabble konusunda her zaman İstanbul’un başarılı liselerinden biri olmuştur.Biz de derneğimizde bu geleneği sürdürmek adına Scrabble turnuvaları düzenlemekteyiz. 7-SANATVE EĞLENCE ETKİNLİKLERİ Yılın farklı dönemlerinde taleplere göre değişiklik gösteren, toplu katılım gerçekleştirdiğimiz sanat ve eğlence kategorilerindeki etkinliklerimizdir. 8-SOSYAL SORUMLULUK ETKİNLİKLERİ Birçok kategoride gerçekleştirdiğimiz sosyal sorumluluk etkinliklerimiz her yıl çeşitlilik göstermektedir.Ayrıca dernek olarak okulumuz öğrenci ve öğretmenlerinin gerçekleştirdiği sosyal sorumluluk etkinliklerine de destek vermeyi sürdürmekteyiz. 9-(9 HAZİRAN) MEZUNLAR GÜNÜ Okul politikalarına göre değişik tarihlerde yapılsa da eski mezunlarımızın hafızasında 9 Haziran olarak yer eden, o yılın yeni mezunlarının aramıza katıldığı mezuniyet törenidir. “Biz bir aileyiz.” 12
KÖY’lü Olmak Mustafa Kemal Olcay ’08 PARSAN İmalat Mühendisi Dünyanın bu denli ayrıştığı, insanların bir türlü birbirini anlamak istemediği 21. yüzyılın bu zorlu günlerinde, bir sınavla kader ortaklığı yapan sevgili kardeşlerime merhaba! 2008 mezunu bir kardeşiniz olarak, okula girdiğim ilk günden bu güne zaman denen nehrin büyük dalgaları bugün bu güzel ailenin resmi mezunlar derneği (İKHALMED) nin bir üyesi olarak bu yazıyı yazmama ve sizlerle duygularımı paylaşmama kadar sürükledi beni. Köy Hizmetleri Anadolu Lisesi, muadili olan diğer eski Anadolu liseleriyle birlikte bu ülkenin entelektüel birikimini yaratan insanların, bir tanıma benzetmek yerindeyse "metamorfoza uğradığı" ilk ve en önemli duraktır. Buna bir metamorfoz dememi mazur görün ama durum tam olarak bir metamorfozdur. Bu yazımda lisemdeki ilk günümü sizlerle paylaşmak geldi içimden. Hazırlık sınıfı okuyan ekibin son temsilcisi olarak ('08 mezunu olduğum buradan belli oluyor) daha ilk gün okula adım attığım ilk saniye PREP C adında bir sınıfa yazmışlar beni ve PREP C yazan yerin önünde sıraya dizdiler 30 kişiyi. O ana kadar hiç duymadığım bu kelimenin “preparatory” yani hazırlık anlamına geldiğini anlamam bile 1 haftadan fazla zamanımı almıştı. Düşünün, metamorfozun ilk aşaması işte! Gözlerini açamamış bir iribaştan farkım neydi? Bilmiyorum. “ O kul i ki nc i a i led i r, s os ya l ka rd eş li k ora d a ba ş la r.” 13
Sonrasında yaşadığım acı ve tatlı tüm anılar... Acı anıları anlatmaktan çekinse de insan, genelde gelişim ve entelektüel hafızaya yer edinen şeyler acı olanlardır. Lise sondayken bir kalp rahatsızlığı geçirerek o kepimi kendi devrelerimle birlikte havaya fırlatamadım. Ama beni hastaneye yattığımdan çıkacağım son güne kadar hiç yalnız ve umutsuz bırakmayan İstanbul Köy Hizmetleri Anadolu Lisesi'nin bana kattığı değerler... Evet sizleri o günden sonra hep ikinci ailem olarak gördüm ve sevdim. İnsan hastayken, çaresizken ve muhtaçken bazı şeylerin kıymetini daha iyi anlıyor. İşte benim metamorfozumun bittiği tarih de mezun olduktan sonrasıydı. Sonra anladım ki, ben değerliyim ve ailem değerli. Diploma- mın değeri benim değerim kadardır. Bu aileye bir şeyler katmalıyım. Bu ailenin bana verdiklerinden daha iyisini yerime gelecek kardeşlerime imkan olarak tanımasına vesile olmalıyım. Fidan dikmeliyim hem de öyle meyvesini yemek için filan değil!Ölümün bedende olduğunu ve baki kala- nın hoş olan olduğunu görmek ve göstermek için. Yaşadım diyebilmek için, Nazım'ın deyimiyle... İKHALMED güzel bir ailedir. Köy HizmetleriAnadolu Lisesi'nin bu idealist gençlerinin bir ve kardeş olduğu bir ailedir. Yaşamaya dair umudu olan tüm Köylü'lere selam olsun! Güzel günlerde daha güzel yazılarda hemdert olmak niyetiyle... 3. Geleneksel Pilav Günü 2016 “Yaşamaya dair umudu olan tüm Köy’lülere selam olsun!” 14
Geleneksel İKHAL Scrabble Turnuva- sı SCRABBLE = İKHAL Evet, bunu gerçekten yazabilirim. Bir zamanlar okulumuza resmi bir yazı geldi. Scrabble turnuvası varmış. Scrabble kelimesini bile ilk defa duyu- yorduk ki turnuva nasıldır hiç bilemiyorduk. Neyse, bir ekip oluşturduk ve gittik. Sonuç? Elbette hüsran. Fakat dedik ki, biz de yapabiliriz. Önce kendimizi biraz geliştirdik ve ilerleyen süreçteki turnuvalarda daha iyi sonuçlar almaya başladık. Vakit ilerledi ve “Kartal ilçesinde biz yapalım bu turnuvayı” dedik kendimize. 12 yıldır Kartal ilçesinde ev sahipliği yaptığımız turnuvayı bu yıl da ulusal boyuta taşıdım. 1.Türkiye Liselerara- sı Scrabble Turnuvası’na ev sahipliği yapıyoruz. Gururluyum, çünkü beni hiçbir zaman yalnız bırakmayan öğrencilerim var. Evet unutmuyorlar. Mezun olduktan sonra bile beni unutmadıklarını öğrendiğimde, onlara olan sevgim katlanıyor.Yıllardır bütün platformlarda 1. olan öğrencilerim var benim. Bana zaman zaman “Bu öğrencileri nasıl çalıştırıyorsunuz?” diye soruyorlar. Cevabı çok basit. Çalıştırmıyorum. Fakat biz birbirimize sevgimizi veriyoruz. Sadece ama sadece sevgimizi. Onların isteklerini elimden geldiğince geri çevirmemeye çalışıyorum. Bu yüzden başarı bizde. Buradan ‘DERS DERS’ diye ısrar eden herkese sesleniyorum. Ders kaçırıldığı zaman korkmayın. Bu tip etkinliklerde çok ama çooook daha fazlasını kazanıyorlar. 15
Geleneksel İKHAL Kan Bağışı Etkinliği Üç yıl önce başladık düşünmeye, insanların hayatlarına nasıl dokunabili- riz diye. Sonra fark ettik ki insanı hayata bağlayan kan stokları azalmakta. Öyleyse, dedik: İnsanların hayatlarına dokunmak için bir kan bağışı kam- panyası düzenleyelim. İnsanlara umut olalım. Sonra ne mi oldu? Bir engel ile karşılaştık. 18 yaşını doldurmamıştık ve kan veremiyorduk. "Köylüyüz biz, bize pes etmek yakışmaz." dedik ve okulumuzu yılda bir kez kan bağışı merkezine çevirmeye karar verdik. Ve işte Köy’de Hayat Kurtarılıyor Kan Bağışı Organizasyonumuz ile karşı- nızdayız. Bir sabah uyanıyorsunuz ve telefonunuzda şöyle bir mesajla karşılaşıyor- sunuz: Bağışladığınız kan ihtiyaç sahiplerine ulaşmıştır. Hayat kurtardığı- nız için teşekkür ederiz. Hayat kurtarmaktan daha fazla mutlu eden ne olabilir ki? Sürekli ihtiyaç olan kan bağışınız; ailenizin, arkadaşlarınızın yahut hiç tanımadığınız bir insanın hayata tutunmasını sağlayabilmekte, gülüşüne can vermekte... Bundan daha özel olan nedir? Kahramanlık damarlarımızda akıyor. Gelin hep birlikte Köy’ümüzde hayat kurtaralım. 16
BU SAYIYA ÖZEL SAMSUN VE MİLLİ MÜCADELE NE İŞİN VAR AFRİKA’DA? Gül Feride Akın ELEKTRİKLİ ARAÇ YOLCULUĞU VE SIFIR EMİSYON Hidayet Kılıç Bünyamin Eşiyok 17
Samsun ve Milli Mücadele Hidayet Kılıç ’13 Samsun 19 Mayıs Üniversitesi Mimarlık İnsanlık tarihi boyunca karşısında mücadele edemeden, öğrettiklerini er ya da geç anladığımız tek bir güç ve varlık olmuştur. Akıp giden ve önünde engel tanımayan bu varlığa “zaman” diyoruz. Zaman bize göstermiştir ki; ebedi olan sadece kendisidir ve haricindeki her şey, iyi ya da kötü, başlar ve biter. Bu gerçek, medeniyetler ve devletler için de geçerlidir elbette ki dünyaya korku ya da nam salmış nice hükümdarlar ve devletler bugün yoklar ve şayet şanslılarsa, tarihte birkaç satırdan ibaret olarak yer alıyorlar. Türk Milleti olarak en büyük meziyetimiz devlet anlayışına karşı hassas, devletsiz yapamıyor oluşumuz ki bunu her varlık tehlikesinin ardından çok köklü ve sağlam devletler kurup onları yaşatarak göstermişiz tarih boyunca. Osmanlı Devleti’nin artık eski gücü kalmaması, devletin içinde hastalık yaratan liyakatsizlikler, virüs gibi yerleşmiş düşman zihniyetler ve birbirini müteakip bir sürü nedenle yıkımın eşiğine gelmesiyle; tarih için doğal Türk Milleti için daha doğal olan yeni bir devlet hazırlıkları elbette başladı. İşte bu yeni devletin kurul- masına karar verilecek şartlar ortaya çıkmadan önce milletin bağımsızlı- ğını, hürriyetini, vatanını ve bayrağını koruma ve düşmandan kurtarma hareketi – Dünyanın hiçbir yerinde olmamış bir şekilde- top yekûn; bütün ayrılıklar, farklı görüşler, anlaşmazlıklar bir kenara koyularak; erkeği, kadını, yaşlısı, çocuğu ile hep birlikte başladı. İşte bu hareketin ilk adımı, bu ateşin ilk kıvılcımı tam 100 yıl önce Mustafa Kemal Paşa’nın 19 Mayıs 1919’da Samsun İskelesi’ne attığı adımla başladı. Bir Samsunlu olarak Millî Mücadele ile ilgili bir yazı kaleme alıyor olmak elbette kıvanç verici fakat müsaade ederseniz size Samsun ve o yıllardaki önemi ile ilgili biraz bilgi vereyim; Samsun o yıllarda büyük bir ticaret hacmi olan bir şehir hatta Osmanlı Bankası’nın İstanbul dışındaki sayılı şubelerinden birine sahip. Bölgede kayda değer bir nüfusu olan ve sürekli göç alan bir şehir olmasıyla birlikte İngiltere, Fransa, İtalya, başta olmak üzere birçok ülkenin konsolosluğu bulu- nan; İstanbul gibi kiliseleri, havraları, camileri bir arada bulunduran kozmopolitik, medeniyetlerin bir arada yaşayabildiği bir şehir. 18
Sosyolojik olarak ülkenin bir minyatürü olmasıyla birlikte coğrafi olarak da Anado- lu’ya rahatlıkla geçilebilecek bir ulaşım ağına sahip ayrıca. Kısaca şunu söyleyebili- riz ki Millî Mücadele’nin Samsun gibi bir şehirden başlamış olması büyük bir avantaj- dır ki; Samsun, Mustafa Kemal Paşa’yı ve bu mücadeleyi bağrına basarak, önüne çıkabi- lecek olumsuz şartları kaldırmak ve bu mücadeleye maddi – manevi destek olmak için gerekli kültürel, sosyolojik ve ekonomik alt yapıya fazlasıyla sahip olduğunu göster- miştir. Bu yazıya başlarken Millî Mücadele’yi, Kurtuluş Savaşı’nı, Mustafa Kemal Paşa’yı ve mücadele arkadaşlarını anlatabilme cüretini kendimde göremedim açık konuşmak gerekirse. Bu konuda söz sahibi olan, ayrıntı- lı bilgi ve belgeye sahip, ülkemizin yetiştirdiği çok değerli insanlar var elbette; ben de olsam onları dinlemeyi yahut okumayı tercih ederdim. İşte bu yüzden ben farklı bir konuya değineceğim. Naçizane görüşüm şudur ki; özellikle gençler olarak bir şeyler bilmekten yana bir eksiğimiz yok; bizim eksik olduğumuz şey, bilgisine sahip oldu- ğumuz şeylerin şuur ve hissiyatına sahip olamamak. Ben de size Millî Mücadele’yi anlatmak yerine bu şuuru hissetmeniz için; sokaklarından tabelalarına, spor kulüplerinden opera binasına, sokak isimlerinden ilçe isimlerine kadar Millî Mücadele şehri olan Samsun’dan ve Samsun’da 19 Mayıs’tan bahsedeceğim. 19 Mayıs Atatürk’ü Anma, Gençlik ve Spor Bayramı, Sam- sun’da her yıl istis- nasız olarak diğer tüm şehirleri gölgede bıraka- cak şekilde kutla- nır. Valilik, beledi- yeler, STK’lar ellerindeki tüm imkanları seferber ederler ve halkın coşkulu katılımıyla bir dizi etkinlikler gerçekleşir; 18 Mayıs gecesi, İstiklâl CaddesindenAtatürkAnıtı’na doğru büyük ve görkemli bir kalabalık fener alayı ile yürüyüş yaparlar, insanla- rın ellerinde bağımsızlık ateşinin ilk kıvılcımları gibi taşıdıkları meşaleler olur, marşlar okunur hep bir ağızdan. 19 Mayıs günü şehrin sembolü olan Atatürk Anıtı ve Kurtuluş İskelesi arasında şehirde dolaşarak giden bir bayrak yürüyüşü yapılır ve bu kortejin en önünde 1919 metre uzunluğun- da bir Türk Bayrağı taşır şehrin gençleri. Resmî törenler sebebiyle Sam- sun’a gelenTürkYıldızları her yıl en coşkulu gösterilerini Millî Mücadeleyi Anmak için 19 Mayıs’ta Samsun semalarında gerçekleştirirler. 19
Elbette bunlardan ibaret değil, Sam- sun’da her Mayıs ayı 19 Mayıs’a itha- fen çok renkli sanat gösterileri, spor müsabakaları, kültürel ve sanatsal etkinlikler gerçekleştirilir. 10 Kasım’da Dolmabahçe Sarayı’nda yahut Anıtka- bir’de bulunmak ne ise 19 Mayıs’ta Samsun’da bulunmak aynı şeydir ki haricindeki bir yerde orada hissedece- ğiniz duyguyu asla hissedemezsiniz. Size bahsedemediğim bir sürü şey var elbette fakat şunu hatırlatayım; bu sene Millî Mücadele’nin 100. yılı münasebetiyle Cumhurbaşkanlı- ğı, bakanlıklar ve başta Gençlik ve Spor Bakanlığı aylardır hazırlık yapıyorlar. SamsunValiliği ve Büyükşehir Belediyesi bir yıl önce- den hazırlıklarına başladı ve Mayıs ayını da içine alan, ağırlıkla 5-6 aylık süreye fakat tüm seneye 100.Yıl kutlamalarını yayarak spor ve gençlik festivallerinden tiyatro festivaline kadar bir sürü etkin- lik planladı; bunların bir kısmı gerçekleşti, bir kısmı da yaz ayları boyunca devam edecek. Daha önce de söylediğim gibi kendimde Millî Mücadele’yi anlat- ma cüreti görmesem de bu mücadele ruhunu yaşamanız için sizi Samsun’a davet ediyorum ve her sene 19 Mayıs gününü burada geçirerek 19 Mayıs 1919 ruhunu hissetmenizi tavsiye ediyorum. Hidayet kılıç ılkadım / Samsun Nisan 2019 20
Ne İşin Var Afrika’ da? Gül Feride Akın ’14 Afrika’da Gönüllü Fizyoterapist 18 Haziran’da bir telefon almıştım. Eski patronum 'yarın başla artık' diye aramıştı ve ben de kabul etmiştim. İçim biraz buruktu çünkü çok da çalış- mak istemediğim bir yerde sırf ‘‘iş bulmuşum aman kaçırır mıyım?’’ düşüncesiyle başlayacaktım. Ama olsundu, bu dönemde doğrusu buydu, zaten işsizlik almış başını gitmişti. Derken akşam vakti, bu sefer abimden bir telefon gelmişti: - Feride naber napıyosun? +İyidir, yarın işe başlıyorum. -Başlama! Afrika seni bekliyor, ne kaybedersin, git ve dene! Hakikaten ne kaybederdim ya! Birden tüm hislerim açığa çıkmıştı. İstemiyordum zaten bulduğum işte çalışmayı ve ne olurdu hemen para kazanmasam sanki. Üniversite başından beri bir hayalim vardı:Yurtdışın- da yaşayacaktım bir süre ve farklı bir hayat deneyimlemiş olacaktım. Bunu istiyordum, hem de yıllardır.Tam sırasıydı. Salona girip ‘‘ANNE BEN GİDİYORUM!’’ demek... Ohhhh ne rahatlıktı! Tabii ilk saatler... Bir heye- canla üniversiteden hocamı aradım. İlk duyduğum 'Afrika mı ? Ne işin var orda ?' oldu. Haydaaa dedim, beklemiyordum böyle bir tepki, neden destek olmamıştı ki? Moralim bir an düştü ama takmayacaktım. Başka birini aradım, yine 'Ne işin var orda, deli misin ?' sorusuyla karşılaştım. Tüm heyecanım bunları duydukça yerini endişeye bırakıyordu.Gerçekten ne yapmıştım ben, bir fırsatı (!) tepip gereksiz bir maceraya atılıyordum. Neyse ki ailemin 'Gitmezsen hep aklında kalacak, git ve dene kızım'larıy- la, başkalarının sözlerine kapatarak kulağımı, sonunda çıkmıştım yola. Önümde 21 saatlik uçuş, stresli bir şekilde uçağın kalkmasını beklerken, kafamdan onlarca düşünce geçip duruyodu. Doğru mu yaptım? Afrika nasıl bir yerdir ki, değer mi şimdi her şeyi bırakıp gitmeye?Uçakta yanım- daki kişinin bacağını açıp beni cama yapıştırması, çocuk ağlamalarıyla geçen hayatımın en uzun yolculuğundan sonra şu ana kadar verdiğim en doğru kararın yurduna, Zambiya'ya gelmiştim. İlk hafta şehiri gezdikten sonra taze mezun fizyoterapist olarak deneyim kazanabileceğim hastaneleri araştırmaya başlamıştım. Norveçlilerin kliniği, İtalyan hastanesi , İsveçli birinin kliniği derken hepsini çok beğen- dim. İyi güzeldi de , sorun fazla güzel olmasıydı. Hani benAfrika deneyimi için gelmiştim. Hani kendimi zorlayacak ve farklı ortamlar görecektim. Derken buranın üniversite hastanesini duydum. Ülkenin en büyük hasta- nesiydi ve tanıştığım insanlara oraya gitmeyi düşündüğümü söylediğim- de ' hasta bakmaya gideceğim derken sen hasta olur çıkarsın, ne işin var orada? ' tepkisi aldım.Taaa Afrika'ya gelmiştim ve hala 'ne işin var orada' sorgulamasından kurtulamamıştım. Millet benim adıma doğrusunu seçmeye bayılıyordu. Bir de kendim gidip göreyim dedim ve gezdikten sonraki ilk cümlem aynen şuydu 'Allaaamm o kadar leş bir yer ki , umarım burada çalışırım'. 2 hafta uğraşmalar, stresli İngilizce iş görüşmelerine katılmalar, anlamadığım her şeye 'yes heheheh yes' deyip olayı kamufle etmeye çalışmalardan sonra, kabul edildim gönüllü çalışanlığa. 21
Ve ilk günüm hastanede, salon kadar bir odada 5 çocuk aynı anda tedavi edilmek zorunda çünkü yer yok. Hava Afrika sıcağı, tüm çocuklar anlaş- mış melodik bir şekilde en tizinden ağlarken, sevgili iş arkadaşlarımdan bir kişi bile bana bakmıyor. Kendimi tanıtmaya çalışarak, sıcak bir hoşgel- din duymayı bekliyorum ama çıt yok.Sonra biri yaklaşıyor yanıma ve 'heh diyorum , tanışmaya geldi ' ve asık bir suratla şu hastayla başlayabilirsin deyip gidiyor yanımdan. Peki diyerek direkt başlıyorum ama çocuğun annesi bana garip garip bakıyor, kendi dilinde konuşuyor, sorularıma cevap vermiyor ve belli ki istemiyor onunla çalışmamı. Üniversite hasta- nesi olmasından dolayı bir sürü öğrenci gelip gidiyor ve onlara ders verilirken dinleyeyim, katılayım diyorum ama aksanlarından hiçbir şey anlamazken bir de bakıyorum ki medikal ingilizcemin de maşallahı yokmuş. Bunların hepsi moralimi bozuyor ve tek bir pozitif olayla karşı- laşmadan bitirdiğim gün sonunda 'hata yaptım buraya gelmekle' düşün- cesini kovmaya çalışıyorum zihnimden. Sonraki gün yatan hastaların kaldığı bölüme gönderiliyorum. Tedavi hamam böceklerini ve sinekleri kovalamakla geçiyor. Bunların üstüne hala kimse benimle doğru düzgün konuşmuyor . Tam böyle geçip giderken bir gün bir iş arkadaşım yanıma geliyor ve aniden 'sen kendi kliniğini açsana çünkü sen beyazsın ve hiçbir şey bilmesen bile herkes sana gelir, bize değil. “Aç bir klinik , burada ne işin var” diyor. O an anlıyorum ki gerçekten burada istenmiyorum ve işlerini ellerinden almaya geldiğimi düşünüyorlar. Gözlerim dolu dolu kendimi açıklamaya çalışsam da beni dinlemeden gidiyor yanımdan. İçimden 'birbirimizi tanıdıkça anlayacaklar,sevecekler beni' diye geçirip gidiyorum her gün hastaneye. Nitekim günler geçtikçe öyle de oluyor ve tanışmaya başlıyoruz . Ben onların dilinden bir kaç cümle öğrenip söylüyorum ,gülüyoruz, konuşuyoruz kısacası artık görünmez hissetmemeye başlıyorum. Onlara da kendi dilimden bir şeyler öğretiyorum tabi, çocuklara seans sırasında Neşet Ertaş şarkıları dinletiyorum, eğleniyoruz. Yavaş yavaş kendime güvenim artıyor, aksanlarını anlamaya başladıkça fikirlerimi söylemeye başlıyorum. Ardından söylediklerime değer verilip uygulanması adına bütçe ayrılı- yor . Nasıl yani? 'Yeni mezun' birinin fikirlerine bu kadar önem vermek mi? E tabii bu beni inanılmaz motive ediyor. Elimden geldiğince departman değiştirip farklı insanlarla tanışıyor ve farklı deneyimler elde etmeye çalışıyorum. Zihnime kazıdığım, unutamayacağım anılar biriktiriyorum. Hastane bu şekilde ilerler ve her geçen gün ben onlara onlar bana daha çok alışırken, Afrika'da yapılabilecek sosyal sorumluluk projelerine bakmaya başlıyorum. Yetimhanelere belki ben onlara yardımcı olurum diye gittiğimde, farkediyorum ki asıl ben onlardan öğreniyorum, asıl onlar bana yardımcı oluyor. Her yeni bir çocukla tanıştığımda bu kadar mutlu olmalarına hayran kalıyorum. Aslında genel olarak ülkedeki insan- ların mutluluğu beni çok etkiliyor. Her sabah metroda giderken illa ki bir kavgaya şahit olan, sürekli bir koşuşturma içinde olan İstanbul’daki haya- tıma kıyasla, buradaki herkesin gülümsemesini ve her günü gelecek endi- şesi olmadan, bugün için yaşadıklarını görmek ülkeye sevgimi arttırıyor. Hani hep gösterilen, sokaklarda açlıktan kıvranan insanlarla dolu, kurak, tehlikeli Afrika? Gelince görüyorum gerçekleri. “İçimden 'birbirimizi tanıdıkça anlayacaklar, sevecekler beni' diye geçirip gidiyorum her gün hastaneye.” 22
Sosyal hayatımda da bir sürü insanla karşılaşıyorum. Hollandalı bir arkadaşım, üniversite son sınıfta buraya projesi için gelmiş ve yetimhanenin birinde sıcak su, internet ve doğru düzgün elektrik olmadan kalıyor. Alman biriyle tanışıyorum. Ahşap oymacılığı okumuş, üniversiteden hemen sonra buraya 1 yıllığı- na gönüllü çalışmaya, bildiklerini çocuklara öğretmeye gelmiş. Sonra İtalyan, Amerikan, İngiliz... Bir sürü gönüllüyle tanışıyo- rum. Kimi 1-2 yıllığına kimi 5 aylığına burada. Hiçbiri para kazanmıyor ama buraya gelmeyi hep istemiştim diyor hepsi de. Hepsi de bunun ülkelerinde yaygın bir şey olduğunu, üniversitelerinin de desteklediğini söylüyorlar. Başka Türk ise hiç yok ... Neden yok ? Neden aynı rahatlığa biz sahip değiliz?Şimdi bundan sonrası için buradaki anıları kenara bırakıp ,biraz geriye sarayım. Mayıs 2018 , çevremdeki insanlardan hep aynı cümleler: 'CV'ni bırakmaya başladın mı ? Bak zaten iş bulmak zor, geç bile kalmışsın'. Üniversite daha bitmeden hepimiz adeta bir at yarışında, iş bulma telaşesi ve derdindeyiz. Hayatın endişesine daha 22 yaşlarında başlıyoruz. Türkiye'deki durum ; mezun oldun ve iş bulup para kazanmalısın. Bitti. Maceralara atılma çocuğum. Hayat tecrübesi mi!? Hmmmm yok sigortalı iş geleceğini garantiye almaktır, hem orada da tecrübe kazanırsın'lar... Gerçekten mezun olur olmaz çalışmam ve para kazanmam lazım diye girdiğimiz işler bize haya- tımızda ne katıyor? Bu koşuşturmadan elimize ne geçti? Peki biz bunları kendi istediğimiz için mi yapıyoruz yoksa düzen bu diye mi ?Yüksek lisans yaparken bile para kazanamadığımız durumuna odaklanıp gerçek kaza- nımlarımızı göremiyoruz. Evet biliyorum bazen bir şeyleri başarmak için şu an içinde bulunduğumuz durumlara katlanmak gerekir ve katılıyorum da buna. Peki ulaşmak istediğimiz bir hayalimiz var mı gerçekten? Şu an olduğumuz konumdan mutlu muyuz ya da ötesi için bir çabamız var mı? Herhangi bir yurtdışı eğitim, gezi, staj, erasmus vs. girişi- mimizde karşıya çıkan 'abiii mis gibi ülkemiz varken... ', 'ne yurtdışı meraklısı adam- sın', 'hadi hadi yeme bizi, sen erasmusa gezmeye gidiyorsun' diyen arkadaşla- rımız/ amcalarımız/ teyzele- rimiz... Çevremizin baskısı, müdahalesi evet bir problem ama asıl sıkıntı bizde ve başkalarının düşün- celerini gereğinden fazla önemsememizde. Hayatımızın her anında heyecanla yapmak istediğimiz ve yaptığımız şeylere köstek olacak, bizi demotive edecek insanlar çıkacak. Kaçış yok bu durumdan ama çözüm var. SALLA GİTSİN (en kibar ifadeyle). Çünkü bunları söyleyenler herhan- gi bir kararımız sonucu üzüleceksek bile bizim kadar üzülmeyecek, mutlu olacaksak da bizim kadar mutlu olmayacaklar. Ne yaparsak kendi hayatı- mız için yapıyoruz. 'Ama işte düzen bu, ben de böyle olsun istemezdim'ci- lerin anlaması gereken durum ise; düzeni değiştirmek bizim elimizde. “Şu an olduğumuz konumdan mutlu muyuz ya da ötesi için bir çabamız var mı?” 23
Biz cebimize değil hayatımıza artılar katarak, daha çok insan tanıyıp daha çok yer görüp bunların iyi yönlerini alıp çevremize anlatarak, gele- cekte iş yerlerimizde ve hayatımızda uygulayarak içinde bulunduğumuz bu düzeni değiştireceğiz. Henüz 22 yaşlarında haftanın altı günü bir yerde çalışıp, kendimizi geliştirebileceğimiz hiçbir aktivite yapmaya zaman bulamadan, yurtdışında asgari ücrete denk gelen maaşımızı kaza- nıp geleceğimizi garanti altına (!) almaktansa , tamamen farklı bir açıdan bakıp farklı kültür/ insan/ hayatlar görüp 5 kuruş kazanmadan bile olsa dünyamızı genişletme fikri zihnimizi kemirip içimizi kıpır kıpır etmeli. Engel olarak gördüğümüz şeyleri bir kenara atıp denemeliyiz. ‘Oh valla kendisi çıkmış kolaymış gibi konuşuyor’diye içinizden geçiriyo- sanız... Evet, kolay değil. Para kazanamamak, farklı kültür ve insanlara kendinizi kabul ettirmeye çalışmak, sizin onları kabul etmeniz , ana dilinizdeki rahatlığın olmaması, özlem... Hepsi zor şeyler ama kazandık- larınızın yanında çekilmeyecek şeyler değil. Bunları söylemekle tek yapmaya çalıştığım; kendi geç farkettiğim doğru- mu aktarmak ve evet azıcık da olsa manipüle etmeye çalışmak. Çünkü ben abimden ve arkadaşımdan görüp etkilendim, şanslıydım ve çıktım. Seni etkileyebiliyorsam; sen de çık, senden sonra kardeşin, kardeşinden sonra onun arkadaşı çıksın. Bu bir zincir olsun ve gidelim, görelim, tanışa- lım, onlar bizi tanısın ve dünyamızı genişletelim isterim. Sen gel, sen anlat gördüğün dünyayı, sen anlat gördüğün 'daha iyi'leri ve ben de öğre- neyim ve daha çok hayal edeyim. En sevdiğim sözlerden biri ''İnsanın dünyası çevresi kadardır ''. Dünyamızı genişletmek bizim elimizde ve düşüncesi bile inanılmaz heyecan verici. Henüz çok gençken, hiçbir şey için geç değilken... Hayatımızın 1-2 senesi zaman olarak hiç önemli olmaz ama değerlendirebilirsek çok değerli olabilecekken…Gitmek lazım. Dün- yanın bambaşka uçlarında herhangi bir İKHAL’li ile bi' kahve içmek dileğiyle… “Dünyamızı genişletmek bizim elimizde ve düşüncesi bile inanılmaz heyecan verici. Henüz çok gençken, hiçbir şey için geç değilken...” Gül Feride akın Lusaka/Zambia subat 2019 “İnsanın dünyası çevresi kadardır.” 24
Elektrikli Araç Yolculuğu ve Sıfır Emisyon Bünyamin Eşiyok ’08 Elektrik ve Elektronik Mühendisi Yeditepe Üniversitesi Proje Kordinatörü Yenilenebilir enerji, sürdürülebilirlik gibi konular konuşulmaya başlandığı zaman şüphesiz akla ilk gelen mecralardan bir tanesi de otomotiv dünyası olmaktadır.Tarihsel gelişimine baktığımızda her ne kadar 19. yüzyılda elekt- rikli araç teknolojisine sahip olsak da, gerek batarya teknolojilerindeki yeter- sizlik gerekse petrolün sahip olduğu yüksek enerji kapasitesi nedeniyle içten yanmalı motorlar durdurulamaz bir biçimde yaygınlaşmıştır. Elektrikli motor- ların içten yanmalı motorlara olan üstünlüğü tartışılmazdır ancak bu savaşı enerjiyi daha çok depolayabilen teknoloji kazanmıştır. Üstüne üstlük 1950 sonrasında Avrupa ve Amerika kıtalarında petrolün ucuz olması elektrikli ve hibrit araçların tamamen sonunu getirdi. 1970-1976 yılları arasında yaşanan petrol bunalımı bile elektrikli araçlara yönlendirme konusunda itici güç olamamıştır. İçten yanmalı motorlarda teorik olarak en yüksek verimlilik her ne kadar %50 civarlarında olsa da pratik hayatta uygulamalar %30’un üzerine fazla çıkama- maktadır. Buna karşın elektrikli motorlarda verimlilik oranı %100’e oldukça yakındır.Yakıt tarafındaysa bu konuya şu şekilde bakabiliriz: fosil yakıtların içten yanmalı motorlarda enerjiye dönüşümü %20 dolaylarında iken, enerji santrallerinde yaklaşık %60 gibi üç kat daha fazla enerji elde edebiliriz. Birim miktarda doğaya karışan zehirli atıkların her iki durumda da aynı olduğunu varsayarsak sonuç olarak aynı işlemden üç kat daha fazla enerji elde edebili- riz ve farklı bir bakış açısıyla doğaya üçte bir oranda zararlı gaz salınımı olmuş olur. Sıfır Emisyon Gerçek Mi? Dünyamızı daha yaşanılabilir kılmak ve sonraki nesillere kötü bir miras bırak- mamak için bu saydıklarımız bile başlı başına yeterli sebeplerdir. Bir de olaya diğer tarafından bakmayı deneyelim; peki sıfır emisyon diye bir kavram var mıdır? Genel olarak tanımlanması gerekirse emisyon, bir aracın kullanım süresi boyunca çevreye vermiş olduğu hava kirliliğini tanımlamak için kullanı- lan bir terimdir. İçten yanmalı motorlarda yanan akaryakıtın gazı egzoz siste- mi sayesinde dışarı atılırken elektrikli araçlarda bulunan herhangi bir egzoz sistemi yoktur. Ancak egzoz sistemi yok diye elektrikli araçlar sayesinde sıfır emisyona ulaşabilmek maalesef günümüz şartlarında mümkün değildir. Çünkü yenilenebilir enerji kaynakları tarafından üretilen elektrik maalesef endüstri için yeterli değildir ve fosil yakıtların elektrik enerjisine dönüştürül- mesi kaçınılmazdır. Buna rağmen fosil yakıtların elektrik enerjisine dönüştü- rülmesi sayesinde daha önce de bahsettiğimiz gibi aynı emisyon salınımını yaparak iki kat daha fazla enerji elde edebiliriz ki bu bile günümüz şartlarında gayet verimli bir sonuçtur. Yaklaşık 200 yıldır zamanının gelmesini bekleyen elektrikli araçların devri nihayet gelmiş gibi görünüyor. Bunun ne anlama geldiğini söylemek aslında pek zor değil. Dünyanın seyrine, savaşlara yön veren petrol ve dolayısıyla otomotiv sektörü artık ciddi bir değişim içinde. Bu değişimin tekrar engelle- nebilmesi mümkün görünmüyor. Otomotive yön veren üreticiler önümüzde- ki 10 yıl içerisinde petrol ile çalışan araçları üretmeyeceklerini açıkladılar. Petrolün sınırlı bir kullanımının kaldığını varsayarsak artık yenilenebilir enerji kaynaklarına yönelmek zorunluluk haline geliyor. Geriye ise otomotivin bu değişimini, endüstrinin ve günlük yaşamımızın diğer alanlarına uygulayabil- mek kalıyor. 25
SAĞLIK VE YAŞAM SAĞLIKLI BESLENME SSS Bihter Nurten Pala 26
Glutensiz beslenerek kilo verebi- lir miyim? Gluten buğday, arpa, çavdar gibi tahıl- larda bulunan bir proteindir. Glutensiz besleme modeliyle kilo verebilirsiniz ancak bunun sebebi gluteni hayatınız- dan çıkartmanız değil, bu tahıllardan alacağınız kalorinin eksik kalmasından kaynaklanacaktır. Ayrıca, sağlıklı birey- lerin glutensiz beslenmesi tahıllardan alınan B1 vitamini başta olmak üzere B grubu vitaminlerinin eksikliğine sebep olur. Bunun beraberinde dikkat eksikli- ği, unutkanlık, saç dökülmesi hatta dep- resyon gibi sorunlar meydana gelebilir. Sağlıklı bireylerin glutensiz beslenmesi tahıllardan alınan vitamin, mine- ral ve liflerin eksikliğinin görülmesine sebep olacaktır. Tip-1 Diyabet hastasıyım, aralıklı oruç tutabilir miyim? Tip-1 diyabet hastalığında uzun süreli açlık önerilmemektedir. Ancak bu şekilde bir diyetin uygunluğu kişinin sağlık durumuna veya insülin dozuna bağlı olarak değişebilir. Aralıklı açlık diyetinin Tip-1 diyabet hastalarına uygulanabilmesi için mutlaka bir hekim ve diyetisyen iş birliği yapılmalı, hasta bireysel olarak değerlendirilmelidir. Probiyotik takviye almalı mıyım? Sağlık üzerinde olumlu etkilerinin olduğu bilinen probiyotikler, bağırsak- larımızda kendiliğinden bulunan yararlı bakterilerdir ve kötü beslenme, sık antibiyotik kullanımı ya da zararlı alışkanlıklar bu bakterilerin zarar görmesine neden olabilmektedir. Son günlerde gündeme gelen probiyo- tiklerin kontrolsüz kullanımı artmıştır.Ancak her probiyotik takviye bağır- sakta aynı etkiyi göstermez ve aynı problemin çözümü için kullanılmaz. Günlük diyetinize kombucha, turşu veya kefir gibi fermente doğal besin- ler ekleyerek en güvenli şekilde probiyotik alabilir ve bağırsak sağlığınıza katkı sağlayabilirsiniz. İnsülin direncim var ketojenik diyet yapabilir miyim? Ketojenik diyet tıbbi olarak bazı hastalıkların semptomlarını iyileştirmede kullanılan bir diyettir. Popüler diyetler ve çeşitli kaynaklardan çıkan haberlerle halk arasında zayıflama adına kulaktan dolma bilgilerle uygu- lanmaya başlamıştır. Ancak aslında bu diyet yağ ve proteini yüksek miktarda içermesi sebebiyle kişinin yapabilirliği zor olan bir diyettir ve çeşitli kuralları vardır. İnsülin direncinde ise zayıflama ile insülin düzeyinin kontrolü amaçlanır. Karbonhidratların ketojenik diyetteki gibi oldukça düşük bir miktarda kullanılmasına gerek yoktur ve diyetin sürekliliğini koruma açısından normal bir zayıflama diyeti daha uygundur. Ketojenik diyet uygulamak için uygun olup olmadığınız diyetisyeniniz ve doktoru- nuz birlikte karar vermelidir. Sağlıklı Beslen- me SSS Bihter Nurten Pala ‘12 Yeditepe Koşuyolu Hastanesi Diyetisyen 27
Yoğurdu evde kendim mi yapmalıyım yoksa hazır olarak mı tüketmeliyim? Ev yoğurdu ve market yoğurdu arasında bir kıyaslama yapıldığında ikisi- nin de avantajları ve dezavantajları vardır. Hazır yoğurtlar yüksek sterili- zasyondan geçtiğinden mineral ve vitamin içerikleri daha düşük, ancak mikroorganizma açısından risksiz ve raf ömrü bu organizmaları içermedi- ği için daha uzundur. Ev yoğurdu ise mineral ve vitamin açısından daha zengin, prebiyotik içeriği de olan ama bunların yanında bazı mikroorga- nizmaları içermesi açısından güvenilirliği daha düşük yoğurtlardır. Bu sebeple birini iyi birini kötü diye ayırmamak gerekir ancak eğer açık süt alınıyorsa kaynağı iyi bilinmeli ve güvenilir olmalıdır. Zincir kahvecilerde düşük kalorili kahve alternatifleri neler- dir? Düşük kalorili kahve denince ilk akla gelenler şüphesiz ki filtre kahve (Brewed Coffee), caffe americano ve espresso. Bunun yanı sıra yumuşak içim tercih ediliyorsa yağsız sütlerle kremasız ve şurupsuz seçenekleri gözden geçirebilirsiniz. Ancak en düşük kalorili kahve seçenekleri sade olanlar olacaktır. Öğütülmüş ginseng tüketmek egzersiz performansımı arttı- rır mı? Standardize edilmiş farklı miktarlarda ginseng içeren ekstrelerle yapılmış klinik çalışmalarda ginseng tüketimin egzersiz performansını arttırdığını gösteren çalışmaların yanında, performansa etkisinin olmadığı ama daya- nıklılığı arttırdığını gösteren çalışmalar da mevcuttur. Genellikle çalışma- ların ortak noktası ise ginseng kullanımının performans parametrelerinin çoğunu düzenlediği yönündedir. Gebelik döneminde hangi bitki çaylarını içebilirim? Gebeler üzerinde klinik çalışma yapılmadığından ve bitkilerin olası yan etkileri test edilemediğinden birçoğu önlem amaçlı kullanılmamalıdır. Ihlamur eğer kaynağı biliniyorsa gebelikte güvenli kabul edilen nadir bitki çaylarındandır. Bitki çayı haricinde, siyah çay ve kahvenin de günde 2-3 fincandan fazla tüketilmesi önerilmemektedir. Bebeğim sadece anne sütüyle besleniyor ve çok gazı var. Ne yapabilirim? Sadece anne sütü ile beslenen bebeklerde annenin gaz giderici güvenli bitki çaylarını tüketmesi tavsiye edilebilir. Eğer annenin herhangi bir sağlık problemi yoksa anason ve rezeneyi sırasıyla 1’e 2 oranında olacak şekilde karıştırıp çay olarak tüketmesi hem anne sütü arttırıcı hem de bebeğin gaz problemlerini hafifletici olacaktır. Örneğin rezene çayı bu gibi durumlar için iyi bir seçenektir ancak anne epilepsi hastası ise kullanmamalıdır. Buradan çıkaracağımız sonuç, aslında her tavsiyenin kişiye özel olması gerektiğidir. 28
Kuru hurma ve bulgur tüketmek süt arttırır mı? Hurma demir, potasyum, lif, kalsiyum, B vitamini, A vitamini, C vitamini gibi birçok öğeyi içinde barındırır.Aynı şekilde bulgur da oldukça zengin içerikli ve besleyicidir. Böylesine besleyici besin- lerin anne sütü içeriğini iyileştirici etkisi mutlaka olacaktır.Ancak anne sütünün miktarını arttırıcı etkisi bilimsel olarak yeterli kanıta sahip değildir. Özellikle bulgur, emzirmenin ilk ayında anne ve bebeğe gaz yapabileceğinden ilk ay çok fazla önerilmez. Kilo vermek için detoks suları tüketmeli miyim? Günlük beslenmede yediklerimizden aldığımız enerjinin ya da kalorinin, harcadığımız enerjiden az olması durumunda kilo kaybı yaşanır.Yani eğer bir kişi gün içinde harcadığı enerjiden daha az enerji ile besleniyorsa yediği şey ne olursa olsun kilo verecektir. Bu detoks suyu da olabilir, baklava da olabilir. Detoks sularının ‘kilo verme’ ile ilişkilendirilmesinin sebebi ise düşük kalorili olmasından kaynaklanır.Yani özetle hiçbir besin kilo aldırmaz ya da verdirmez. Burada önemli olan tüketilen besinlerin toplam kalorisidir. Smoothieler öğün yerine geçebilir mi? Sağlıklı bir öğünün karbonhidrat, protein ve yağ açısından den- geli bir dağılım göstermesi gerekir. Eğer yapılan smoothieler sadece sebze veya meyve suyu karışımlarından ibaretse protein ve yağ içermemesi sebebiyle sağlıklı bir öğün yerine geçemez. Burada önemli olan smoothienin içeriğidir. Eğer besin değeri açısından makrobesin ögelerini (karbonhidrat, protein ve yağ) dengeli olacak şekilde içeriyorsa öğün yerine geçebilir. Yeşilçay içemiyorum, yeşilçay içemezsem kilo vere- mez miyim? Yeşil çay içerisinde bulundurduğu çeşitli bileşenlerle metabolizmayı hızlandırıcı etkisi kanıtlanmış bir bitkidir. Ancak kilo alıp vermek, belli bir zaman içerisinde alınan kalori ile harcanan kalori arasındaki farklarla ilişkilidir.Yeşil çay metabolizmayı hızlandırarak dolaylı olarak kilo verimi- ne yardımcı olsa da kilo vermenin tek sebebi olamaz. Bu nedenle yeşil çay içilmemesi kilo vermeye engel değildir. 29
YURT DIŞINDA EĞİTİM YURT DIŞINDA EĞİTİM ALMANYA’DA DOKTORA Merve Seven ROMANYA’DA TIP OKUMAK Emirhan İlhan Azra Nur Uçar 30
Yurt Dışında Eğitim Emirhan İlhan ‘10 Frankfurt School of Finance & Management Doktora Merhaba herkese, Zannediyorum öncelikle kendimi tanıtmam icap ediyor. Aksi takdirde bu adam kim, yazdığını niye okuyalım tarzı bir ruh haline bürünebilirsiniz. Okuyanlar arasında beni tanıyan var mıdır, bilmiyorum. Tahmin ediyorum yoktur. Varsa da hala iletişim halinde değilizdir, ondan eminim. Aramız kötü olduğundan falan değil ha, sayın okuyucu. Yanlış anlamanı istemem. Ama hayat böyle bir şey, efor sarf etmezsen tanıdığın insanlardan uzak kalmaya başlıyorsun. Bu noktada suç bana da düşüyor, demek ki yeterince efor sarf etmemişim. Bir paragraf yazıp hala kendimi tanıtmadığımın da farkındayım. Kişiliğim biraz tezattır, yazının sonlarına doğru alışırsın. Bana bu derginin her sayısında farklı İKHAL mezunlarının yetkin ve bilgi sahibi olduğu konularda yazılar yayınlanacağı söylendi. Bunu duyduğumda aklımda beliren iki soru oldu: ”Beni nereden buldunuz?” ve ”Ben hangi konularda yetkin ve bilgi sahibiyim?” İlk sorumu yöneltip cevap alamadım, ikinci sorunun cevabı zaten bende de yok. 26 yaşındayım, ismim Emirhan. İKHAL 2010 mezunuyum. Orta okulda matematik dersinden çok iyi notlar alırdım, lisede ilk matematik sınavında 35 almıştım. Benim için minik bir travmadır ki hala hatırlıyorum. Bu sınavdan çıktıktan sonra 70-80 bandında bir not beklediğimi de ekleyeyim ki o yaşlardaki farkındalığımın ne kadar üst düzeyde olduğu bilinsin. Matematikte tekrar çok iyi hale gelmem lise sonu bulmuştu. Orta okuldan liseye geçişte başarımın sabit kaldığı tek ders İngilizce olmuştu.Tüm bunlara rağmen beni tanıyan insanlar genellikle akademik açıdan başarılı olduğumu düşünürler, o yüzden o konular ile ilgili hikayeler anlatayım, ahkam keseyim istiyorum. Yani istesem romantik ilişkiler, politika, inanç, felsefe, sinema üzerine de bilgi veririm. Ama para karşılığı yazdığım bir yazı değil, o yüzden mecbur ben ne yazmak istiyorsam onu okuyacaksınız, kimse kusura bakmasın. Aslında belli bir noktaya kadar eğitim hayatım herhangi birinizin eğitim hayatı ile aynı. Liseden önce özel okulda da okudum, milletin her tenefüs birbirini dövdüğü devlet okullarında da okudum. O zamanlar Kartal civarlarında da yaşamadım ben, dolayısıyla bildiğim lise isimleriGalatasaray, Kabataş falandı. Dolayısıyla yapabildiğim en iyi puanı yapıp babamın yaptığı lise tercih listesinde girebildiğim en yüksek yere girdim. Lisede sayısal seçtim, çünkü herkesin farkında olduğu gibi lise bölümleri arasında dile getirilmeyen bir hiyerarşi var. Nasıl ki doktorluk memurluktan daha saygın bir meslek, sayısal da sözele kıyasla ”daha zeki” insanların okuduğu bölüm. Sözelde okuyanları gömmüyorum, aksine sözelde okuyanlara saygım yüksektir. Sadece var olan bu algıdan bahsediyorum. Hayır, öyle bir algı yok demeyin lütfen. Her neyse, her sayısal okuyanın başına geldiği gibi üniversite sınavlarına hazırlandığınızda önünüzdeki seçenekler genel olarak ikiye ayrılır. Ben doktor olayım, ben mühendis olayım. Ben biyoloji derslerinden hiç haz etmediğim için mühendislik yazacağımı biliyordum. Ama onun ötesinde ne bir bilgim ne de bir vizyonum vardı. Lise sondaki dershane netleri (Türkiye’de dershane olduğu zamanlar bunlar) üniversite hayallerinde belirleyicidir. Lise sonun başında benim netler Ege Üniversitesi – Bilgisayar Mühendisliği’ni hayal edecek düzeydeydi. Sonra daha çok çalıştım, ODTÜ Makina’ya girecek kadar net yapabildim. Daha mı iyi oldu, orasını bilmiyorum. ODTÜ güzel okuldur, oradaki tecrübemden de pişman değilim. Daha sonra Uygulamalı Matematik bölümünde bir sene KTH’da, bir sene de TU Delft’te süre geçirerek yüksek lisans yaptım. Şu anda da Frankfurt School of Finance & Management’ta finans doktorası yapıyorum. Ama bu sıkıcı özetten sonra benim akademik anlamda ahkam kestiğim kısma gelmek istiyorum. 31
“Bir bölüme girerken dikkat etmeniz gereken şey, eğer ismi bir isim tamlamasıysa bölümün aslında ne olduğunu ikinci kelime belirler. Uygulamalı Matematik bölümünde matematik yaparsınız, Bilgisayar Mühendisliği bölümünde mühendislik.” 1. Türkçe öğrenin. Lisedeki en zor ve en çok zaman harcamanız gereken dersin Türkçe olmadığının farkındayım. Ama Türkiye çok basit İngilizce cümleler kuramayan insanlarla dolu, çünkü Türkiye güzel Türkçe konuşa- mayan insanlarla dolu. Dolaylı tümlecin ne olduğunu bilmeniz şart değil, ama nereye virgül konulduğunu da, ”Bende evdeyim” şeklinde yazım hataları da yapmamanız gerekir. 2. İngilizce öğrenin.Yabancı dil öğrenmenin türlü yolları var. Ben oyun oynayıp film izleyerek öğrendim. Genelde ilgisi yabancı dil gerektiren insanlar daha iyi öğrenirler, siz de ilginizi böyle şeylere kaydırmaya çalışın. Düzgün aksanlı konuşmak isteyen insanlarla dalga geçmeyin, siz de düzgün aksanlı konuşmaya çalışın. Sizi ilk kez İngilizce konuşurken tanı- yan insanların ilk izlenimi buna bağlı olarak farklılaşıyor. ”Ben aslında anlıyorum ama konuşamıyorum” tayfasını çok iyi anlıyorum.Anlamak çok pasif bir eylem iken konuşmak çok aktiftir. Eğer bu tayfadaysanız ve ben İngilizce yüksek lisans yapacağım diyorsanız, yapmayacaksınız. Bir şekil- de yolunu bulup yaparsanız da Türkiye’ye geri dönersiniz. İngilizce konu- şabilmenin ”second nature” olması gerekli. İnsanlar size daha iyi İngilizce öğrenmenin gerekliliğinden ve nasıl öğrenileceğine dair metodlardan bahsedecekler. Ama günün sonunda öğrenme konusunda tek başınasınız. 3. Siz de benim gibiyseniz, ki muhtemelen genel hatlarıyla benim gibisi- niz, ne sayısal/eşit ağırlık/sözel konusunda ne de üniversite ve bölüm seçimi konusunda çok bir bilginiz yok. İşin daha da güzeli, ailenizin ve öğretmenlerinizin de çok bir bilgisi yok. Ama eğer bildiğim bir şey varsa o da şu: size bir ders zor geldiği için başka bir bölüm seçiyorsanız hatalısınız. İnsanların genel anlamda verdiği öğüt, sevdiğin işi yaparsan mutlu ve başarılı olacağın yönündedir. Yanlış. Fakat sevmediğin işi yaptığında kesinlikle mutsuz oluyorsun. Benim de çok iyi bir tavsiyem yok bu konuda, ama çok seveceğinize emin değilseniz Gıda Mühendisliği gibi çok spesifik bölümler okumayın derim. Genel anlamda iyi matematik bilgisi, yabancı dil, ve programlama becerisi birçok farklı dalda işe yarar. Bunları öğrene- bileceğiniz bölümlere girmeniz faydalı olur. 4. Yukarıda bahsettiğim gibi farklı farklı bölümlerde okudum ben. Bir bölüme girerken dikkat etmeniz gereken şey, eğer ismi bir isim tamlama- sıysa bölümün aslında ne olduğunu ikinci kelime belirler. Uygulamalı Matematik bölümünde matematik yaparsınız, Bilgisayar Mühendisliği bölümünde mühendislik. Aranızda ben oyun yapmak istiyorum, yazılım sektörü çok gelişti, o yüzden Bilgisayar Mühendisliği okur, olayı hallede- rim diyen varsa yanılır. Bilgisayar Mühendisliği yazılım için elbette ki çok faydalı bir bölümdür, fakat yazılım bilgisayar mühendisi için bir araçtır. Öğreneceğiniz yazılımları büyük oranda kendi başınıza öğreneceksiniz. 5. Bununla bağlantılı olan başka bir yanılgı da ülkemizin önde gelen üniversiteleri ile alakalı. Bunlar arasında Boğaziçi, Bilkent, ODTÜ, İTÜ, Sabancı, Koç gibi üniversiteler var. Ülkemizde Boğaziçi ve ODTÜ bitirmek bir prestijdir, yurt dışına çıktığınızda kesinlikle kimsenin umrunda değil. ÜlkemizdeUnilever gibi şirketler neredeyse sadeceODTÜ mezunu işe alır, Unilever İngiltere’ye başvurduğunuzda otomatik bir red mektubu gelir. 32
“Abi Almanya’da eğitim ücretsizmiş, Almanya’da okuyacağım.” Bu okulların hepsi eminim kişiye çok şey katıyordur, ama yurt dışında eğitim ve çalışma hayatınızın belirleyicisi hangi okulda okuduğunuz olmayacak. Ben şu anda Finans okuduğum için finans ve iktisat ile ilgili daha net konuşabilirim. Bu bölümlerden yurt dışında yüksek lisans/doktora yapmak istiyorsanız Sabancı ve Koç Üniversitelerini tercih etmeniz doğru olan. Ben Avrupa’da yüksek lisans yapmış olmama rağmen bunu ODTÜ sayesinde yapmadığımı net bir şekilde söyleyebilirim. Türkiye’nin önde gelen üniversitelerinde öğretim ve araştırma anlamında çok iyi profesörler var, fakat sizi bir yerlere yerleştirmek konusunda özelleşmiyorlar. Gözlemlerim özel üniversitelerde yerleştirilmenize daha çok çaba edildiği yönünde. 6. Son olarak da şunu söyleyeyim. Hem yurt içinde hem de yurt dışında yurt dışı tecrübesine çok önem verilir. Almanya’da rastgele bir üniversitede yüksek lisans yapmanız, lisans derecenizi aldığınız üniversitede yüksek lisans yapmanızdan çok daha fazla şey katacaktır size. Bu hem işverenlerin size bakışı açısından, hem de akademik olarak gelebileceğiniz yerler açısından doğru bir söylem. Ben yapmadım, ama üniversite esnasında Erasmus Exchange yapın. Yaptığınızda da sadece partilere gidip Türk arkadaşlar edinmeyin, gerçekten ilgilendiğiniz dersleri alıp dersi alan diğer yabancı insanlarla dostluklar kurun. Başka ülkelerde okuyabilmek için ne tarz şeyler gerekli, bunları birinci ağızdan öğrenmeye çalışın. Ülkemizde herkesin senelerdir bildiği ”Abi Almanya’da eğitim ücretsizmiş, Almanya’da okuyacağım.” diye geyik vardır. Almanya’da okumanın maliyeti Alman Konsolosluğu’nun belirlediği kadarıyla senede aşağı yukarı 900 * 12 + 600 * 2 Euro’dur. İlk kısım yaşama harcamalarıyla ilgili, ikinci kısım da okula vereceğiniz para. Bu kadar parası hali hazırda olan insan için kestiğim ahkamlar zaten çok önemli değil, zengin olan aileler bir şekilde yollarını buluyor diye tahmin ediyorum. Zaten ailen zenginse İKHAL’in e-dergisini niye okuyorsun arkadaşım? Diyeceğim odur ki yurt dışında burs bulmak çok çok kolay değildir, ama çok abidik gubidik yerlerden burs bulmak da mümkün olabiliyor. Google’da aratmanız gereken ilk şey muhtemelen ”Yurtdışı master burs” değil, ”Erasmus+ joint Master’s Programme” olmalı. Avrupa Birliği’nin finanse ettiği bir program olması da şart değil, küçük veya büyük olması fark etmez, farklı farklı üniversitelerde enteresan fırsatlar olabiliyor. Almanya için daad.de sitesi en büyük dostunuz, farklı ülkelerdeki dostlarınızı da sizin bulmanız gerekiyor. Görünüşe göre yetkin ve bilgi sahibi olduğum konu yurt dışında eğitimmiş, 2 sayfadır konuştuğum konu zira oraya bağlandı. Son olarak 2 noktaya değinmek isterim. Her şeyi arkanda bırakıp bambaşka bir ülkeye taşınmak mental olarak çok zordur. Bunu Türkiye’yi en sevmeyeniniz bile yaşayacak. Dolayısıyla yeni gittiğiniz ülkede olanlara ayak uydurmaya çalışmanız çok önemli. Hollanda’da her yerde kartla alışveriş yapılır, Almanya’da kart geçmeyen çok mekan bulunur. Dolayısıyla Hollanda’da her yere bozuk para götürmeyin, Almanya’da cebinizde en az 20 Euro nakit para olsun. Çok somut bir örnek vermiş olsam da bunu daha duygusal konulara da çekebilirsiniz. Türkiye’yi terk etmek istiyorsanız gittiğiniz yere Türkiye’yi yanınızda götürmeyin. Değinmek istediğim ikinci nokta da şu: ben dahil hiç kimsenin verdiği öğüdü dinlemeyin. Özellikle ”Ben bu konuda çok şey bilirim, benim tavsiyelerim çok önemli” diyen insanlardan koşa koşa kaçmanız çok önemli. Dolayısıyla fiziksel form çok önemli, kendinize dikkat edin. Kendinize iyi bakın. 33
Almanya’ da Doktora Merve Seven ‘07 Heinrich Heine Universitat Araştırma Görevlisi "Sevdiğiniz işi yaptığınız sürece hayatınızda bir gün bile çalışmazsınız!" "Sevdiğiniz işi yaptığınız sürece hayatınızda bir gün bile çalışmazsınız!" Bu veya bunun benzeri bir sözü, Çinli filozof Konfüçyüs'ün söylediğini çeşitli kaynaklarda görebilirsiniz. Sizler gibi İstanbul Köy Hizmetleri Anadolu Lisesi'nin sıralarında otururken ve emeklilik yaşına kadar çalışmamız gerektiği bilincine yeni varıyorken, bu sözün savunduğu düşüncenin ne olduğuna çok uzak olduğumu düşünüyordum. Lise eğitimim sonunda sevdiğim ve merak ettiğim için üniversite eğitimi tercihimi moleküler biyoloji ve genetik bölümünden yana kullandım ve 'mesleki' serüvenim başlamış oldu. İnsan çoğu zaman üniversiteden mezun olunca bile ne yapacağını bilemediği dönemler geçirebiliyor, dört sene boyunca gece gündüz ders çalışıp, ödev hazırlayıp sınavlara girdikten sonra tüm bu koşuşturmanın sona ermesi kısa süreli bir boşluk yaratıyor. Ama asıl sarsıcı olan, ‘hayat’ın, büyüklerimizin dediği gibi, mezuniyetten sonra başlıyor olması. Eski çağlarda muhtemelen hayat çok daha kolaydı, ancak günümüzde teknoloji ile yaşantımızı kolaylaştırmaya çalışırken asıl yaptığımız modern yaşamın sonucu olan ve uzayan ‘yapılacaklar listesi’ için vakit yaratmaya çalışmak. Tam da burada, yeni mezun bireyler için kariyer başlangıcı ve yolculuğu önem kazanıyor.Ve aslında tam bu noktada hepimizin durup bir kere daha Konfüçyüs’ün sözünü hatırlaması gerekiyor. Herkesin yaşadığı hayat, şartları, mecburiyetleri ve öncelikleri doğal olarak farklıdır ama bilincimizi arttırıp, durup aslında bizleri neyin daha huzurlu kılacağını düşünmemiz gerekir. Çünkü mecburiyetleri dolayısıyla bilinçli tercihler yapamayan veya kendine çok kulak kabartmayan bireyler, sonunda işlerinden, trafikten, maaşlarından, patronlarından, çalışma koşullarından şikayet eden insanlar haline gelirler. Üniversite eğitimimin sonlarında kendime kulak verdiğimde, okuduğum bölümle ilgili daha çok şey öğrenmek istediğimin farkına vardım ve bundan ötürü yüksek öğrenim tercihimi yaptım. Biyoteknoloji yüksek lisans programına başladığım Yeditepe Üniversitesi’nde bir dönemin sonunda bütünleşik doktora programının açılmasıyla doktora öğrencisi haline geldim. Doktora akademiye açılan kapı olduğundan bu eğitim sırasında hem profesyonel olarak hem de usta-çırak ilişkisi bağlamında akademiye hazırlanırsınız. Bundan ötürü, sistematik bir şekilde tasarlamanız ve tamamlamanız gereken tezinizin yanı sıra sorumluluğunuzda olan proje(ler), öğrenci(ler) ve ders pratik uygulamaları olur. Kendi içinde zorlukları barındıran bir süreç olsa da, aslında bu kişisel zorlanmanın ve sürekli dinamik bir ortamda olmanın benim hoşuma gittiğinin farkına vardım. Tez çalışmamı tamamlayarak ve çok güzel meslektaşlar edinerek doktora eğitim sürecimi tamamladım. Bunun ardından daha öğrenilmesi gereken çok şey olduğunun farkına vardım. Doktora çalışmam bitki biyoteknolojisi alanındaydı ancak okuduğum uluslararası yayınlar ve katıldığım uluslararası kongreler küçük laboratuvarımdan ve ofisimden çok daha büyük bir dünya olduğunu gösterdi. Kariyerin çok farklı tanımlamaları olabilir ancak ben onu bir yolculuk olarak tanımlamayı tercih ederim.Tabii olarak bir bireyin her şeyi bilmesi imkansıza yakındır ancak bir alanda uzmanlaşmadan önce bakış açımı biraz daha genişletmem ve farklı alanlar hakkında bilgi sahibi olmam gerektiğini ve en önemlisi ‘bilim’in farklı bir yerde, farklı bir kültürde nasıl yürütüldüğünü tecrübe etmem gerektiğini düşündüm.Ve Almanya maceram böyle başladı. 34
“Çünkü mecburiyetleri dolayısıyla bilinçli tercihler yapamayan veya kendine çok kulak kabartmayan bireyler, sonunda islerinden, trafikten, maaşlarından, patronlarında n, çalışma koşullarından şikayet eden insanlar haline gelirler.” Avrupa'nın çeşitli ülkelerinde, internetteki bilimsel ve profesyonel ağ kurma sitelerinden bulduğum işlere başvuru yaparak başladım öncelikle işe. Ancak bu başvurularımdan iş tanımlarına uymadığım veya tecrübeli olmadığımdan ötürü olumsuz sonuç aldım.Ardından, doktoramı yaptığım alanda tanınmış bir araştırmacı olan ve daha önce katıldığım bir uluslara- rası konferansta konuşmasını dinlediğim profesörden araştırmacı (‘post-doc’; doktora sonrası araştırmacı) aradığına dair bir mail aldım. O zamana kadar yaptığım hiçbir başvurudan olumlu sonuç almadığımdan ötürü pek umudum olmasa da, sonunda kaybedecek bir şeyim olmadığın- dan, profesöre başvurumu gönderdim. Araya giren hafta sonunun ardın- dan kendisinden internet üzerinden video konuşması yapmak istediği cevabini aldım. Böylece, iki video konuşması, bir Almanya seyahati, kendi enstitüsünde sunum ve hem kendisi hem de grubuyla görüşmeler, ardın- dan bir tane daha video konuşmasından oluşan mülakat sürecini tecrübe ettim ve sonuçta kendisinden olumlu bir dönüş alarak araştırma grubunun bir parçası haline geldim. Yurtdışına çıkarken yaşayacağınız süreç, gideceğiniz ülkeye, kabul aldığı- nız yerin organizasyon şemasına ve yaşayacağınız tüm stresli durumlar karşısında takınacağınız tavra göre değişiklik gösterecektir. Çalıştığım enstitünün başı olan profesörümün işkolikliğinin, disiplinliğinin ve aşırı profesyonelliğinin bilincine ilk anda varamasam ve bu yapısını bazen bunaltıcı bulsam da, Almanya’ya geliş sürecimi ne kadar kolaylaştırıcı etmenler olduğunu şimdi anlayabiliyorum. Çünkü kendi cephesinden iş kontratı için yapılması gerekenleri son güne kalmadan üniversitenin insan kaynaklarına iletmesi, bana da zaman kazandırdı. Çalışma koşullarını ve enstitünün işleyişini ise yaptığımız video konuşmaları sırasında kısa ve basit bir şekilde açıklamıştı. Benim payıma düşen ise, imzalayacağım kontratın İngilizce versiyonunu dikkatli bir şekilde okumak ve hiçAlmanca bilmememe rağmen Almanya’ya gelmeden önce kontratımda gerekli yerleri doldurup göndermek oldu. Tabii yeni bir yere ve özellikle yeni bir ülkeye taşınırken iş kontratı imzala- mak dışında yapılması gereken çok daha fazla şey vardır; yasayacak yer bulmak ve bu yeri yaşanacak hale getirmek, kendinizi göçmen bürosuna/- belediyeye kayıt ettirmek, ülkenin hayat sigortası/sağlık sigortası sistemi- nin nasıl işlediğini anlamak ve gerekli sigortayı yaptırmak, toplu taşıma sisteminin nasıl işlediğini öğrenmek, yaşayacağınız mahalleyi tanımak ve ihtiyaçlarınızı nerelerden karşılayacağınızı keşfetmek bunlardan bazıları- dır. Almanya’ya geleceğim kesinleştikten sonra internet üzerinden bütçe- me uygun, ulaşımı kolay olan yerlerdeki tüm ev ilanlarına başvurdum ve bunu bir ev bulana kadar haftalık olarak yapmaya devam ettim. Bu esnada, birçok şeyin aslında zor olmadığını, sadece sabırlı olarak ve yeterli zaman ayırarak problemlerinizi çözebileceğinizi öğrendim. Kalacağım evi ayarladıktan sonra, yanında çalışacağım profesörün sekreterinden Almanya’ya gelince yapmam gereken resmi işlerin neler olduğunu öğren- dim. Bu ve benzeri işleri eş-dost-akraba değil de konsolosluk, göçmen bürosu, nüfus daireleri veya insan kaynaklarından daha iyi öğrenilebilece- ğini gördüm ve her zaman için yazılı iletişimin sizi gelecekte doğabilecek sorunlardan koruduğunu gözlemledim (ne de olsa söz uçar yazı kalır). 35
“Katı yüzleri olduğu bilinen Almanların, gülümseme- nizin karşılığını her zaman verdiğini farkına vardım, bazen görev icabı bazen de içten gelerek.” " Şehre kayıt yaptırmak için gerekli olan resmi daire ziyaretlerimi ve bunların randevularını, Almanya'ya taşınmadan önce programlayıp ayarladım ve böylece taşınmamın ilk 2-3 haftasında aylık toplu taşıma bileti çıkarma ve evime internet bağlatma gibi ikincil öneme sahip olan şeyler de dahil yapılması gereken birçok işimi hallettim. Ancak insan sürekli kendini hayata hazırlayamıyor ve bazı şeylere ihtiyaç duyduğunuzu tecrübeleyerek anlayabiliyorsunuz. Bundan ötürü her zaman sürprizlere de hazırlıklı olmak gerekiyor. Her ülkenin kültürü, yaşayış biçimi, görenekleri ve dolayısıyla insanları ve birbirleri ile ilişkileri farklıdır ve tüm bunlar yüzyılların birikimi ile oluşur. Yaşımız kaç olursa olsun aslında hepimiz omuzlarımızda jenerasyonların tecrübelerini taşırız, bir de bunu Anadolu gibi kadim bir coğrafyayı ve kültürel zenginliğini düşünerek değerlendirecek olursanız bu toprakların çocukları bizlerin ne kadar renkli olduğunu gözünüzde canlandırabilirsiniz. Ancak, Almanya'nın coğrafyası ve kültürü bizim renklerimizden çok farklı olduğundan burada geçirdiğim ilk birkaç ay boyunca çok zorlandığımı itiraf etmem gerekir. Kış ortasında gelip kısa, karanlık ve soğuk günlere alışmak, ailem ve arkadaşlarımın desteği olmasaydı imkansız olabilirdi. Gelgelelim, her ne kadar farklı olduğumuzu düşünsem de, yazın gelmesi ile aslında zorluklarla dolu kışın yerini ısınmaya başlayan insan ilişkilerine bıraktığını gözlemledim ve böylece hem iş ortamıma hem de yaşadığım şehre daha çabuk alıştım. Ve en önemlisi, katı yüzleri olduğu bilinen Almanların, gülümsemenizin karşılığını her zaman verdiğini farkına vardım, bazen görev icabı bazen de içten gelerek. Yirmi birinci yüzyılla hız kazanan küreselleşme uzakları yakınlaştırmayı, farklılıkları ise merak uyandırıcı hale getirmeyi başarmaktadır. Dünya üzerinde, hem eğitim alanında, hem de iş hayatı alanında hızı artan bir yabancı değişim programı vardır. Bir çok insanın hayatını yeni bir ülkede yeniden kurduğu şu yıllarda süreçler daha sistematik hala gelmekte ve tecrübe paylaşımları kolaylaşmaktadır. Burada bizlere düşen ise, sevdiğimiz işi yapıp, hem kendimizi geliştirmek hem de bizlerden sonra gelecek olanların kendilerini geliştirmelerine olanak sağlamaktır. Merve Seven Düsseldorf, 19.02.2019 36
Romanya ’da Tıp Okumak Azra Nur Uçar ‘15 Carol Davila Üniversitesi Tıp Fakültesi “Hayal edebiliyorsan yapabilirsin.’’ Lise hayatım ve akabinde sınava hazırlandığım dönem boyunca ders çalıştığımda masamda otururken ne zaman arkamı dönsem duvarımda yazılı olan bu sözle karşılaşırdım. Maalesef uzun bir süredir hayal ediyordum ama asla asla ve asla yapamıyordum. Birden değil; sayısız düşüş ve tekrar başlayıştan sonra, şu an tam olarak hayalimi yaşıyorum. Merhaba ben Azra Nur Uçar, “Köy Hizmetleri” sıralarına 2015 yılında veda ettim ve şu an Carol Davila Üniversitesi’nde Tıp okuyorum. Romanya neresi diyebilirsiniz ve tamamen normal. Orta Avrupa’da yer alan Romanya, Bulgaristan’a komşu bir ülke. Burada olmamdan çok, buraya nasıl geldiğim kelimelere dökme değeri taşıyor. Bu yazımı içindeki kıvılcımı takip edip, asla vazgeçmeyen ve pes etmenin ne demek olduğunu bilmeyen koca yürekli kardeşlerime ithaf ediyorum. İnanmak başarmanın yarısından fazlasıdır. Ne yazık ki hayatı boyunca buna inanan bir insan olmadım, zor yoldan öğrenmeyi seven birisiyim diyelim. Bu süreçte fark ettim ki kaybedecek hiçbir şeyiniz olmadığında, en dipte hissettiğiniz anda çok şey kazanma potansiyeline sahip oluyorsunuz. Durmuyorsunuz çünkü duraklayabileceğiniz bir durağınız yok. Geri dönemiyorsunuz çünkü geçmişteki her şey ileriye sizden çok daha önce zaten ulaşmış. Yapabileceğiniz tek şey devam etmek oluyor. 12.sınıfta ilk başarısızlığımı yaşadığımda her şey siyah beyazdı. Üzerinde düşünmedim bile ve devam etmek istediğimi, Tıp okumak istediğimi söyledim herkese. İlk başarısızlığınızda insanlar beklediğinizden çok daha anlayışlı oluyorlar ve bu sizi gereksiz bir özgüvenle dolduruyor. Başarısızlığımdan çok devam edebilme lüksüme odaklanmıştım ve sonuçlarını ağır bir şekilde ödeyecektim. Yeterince profesyonel olamadım diyelim, veda etmem gereken insanlara zamanları dolmalarına rağmen veda etmemeye direndim diyelim, hayallerimi unutup neden başladığımı hatırlayamıyordum diyelim ve daha bir sürü sebep lakin hiçbiri geçerli olmayan… Sınav zamanı gelmişti ve ben bahanesi ne olursa olsun yine başarısız olmuştum. Bu sefer yalnızdım. Yanlış anlaşılmasın çoğu insandan çok daha şanslıydım çünkü ne istediğimi bilen, beni mutlu eden tek bir hayale sahip olduğumun farkında olan ve beni sonuna kadar destekleyen mükemmel bir ailem vardı. Ama beraber yola çıktığım herkes kendi yoluna gitmişti ve ben nereye gitmeyi istediğimi çok net bildiğim halde daha arabayı çalıştıramamıştım bile. Kayıptım, endişeliydim ama kararımdan şüphe duymuyordum. Aklımda şu vardı sadece, hayalimi bir şekilde yaşayacaktım, sadece ne zaman olduğunu acilen sonuçlandırmalıydım. Arabayı unutmalıydım çünkü benim yürümem gerekecekti. 37
“John Lennon’un çok güzel bir sözü vardır: ‘Hayat sen plan yaparken başına gelenlerdir.” Son hazırlık senemde artık biliyordum.Tecrübeliydim -e bir zahmet- ve farkındaydım her şeyin. Hayallerimin neye mal olacağını sonunda anla- mıştım ve bunların hepsini vermeye hazırdım. O sene benim için önemli olan tek şey hayalimdi ama bundan çok daha fazlasını kazandım, her kötü durumdan bir iyilik doğabilmesi olayı anlayacağınız. Sayısız değişik hayatla karşılaştım ama her zamankinden daha yalnızdım. Biliyordum bu sene artık korkma lüksüm yoktu, kararlarımın sonuçlara katlanmalıydım. Her şey tıkırında gitmedi tabii ki; babamı kaybetmenin eşiğine geldim, defalarca başarısız oldum, karşıma hayallerimin ne kadar saçma olduğu- nu söyleyen birçok insan çıktı; çok defa boşa kürek çektiğim veya kimsenin sevdiği mesleği yapmadığı, artık pembe gözlük- lerimi çıkarmam gerektiği söylendi. Küçük dünyaları olan vasat insanlardı, elbet şevkimi kırdıkları anlar oldu ama genel olarak sadece beni daha da kam- çılıyordu bu sözler. Bir şekilde yapabileceğimi biliyordum, bıra- kasım gelmiyordu. Elimden geleni yaptığım bir seneydi anla- yacağınız. İnanan bir insan oldu- ğum için benden büyük bir güç olduğunu kabul ediyordum, artık yapmam gereken tek şeyin bekleyip ne olacağını görmek olduğunu kabullenmiştim. John Lennon’ un çok güzel bir sözü vardır: “Hayat sen plan yaparken başına gelenlerdir.”Sınav sonuçlarımı almıştım ve karşımda çok büyük bir hayal kırıklığı vardı, daha doğrusu o an öyle hissediyordum. Emeklerim boşa gitmiş gibiydi, yıkılmıştım, başarısız hissediyordum. Sonucum kötü değildi ama hayallerimi göz önüne alırsak, vasattı. Meslek olarak hala başka bir şey düşünmüyordum. Bunu aileme söylememe bile gerek yoktu çünkü dediğim gibi kendileri benim tek destekçimdi ve hayatımda asla unutamayacağım bir anlayışla karşıladılar. Kararım ne olursa olsun beni ellerinden geldiğince destek- leyeceklerini söylediler, çok şanslıyım biliyorum. Önümde- ki seçenekleri ikiye indirmiştim. Ya Türkiye’de özel bir üniversiteye gidecektim ya da ablamın 4 yıldır okuduğu Bükreş’teki üniversitelere başvuracaktım. O an risk almalı- yım dedim kendime, daha büyük oynamalıydım ve affola lakin daha iyisini yapabileceğime dair inancım vardı. Bük- reş’i seçtim. Yurt dışında okumak denince herkesin aklına gösterişli deneyimler ve heyecanlandırıcı imkanlar geliyor ama kimse size olayın arka yüzünü anlatmıyor. Kağıt işleri. Oldukça çok kağıt işi. 38
Öncelikle her işinizin mükemmel bir zamanlamayla gerçekleşmesi gerekiyor çünkü Türkiye’de okuyan normal bir öğrencinin lükslerinden yoksunsunuz. İletişime geçebileceğiniz insan sayısı sınırlı, gidip gelme imkanınız kısıtlı, ricada bulunma veyahut araya tanıdık sokma gibi imkanlarınız yok. Her şey katı bir soğuklukla ilerliyor ve yetişememeniz ya da imkanlarınızın el vermemesi, en basitinden sağlık sorunları yüzünden olan aksamalar kimsenin umrunda olmuyor. Her şeyinizi risk edip aldığınız karar zamanlama yüzünden elinizde patlayabiliyor. Benim için patladı da, tabii ki de.Şöyle açıklayayım; vize sorunları sebebiyle okulun kabul sınavına sadece bir gece önceden ancak yetişebildim ve sınavı kaçırma gibi bir durumda hiçbir şekilde telafisi yoktu. Bir mucizeydi. Şu an size başımdan geçen her talihsizliği anlatıp gereksiz drama yaratmak istemiyorum lakin benim için ve benim yerimde olan birçok insan için kolay olmadığını bilmenizi istiyorum. Transkriptiniz ve üniversite giriş sınavı sonuçlarınızla başvuruyorsunuz. Daha sonra İngilizce bilginizi, basit Tıp bilginizi ve neden Tıp okumak istediğinizi öğrenmek istedikleri bir hazırlık sınavından sonra sizi bir süre beklemeye alıyorlar. Her bekleme süreci gibi bu da oldukça sancılı bir süreç. Romanya’da olan arkadaşımdan aldığım telefonu unutamıyorum, kendisi o kadar heyecanlanmıştı ki beni uluslararası normal telefondan aramıştı, canım benim. Kazanmıştım. Bitmişti. Artık ben de bir yola sapmıştım ama hala gerçek gelmiyordu. Bundan sonrası baya hızlı gelişti, bir çorap söküğü gibi .Tabii bir sürü kağıt işini unutmayalım. Bayılıyorum resmi belgelere, çok. Doğruyu söylemek gerekirse Romanya’ya gelmek hayallerimin arasında yoktu, maddi ve manevi sıkıntılardan ötürü, haliyle bir burukluk vardı içimde, tesellim tıp okuyacak olmamdı. Bu bir süre devam etti ama boş vermeye çalışıyordum. Tamamen olmam gereken yerdeyim diye kendime tekrarlıyordum, tüm kalbimle inanmasam da. Bütün hazırlıklar çeşitli mucizeler sayesinde tamamlanmıştı. Hala vardı Türkiye’de okuyamayacağımın hüznü, içimde kalmıştı bir ukde. İnsanların yıllarla değil olaylarla, spesifik anlarla yaşlandığına inanırım ben. Annemi ilk bıraktığım anda; arabanın arka camından onun yaşlı gözlerle beni cesaretlendirmeye çalışan gülümsemesini gördüğümde… İşte tam o an bir yaş daha yaşlandım ben. İşte o an şımarıklığı bırakmam gerektiğini ve bunu başarmak için elimden geleni yapmak zorunda olduğumu; en azından denemeyi onlara ve kendime borçlu olduğumu hissettim. Her şey rayına oturuyor gibiydi. İki hafta gecikmeden sonra; okuldaki ilk günüm… Ablam ve iki farklı ev arkadaşımla birlikte yaşayacaktık, daha yeni taşınmıştık. O gece duş bile alamamıştım, üstüne yatağım olmadığı için yerde uyumak zorunda kaldım. Duş olayını takip eden günlerde halletmiştim ama 2 haftaya yakın süre boyunca yerde yatmaya devam edecektim. Öğrencilik her yerde aynı anlayacağınız… Dibine kadar. Yeni bir okula başlamaktan daha kötüsü varsa tamamen başka bir ülkede yeni okula başlamaktır. Ha daha kötüsünü istiyorsanız yeni ülkedeki yeni okula iki hafta geç başlamaktır. Gecikmemin sebebi tahmin ettiğinizi duyar gibiyim; kağıt işleri. Artık detaya inmemize gerek bile yok diye düşünüyorum. Sabah geleneklerimize uymak adına, ablam -canım ailemin Romanya temsilcisi- beni elimden tutup okula götürdü, bu konu hakkında tek bir şikayetim bile yoktu çünkü korkudan ilk uçakla dönmek üzereydim. Oldukça güçlü zamanlarım anlayacağınız. Şaka bir yana hatırlaması bile rahatsız ediyor, şöyle bir geriyor beni. İlk günle ilgili anılarım yüzünüzde gülümse bırakacak tipten anılardan ziyade travma yaratacak anılar, üzgünüm. Hala Rumence derslerinden korkuyorum çünkü ilk derste profesör bütün dönemin önünde bana iki haftadır nerede olduğumu sorduğunda ‘’I came tomorrow’’ dedim. Biliyorum ,A seviye İngilizcem, teşekkür ederim. Aynı zamanda ilk gün anatomi dersim de vardı ve eve gelip uzun bir müddet ağladım çünkü hiçbir şey anlamamıştım. Ön ve arka derken bile değişik kelimeler kullanıyorduk, sanırım o derste adımı bile unutmuştum. 39
Okulun sistemi şu şekilde; tüm dönem 3 farklı seriye bölünüyor. Daha sonra her seri kendi içinde 12-13 kişilik gruplara bölünüyor. Grubum Amerikalılar, Faslılar ve benim dışımda 2 Türk’ten oluşuyordu. Türk’ün Türk’ten başka dostu elbet vardır ama Türk dost bir başkadır. Buradan Bükreş’in ortasında benimle halay çekebilecek olan canım Türklerime selam olsun. Üniversite aynı şekilde 6 sene ve sürecin sonunda diplomanız uluslararası geçerliliğe sahip oluyor. DiplomanızınTürkiye’de de geçerliliği var, sadece denklik sınavına girmeniz gerekiyor. Sınavlar pratik ve final olarak iki aşamalı oluyor; her dersin kendine özel test teknikleri değişiklik gösteriyor ya da tamamen birebir sözel olabiliyor. Geçerli notun -5- altında aldığınız sınavdan direkt kalmış oluyorsunuz ve yazın ekstra ücret ödeyerek tekrar sınava girmek zorundasınız. Alttan ders alma gibi bir şansınız yok, ‘’restanta’’ olarak adlandırılan yaz sınavlarını da geçemediğiniz durumda direkt sene tekrarı yapıyorsunuz. Tıbbi dersler imkanlar el verdiğince pratik olarak ilerliyor; kadavra açısından sıkıntı yaşanmıyor ama laboratuvarlar bir hayli eski. Tabii bunlar seçtiğiniz üniversiteye göre farklılık gösteriyor. Ekstra olarak spor eğitimi , tıbba ahlaki yaklaşım ,bilgisayar dersi gibi dersleriniz oluyor, bunları almanız zorunlu. İlk 3 seneden sonra klinik eğitiminiz başlıyor ve her rotasyonu şehrin başka bir hastanesinde yapıyorsunuz ve hastalarla iletişiminiz Rumence oluyor. Oldukça tuhaf bir his arkadaşlar.Yani adapte olma süreci oldukça ilginç. Uzunca bir süre herkesin Türkçe bildiğini ama herkesin rol yaptığını düşünüyordum. Artık İngilizce konuşmak canımı sıkıyordu çünkü düşünmeden konuşabilmenin ne kadar güzel bir lütuf olduğunun o ana kadar farkına varamamıştım. Okuduğum bölüm dışında bir de yeni bir dil öğrenmem gerekiyordu, Rumence. En basitinden sokakta oynayan çocukları anlayabildiğim ülkemi delicesine özlüyordum. Başka bir ülkede yaşamanın en zor yanlarından biri de tartışmasız kültürel farklılıklara alışmak oluyor. İnsanları çözemiyorsunuz ,tam anlamıyla uzaylı gibi hissediyorsunuz. Bazı konularda tamamen farklı dünyaların insanlarıyız ama hiç ortak paydamız yok da değil. Örneğin toplu taşımalarda, sokaklarda, kafelerde üzerinizde sayısızca göz hissedebiliyorsunuz çünkü Romenler meraklı insanlar ve burada gözünüzü dikip bakmanız uygunsuz bir davranış değil ya da en basitinden burnunuzu herkesin ortasında sümkürmeniz tamamen kabul edilebilir -inanın farklılar bazen anlaması güç olabiliyor-bir davranış. Genel olarak yaşlılara yer vermek gibi bir anlayış yok ve kendileri oldukça dinç hatta aksine küçük çocuklara yer veriliyor. Halkın birbiriyle olan iletişimi kısıtlı, bizdeki gibi samimi ablam abim muhabbeti ne yazık ki yok. Ha istisnalar yok değil lakin genel olarak soğuk insanlar. Romanya ulaşım açısından oldukça uygun fiyatlar sağlıyor öğrencilere. Şehirler arası yolculuk trenlerle sağlanabiliyor ve öğrencilere verilen ‘’legitimatie’’ adlı belgeyle ücretsiz olarak seyahat edebiliyorsunuz, tamamen ücretsiz. Aynı şekilde şehir içinde de aylık aboneliklere belgenizle uygun indirimler sağlanıyor. Ulaşım ağları eski bu sebeple şehrin her yerine sistemli bir şekilde yayılmış bir durumda, sorunsuzca istediğiniz her yer gidebiliyorsunuz ama eski olması bir dezavantajla geliyor; kavşaklar ve dört yol ağızları lojistik açıdan oldukça karışık ve bu da belirli saatlerde karmaşaya akabinde trafiğe sebep olabiliyor. Ben Bükreş’te yaşıyorum, başkenti Romanya’nın. Komünizmin etkilerini şehirde dikkatli baktığınızda her yerde görebiliyorsunuz. Binalar oldukça eski ve tek tip. Düzenlenme şekli en çok ilgimi çekmişti ve aynı zamanda renkli binalar çok nadir. Çoğunluk gri. Yeni mimar izni zor veriliyor ve bu sebeple ev satın almak veya kiralamak bir hayli masraflı. En çok da yaşlı insanlarda görebiliyorsunuz geçmişin izlerini; alışveriş biçimleri, günlük hayatları oldukça hüzün verici. Evsiz nüfusu üzücü bir şekilde yüksek oranda ve oldukça zor şartlar altındalar. Şehir tabii ki bunlardan ibaret değil. 40
Genel olarak güzel bir şehir ve başkent olması ile bir çok imkanım oluyor: sinemalar, tıbbi kongreler, kültürel etkinlikler, festivaller, konserler…Tiyatro ve opera programları da oldukça aktif. Yabancı nüfus tahmin edilenden çok daha fazla ve adapte olma sürecinde yardımcı olabilecek bir çok grup, komite ve sosyal medya destek grupları var. Günlük dil Rumence lakin çoğu insan İngilizce biliyor çünkü Romen eğitim sisteminde dile oldukça ağırlık veriliyor. Ülke 4 mevsimi de yaşıyor; kışları oldukça soğuk geçiyor. Arkadaşlar ben hayatımda böyle bir soğuk görmedim, resmen sizi delip geçiyor. Hatta bazen ağlıyorsunuz soğuktan, eve kelimenin tam anlamıyla koşarak gidiyorsunuz falan oldukça keyifli zamanlar yani. Kar yağması sıradan bir olay, her kış istisnasız yağıyor ve 1-2 ay kadar yerde kalmaya devam ediyor. İş hayatında, eğitimde ara vermek gibi bir durum yok çünkü ulaşım yolları kapanması söz konusu değil. Kar yağması durumunda direkt makinelerle yollar açılıyor, kaldırımlar tuzlanıyor. Kadın veya erkek fark etmeden herkes kürekleriyle güneş doğmadan uyanıyor ve arabaları, yolları açmaya başlıyorlar. Hak verirsiniz ki bu havalarda benim için okula gitmek çok zor oluyor çünkü bizde kar tanesi daha yere düşmeden okullar tatil yapılıyordu. Yazları ise oldukça sıcak hatta o kadar sıcak ki Sinai adlı şehrinde bulunan; 1914 yılında yapımı tamamlanmış Peleş Kalesi, yaz aylarında açılabilen bir çatıya sahip. Kuşkusuz Bükreş’in en sevdiğim yanlarından biri parkları. Parklara oldukça önem gösteriyorlar ve her park kendine has etkinliklere, muhteşem manzaralara sahip. Çoğu şehrin içinde ve ulaşımınız çok rahat. Parkları yaz veya kış demeden her zaman cıvıl cıvıl insan dolu çünkü Romen halkı bahsettiğim gibi soğuğa oldukça alışık. Ama özellikle baharın gelişiyle birlikte parklar çok daha güzel bir hal alıyor ve her sene değişik ülkelerin festivalleri oluyor, Türkiye de dahil. İyisiyle kötüsüyle benim Bükreş’teki yaşantım bu şekilde arkadaşlar. Daha bahsetmek istediğim milyonlarca konu var lakin uzatıp sizleri sıkmak istemiyorum, başka bir zamana. Sadece şunu bilmenizi istiyorum, hayat hiçbir zaman mükemmel olmuyor ya da kolay. Size süsleyip püsleyip anlatabilirdim ama burada insanların sırf yabancısınız diye sizi görmezden geldiğinden de bahsetmeliyim, ya da cüzdanımın içinde oturum kartıyla birlikte çalınmasından da, ırkçılıktan, haksızlıklardan ya da restoranda yemek yerken yanıma gelip ülkesinde örtülü gezmemi istemediğini söyleyerek bütün tadımı kaçıran insanlardan da, size ülkelerinden gitmenizi istediğini söyleyen sınıf arkadaşlarından da… Olsun. Büyük resmin küçük çok küçük detayları bunlar. Rengarenk bir okul hayatım da var bir yandan. Dünyanın dört bir yanından arkadaşlarım var mesela. Herkesin görüşü farklı; fikirleri, ahlak anlayışları… Sınavlardan önce, herkes kendi tanrısına dua ediyor ama endişeyi ve stresi hepimiz paylaşıyoruz mesela. Farklılıklarımıza rağmen bir şekilde yürütmeye çalışıyoruz, baya hoşuma giden bir durum bu. Hayalleriniz ve kararlarınız bir paket halinde geliyor, iyisiyle kötüsüyle. Dışarıdan her şey dört dörtlük geliyor ama ne yazık ki bu doğru değil. Bambaşka bir ülkedesiniz, sizin insanlarınız değil. En çok da bu konuda değiştim sanırım. Doğup büyüdüğünüz ülkenin yeri başka, bambaşka. Doğduğunuz ülkenin ırkından olmak, kendi dilinizi konuşabilmek, kendinizi yaşadığınız yere ait hissetmek… bunların hepsi çok büyük lüksler ve bunun farkında bile değiliz, değildim. Bu lükslere sahip olmayan birçok insanla oturup konuşma fırsatım oldu ve hepsinin bize ne kadar imrendiğini, ne kadar şanslı olduğumuzu sayısız kez duydum. Ben bunu dışarı gidip birinci elden tecrübe etme şansı buldum, umarım her biriniz bir gün bu söylediklerime yürekten inanabilirsiniz. Bükreş’teki ikinci yılımı doldurmak üzereyim ve hala bilmediğim çok fazla şey var. Hala yanlış durakta inip kilometrelerce yol yürüyorum, hala Rumence konuşmaya çalışırken sabahın köründe ‘’iyi akşamlar’’ diyorum, hocalarla yanlışlıkla Türkçe konuşuyorum, sınavlara girmeden önce panik atak geçiriyorum, normal bir uyku düzenim yok ve derslerimde hala zorlanıyorum. Ama zamanla maceranın kendisine de alışıyorsunuz, benimsiyorsunuz. Şu an ilk geldiğim zamandan çok daha mutluyum ve inanmadığım halde kendime tekrarladığım her şeye artık yürekten inanıyorum. Çok zengin bir ailem yok ya da yüksek makamlarda tanıdıklarım… Her şey bir şekilde işliyor işte, her gün bir başka mucize oluyor. Maceranıza güvenmeyi öğreniyorsunuz. Sadece yürekten istemeniz gerekiyor arkadaşlar, tüm samimiyetinizle. Benim gözlerim dolardı böyle hayalini kurduğumda, yüreğim sızlardı. Başka hayal kuramazdım, uykularım kaçardı. 41
Vazgeçmek en kolayıydı ama aynı zamanda kendimle gurur duymak da istiyordum ; zaman, mekan veya insanlar hep geri plandaydı. Haklısınız, kafayı takmıştım. Pişman mıyım? Hayır.Siz de öyle yapın, tutunun. O içinizde kıvılcımlar yaratan hayallere tutunun çünkü gerçekten değiyor. Her gözyaşına, her uykusuz geceye, her stresli ana, her küçümseyici bakışa…Çünkü sonunda olmak istediğiniz yerde oluyorsunuz ve bu duyguyu kimse elinizden alamıyor. O tatmin duygusu çok saf, çok güzel ve tamamen size ait. Sınava hazırlanırken hep çok soğuk bir yerde okumak istiyorum der dururdum. Bükreş’te bir gün akşam 8’deki dersimden eve dönerken kar fırtınası başladı. Eve yürüyordum ve birden bu sözlerim aklıma geldi, unutmuştum. Yukarı kar tanelerine baktığım o anı hiç unutamıyorum, kendi kendime gülmeye başlamamı…Hangi güce inandığınızın bir önemi yok, fark ediyorsunuz ki hayalleriniz için yaptığınız her şey elbet size bir şekilde geri geliyor, boşa gitmiyor. O an işte arkadaşlar… Tam o ana odaklanın. Başardıktan sonra kaç kez başaramadığınızın bir önemi olmuyor. Değiyor, değiyor, değiyor. Umarım bu yazımla size bir nebze olsa da dokunabilmişimdir. Kimseyi umursamayın, amacınıza odaklanın ve bu yola her şeyinizi koyun, her şeyinizi. Çıkarmayın pembe gözlüklerinizi ne kadar çıkarttırmaya çalışırlarsa da. Kıvılcımınızı söndürmeye her çalıştıklarında daha büyük ateşler yakın içinizde çünkü eninde sonunda bu hayatı yaşayan sizsiniz, onlar değil. Kararlarınızın bütün sorumluluklarını kabul edin ayırt etmeden, üstlenin hepsini. Risk almaktan korkmayın ama bunu gözü kapalı yapmayın. Farkındayım, hiç kimse aynı imkanlara ve koşullara sahip değil ve bu da herkesin macerasını kendine özel yapıyor.Her ihtimali, her olasılığı kendi lehinize çevirmeye çalışın. Odaklanın, çaba sarf edin ve başınıza gelen her olayın bir sebebi olduğunu unutmayın. İyisinden de kötüsünden de kazanabileceğiniz kadar çok tecrübe kazanın ve devam edin. Geçmişteki şeylere takılmayın. Sabredin arkadaşlar lütfen sabredin çünkü gerçekten güzel şeyler zaman alıyor; emek istiyor, gözyaşı istiyor. Ama sonunda her şey tam olması gereken anda oluyor bana inanın. Benim ne çok gelişmiş bir zekam var ne de üstün yeteneklerim, sıradan bir insanım. Sadece çok isteyip, varını yoğunu ortaya koyan sıradan bir insan. Hayallerim için dünyanın diğer ucuna gittim demek isterdim ama Romanya İstanbul’dan otobüsle 12 saat, Diyarbakır’dan daha yakın. İnanmadığım hiçbir şeyi yazmamaya çalıştım, tamamen gerçekçi bir şekilde. İçinizdeki büyük güce inanmanıza ve onu paylaşmanıza yardımcı olduysam ne mutlu bana. Dilerim hepiniz sizi siz yapan hayallerinize tutunursunuz sıkı sıkı ve bir gün yüzünüzde tatlı bir gülümsemeyle anlatırsınız başarınızı. Sürç-i lisan ettiysem affola çünkü dil ve anlatım hiçbir zaman en sevdiğim ders olmamıştı. Her şeyin sizin için en güzel şekilde olması dileklerimle... Saygılar ve sevgiler. azra nur uçar romanya 42
KARİYER ÖZGEÇMİŞ 101 VENÜS’ÜN KADINLARI İŞ BAŞINDA Burcu Ertek Esin Zümbül 43
ÖZ- GEÇ- MİŞ 101 Esin Zümbül ‘09 İnsan Kaynakları İş Ortağı Garanti Teknoloji Özgeçmiş Hazırlama Konusunda Tavsiyeler Hayalinizdeki iş için başvururken sizi bir adım öne taşıyacak şeylerden biri kesinlikle özgeçmişiniz. Rekabetin arttığı günümüzde hazırladığınız özgeçmişiniz sizi milyonlarca başvuru arasından görüşmeye davet edilecek o kısa listeye taşıyabilir. Özgeçmişiniz, sizi ve yaptığınız işleri en iyi anlatacak kısa bir özetten ibarettir. Bu özeti, dikkatleri çekecek ve güçlü yönlerinizin fark edilmesini sağlayacak özel bir özete çevirmek elbette sizin elinizde. İyi bir özgeçmiş hazırlamak için önemli noktaları merak ediyorsanız okumaya devam edin. En İyi Başlangıç için En İyi Format ve İçerik İyi bir başlangıç yapmak için iyi bir formatla başlamak çok önemlidir. Bunun için internette araştırmalar yapın ve profesyonel bir format tercih edin. Özgeçmiş formatını belirlerken kullanılan renk paletine, yazı karakterine, yazı boyutuna ve özgeçmişte bulunmasını tercih edeceğiniz bölümlere göz atabilirsiniz. İyi bir özgeçmişte olması gereken temel bölümler, Özet, Eğitim ve Deneyim bölümleridir. Bu bölümlere ek olarak koyabileceğiniz Projeler, Sertifikalar, Beceriler & Yetkinlikler, İlgi Alanları gibi farklı bölümlerle özgeçmişinizi zenginleştirebilirsiniz. Hazırlık aşamasında bölüm başlıkları ve önemli alanları farklı renk ve formatlar kullanarak belirgin hale getirmek, yetkililerin ilgili alanlara odaklanmasını sağlayacaktır. Özgeçmişinizi cümle düşüklükleri ve imla hataları olmaması için mutlaka birkaç kez kontrol edin. Önemli Bilgileri Eklemeyi Unutmayın Pozisyon için uygun olduğunu düşündüğünüz bir adayın özgeçmişini incelerken en büyük hayal kırıklığı kişinin iletişim bilgilerin özgeçmişte olmadığını fark etmektir. Özgeçmişinizi etkileyici bulan bir kişinin bu doküman aracılığı ile size ulaşabileceğine emin olun ve telefon numaranız ve e-mail adresinizi mutlaka özgeçmişinize ekleyin. Bununla birlikte bazı kişisel bilgileri özgeçmişinize eklemek zorunda değilsiniz. “Özgeçmişiniz sizi milyonlarca başvuru arasından görüşülecek kısa listeye taşıyabilir” 44
“Doğru anahtar kelimelere, doğru yetkinlik ve becerilere vurgu yapılmalı çünkü başvurunuzu inceleyen kişiler bu kelimeleri arayacaklar” Sade, Sade ve Daha Sade Özgeçmişin ne kadar uzun olduğu, ne kadar iyi olduğunu belirlemek için bir ölçüt değildir. Kısa ve zengin içerikli bir özgeçmiş, yetkili kişinin sizi daha kısa bir zamanda ve daha iyi bir şekilde tanıması için olanak sağlar. Bu nedenle özgeçmişin sizi anlatan önemli bilgilerin hepsini içermekle birlikte sade olması da önemlidir. Firmaların sizi daha detaylı tanımak istemesi ile birlikte görüşmeye davet etmelerini sağlayacak bir araçtır özgeçmişler. İşe ve Sektöre Özel Özgeçmiş Hazırladığınız özgeçmiş sizin başvurduğunuz iş için yetkin, istekli olduğunuzu ve bu iş için doğru aday olduğunuzu göstermelidir. Bu nedenle farklı sektör ve iş aileleri için hazırlanan özgeçmişler birbirinden farklı olabilir. Başvuru yaparken göz önünde bulundurulması gereken şeylerden biri, bu iş için başvuran diğer tüm kişilere bakıldığında sizi ön plana çıkaran özelliklerdir. Bunun için doğru anahtar kelimelere, doğru yetkinlik ve becerilere vurgu yapılmalıdır çünkü başvurunuzu inceleyen kişiler özgeçmişinizde bu kelimeleri arayacaklardır. Bu kelimelerin neler olduğunu merak ediyorsanız iş ilanını inceleyebilirsiniz. Bonus: Dijital Dünyada Dijital Özgeçmiş Özgeçmişinize kariyer portallarındaki sayfanızın linkini koymak sizi bir adım öne taşıyabilir. Günümüz dünyasında basılı özgeçmişler yerine popüler kariyer portalları üzerinden oluşturulan bireysel sayfalar görünürlüğünüzü arttıracak ve hayalinizdeki iş için görüşmeye davet edilmenizi kolaylaştıracaktır. x x x x x ÖzgeçmişinizdeYer Almaması Gereken Her Şey Kişisel bilgiler: yaşınız, açık ev adresiniz, ırkınız, cinsel tercihiniz, medeni durumunuz, sigara kullanım durumunuz ve fotoğrafınız vb. Ücret bilginiz veya ücret beklentiniz Bir önceki iş veya stajınızdan ayrılma sebepleriniz veya bir önceki iş veya stajınızı kötüleyen cümleler Uzun cümleler ve gerekli olmayan kelimeler Yazım hataları ve düşük cümleler 45
Venüs’ ün Kadın- ları İş Başında Burcu Ertek ‘02 İzocam A.Ş. Kurumsal İletişim Yöneticisi 20. yüzyılın sonlarından başlayarak günümüzde iş dünyasının yaşadığı belki de en büyük devrim kadınların yoğun bir biçimde iş yaşamına girmesi oldu. İnsanoğlu geçtiğimiz yüzyılda iş yaşamında erkek egemen bir dünyanın varlığına şahit oldu. Endüstri toplumunda tipik olarak çalışan insan görüntüsünü erkekler oluştururken, 21. yüzyılın bilgi toplumu çağında kadınlar ön plana çıkmaya başladı. Bilgi çağının yarattığı yeni mesleklerin bir kısmında kadınlar erkeklerden daha yoğun bir biçimde yer almaktadırlar. Özellikle iletişim, medya, eğitim, finans, sağlık ve benzeri hizmet sektörlerinde kadınların egemenliği açıkça görülmektedir.Ancak buna rağmen şirketlerde özellikle de üst düzeylere çıkıldıkça erkek sayısının kadınlardan çok daha fazla olduğu görülmektedir. Şu andaki istatistikler de bunu doğrulamaktadır. Örneğin kadınların kamusal alanda üst düzey yönetici pozisyonunda istihdam oranı %10’un altında kalmaktadır . Yaşanan bu sosyolojik durumdan sadece kadınlar değil; şirketler de olumsuz etkilemektedir. Her organizasyon olabildiği ölçüde en yetenekli insanları bünyesine almak ister. Kasti olmasa da cinsiyet ayrımcılığına izin veren organizasyonlar erkeklerle kadınlara eşit dağıtılmış yetenek zenginliklerinin önemli bir kısmından vazgeçmeyi kabul etmişlerdir. Yönetim basamaklarında yer alarak şirkete değer katabilecek kadınlar sadece cinsiyet ayrımcılığı nedeniyle hak ettikleri statüyü ve gücü elde edememektedir. Ülkemizde kadınların iş hayatına çok daha aktif katılımını engelleyen konu sadece şirket yaklaşımına indirgenemez. Asıl engeller toplumsal, kültürel, ekonomik ve eğitimdeki fırsat eşitsizliğinden kaynaklanmaktadır. Kadınların iş hayatında daha fazla ve eşit şartlarda yer alabilmesi ve ayrıma maruz kalmaması için devletin eğitim ve pozitif ayrımcılık politikalarının değişmesi, şirketlerin istihdam politikalarında bu konuya özel bir önem vermeleri gerekir. Toplumlarda kadının şirketlerde söz sahibi olmasının en önemli adımı toplumdaki ekonomik ve sosyal eşitliğinin sağlanmasından geçer. Birleşmiş Milletler, 17. Sürdürülebilir Kalkınma Hedefi’nden biri olan “Toplumsal Cinsiyet Eşitliği”, kadınlar ve kız çocuklarının güçlendirilmesi yönündeki her adımın, çarpan etkisi yarattığı ve ekonomik büyümeyi ve her alanda gelişmeyi hızlandırdığına işaret ediyor. Sonraki adımda ise, şirketlerin anlayışını değiştirmesi, kadın haklarının, insan hakları olduğuna inanması, kurumsal ilkeleri arasında her işte, her seviyede dengeli bir cinsiyet dağılımı elde etmeye yönelik bir ortam ve kültür oluşturmaya gayret etmesi gerekiyor. Türkiye nüfusunun yarısı yani 38 milyonu kadın. Bu nüfusun yüzde 7'si okuma yazma bilmiyor. İş hayatında kadının yeri yıllar geçtikçe artsa da hala istenen oranda değil. https://www.ntv.com.tr/turkiye/kadinin-is-hayatindaki-yeri,fI0mQdigE0ONS_M674z7yA 46
bindokuzyüz93 Sayı 01
bindokuzyüz93 Sayı 01
bindokuzyüz93 Sayı 01
bindokuzyüz93 Sayı 01
bindokuzyüz93 Sayı 01
bindokuzyüz93 Sayı 01
bindokuzyüz93 Sayı 01
bindokuzyüz93 Sayı 01
bindokuzyüz93 Sayı 01
bindokuzyüz93 Sayı 01
bindokuzyüz93 Sayı 01
bindokuzyüz93 Sayı 01
bindokuzyüz93 Sayı 01
bindokuzyüz93 Sayı 01
bindokuzyüz93 Sayı 01
bindokuzyüz93 Sayı 01
bindokuzyüz93 Sayı 01
bindokuzyüz93 Sayı 01
bindokuzyüz93 Sayı 01
bindokuzyüz93 Sayı 01
bindokuzyüz93 Sayı 01
bindokuzyüz93 Sayı 01
bindokuzyüz93 Sayı 01
bindokuzyüz93 Sayı 01
bindokuzyüz93 Sayı 01
bindokuzyüz93 Sayı 01
bindokuzyüz93 Sayı 01
bindokuzyüz93 Sayı 01
bindokuzyüz93 Sayı 01
bindokuzyüz93 Sayı 01

Recommended

Mun training by mushfiqul haque mukit
Mun training by mushfiqul haque mukitMun training by mushfiqul haque mukit
Mun training by mushfiqul haque mukitMohammad Mushfiqul Haque Mukit
 
Industrial social work in germany, europe
Industrial social work in germany, europeIndustrial social work in germany, europe
Industrial social work in germany, europeRachna Sharma
 
Social Work Profession ( Introduction and Scope)
Social Work Profession ( Introduction and Scope)Social Work Profession ( Introduction and Scope)
Social Work Profession ( Introduction and Scope)Saiyed Israr Ali
 
Industrial social work- working with industrial community and other methods o...
Industrial social work- working with industrial community and other methods o...Industrial social work- working with industrial community and other methods o...
Industrial social work- working with industrial community and other methods o...VishalDas45
 
What works?
What works?What works?
What works?Christophe Busch
 
Kimse Yok Mu Derneği Ramazan 2011 Dergisi
Kimse Yok Mu Derneği Ramazan 2011 DergisiKimse Yok Mu Derneği Ramazan 2011 Dergisi
Kimse Yok Mu Derneği Ramazan 2011 DergisiKimse Yok Mu
 
Kasimbulten
KasimbultenKasimbulten
KasimbultenGençlik Eğitim Kurumları
 
Z.Eksen-İlk Mahallelerden Kentlere Anadolu
Z.Eksen-İlk Mahallelerden Kentlere AnadoluZ.Eksen-İlk Mahallelerden Kentlere Anadolu
Z.Eksen-İlk Mahallelerden Kentlere AnadoluHermes1607
 

Recommended

Mun training by mushfiqul haque mukit
Mun training by mushfiqul haque mukitMun training by mushfiqul haque mukit
Mun training by mushfiqul haque mukitMohammad Mushfiqul Haque Mukit
 
Industrial social work in germany, europe
Industrial social work in germany, europeIndustrial social work in germany, europe
Industrial social work in germany, europeRachna Sharma
 
Social Work Profession ( Introduction and Scope)
Social Work Profession ( Introduction and Scope)Social Work Profession ( Introduction and Scope)
Social Work Profession ( Introduction and Scope)Saiyed Israr Ali
 
Industrial social work- working with industrial community and other methods o...
Industrial social work- working with industrial community and other methods o...Industrial social work- working with industrial community and other methods o...
Industrial social work- working with industrial community and other methods o...VishalDas45
 
What works?
What works?What works?
What works?Christophe Busch
 
Kimse Yok Mu Derneği Ramazan 2011 Dergisi
Kimse Yok Mu Derneği Ramazan 2011 DergisiKimse Yok Mu Derneği Ramazan 2011 Dergisi
Kimse Yok Mu Derneği Ramazan 2011 DergisiKimse Yok Mu
 
Kasimbulten
KasimbultenKasimbulten
KasimbultenGençlik Eğitim Kurumları
 
Z.Eksen-İlk Mahallelerden Kentlere Anadolu
Z.Eksen-İlk Mahallelerden Kentlere AnadoluZ.Eksen-İlk Mahallelerden Kentlere Anadolu
Z.Eksen-İlk Mahallelerden Kentlere AnadoluHermes1607
 
Gençlik 2010 Gazete
Gençlik 2010 GazeteGençlik 2010 Gazete
Gençlik 2010 GazeteMustafa Buhurcu
 
Ekotek 2008 2009 faaliyetleri sunumu v2
Ekotek 2008 2009 faaliyetleri sunumu v2Ekotek 2008 2009 faaliyetleri sunumu v2
Ekotek 2008 2009 faaliyetleri sunumu v2hubbudunya
 
İşaret Dergisi 1. SAYI
İşaret Dergisi 1. SAYIİşaret Dergisi 1. SAYI
İşaret Dergisi 1. SAYIebmo1994
 
Emyo Haber 7
Emyo Haber 7Emyo Haber 7
Emyo Haber 7Hadi Istanbullu
 
EGİKAD 5. Kuruluş Yıldönümü Sunumu Aralık 2013
EGİKAD 5. Kuruluş Yıldönümü Sunumu Aralık 2013 EGİKAD 5. Kuruluş Yıldönümü Sunumu Aralık 2013
EGİKAD 5. Kuruluş Yıldönümü Sunumu Aralık 2013 mehtap_p
 
ihya dergisi
ihya dergisiihya dergisi
ihya dergisiMehmet Sönercan
 
Tapduk Emre İmam Hatip Ortaokulu
Tapduk Emre İmam Hatip OrtaokuluTapduk Emre İmam Hatip Ortaokulu
Tapduk Emre İmam Hatip OrtaokuluMustafa
 
TEGV Kurumsal Dergi - Haziran 2013
TEGV Kurumsal Dergi - Haziran 2013TEGV Kurumsal Dergi - Haziran 2013
TEGV Kurumsal Dergi - Haziran 2013Türkiye Eğitim Gönüllüleri Vakfı
 
2012-2016 AÖF Edebiyat Yıllığı
2012-2016 AÖF Edebiyat Yıllığı2012-2016 AÖF Edebiyat Yıllığı
2012-2016 AÖF Edebiyat YıllığıÜmit Demir
 
Enderun Değer Dergisi Sayı 1
Enderun Değer Dergisi Sayı 1Enderun Değer Dergisi Sayı 1
Enderun Değer Dergisi Sayı 1enderunliseleri
 
Enderun Liseleri Veli El Rehberi 2018-2019
Enderun Liseleri Veli El Rehberi 2018-2019Enderun Liseleri Veli El Rehberi 2018-2019
Enderun Liseleri Veli El Rehberi 2018-2019Gençlik Eğitim Kurumları
 
4 mart 2013 office
4 mart 2013 office4 mart 2013 office
4 mart 2013 officemehtap_p
 
TEMA Vakfı 6 Aylık Faaliyet Mektubu
TEMA Vakfı 6 Aylık Faaliyet MektubuTEMA Vakfı 6 Aylık Faaliyet Mektubu
TEMA Vakfı 6 Aylık Faaliyet MektubuGürol BOZOLUK
 
Alesta 2017
Alesta 2017Alesta 2017
Alesta 2017Olgay OKSAS
 
TEGV Kurumsal Dergi-Nisan
TEGV Kurumsal Dergi-NisanTEGV Kurumsal Dergi-Nisan
TEGV Kurumsal Dergi-NisanTürkiye Eğitim Gönüllüleri Vakfı
 
Kule Dergisi-Sayı 36
Kule Dergisi-Sayı 36Kule Dergisi-Sayı 36
Kule Dergisi-Sayı 36Koç University
 
Aile irşat ve rehberlik bürosu faaliyetleri - Kartepe Müftülüğü
Aile irşat ve rehberlik bürosu faaliyetleri - Kartepe MüftülüğüAile irşat ve rehberlik bürosu faaliyetleri - Kartepe Müftülüğü
Aile irşat ve rehberlik bürosu faaliyetleri - Kartepe MüftülüğüIrfan Celik
 
E bulten-ekim-kasim-2012
E bulten-ekim-kasim-2012E bulten-ekim-kasim-2012
E bulten-ekim-kasim-2012İsmail Küçüksarı
 
Görsel Sanatlar Program ve Öğretmen Klavuz Kitabı
Görsel Sanatlar Program ve Öğretmen Klavuz KitabıGörsel Sanatlar Program ve Öğretmen Klavuz Kitabı
Görsel Sanatlar Program ve Öğretmen Klavuz KitabıHaldun Bilgi
 
Mersin Polifonik Dergi - 4
Mersin Polifonik Dergi - 4Mersin Polifonik Dergi - 4
Mersin Polifonik Dergi - 4CMSMERSIN
 

More Related Content

Similar to bindokuzyüz93 Sayı 01

Ekotek 2008 2009 faaliyetleri sunumu v2
Ekotek 2008 2009 faaliyetleri sunumu v2Ekotek 2008 2009 faaliyetleri sunumu v2
Ekotek 2008 2009 faaliyetleri sunumu v2hubbudunya
 
İşaret Dergisi 1. SAYI
İşaret Dergisi 1. SAYIİşaret Dergisi 1. SAYI
İşaret Dergisi 1. SAYIebmo1994
 
EGİKAD 5. Kuruluş Yıldönümü Sunumu Aralık 2013
EGİKAD 5. Kuruluş Yıldönümü Sunumu Aralık 2013 EGİKAD 5. Kuruluş Yıldönümü Sunumu Aralık 2013
EGİKAD 5. Kuruluş Yıldönümü Sunumu Aralık 2013 mehtap_p
 
Tapduk Emre İmam Hatip Ortaokulu
Tapduk Emre İmam Hatip OrtaokuluTapduk Emre İmam Hatip Ortaokulu
Tapduk Emre İmam Hatip OrtaokuluMustafa
 
2012-2016 AÖF Edebiyat Yıllığı
2012-2016 AÖF Edebiyat Yıllığı2012-2016 AÖF Edebiyat Yıllığı
2012-2016 AÖF Edebiyat YıllığıÜmit Demir
 
Enderun Değer Dergisi Sayı 1
Enderun Değer Dergisi Sayı 1Enderun Değer Dergisi Sayı 1
Enderun Değer Dergisi Sayı 1enderunliseleri
 
4 mart 2013 office
4 mart 2013 office4 mart 2013 office
4 mart 2013 officemehtap_p
 
TEMA Vakfı 6 Aylık Faaliyet Mektubu
TEMA Vakfı 6 Aylık Faaliyet MektubuTEMA Vakfı 6 Aylık Faaliyet Mektubu
TEMA Vakfı 6 Aylık Faaliyet MektubuGürol BOZOLUK
 
Aile irşat ve rehberlik bürosu faaliyetleri - Kartepe Müftülüğü
Aile irşat ve rehberlik bürosu faaliyetleri - Kartepe MüftülüğüAile irşat ve rehberlik bürosu faaliyetleri - Kartepe Müftülüğü
Aile irşat ve rehberlik bürosu faaliyetleri - Kartepe MüftülüğüIrfan Celik
 
Görsel Sanatlar Program ve Öğretmen Klavuz Kitabı
Görsel Sanatlar Program ve Öğretmen Klavuz KitabıGörsel Sanatlar Program ve Öğretmen Klavuz Kitabı
Görsel Sanatlar Program ve Öğretmen Klavuz KitabıHaldun Bilgi
 
Mersin Polifonik Dergi - 4
Mersin Polifonik Dergi - 4Mersin Polifonik Dergi - 4
Mersin Polifonik Dergi - 4CMSMERSIN
 

Similar to bindokuzyüz93 Sayı 01 (20)

Gençlik 2010 Gazete
Gençlik 2010 GazeteGençlik 2010 Gazete
Gençlik 2010 Gazete
 
Ekotek 2008 2009 faaliyetleri sunumu v2
Ekotek 2008 2009 faaliyetleri sunumu v2Ekotek 2008 2009 faaliyetleri sunumu v2
Ekotek 2008 2009 faaliyetleri sunumu v2
 
İşaret Dergisi 1. SAYI
İşaret Dergisi 1. SAYIİşaret Dergisi 1. SAYI
İşaret Dergisi 1. SAYI
 
Emyo Haber 7
Emyo Haber 7Emyo Haber 7
Emyo Haber 7
 
EGİKAD 5. Kuruluş Yıldönümü Sunumu Aralık 2013
EGİKAD 5. Kuruluş Yıldönümü Sunumu Aralık 2013 EGİKAD 5. Kuruluş Yıldönümü Sunumu Aralık 2013
EGİKAD 5. Kuruluş Yıldönümü Sunumu Aralık 2013
 
ihya dergisi
ihya dergisiihya dergisi
ihya dergisi
 
Tapduk Emre İmam Hatip Ortaokulu
Tapduk Emre İmam Hatip OrtaokuluTapduk Emre İmam Hatip Ortaokulu
Tapduk Emre İmam Hatip Ortaokulu
 
TEGV Kurumsal Dergi - Haziran 2013
TEGV Kurumsal Dergi - Haziran 2013TEGV Kurumsal Dergi - Haziran 2013
TEGV Kurumsal Dergi - Haziran 2013
 
2012-2016 AÖF Edebiyat Yıllığı
2012-2016 AÖF Edebiyat Yıllığı2012-2016 AÖF Edebiyat Yıllığı
2012-2016 AÖF Edebiyat Yıllığı
 
Enderun Değer Dergisi Sayı 1
Enderun Değer Dergisi Sayı 1Enderun Değer Dergisi Sayı 1
Enderun Değer Dergisi Sayı 1
 
Enderun Liseleri Veli El Rehberi 2018-2019
Enderun Liseleri Veli El Rehberi 2018-2019Enderun Liseleri Veli El Rehberi 2018-2019
Enderun Liseleri Veli El Rehberi 2018-2019
 
4 mart 2013 office
4 mart 2013 office4 mart 2013 office
4 mart 2013 office
 
TEMA Vakfı 6 Aylık Faaliyet Mektubu
TEMA Vakfı 6 Aylık Faaliyet MektubuTEMA Vakfı 6 Aylık Faaliyet Mektubu
TEMA Vakfı 6 Aylık Faaliyet Mektubu
 
Alesta 2017
Alesta 2017Alesta 2017
Alesta 2017
 
TEGV Kurumsal Dergi-Nisan
TEGV Kurumsal Dergi-NisanTEGV Kurumsal Dergi-Nisan
TEGV Kurumsal Dergi-Nisan
 
Kule Dergisi-Sayı 36
Kule Dergisi-Sayı 36Kule Dergisi-Sayı 36
Kule Dergisi-Sayı 36
 
Aile irşat ve rehberlik bürosu faaliyetleri - Kartepe Müftülüğü
Aile irşat ve rehberlik bürosu faaliyetleri - Kartepe MüftülüğüAile irşat ve rehberlik bürosu faaliyetleri - Kartepe Müftülüğü
Aile irşat ve rehberlik bürosu faaliyetleri - Kartepe Müftülüğü
 
E bulten-ekim-kasim-2012
E bulten-ekim-kasim-2012E bulten-ekim-kasim-2012
E bulten-ekim-kasim-2012
 
Görsel Sanatlar Program ve Öğretmen Klavuz Kitabı
Görsel Sanatlar Program ve Öğretmen Klavuz KitabıGörsel Sanatlar Program ve Öğretmen Klavuz Kitabı
Görsel Sanatlar Program ve Öğretmen Klavuz Kitabı
 
Mersin Polifonik Dergi - 4
Mersin Polifonik Dergi - 4Mersin Polifonik Dergi - 4
Mersin Polifonik Dergi - 4
 

bindokuzyüz93 Sayı 01

  • 1. 1
  • 2. İKHALMED 2019 © Her hakkı saklıdır. bindokuzyüz93 İmtiyaz Sahibi İKHALMED Genel Yayın Yönetmeni Mehmet YİĞİT Yazı İşleri Sorumlusu Ezgi Yaren AKYOL Görsel Tasarım Yağmur YILDIZ Kapak Onur ALTUN Editörler Utku ÇİL Mustafa Kemal OLCAY Oğuz Can ERGİN İrem BAĞLARBAŞI Halid Bahadır ERGÜL
  • 3. İKHAL’DEN - İKHALMED’DEN 5İkhalmed Organizasyon Şeması..................6 İkhalmed Etkinlikleri...................................10 Köylü Olmak.................................................13 Geleneksel İkhal Scrabble Turnuvası.........15 Geleneksel İkhal Kan Bağışı........................16 .... BU SAYIYA ÖZEL Samsun ve Milli Mücadele...........................18 Ne İşin Var Afrika’da....................................21 Elektrikli Araç Yolculuğu ve Sıfır Emisyon................................................25 .... 17 SAĞLIK VE YAŞAM Sağlıklı Beslenme SSS..................................27 ..... 26 YURT DIŞINDA EĞİTİM Yurt Dışında Eğitim.....................................31 Almanya’da Doktora.....................................34 Romanya’da Tıp Okumak.............................37 ..... 30 KARİYER Özgeçmiş 101................................................44 Venüs’ün Kadınları İş Başında.....................46 43 MESLEK TANITIMI Endüstri Mühendisliği..................................50 Hukuk............................................................53 .... 49 HOBİ İzcilik 101.......................................................58 Vizyona Girecek Filmler...............................61 Utku & Chill..................................................64 .... 57 SANAT Bir Şey Olmak...............................................68 4 Sahne 4 Oyun 1 Deneyi.............................70 Çizimler - GPA..............................................72 Çizimler - KK................................................74 67 İçindekilerİçindekiler
  • 4. MERHABA DEĞERLİ İKHALMEDLİLER, Derneğimizin yeni bir projesi sayesinde sizlerle tekrar buluşmanın sonsuz mutluluğunu yaşamaktayız. İKHALMED Dergisi gün itibariyle yayın hayatına başlamış bulunmaktadır. Mutluluğun paylaşıldığında, tecrübelerin aktarıldığında, hayatların dokunulduklarında güzelleşeceğine inanarak çıktığımız bu yolda, siz değerli mezunlarımızın hayatlarındaki tecrübe ve hobilerini, kültür ve sanata bakış açılarını, inceleyip öğrendikleri ve takip ettikleri konuları biraz farklı bir mecrada birleştirmeyi, pay olduğunuz konularda paydaş olmayı hedefliyoruz. Hem hayatını kurgulayan hem de hayat kurgusunu şekillendirmek isteyenlere farklı bir rehber, can sıkıntısından kurtulmanın ilk neşesi, öğrenmenin alfabesi olsun, hayatımıza yön versin, biraz da bizi uzaklara götürsün istedik. Konu dağarcığının olumlu ama nispeten zorlandığımız yanlarını geniş pencereden, az bakıp çok görmeye çalışarak, toplumun ve insanlığın manevi değerlerine konu farketmeksizin aynı yakınlıkta, taraf olunan konularda her kesime aynı hassasiyet ve mesafede bulunup, birliklerin gücünü benimsemeye çalıştık. Birbirinden farklı projeleri aksiyona geçirmiş, yollardaki zorlukları aynı özveri ve tutumla ele almış, hayatını dernek işleriyle paylaşmış ve 6 yılı aşkın süredir, biriken dernek ekibimizin, konunun buralara gelmesinde çeşitli süre ve süreçlerde bizlerle olmuş, bize yardımlarda bulunmuş, emeklerimize emek katmış her bir bileşenine sizler huzurunda tekrar teşekkür etmek, minnet duygularımı tüm ekibimiz adına sunmak isterim. Umarım bu vesileyle yolu İKHAL’den geçmiş olanların yoluna yine İKHAL’den geçenler dokunmuş olur. Saygılarımla, IKHAL MEZUNLAR DERNEGI YÖNETIM KURULU BASKANI MEHMET YIGIT genel yayın yönetmeni 4
  • 6. İstanbul Köy Hizmetleri Anadolu Lisesi Mezunlar Derneği ORGANİZASYON ŞEMASI YÖNETİM KURULU MehmetYiğit Yönetim Kurulu Başkanı Ece Acukçu Genel Sekreter Mirace Eda Hocaoğlu Yönetim Kurulu BaşkanVekili Halid Bahadır Ergül Yönetim Kurulu Üyesi GamzeTürker Yönetim Kurulu Üyesi Hidayet Kılıç Yönetim Kurulu Üyesi Onur Altun Yönetim Kurulu Üyesi Utku Çil Yönetim Kurulu Üyesi DENETİM KURULU M. Raşit Akgün Denetim Kurulu Başkanı Aykut Ayyıldız Denetim Kurulu BaşkanVekili Mustafa Kemal Olcay Denetim Kurulu Üyesi Ebru Çakmak Denetim Kurulu Üyesi Oğuz Can Ergin Denetim Kurulu Üyesi
  • 7. DEPARTMANLARIMIZ İNSAN KAYNAKLARI Gaye Gizem Açıkgöz İnsan Kaynakları Direktörü Melike Kürüm İnsan Kaynakları Direktörü Ömer Furkan Demircioğlu Departman Sorumlusu Aysu Çelik Departman Sorumlusu KARİYER VE OKUL İÇİ ETKİNLİK EzgiYaren Akyol Kariyer ve İletişim Direktörü İrem Bağlarbaşı Kariyer ve Okul İçi Etkinlik Sorumlusu Zeynep Kara Kariyer ve Okul İçi Etkinlik Sorumlusu Ömer Furkan Demircioğlu Kariyer ve Okul İçi Etkinlik Sorumlusu İremToraman Kariyer ve Okul İçi Etkinlik Sorumlusu Beyzanur Arslan Kariyer ve Okul İçi Etkinlik Sorumlusu Aybüke Züleyha Kaya Kariyer ve Okul İçi Etkinlik Sorumlusu GÖRSEL VE İNOVASYON YağmurYıldız Görsel ve İnovasyon Direktörü 7
  • 8. DEPARTMANLARIMIZ Bahar Bingöl Reklam veTanıtım Sorumlusu Gizem Kars Reklam veTanıtım Sorumlusu Utku Öncü Reklam veTanıtım Sorumlusu Anıl Alaçam Reklam veTanıtım Sorumlusu Ecenur Uslu Reklam veTanıtım Direktörü Yeşim Demirel Reklam veTanıtım Sorumlusu Ceren Eğer Reklam veTanıtım Sorumlusu REKLAM VE TANITIM ORGANİZAYON AzeYıldırım Organizasyon Direktörü Kaan Kağızman Organizasyon Sorumlusu Melike Kaya Organizasyon Sorumlusu Deren Gökmen Organizasyon Sorumlusu Arzu Coşkun Organizasyon Sorumlusu Cansu Umay Organizasyon Sorumlusu NagehanTuncay Organizasyon Sorumlusu Dilan Has Organizasyon Sorumlusu
  • 9. DEPARTMANLARIMIZ Utku Çil Editör Mustafa Kemal Olcay Editör İrem Bağlarbaşı Editör Oğuz Can Ergin Editör MehmetYiğit GenelYayınYönetmeni EzgiYaren Akyol Yazı İşleri Sorumlusu YağmurYıldız Görsel veTasarım Sorumlusu DERGİ Halid Bahadır Ergül Editör Onur Altun GörselTasarım Sorumlusu
  • 10. Etkinliklerimiz Köy Hizmetleri Anadolu Lisesi öğrencilerine ve mezunlarımıza yönelik olmak üzere ikiye ayrılmaktadır: OKUL İÇİ ORGANİZASYONLAR Bahar döneminde ise 9-10-11.sınıflara yönelik bilgilendirme panelleri yapılır. MEZUNLARAYÖNELİK ORGANİZASYONLAR 1-PİLAV GÜNÜ Derneğimizin en büyük organizasyonu olup, her sene Mayıs ayının ikinci cumartesi günü (anneler gününden bir gün önce) gerçekleştirilen etkinliğimiz geleneksel bir şekilde devam etmektedir. Her yıl bütün mezunlarımızın, eski ve halen görev yapmakta olan öğretmenlerimizin katılımıyla baharın gelişi hep birlikte büyük bir coşkuyla kutlanır. 1-MESLEKTANITIM GÜNLERİ Hem üniversite öğrencilerinin hem de alanında uzmanlaşmış mezunlarımızın, lise öğrencilerine bölüm ve sektör tavsiyeleri verdiği, güz ve bahar olmak üzere yılda iki dönem olarak gerçekleştirdiğimiz kariyer organizasyonlarıdır. Güz dönemi lise son sınıf öğrencilerine yoğunlaşarak üniversite tercihleri ve bölümler hakkında yol gösterilir. İKHAL MED ETKİN- LİKLERİ
  • 11. 2-MEZUNYEMEKLERİ Taleplere göre yılda bir ya da iki defa gerçekleştirilen akşam yemeği organizas- yonumuzdur. Lise anılarının yad edildiği ve arkadaş gruplarının toplanma fırsatı buldu- ğu bu etkinlikte keyifli anlar geçirilir. 3-MEZUN İFTARI Her sene ramazan ayında mezunlarımızla bir araya geldiğimiz iftar organizasyonu- muzdur. 4-KAHVALTILAR Her sene güz döneminde üniversitede oryantasyon sürecinde olan mezunlarımızla birlikte diğer tüm mezunlarımızın ve öğretmenlerimizin bir araya gelerek paylaşımda bulunduğu, geriye keyifli anlar bırakan etkinliğimizdir. 5-MESLEKTANITIM BRUNCHLARI Her sene tercih döneminde taze mezunlarımızla birlikte çeşitli sektör- lerde deneyim kazanmış mezunlarımızın bir araya gelerek birlikte kariyer planlaması yaptığı etkinliğimizdir. “Etkinlikler- den haberdar olmak için sosyal medya hesaplarımı- zı takip edin!” 11
  • 12. 6-SCRABBLE ETKİNLİĞİMİZ İKHAL Scrabble konusunda her zaman İstanbul’un başarılı liselerinden biri olmuştur.Biz de derneğimizde bu geleneği sürdürmek adına Scrabble turnuvaları düzenlemekteyiz. 7-SANATVE EĞLENCE ETKİNLİKLERİ Yılın farklı dönemlerinde taleplere göre değişiklik gösteren, toplu katılım gerçekleştirdiğimiz sanat ve eğlence kategorilerindeki etkinliklerimizdir. 8-SOSYAL SORUMLULUK ETKİNLİKLERİ Birçok kategoride gerçekleştirdiğimiz sosyal sorumluluk etkinliklerimiz her yıl çeşitlilik göstermektedir.Ayrıca dernek olarak okulumuz öğrenci ve öğretmenlerinin gerçekleştirdiği sosyal sorumluluk etkinliklerine de destek vermeyi sürdürmekteyiz. 9-(9 HAZİRAN) MEZUNLAR GÜNÜ Okul politikalarına göre değişik tarihlerde yapılsa da eski mezunlarımızın hafızasında 9 Haziran olarak yer eden, o yılın yeni mezunlarının aramıza katıldığı mezuniyet törenidir. “Biz bir aileyiz.” 12
  • 13. KÖY’lü Olmak Mustafa Kemal Olcay ’08 PARSAN İmalat Mühendisi Dünyanın bu denli ayrıştığı, insanların bir türlü birbirini anlamak istemediği 21. yüzyılın bu zorlu günlerinde, bir sınavla kader ortaklığı yapan sevgili kardeşlerime merhaba! 2008 mezunu bir kardeşiniz olarak, okula girdiğim ilk günden bu güne zaman denen nehrin büyük dalgaları bugün bu güzel ailenin resmi mezunlar derneği (İKHALMED) nin bir üyesi olarak bu yazıyı yazmama ve sizlerle duygularımı paylaşmama kadar sürükledi beni. Köy Hizmetleri Anadolu Lisesi, muadili olan diğer eski Anadolu liseleriyle birlikte bu ülkenin entelektüel birikimini yaratan insanların, bir tanıma benzetmek yerindeyse "metamorfoza uğradığı" ilk ve en önemli duraktır. Buna bir metamorfoz dememi mazur görün ama durum tam olarak bir metamorfozdur. Bu yazımda lisemdeki ilk günümü sizlerle paylaşmak geldi içimden. Hazırlık sınıfı okuyan ekibin son temsilcisi olarak ('08 mezunu olduğum buradan belli oluyor) daha ilk gün okula adım attığım ilk saniye PREP C adında bir sınıfa yazmışlar beni ve PREP C yazan yerin önünde sıraya dizdiler 30 kişiyi. O ana kadar hiç duymadığım bu kelimenin “preparatory” yani hazırlık anlamına geldiğini anlamam bile 1 haftadan fazla zamanımı almıştı. Düşünün, metamorfozun ilk aşaması işte! Gözlerini açamamış bir iribaştan farkım neydi? Bilmiyorum. “ O kul i ki nc i a i led i r, s os ya l ka rd eş li k ora d a ba ş la r.” 13
  • 14. Sonrasında yaşadığım acı ve tatlı tüm anılar... Acı anıları anlatmaktan çekinse de insan, genelde gelişim ve entelektüel hafızaya yer edinen şeyler acı olanlardır. Lise sondayken bir kalp rahatsızlığı geçirerek o kepimi kendi devrelerimle birlikte havaya fırlatamadım. Ama beni hastaneye yattığımdan çıkacağım son güne kadar hiç yalnız ve umutsuz bırakmayan İstanbul Köy Hizmetleri Anadolu Lisesi'nin bana kattığı değerler... Evet sizleri o günden sonra hep ikinci ailem olarak gördüm ve sevdim. İnsan hastayken, çaresizken ve muhtaçken bazı şeylerin kıymetini daha iyi anlıyor. İşte benim metamorfozumun bittiği tarih de mezun olduktan sonrasıydı. Sonra anladım ki, ben değerliyim ve ailem değerli. Diploma- mın değeri benim değerim kadardır. Bu aileye bir şeyler katmalıyım. Bu ailenin bana verdiklerinden daha iyisini yerime gelecek kardeşlerime imkan olarak tanımasına vesile olmalıyım. Fidan dikmeliyim hem de öyle meyvesini yemek için filan değil!Ölümün bedende olduğunu ve baki kala- nın hoş olan olduğunu görmek ve göstermek için. Yaşadım diyebilmek için, Nazım'ın deyimiyle... İKHALMED güzel bir ailedir. Köy HizmetleriAnadolu Lisesi'nin bu idealist gençlerinin bir ve kardeş olduğu bir ailedir. Yaşamaya dair umudu olan tüm Köylü'lere selam olsun! Güzel günlerde daha güzel yazılarda hemdert olmak niyetiyle... 3. Geleneksel Pilav Günü 2016 “Yaşamaya dair umudu olan tüm Köy’lülere selam olsun!” 14
  • 15. Geleneksel İKHAL Scrabble Turnuva- sı SCRABBLE = İKHAL Evet, bunu gerçekten yazabilirim. Bir zamanlar okulumuza resmi bir yazı geldi. Scrabble turnuvası varmış. Scrabble kelimesini bile ilk defa duyu- yorduk ki turnuva nasıldır hiç bilemiyorduk. Neyse, bir ekip oluşturduk ve gittik. Sonuç? Elbette hüsran. Fakat dedik ki, biz de yapabiliriz. Önce kendimizi biraz geliştirdik ve ilerleyen süreçteki turnuvalarda daha iyi sonuçlar almaya başladık. Vakit ilerledi ve “Kartal ilçesinde biz yapalım bu turnuvayı” dedik kendimize. 12 yıldır Kartal ilçesinde ev sahipliği yaptığımız turnuvayı bu yıl da ulusal boyuta taşıdım. 1.Türkiye Liselerara- sı Scrabble Turnuvası’na ev sahipliği yapıyoruz. Gururluyum, çünkü beni hiçbir zaman yalnız bırakmayan öğrencilerim var. Evet unutmuyorlar. Mezun olduktan sonra bile beni unutmadıklarını öğrendiğimde, onlara olan sevgim katlanıyor.Yıllardır bütün platformlarda 1. olan öğrencilerim var benim. Bana zaman zaman “Bu öğrencileri nasıl çalıştırıyorsunuz?” diye soruyorlar. Cevabı çok basit. Çalıştırmıyorum. Fakat biz birbirimize sevgimizi veriyoruz. Sadece ama sadece sevgimizi. Onların isteklerini elimden geldiğince geri çevirmemeye çalışıyorum. Bu yüzden başarı bizde. Buradan ‘DERS DERS’ diye ısrar eden herkese sesleniyorum. Ders kaçırıldığı zaman korkmayın. Bu tip etkinliklerde çok ama çooook daha fazlasını kazanıyorlar. 15
  • 16. Geleneksel İKHAL Kan Bağışı Etkinliği Üç yıl önce başladık düşünmeye, insanların hayatlarına nasıl dokunabili- riz diye. Sonra fark ettik ki insanı hayata bağlayan kan stokları azalmakta. Öyleyse, dedik: İnsanların hayatlarına dokunmak için bir kan bağışı kam- panyası düzenleyelim. İnsanlara umut olalım. Sonra ne mi oldu? Bir engel ile karşılaştık. 18 yaşını doldurmamıştık ve kan veremiyorduk. "Köylüyüz biz, bize pes etmek yakışmaz." dedik ve okulumuzu yılda bir kez kan bağışı merkezine çevirmeye karar verdik. Ve işte Köy’de Hayat Kurtarılıyor Kan Bağışı Organizasyonumuz ile karşı- nızdayız. Bir sabah uyanıyorsunuz ve telefonunuzda şöyle bir mesajla karşılaşıyor- sunuz: Bağışladığınız kan ihtiyaç sahiplerine ulaşmıştır. Hayat kurtardığı- nız için teşekkür ederiz. Hayat kurtarmaktan daha fazla mutlu eden ne olabilir ki? Sürekli ihtiyaç olan kan bağışınız; ailenizin, arkadaşlarınızın yahut hiç tanımadığınız bir insanın hayata tutunmasını sağlayabilmekte, gülüşüne can vermekte... Bundan daha özel olan nedir? Kahramanlık damarlarımızda akıyor. Gelin hep birlikte Köy’ümüzde hayat kurtaralım. 16
  • 17. BU SAYIYA ÖZEL SAMSUN VE MİLLİ MÜCADELE NE İŞİN VAR AFRİKA’DA? Gül Feride Akın ELEKTRİKLİ ARAÇ YOLCULUĞU VE SIFIR EMİSYON Hidayet Kılıç Bünyamin Eşiyok 17
  • 18. Samsun ve Milli Mücadele Hidayet Kılıç ’13 Samsun 19 Mayıs Üniversitesi Mimarlık İnsanlık tarihi boyunca karşısında mücadele edemeden, öğrettiklerini er ya da geç anladığımız tek bir güç ve varlık olmuştur. Akıp giden ve önünde engel tanımayan bu varlığa “zaman” diyoruz. Zaman bize göstermiştir ki; ebedi olan sadece kendisidir ve haricindeki her şey, iyi ya da kötü, başlar ve biter. Bu gerçek, medeniyetler ve devletler için de geçerlidir elbette ki dünyaya korku ya da nam salmış nice hükümdarlar ve devletler bugün yoklar ve şayet şanslılarsa, tarihte birkaç satırdan ibaret olarak yer alıyorlar. Türk Milleti olarak en büyük meziyetimiz devlet anlayışına karşı hassas, devletsiz yapamıyor oluşumuz ki bunu her varlık tehlikesinin ardından çok köklü ve sağlam devletler kurup onları yaşatarak göstermişiz tarih boyunca. Osmanlı Devleti’nin artık eski gücü kalmaması, devletin içinde hastalık yaratan liyakatsizlikler, virüs gibi yerleşmiş düşman zihniyetler ve birbirini müteakip bir sürü nedenle yıkımın eşiğine gelmesiyle; tarih için doğal Türk Milleti için daha doğal olan yeni bir devlet hazırlıkları elbette başladı. İşte bu yeni devletin kurul- masına karar verilecek şartlar ortaya çıkmadan önce milletin bağımsızlı- ğını, hürriyetini, vatanını ve bayrağını koruma ve düşmandan kurtarma hareketi – Dünyanın hiçbir yerinde olmamış bir şekilde- top yekûn; bütün ayrılıklar, farklı görüşler, anlaşmazlıklar bir kenara koyularak; erkeği, kadını, yaşlısı, çocuğu ile hep birlikte başladı. İşte bu hareketin ilk adımı, bu ateşin ilk kıvılcımı tam 100 yıl önce Mustafa Kemal Paşa’nın 19 Mayıs 1919’da Samsun İskelesi’ne attığı adımla başladı. Bir Samsunlu olarak Millî Mücadele ile ilgili bir yazı kaleme alıyor olmak elbette kıvanç verici fakat müsaade ederseniz size Samsun ve o yıllardaki önemi ile ilgili biraz bilgi vereyim; Samsun o yıllarda büyük bir ticaret hacmi olan bir şehir hatta Osmanlı Bankası’nın İstanbul dışındaki sayılı şubelerinden birine sahip. Bölgede kayda değer bir nüfusu olan ve sürekli göç alan bir şehir olmasıyla birlikte İngiltere, Fransa, İtalya, başta olmak üzere birçok ülkenin konsolosluğu bulu- nan; İstanbul gibi kiliseleri, havraları, camileri bir arada bulunduran kozmopolitik, medeniyetlerin bir arada yaşayabildiği bir şehir. 18
  • 19. Sosyolojik olarak ülkenin bir minyatürü olmasıyla birlikte coğrafi olarak da Anado- lu’ya rahatlıkla geçilebilecek bir ulaşım ağına sahip ayrıca. Kısaca şunu söyleyebili- riz ki Millî Mücadele’nin Samsun gibi bir şehirden başlamış olması büyük bir avantaj- dır ki; Samsun, Mustafa Kemal Paşa’yı ve bu mücadeleyi bağrına basarak, önüne çıkabi- lecek olumsuz şartları kaldırmak ve bu mücadeleye maddi – manevi destek olmak için gerekli kültürel, sosyolojik ve ekonomik alt yapıya fazlasıyla sahip olduğunu göster- miştir. Bu yazıya başlarken Millî Mücadele’yi, Kurtuluş Savaşı’nı, Mustafa Kemal Paşa’yı ve mücadele arkadaşlarını anlatabilme cüretini kendimde göremedim açık konuşmak gerekirse. Bu konuda söz sahibi olan, ayrıntı- lı bilgi ve belgeye sahip, ülkemizin yetiştirdiği çok değerli insanlar var elbette; ben de olsam onları dinlemeyi yahut okumayı tercih ederdim. İşte bu yüzden ben farklı bir konuya değineceğim. Naçizane görüşüm şudur ki; özellikle gençler olarak bir şeyler bilmekten yana bir eksiğimiz yok; bizim eksik olduğumuz şey, bilgisine sahip oldu- ğumuz şeylerin şuur ve hissiyatına sahip olamamak. Ben de size Millî Mücadele’yi anlatmak yerine bu şuuru hissetmeniz için; sokaklarından tabelalarına, spor kulüplerinden opera binasına, sokak isimlerinden ilçe isimlerine kadar Millî Mücadele şehri olan Samsun’dan ve Samsun’da 19 Mayıs’tan bahsedeceğim. 19 Mayıs Atatürk’ü Anma, Gençlik ve Spor Bayramı, Sam- sun’da her yıl istis- nasız olarak diğer tüm şehirleri gölgede bıraka- cak şekilde kutla- nır. Valilik, beledi- yeler, STK’lar ellerindeki tüm imkanları seferber ederler ve halkın coşkulu katılımıyla bir dizi etkinlikler gerçekleşir; 18 Mayıs gecesi, İstiklâl CaddesindenAtatürkAnıtı’na doğru büyük ve görkemli bir kalabalık fener alayı ile yürüyüş yaparlar, insanla- rın ellerinde bağımsızlık ateşinin ilk kıvılcımları gibi taşıdıkları meşaleler olur, marşlar okunur hep bir ağızdan. 19 Mayıs günü şehrin sembolü olan Atatürk Anıtı ve Kurtuluş İskelesi arasında şehirde dolaşarak giden bir bayrak yürüyüşü yapılır ve bu kortejin en önünde 1919 metre uzunluğun- da bir Türk Bayrağı taşır şehrin gençleri. Resmî törenler sebebiyle Sam- sun’a gelenTürkYıldızları her yıl en coşkulu gösterilerini Millî Mücadeleyi Anmak için 19 Mayıs’ta Samsun semalarında gerçekleştirirler. 19
  • 20. Elbette bunlardan ibaret değil, Sam- sun’da her Mayıs ayı 19 Mayıs’a itha- fen çok renkli sanat gösterileri, spor müsabakaları, kültürel ve sanatsal etkinlikler gerçekleştirilir. 10 Kasım’da Dolmabahçe Sarayı’nda yahut Anıtka- bir’de bulunmak ne ise 19 Mayıs’ta Samsun’da bulunmak aynı şeydir ki haricindeki bir yerde orada hissedece- ğiniz duyguyu asla hissedemezsiniz. Size bahsedemediğim bir sürü şey var elbette fakat şunu hatırlatayım; bu sene Millî Mücadele’nin 100. yılı münasebetiyle Cumhurbaşkanlı- ğı, bakanlıklar ve başta Gençlik ve Spor Bakanlığı aylardır hazırlık yapıyorlar. SamsunValiliği ve Büyükşehir Belediyesi bir yıl önce- den hazırlıklarına başladı ve Mayıs ayını da içine alan, ağırlıkla 5-6 aylık süreye fakat tüm seneye 100.Yıl kutlamalarını yayarak spor ve gençlik festivallerinden tiyatro festivaline kadar bir sürü etkin- lik planladı; bunların bir kısmı gerçekleşti, bir kısmı da yaz ayları boyunca devam edecek. Daha önce de söylediğim gibi kendimde Millî Mücadele’yi anlat- ma cüreti görmesem de bu mücadele ruhunu yaşamanız için sizi Samsun’a davet ediyorum ve her sene 19 Mayıs gününü burada geçirerek 19 Mayıs 1919 ruhunu hissetmenizi tavsiye ediyorum. Hidayet kılıç ılkadım / Samsun Nisan 2019 20
  • 21. Ne İşin Var Afrika’ da? Gül Feride Akın ’14 Afrika’da Gönüllü Fizyoterapist 18 Haziran’da bir telefon almıştım. Eski patronum 'yarın başla artık' diye aramıştı ve ben de kabul etmiştim. İçim biraz buruktu çünkü çok da çalış- mak istemediğim bir yerde sırf ‘‘iş bulmuşum aman kaçırır mıyım?’’ düşüncesiyle başlayacaktım. Ama olsundu, bu dönemde doğrusu buydu, zaten işsizlik almış başını gitmişti. Derken akşam vakti, bu sefer abimden bir telefon gelmişti: - Feride naber napıyosun? +İyidir, yarın işe başlıyorum. -Başlama! Afrika seni bekliyor, ne kaybedersin, git ve dene! Hakikaten ne kaybederdim ya! Birden tüm hislerim açığa çıkmıştı. İstemiyordum zaten bulduğum işte çalışmayı ve ne olurdu hemen para kazanmasam sanki. Üniversite başından beri bir hayalim vardı:Yurtdışın- da yaşayacaktım bir süre ve farklı bir hayat deneyimlemiş olacaktım. Bunu istiyordum, hem de yıllardır.Tam sırasıydı. Salona girip ‘‘ANNE BEN GİDİYORUM!’’ demek... Ohhhh ne rahatlıktı! Tabii ilk saatler... Bir heye- canla üniversiteden hocamı aradım. İlk duyduğum 'Afrika mı ? Ne işin var orda ?' oldu. Haydaaa dedim, beklemiyordum böyle bir tepki, neden destek olmamıştı ki? Moralim bir an düştü ama takmayacaktım. Başka birini aradım, yine 'Ne işin var orda, deli misin ?' sorusuyla karşılaştım. Tüm heyecanım bunları duydukça yerini endişeye bırakıyordu.Gerçekten ne yapmıştım ben, bir fırsatı (!) tepip gereksiz bir maceraya atılıyordum. Neyse ki ailemin 'Gitmezsen hep aklında kalacak, git ve dene kızım'larıy- la, başkalarının sözlerine kapatarak kulağımı, sonunda çıkmıştım yola. Önümde 21 saatlik uçuş, stresli bir şekilde uçağın kalkmasını beklerken, kafamdan onlarca düşünce geçip duruyodu. Doğru mu yaptım? Afrika nasıl bir yerdir ki, değer mi şimdi her şeyi bırakıp gitmeye?Uçakta yanım- daki kişinin bacağını açıp beni cama yapıştırması, çocuk ağlamalarıyla geçen hayatımın en uzun yolculuğundan sonra şu ana kadar verdiğim en doğru kararın yurduna, Zambiya'ya gelmiştim. İlk hafta şehiri gezdikten sonra taze mezun fizyoterapist olarak deneyim kazanabileceğim hastaneleri araştırmaya başlamıştım. Norveçlilerin kliniği, İtalyan hastanesi , İsveçli birinin kliniği derken hepsini çok beğen- dim. İyi güzeldi de , sorun fazla güzel olmasıydı. Hani benAfrika deneyimi için gelmiştim. Hani kendimi zorlayacak ve farklı ortamlar görecektim. Derken buranın üniversite hastanesini duydum. Ülkenin en büyük hasta- nesiydi ve tanıştığım insanlara oraya gitmeyi düşündüğümü söylediğim- de ' hasta bakmaya gideceğim derken sen hasta olur çıkarsın, ne işin var orada? ' tepkisi aldım.Taaa Afrika'ya gelmiştim ve hala 'ne işin var orada' sorgulamasından kurtulamamıştım. Millet benim adıma doğrusunu seçmeye bayılıyordu. Bir de kendim gidip göreyim dedim ve gezdikten sonraki ilk cümlem aynen şuydu 'Allaaamm o kadar leş bir yer ki , umarım burada çalışırım'. 2 hafta uğraşmalar, stresli İngilizce iş görüşmelerine katılmalar, anlamadığım her şeye 'yes heheheh yes' deyip olayı kamufle etmeye çalışmalardan sonra, kabul edildim gönüllü çalışanlığa. 21
  • 22. Ve ilk günüm hastanede, salon kadar bir odada 5 çocuk aynı anda tedavi edilmek zorunda çünkü yer yok. Hava Afrika sıcağı, tüm çocuklar anlaş- mış melodik bir şekilde en tizinden ağlarken, sevgili iş arkadaşlarımdan bir kişi bile bana bakmıyor. Kendimi tanıtmaya çalışarak, sıcak bir hoşgel- din duymayı bekliyorum ama çıt yok.Sonra biri yaklaşıyor yanıma ve 'heh diyorum , tanışmaya geldi ' ve asık bir suratla şu hastayla başlayabilirsin deyip gidiyor yanımdan. Peki diyerek direkt başlıyorum ama çocuğun annesi bana garip garip bakıyor, kendi dilinde konuşuyor, sorularıma cevap vermiyor ve belli ki istemiyor onunla çalışmamı. Üniversite hasta- nesi olmasından dolayı bir sürü öğrenci gelip gidiyor ve onlara ders verilirken dinleyeyim, katılayım diyorum ama aksanlarından hiçbir şey anlamazken bir de bakıyorum ki medikal ingilizcemin de maşallahı yokmuş. Bunların hepsi moralimi bozuyor ve tek bir pozitif olayla karşı- laşmadan bitirdiğim gün sonunda 'hata yaptım buraya gelmekle' düşün- cesini kovmaya çalışıyorum zihnimden. Sonraki gün yatan hastaların kaldığı bölüme gönderiliyorum. Tedavi hamam böceklerini ve sinekleri kovalamakla geçiyor. Bunların üstüne hala kimse benimle doğru düzgün konuşmuyor . Tam böyle geçip giderken bir gün bir iş arkadaşım yanıma geliyor ve aniden 'sen kendi kliniğini açsana çünkü sen beyazsın ve hiçbir şey bilmesen bile herkes sana gelir, bize değil. “Aç bir klinik , burada ne işin var” diyor. O an anlıyorum ki gerçekten burada istenmiyorum ve işlerini ellerinden almaya geldiğimi düşünüyorlar. Gözlerim dolu dolu kendimi açıklamaya çalışsam da beni dinlemeden gidiyor yanımdan. İçimden 'birbirimizi tanıdıkça anlayacaklar,sevecekler beni' diye geçirip gidiyorum her gün hastaneye. Nitekim günler geçtikçe öyle de oluyor ve tanışmaya başlıyoruz . Ben onların dilinden bir kaç cümle öğrenip söylüyorum ,gülüyoruz, konuşuyoruz kısacası artık görünmez hissetmemeye başlıyorum. Onlara da kendi dilimden bir şeyler öğretiyorum tabi, çocuklara seans sırasında Neşet Ertaş şarkıları dinletiyorum, eğleniyoruz. Yavaş yavaş kendime güvenim artıyor, aksanlarını anlamaya başladıkça fikirlerimi söylemeye başlıyorum. Ardından söylediklerime değer verilip uygulanması adına bütçe ayrılı- yor . Nasıl yani? 'Yeni mezun' birinin fikirlerine bu kadar önem vermek mi? E tabii bu beni inanılmaz motive ediyor. Elimden geldiğince departman değiştirip farklı insanlarla tanışıyor ve farklı deneyimler elde etmeye çalışıyorum. Zihnime kazıdığım, unutamayacağım anılar biriktiriyorum. Hastane bu şekilde ilerler ve her geçen gün ben onlara onlar bana daha çok alışırken, Afrika'da yapılabilecek sosyal sorumluluk projelerine bakmaya başlıyorum. Yetimhanelere belki ben onlara yardımcı olurum diye gittiğimde, farkediyorum ki asıl ben onlardan öğreniyorum, asıl onlar bana yardımcı oluyor. Her yeni bir çocukla tanıştığımda bu kadar mutlu olmalarına hayran kalıyorum. Aslında genel olarak ülkedeki insan- ların mutluluğu beni çok etkiliyor. Her sabah metroda giderken illa ki bir kavgaya şahit olan, sürekli bir koşuşturma içinde olan İstanbul’daki haya- tıma kıyasla, buradaki herkesin gülümsemesini ve her günü gelecek endi- şesi olmadan, bugün için yaşadıklarını görmek ülkeye sevgimi arttırıyor. Hani hep gösterilen, sokaklarda açlıktan kıvranan insanlarla dolu, kurak, tehlikeli Afrika? Gelince görüyorum gerçekleri. “İçimden 'birbirimizi tanıdıkça anlayacaklar, sevecekler beni' diye geçirip gidiyorum her gün hastaneye.” 22
  • 23. Sosyal hayatımda da bir sürü insanla karşılaşıyorum. Hollandalı bir arkadaşım, üniversite son sınıfta buraya projesi için gelmiş ve yetimhanenin birinde sıcak su, internet ve doğru düzgün elektrik olmadan kalıyor. Alman biriyle tanışıyorum. Ahşap oymacılığı okumuş, üniversiteden hemen sonra buraya 1 yıllığı- na gönüllü çalışmaya, bildiklerini çocuklara öğretmeye gelmiş. Sonra İtalyan, Amerikan, İngiliz... Bir sürü gönüllüyle tanışıyo- rum. Kimi 1-2 yıllığına kimi 5 aylığına burada. Hiçbiri para kazanmıyor ama buraya gelmeyi hep istemiştim diyor hepsi de. Hepsi de bunun ülkelerinde yaygın bir şey olduğunu, üniversitelerinin de desteklediğini söylüyorlar. Başka Türk ise hiç yok ... Neden yok ? Neden aynı rahatlığa biz sahip değiliz?Şimdi bundan sonrası için buradaki anıları kenara bırakıp ,biraz geriye sarayım. Mayıs 2018 , çevremdeki insanlardan hep aynı cümleler: 'CV'ni bırakmaya başladın mı ? Bak zaten iş bulmak zor, geç bile kalmışsın'. Üniversite daha bitmeden hepimiz adeta bir at yarışında, iş bulma telaşesi ve derdindeyiz. Hayatın endişesine daha 22 yaşlarında başlıyoruz. Türkiye'deki durum ; mezun oldun ve iş bulup para kazanmalısın. Bitti. Maceralara atılma çocuğum. Hayat tecrübesi mi!? Hmmmm yok sigortalı iş geleceğini garantiye almaktır, hem orada da tecrübe kazanırsın'lar... Gerçekten mezun olur olmaz çalışmam ve para kazanmam lazım diye girdiğimiz işler bize haya- tımızda ne katıyor? Bu koşuşturmadan elimize ne geçti? Peki biz bunları kendi istediğimiz için mi yapıyoruz yoksa düzen bu diye mi ?Yüksek lisans yaparken bile para kazanamadığımız durumuna odaklanıp gerçek kaza- nımlarımızı göremiyoruz. Evet biliyorum bazen bir şeyleri başarmak için şu an içinde bulunduğumuz durumlara katlanmak gerekir ve katılıyorum da buna. Peki ulaşmak istediğimiz bir hayalimiz var mı gerçekten? Şu an olduğumuz konumdan mutlu muyuz ya da ötesi için bir çabamız var mı? Herhangi bir yurtdışı eğitim, gezi, staj, erasmus vs. girişi- mimizde karşıya çıkan 'abiii mis gibi ülkemiz varken... ', 'ne yurtdışı meraklısı adam- sın', 'hadi hadi yeme bizi, sen erasmusa gezmeye gidiyorsun' diyen arkadaşla- rımız/ amcalarımız/ teyzele- rimiz... Çevremizin baskısı, müdahalesi evet bir problem ama asıl sıkıntı bizde ve başkalarının düşün- celerini gereğinden fazla önemsememizde. Hayatımızın her anında heyecanla yapmak istediğimiz ve yaptığımız şeylere köstek olacak, bizi demotive edecek insanlar çıkacak. Kaçış yok bu durumdan ama çözüm var. SALLA GİTSİN (en kibar ifadeyle). Çünkü bunları söyleyenler herhan- gi bir kararımız sonucu üzüleceksek bile bizim kadar üzülmeyecek, mutlu olacaksak da bizim kadar mutlu olmayacaklar. Ne yaparsak kendi hayatı- mız için yapıyoruz. 'Ama işte düzen bu, ben de böyle olsun istemezdim'ci- lerin anlaması gereken durum ise; düzeni değiştirmek bizim elimizde. “Şu an olduğumuz konumdan mutlu muyuz ya da ötesi için bir çabamız var mı?” 23
  • 24. Biz cebimize değil hayatımıza artılar katarak, daha çok insan tanıyıp daha çok yer görüp bunların iyi yönlerini alıp çevremize anlatarak, gele- cekte iş yerlerimizde ve hayatımızda uygulayarak içinde bulunduğumuz bu düzeni değiştireceğiz. Henüz 22 yaşlarında haftanın altı günü bir yerde çalışıp, kendimizi geliştirebileceğimiz hiçbir aktivite yapmaya zaman bulamadan, yurtdışında asgari ücrete denk gelen maaşımızı kaza- nıp geleceğimizi garanti altına (!) almaktansa , tamamen farklı bir açıdan bakıp farklı kültür/ insan/ hayatlar görüp 5 kuruş kazanmadan bile olsa dünyamızı genişletme fikri zihnimizi kemirip içimizi kıpır kıpır etmeli. Engel olarak gördüğümüz şeyleri bir kenara atıp denemeliyiz. ‘Oh valla kendisi çıkmış kolaymış gibi konuşuyor’diye içinizden geçiriyo- sanız... Evet, kolay değil. Para kazanamamak, farklı kültür ve insanlara kendinizi kabul ettirmeye çalışmak, sizin onları kabul etmeniz , ana dilinizdeki rahatlığın olmaması, özlem... Hepsi zor şeyler ama kazandık- larınızın yanında çekilmeyecek şeyler değil. Bunları söylemekle tek yapmaya çalıştığım; kendi geç farkettiğim doğru- mu aktarmak ve evet azıcık da olsa manipüle etmeye çalışmak. Çünkü ben abimden ve arkadaşımdan görüp etkilendim, şanslıydım ve çıktım. Seni etkileyebiliyorsam; sen de çık, senden sonra kardeşin, kardeşinden sonra onun arkadaşı çıksın. Bu bir zincir olsun ve gidelim, görelim, tanışa- lım, onlar bizi tanısın ve dünyamızı genişletelim isterim. Sen gel, sen anlat gördüğün dünyayı, sen anlat gördüğün 'daha iyi'leri ve ben de öğre- neyim ve daha çok hayal edeyim. En sevdiğim sözlerden biri ''İnsanın dünyası çevresi kadardır ''. Dünyamızı genişletmek bizim elimizde ve düşüncesi bile inanılmaz heyecan verici. Henüz çok gençken, hiçbir şey için geç değilken... Hayatımızın 1-2 senesi zaman olarak hiç önemli olmaz ama değerlendirebilirsek çok değerli olabilecekken…Gitmek lazım. Dün- yanın bambaşka uçlarında herhangi bir İKHAL’li ile bi' kahve içmek dileğiyle… “Dünyamızı genişletmek bizim elimizde ve düşüncesi bile inanılmaz heyecan verici. Henüz çok gençken, hiçbir şey için geç değilken...” Gül Feride akın Lusaka/Zambia subat 2019 “İnsanın dünyası çevresi kadardır.” 24
  • 25. Elektrikli Araç Yolculuğu ve Sıfır Emisyon Bünyamin Eşiyok ’08 Elektrik ve Elektronik Mühendisi Yeditepe Üniversitesi Proje Kordinatörü Yenilenebilir enerji, sürdürülebilirlik gibi konular konuşulmaya başlandığı zaman şüphesiz akla ilk gelen mecralardan bir tanesi de otomotiv dünyası olmaktadır.Tarihsel gelişimine baktığımızda her ne kadar 19. yüzyılda elekt- rikli araç teknolojisine sahip olsak da, gerek batarya teknolojilerindeki yeter- sizlik gerekse petrolün sahip olduğu yüksek enerji kapasitesi nedeniyle içten yanmalı motorlar durdurulamaz bir biçimde yaygınlaşmıştır. Elektrikli motor- ların içten yanmalı motorlara olan üstünlüğü tartışılmazdır ancak bu savaşı enerjiyi daha çok depolayabilen teknoloji kazanmıştır. Üstüne üstlük 1950 sonrasında Avrupa ve Amerika kıtalarında petrolün ucuz olması elektrikli ve hibrit araçların tamamen sonunu getirdi. 1970-1976 yılları arasında yaşanan petrol bunalımı bile elektrikli araçlara yönlendirme konusunda itici güç olamamıştır. İçten yanmalı motorlarda teorik olarak en yüksek verimlilik her ne kadar %50 civarlarında olsa da pratik hayatta uygulamalar %30’un üzerine fazla çıkama- maktadır. Buna karşın elektrikli motorlarda verimlilik oranı %100’e oldukça yakındır.Yakıt tarafındaysa bu konuya şu şekilde bakabiliriz: fosil yakıtların içten yanmalı motorlarda enerjiye dönüşümü %20 dolaylarında iken, enerji santrallerinde yaklaşık %60 gibi üç kat daha fazla enerji elde edebiliriz. Birim miktarda doğaya karışan zehirli atıkların her iki durumda da aynı olduğunu varsayarsak sonuç olarak aynı işlemden üç kat daha fazla enerji elde edebili- riz ve farklı bir bakış açısıyla doğaya üçte bir oranda zararlı gaz salınımı olmuş olur. Sıfır Emisyon Gerçek Mi? Dünyamızı daha yaşanılabilir kılmak ve sonraki nesillere kötü bir miras bırak- mamak için bu saydıklarımız bile başlı başına yeterli sebeplerdir. Bir de olaya diğer tarafından bakmayı deneyelim; peki sıfır emisyon diye bir kavram var mıdır? Genel olarak tanımlanması gerekirse emisyon, bir aracın kullanım süresi boyunca çevreye vermiş olduğu hava kirliliğini tanımlamak için kullanı- lan bir terimdir. İçten yanmalı motorlarda yanan akaryakıtın gazı egzoz siste- mi sayesinde dışarı atılırken elektrikli araçlarda bulunan herhangi bir egzoz sistemi yoktur. Ancak egzoz sistemi yok diye elektrikli araçlar sayesinde sıfır emisyona ulaşabilmek maalesef günümüz şartlarında mümkün değildir. Çünkü yenilenebilir enerji kaynakları tarafından üretilen elektrik maalesef endüstri için yeterli değildir ve fosil yakıtların elektrik enerjisine dönüştürül- mesi kaçınılmazdır. Buna rağmen fosil yakıtların elektrik enerjisine dönüştü- rülmesi sayesinde daha önce de bahsettiğimiz gibi aynı emisyon salınımını yaparak iki kat daha fazla enerji elde edebiliriz ki bu bile günümüz şartlarında gayet verimli bir sonuçtur. Yaklaşık 200 yıldır zamanının gelmesini bekleyen elektrikli araçların devri nihayet gelmiş gibi görünüyor. Bunun ne anlama geldiğini söylemek aslında pek zor değil. Dünyanın seyrine, savaşlara yön veren petrol ve dolayısıyla otomotiv sektörü artık ciddi bir değişim içinde. Bu değişimin tekrar engelle- nebilmesi mümkün görünmüyor. Otomotive yön veren üreticiler önümüzde- ki 10 yıl içerisinde petrol ile çalışan araçları üretmeyeceklerini açıkladılar. Petrolün sınırlı bir kullanımının kaldığını varsayarsak artık yenilenebilir enerji kaynaklarına yönelmek zorunluluk haline geliyor. Geriye ise otomotivin bu değişimini, endüstrinin ve günlük yaşamımızın diğer alanlarına uygulayabil- mek kalıyor. 25
  • 26. SAĞLIK VE YAŞAM SAĞLIKLI BESLENME SSS Bihter Nurten Pala 26
  • 27. Glutensiz beslenerek kilo verebi- lir miyim? Gluten buğday, arpa, çavdar gibi tahıl- larda bulunan bir proteindir. Glutensiz besleme modeliyle kilo verebilirsiniz ancak bunun sebebi gluteni hayatınız- dan çıkartmanız değil, bu tahıllardan alacağınız kalorinin eksik kalmasından kaynaklanacaktır. Ayrıca, sağlıklı birey- lerin glutensiz beslenmesi tahıllardan alınan B1 vitamini başta olmak üzere B grubu vitaminlerinin eksikliğine sebep olur. Bunun beraberinde dikkat eksikli- ği, unutkanlık, saç dökülmesi hatta dep- resyon gibi sorunlar meydana gelebilir. Sağlıklı bireylerin glutensiz beslenmesi tahıllardan alınan vitamin, mine- ral ve liflerin eksikliğinin görülmesine sebep olacaktır. Tip-1 Diyabet hastasıyım, aralıklı oruç tutabilir miyim? Tip-1 diyabet hastalığında uzun süreli açlık önerilmemektedir. Ancak bu şekilde bir diyetin uygunluğu kişinin sağlık durumuna veya insülin dozuna bağlı olarak değişebilir. Aralıklı açlık diyetinin Tip-1 diyabet hastalarına uygulanabilmesi için mutlaka bir hekim ve diyetisyen iş birliği yapılmalı, hasta bireysel olarak değerlendirilmelidir. Probiyotik takviye almalı mıyım? Sağlık üzerinde olumlu etkilerinin olduğu bilinen probiyotikler, bağırsak- larımızda kendiliğinden bulunan yararlı bakterilerdir ve kötü beslenme, sık antibiyotik kullanımı ya da zararlı alışkanlıklar bu bakterilerin zarar görmesine neden olabilmektedir. Son günlerde gündeme gelen probiyo- tiklerin kontrolsüz kullanımı artmıştır.Ancak her probiyotik takviye bağır- sakta aynı etkiyi göstermez ve aynı problemin çözümü için kullanılmaz. Günlük diyetinize kombucha, turşu veya kefir gibi fermente doğal besin- ler ekleyerek en güvenli şekilde probiyotik alabilir ve bağırsak sağlığınıza katkı sağlayabilirsiniz. İnsülin direncim var ketojenik diyet yapabilir miyim? Ketojenik diyet tıbbi olarak bazı hastalıkların semptomlarını iyileştirmede kullanılan bir diyettir. Popüler diyetler ve çeşitli kaynaklardan çıkan haberlerle halk arasında zayıflama adına kulaktan dolma bilgilerle uygu- lanmaya başlamıştır. Ancak aslında bu diyet yağ ve proteini yüksek miktarda içermesi sebebiyle kişinin yapabilirliği zor olan bir diyettir ve çeşitli kuralları vardır. İnsülin direncinde ise zayıflama ile insülin düzeyinin kontrolü amaçlanır. Karbonhidratların ketojenik diyetteki gibi oldukça düşük bir miktarda kullanılmasına gerek yoktur ve diyetin sürekliliğini koruma açısından normal bir zayıflama diyeti daha uygundur. Ketojenik diyet uygulamak için uygun olup olmadığınız diyetisyeniniz ve doktoru- nuz birlikte karar vermelidir. Sağlıklı Beslen- me SSS Bihter Nurten Pala ‘12 Yeditepe Koşuyolu Hastanesi Diyetisyen 27
  • 28. Yoğurdu evde kendim mi yapmalıyım yoksa hazır olarak mı tüketmeliyim? Ev yoğurdu ve market yoğurdu arasında bir kıyaslama yapıldığında ikisi- nin de avantajları ve dezavantajları vardır. Hazır yoğurtlar yüksek sterili- zasyondan geçtiğinden mineral ve vitamin içerikleri daha düşük, ancak mikroorganizma açısından risksiz ve raf ömrü bu organizmaları içermedi- ği için daha uzundur. Ev yoğurdu ise mineral ve vitamin açısından daha zengin, prebiyotik içeriği de olan ama bunların yanında bazı mikroorga- nizmaları içermesi açısından güvenilirliği daha düşük yoğurtlardır. Bu sebeple birini iyi birini kötü diye ayırmamak gerekir ancak eğer açık süt alınıyorsa kaynağı iyi bilinmeli ve güvenilir olmalıdır. Zincir kahvecilerde düşük kalorili kahve alternatifleri neler- dir? Düşük kalorili kahve denince ilk akla gelenler şüphesiz ki filtre kahve (Brewed Coffee), caffe americano ve espresso. Bunun yanı sıra yumuşak içim tercih ediliyorsa yağsız sütlerle kremasız ve şurupsuz seçenekleri gözden geçirebilirsiniz. Ancak en düşük kalorili kahve seçenekleri sade olanlar olacaktır. Öğütülmüş ginseng tüketmek egzersiz performansımı arttı- rır mı? Standardize edilmiş farklı miktarlarda ginseng içeren ekstrelerle yapılmış klinik çalışmalarda ginseng tüketimin egzersiz performansını arttırdığını gösteren çalışmaların yanında, performansa etkisinin olmadığı ama daya- nıklılığı arttırdığını gösteren çalışmalar da mevcuttur. Genellikle çalışma- ların ortak noktası ise ginseng kullanımının performans parametrelerinin çoğunu düzenlediği yönündedir. Gebelik döneminde hangi bitki çaylarını içebilirim? Gebeler üzerinde klinik çalışma yapılmadığından ve bitkilerin olası yan etkileri test edilemediğinden birçoğu önlem amaçlı kullanılmamalıdır. Ihlamur eğer kaynağı biliniyorsa gebelikte güvenli kabul edilen nadir bitki çaylarındandır. Bitki çayı haricinde, siyah çay ve kahvenin de günde 2-3 fincandan fazla tüketilmesi önerilmemektedir. Bebeğim sadece anne sütüyle besleniyor ve çok gazı var. Ne yapabilirim? Sadece anne sütü ile beslenen bebeklerde annenin gaz giderici güvenli bitki çaylarını tüketmesi tavsiye edilebilir. Eğer annenin herhangi bir sağlık problemi yoksa anason ve rezeneyi sırasıyla 1’e 2 oranında olacak şekilde karıştırıp çay olarak tüketmesi hem anne sütü arttırıcı hem de bebeğin gaz problemlerini hafifletici olacaktır. Örneğin rezene çayı bu gibi durumlar için iyi bir seçenektir ancak anne epilepsi hastası ise kullanmamalıdır. Buradan çıkaracağımız sonuç, aslında her tavsiyenin kişiye özel olması gerektiğidir. 28
  • 29. Kuru hurma ve bulgur tüketmek süt arttırır mı? Hurma demir, potasyum, lif, kalsiyum, B vitamini, A vitamini, C vitamini gibi birçok öğeyi içinde barındırır.Aynı şekilde bulgur da oldukça zengin içerikli ve besleyicidir. Böylesine besleyici besin- lerin anne sütü içeriğini iyileştirici etkisi mutlaka olacaktır.Ancak anne sütünün miktarını arttırıcı etkisi bilimsel olarak yeterli kanıta sahip değildir. Özellikle bulgur, emzirmenin ilk ayında anne ve bebeğe gaz yapabileceğinden ilk ay çok fazla önerilmez. Kilo vermek için detoks suları tüketmeli miyim? Günlük beslenmede yediklerimizden aldığımız enerjinin ya da kalorinin, harcadığımız enerjiden az olması durumunda kilo kaybı yaşanır.Yani eğer bir kişi gün içinde harcadığı enerjiden daha az enerji ile besleniyorsa yediği şey ne olursa olsun kilo verecektir. Bu detoks suyu da olabilir, baklava da olabilir. Detoks sularının ‘kilo verme’ ile ilişkilendirilmesinin sebebi ise düşük kalorili olmasından kaynaklanır.Yani özetle hiçbir besin kilo aldırmaz ya da verdirmez. Burada önemli olan tüketilen besinlerin toplam kalorisidir. Smoothieler öğün yerine geçebilir mi? Sağlıklı bir öğünün karbonhidrat, protein ve yağ açısından den- geli bir dağılım göstermesi gerekir. Eğer yapılan smoothieler sadece sebze veya meyve suyu karışımlarından ibaretse protein ve yağ içermemesi sebebiyle sağlıklı bir öğün yerine geçemez. Burada önemli olan smoothienin içeriğidir. Eğer besin değeri açısından makrobesin ögelerini (karbonhidrat, protein ve yağ) dengeli olacak şekilde içeriyorsa öğün yerine geçebilir. Yeşilçay içemiyorum, yeşilçay içemezsem kilo vere- mez miyim? Yeşil çay içerisinde bulundurduğu çeşitli bileşenlerle metabolizmayı hızlandırıcı etkisi kanıtlanmış bir bitkidir. Ancak kilo alıp vermek, belli bir zaman içerisinde alınan kalori ile harcanan kalori arasındaki farklarla ilişkilidir.Yeşil çay metabolizmayı hızlandırarak dolaylı olarak kilo verimi- ne yardımcı olsa da kilo vermenin tek sebebi olamaz. Bu nedenle yeşil çay içilmemesi kilo vermeye engel değildir. 29
  • 30. YURT DIŞINDA EĞİTİM YURT DIŞINDA EĞİTİM ALMANYA’DA DOKTORA Merve Seven ROMANYA’DA TIP OKUMAK Emirhan İlhan Azra Nur Uçar 30
  • 31. Yurt Dışında Eğitim Emirhan İlhan ‘10 Frankfurt School of Finance & Management Doktora Merhaba herkese, Zannediyorum öncelikle kendimi tanıtmam icap ediyor. Aksi takdirde bu adam kim, yazdığını niye okuyalım tarzı bir ruh haline bürünebilirsiniz. Okuyanlar arasında beni tanıyan var mıdır, bilmiyorum. Tahmin ediyorum yoktur. Varsa da hala iletişim halinde değilizdir, ondan eminim. Aramız kötü olduğundan falan değil ha, sayın okuyucu. Yanlış anlamanı istemem. Ama hayat böyle bir şey, efor sarf etmezsen tanıdığın insanlardan uzak kalmaya başlıyorsun. Bu noktada suç bana da düşüyor, demek ki yeterince efor sarf etmemişim. Bir paragraf yazıp hala kendimi tanıtmadığımın da farkındayım. Kişiliğim biraz tezattır, yazının sonlarına doğru alışırsın. Bana bu derginin her sayısında farklı İKHAL mezunlarının yetkin ve bilgi sahibi olduğu konularda yazılar yayınlanacağı söylendi. Bunu duyduğumda aklımda beliren iki soru oldu: ”Beni nereden buldunuz?” ve ”Ben hangi konularda yetkin ve bilgi sahibiyim?” İlk sorumu yöneltip cevap alamadım, ikinci sorunun cevabı zaten bende de yok. 26 yaşındayım, ismim Emirhan. İKHAL 2010 mezunuyum. Orta okulda matematik dersinden çok iyi notlar alırdım, lisede ilk matematik sınavında 35 almıştım. Benim için minik bir travmadır ki hala hatırlıyorum. Bu sınavdan çıktıktan sonra 70-80 bandında bir not beklediğimi de ekleyeyim ki o yaşlardaki farkındalığımın ne kadar üst düzeyde olduğu bilinsin. Matematikte tekrar çok iyi hale gelmem lise sonu bulmuştu. Orta okuldan liseye geçişte başarımın sabit kaldığı tek ders İngilizce olmuştu.Tüm bunlara rağmen beni tanıyan insanlar genellikle akademik açıdan başarılı olduğumu düşünürler, o yüzden o konular ile ilgili hikayeler anlatayım, ahkam keseyim istiyorum. Yani istesem romantik ilişkiler, politika, inanç, felsefe, sinema üzerine de bilgi veririm. Ama para karşılığı yazdığım bir yazı değil, o yüzden mecbur ben ne yazmak istiyorsam onu okuyacaksınız, kimse kusura bakmasın. Aslında belli bir noktaya kadar eğitim hayatım herhangi birinizin eğitim hayatı ile aynı. Liseden önce özel okulda da okudum, milletin her tenefüs birbirini dövdüğü devlet okullarında da okudum. O zamanlar Kartal civarlarında da yaşamadım ben, dolayısıyla bildiğim lise isimleriGalatasaray, Kabataş falandı. Dolayısıyla yapabildiğim en iyi puanı yapıp babamın yaptığı lise tercih listesinde girebildiğim en yüksek yere girdim. Lisede sayısal seçtim, çünkü herkesin farkında olduğu gibi lise bölümleri arasında dile getirilmeyen bir hiyerarşi var. Nasıl ki doktorluk memurluktan daha saygın bir meslek, sayısal da sözele kıyasla ”daha zeki” insanların okuduğu bölüm. Sözelde okuyanları gömmüyorum, aksine sözelde okuyanlara saygım yüksektir. Sadece var olan bu algıdan bahsediyorum. Hayır, öyle bir algı yok demeyin lütfen. Her neyse, her sayısal okuyanın başına geldiği gibi üniversite sınavlarına hazırlandığınızda önünüzdeki seçenekler genel olarak ikiye ayrılır. Ben doktor olayım, ben mühendis olayım. Ben biyoloji derslerinden hiç haz etmediğim için mühendislik yazacağımı biliyordum. Ama onun ötesinde ne bir bilgim ne de bir vizyonum vardı. Lise sondaki dershane netleri (Türkiye’de dershane olduğu zamanlar bunlar) üniversite hayallerinde belirleyicidir. Lise sonun başında benim netler Ege Üniversitesi – Bilgisayar Mühendisliği’ni hayal edecek düzeydeydi. Sonra daha çok çalıştım, ODTÜ Makina’ya girecek kadar net yapabildim. Daha mı iyi oldu, orasını bilmiyorum. ODTÜ güzel okuldur, oradaki tecrübemden de pişman değilim. Daha sonra Uygulamalı Matematik bölümünde bir sene KTH’da, bir sene de TU Delft’te süre geçirerek yüksek lisans yaptım. Şu anda da Frankfurt School of Finance & Management’ta finans doktorası yapıyorum. Ama bu sıkıcı özetten sonra benim akademik anlamda ahkam kestiğim kısma gelmek istiyorum. 31
  • 32. “Bir bölüme girerken dikkat etmeniz gereken şey, eğer ismi bir isim tamlamasıysa bölümün aslında ne olduğunu ikinci kelime belirler. Uygulamalı Matematik bölümünde matematik yaparsınız, Bilgisayar Mühendisliği bölümünde mühendislik.” 1. Türkçe öğrenin. Lisedeki en zor ve en çok zaman harcamanız gereken dersin Türkçe olmadığının farkındayım. Ama Türkiye çok basit İngilizce cümleler kuramayan insanlarla dolu, çünkü Türkiye güzel Türkçe konuşa- mayan insanlarla dolu. Dolaylı tümlecin ne olduğunu bilmeniz şart değil, ama nereye virgül konulduğunu da, ”Bende evdeyim” şeklinde yazım hataları da yapmamanız gerekir. 2. İngilizce öğrenin.Yabancı dil öğrenmenin türlü yolları var. Ben oyun oynayıp film izleyerek öğrendim. Genelde ilgisi yabancı dil gerektiren insanlar daha iyi öğrenirler, siz de ilginizi böyle şeylere kaydırmaya çalışın. Düzgün aksanlı konuşmak isteyen insanlarla dalga geçmeyin, siz de düzgün aksanlı konuşmaya çalışın. Sizi ilk kez İngilizce konuşurken tanı- yan insanların ilk izlenimi buna bağlı olarak farklılaşıyor. ”Ben aslında anlıyorum ama konuşamıyorum” tayfasını çok iyi anlıyorum.Anlamak çok pasif bir eylem iken konuşmak çok aktiftir. Eğer bu tayfadaysanız ve ben İngilizce yüksek lisans yapacağım diyorsanız, yapmayacaksınız. Bir şekil- de yolunu bulup yaparsanız da Türkiye’ye geri dönersiniz. İngilizce konu- şabilmenin ”second nature” olması gerekli. İnsanlar size daha iyi İngilizce öğrenmenin gerekliliğinden ve nasıl öğrenileceğine dair metodlardan bahsedecekler. Ama günün sonunda öğrenme konusunda tek başınasınız. 3. Siz de benim gibiyseniz, ki muhtemelen genel hatlarıyla benim gibisi- niz, ne sayısal/eşit ağırlık/sözel konusunda ne de üniversite ve bölüm seçimi konusunda çok bir bilginiz yok. İşin daha da güzeli, ailenizin ve öğretmenlerinizin de çok bir bilgisi yok. Ama eğer bildiğim bir şey varsa o da şu: size bir ders zor geldiği için başka bir bölüm seçiyorsanız hatalısınız. İnsanların genel anlamda verdiği öğüt, sevdiğin işi yaparsan mutlu ve başarılı olacağın yönündedir. Yanlış. Fakat sevmediğin işi yaptığında kesinlikle mutsuz oluyorsun. Benim de çok iyi bir tavsiyem yok bu konuda, ama çok seveceğinize emin değilseniz Gıda Mühendisliği gibi çok spesifik bölümler okumayın derim. Genel anlamda iyi matematik bilgisi, yabancı dil, ve programlama becerisi birçok farklı dalda işe yarar. Bunları öğrene- bileceğiniz bölümlere girmeniz faydalı olur. 4. Yukarıda bahsettiğim gibi farklı farklı bölümlerde okudum ben. Bir bölüme girerken dikkat etmeniz gereken şey, eğer ismi bir isim tamlama- sıysa bölümün aslında ne olduğunu ikinci kelime belirler. Uygulamalı Matematik bölümünde matematik yaparsınız, Bilgisayar Mühendisliği bölümünde mühendislik. Aranızda ben oyun yapmak istiyorum, yazılım sektörü çok gelişti, o yüzden Bilgisayar Mühendisliği okur, olayı hallede- rim diyen varsa yanılır. Bilgisayar Mühendisliği yazılım için elbette ki çok faydalı bir bölümdür, fakat yazılım bilgisayar mühendisi için bir araçtır. Öğreneceğiniz yazılımları büyük oranda kendi başınıza öğreneceksiniz. 5. Bununla bağlantılı olan başka bir yanılgı da ülkemizin önde gelen üniversiteleri ile alakalı. Bunlar arasında Boğaziçi, Bilkent, ODTÜ, İTÜ, Sabancı, Koç gibi üniversiteler var. Ülkemizde Boğaziçi ve ODTÜ bitirmek bir prestijdir, yurt dışına çıktığınızda kesinlikle kimsenin umrunda değil. ÜlkemizdeUnilever gibi şirketler neredeyse sadeceODTÜ mezunu işe alır, Unilever İngiltere’ye başvurduğunuzda otomatik bir red mektubu gelir. 32
  • 33. “Abi Almanya’da eğitim ücretsizmiş, Almanya’da okuyacağım.” Bu okulların hepsi eminim kişiye çok şey katıyordur, ama yurt dışında eğitim ve çalışma hayatınızın belirleyicisi hangi okulda okuduğunuz olmayacak. Ben şu anda Finans okuduğum için finans ve iktisat ile ilgili daha net konuşabilirim. Bu bölümlerden yurt dışında yüksek lisans/doktora yapmak istiyorsanız Sabancı ve Koç Üniversitelerini tercih etmeniz doğru olan. Ben Avrupa’da yüksek lisans yapmış olmama rağmen bunu ODTÜ sayesinde yapmadığımı net bir şekilde söyleyebilirim. Türkiye’nin önde gelen üniversitelerinde öğretim ve araştırma anlamında çok iyi profesörler var, fakat sizi bir yerlere yerleştirmek konusunda özelleşmiyorlar. Gözlemlerim özel üniversitelerde yerleştirilmenize daha çok çaba edildiği yönünde. 6. Son olarak da şunu söyleyeyim. Hem yurt içinde hem de yurt dışında yurt dışı tecrübesine çok önem verilir. Almanya’da rastgele bir üniversitede yüksek lisans yapmanız, lisans derecenizi aldığınız üniversitede yüksek lisans yapmanızdan çok daha fazla şey katacaktır size. Bu hem işverenlerin size bakışı açısından, hem de akademik olarak gelebileceğiniz yerler açısından doğru bir söylem. Ben yapmadım, ama üniversite esnasında Erasmus Exchange yapın. Yaptığınızda da sadece partilere gidip Türk arkadaşlar edinmeyin, gerçekten ilgilendiğiniz dersleri alıp dersi alan diğer yabancı insanlarla dostluklar kurun. Başka ülkelerde okuyabilmek için ne tarz şeyler gerekli, bunları birinci ağızdan öğrenmeye çalışın. Ülkemizde herkesin senelerdir bildiği ”Abi Almanya’da eğitim ücretsizmiş, Almanya’da okuyacağım.” diye geyik vardır. Almanya’da okumanın maliyeti Alman Konsolosluğu’nun belirlediği kadarıyla senede aşağı yukarı 900 * 12 + 600 * 2 Euro’dur. İlk kısım yaşama harcamalarıyla ilgili, ikinci kısım da okula vereceğiniz para. Bu kadar parası hali hazırda olan insan için kestiğim ahkamlar zaten çok önemli değil, zengin olan aileler bir şekilde yollarını buluyor diye tahmin ediyorum. Zaten ailen zenginse İKHAL’in e-dergisini niye okuyorsun arkadaşım? Diyeceğim odur ki yurt dışında burs bulmak çok çok kolay değildir, ama çok abidik gubidik yerlerden burs bulmak da mümkün olabiliyor. Google’da aratmanız gereken ilk şey muhtemelen ”Yurtdışı master burs” değil, ”Erasmus+ joint Master’s Programme” olmalı. Avrupa Birliği’nin finanse ettiği bir program olması da şart değil, küçük veya büyük olması fark etmez, farklı farklı üniversitelerde enteresan fırsatlar olabiliyor. Almanya için daad.de sitesi en büyük dostunuz, farklı ülkelerdeki dostlarınızı da sizin bulmanız gerekiyor. Görünüşe göre yetkin ve bilgi sahibi olduğum konu yurt dışında eğitimmiş, 2 sayfadır konuştuğum konu zira oraya bağlandı. Son olarak 2 noktaya değinmek isterim. Her şeyi arkanda bırakıp bambaşka bir ülkeye taşınmak mental olarak çok zordur. Bunu Türkiye’yi en sevmeyeniniz bile yaşayacak. Dolayısıyla yeni gittiğiniz ülkede olanlara ayak uydurmaya çalışmanız çok önemli. Hollanda’da her yerde kartla alışveriş yapılır, Almanya’da kart geçmeyen çok mekan bulunur. Dolayısıyla Hollanda’da her yere bozuk para götürmeyin, Almanya’da cebinizde en az 20 Euro nakit para olsun. Çok somut bir örnek vermiş olsam da bunu daha duygusal konulara da çekebilirsiniz. Türkiye’yi terk etmek istiyorsanız gittiğiniz yere Türkiye’yi yanınızda götürmeyin. Değinmek istediğim ikinci nokta da şu: ben dahil hiç kimsenin verdiği öğüdü dinlemeyin. Özellikle ”Ben bu konuda çok şey bilirim, benim tavsiyelerim çok önemli” diyen insanlardan koşa koşa kaçmanız çok önemli. Dolayısıyla fiziksel form çok önemli, kendinize dikkat edin. Kendinize iyi bakın. 33
  • 34. Almanya’ da Doktora Merve Seven ‘07 Heinrich Heine Universitat Araştırma Görevlisi "Sevdiğiniz işi yaptığınız sürece hayatınızda bir gün bile çalışmazsınız!" "Sevdiğiniz işi yaptığınız sürece hayatınızda bir gün bile çalışmazsınız!" Bu veya bunun benzeri bir sözü, Çinli filozof Konfüçyüs'ün söylediğini çeşitli kaynaklarda görebilirsiniz. Sizler gibi İstanbul Köy Hizmetleri Anadolu Lisesi'nin sıralarında otururken ve emeklilik yaşına kadar çalışmamız gerektiği bilincine yeni varıyorken, bu sözün savunduğu düşüncenin ne olduğuna çok uzak olduğumu düşünüyordum. Lise eğitimim sonunda sevdiğim ve merak ettiğim için üniversite eğitimi tercihimi moleküler biyoloji ve genetik bölümünden yana kullandım ve 'mesleki' serüvenim başlamış oldu. İnsan çoğu zaman üniversiteden mezun olunca bile ne yapacağını bilemediği dönemler geçirebiliyor, dört sene boyunca gece gündüz ders çalışıp, ödev hazırlayıp sınavlara girdikten sonra tüm bu koşuşturmanın sona ermesi kısa süreli bir boşluk yaratıyor. Ama asıl sarsıcı olan, ‘hayat’ın, büyüklerimizin dediği gibi, mezuniyetten sonra başlıyor olması. Eski çağlarda muhtemelen hayat çok daha kolaydı, ancak günümüzde teknoloji ile yaşantımızı kolaylaştırmaya çalışırken asıl yaptığımız modern yaşamın sonucu olan ve uzayan ‘yapılacaklar listesi’ için vakit yaratmaya çalışmak. Tam da burada, yeni mezun bireyler için kariyer başlangıcı ve yolculuğu önem kazanıyor.Ve aslında tam bu noktada hepimizin durup bir kere daha Konfüçyüs’ün sözünü hatırlaması gerekiyor. Herkesin yaşadığı hayat, şartları, mecburiyetleri ve öncelikleri doğal olarak farklıdır ama bilincimizi arttırıp, durup aslında bizleri neyin daha huzurlu kılacağını düşünmemiz gerekir. Çünkü mecburiyetleri dolayısıyla bilinçli tercihler yapamayan veya kendine çok kulak kabartmayan bireyler, sonunda işlerinden, trafikten, maaşlarından, patronlarından, çalışma koşullarından şikayet eden insanlar haline gelirler. Üniversite eğitimimin sonlarında kendime kulak verdiğimde, okuduğum bölümle ilgili daha çok şey öğrenmek istediğimin farkına vardım ve bundan ötürü yüksek öğrenim tercihimi yaptım. Biyoteknoloji yüksek lisans programına başladığım Yeditepe Üniversitesi’nde bir dönemin sonunda bütünleşik doktora programının açılmasıyla doktora öğrencisi haline geldim. Doktora akademiye açılan kapı olduğundan bu eğitim sırasında hem profesyonel olarak hem de usta-çırak ilişkisi bağlamında akademiye hazırlanırsınız. Bundan ötürü, sistematik bir şekilde tasarlamanız ve tamamlamanız gereken tezinizin yanı sıra sorumluluğunuzda olan proje(ler), öğrenci(ler) ve ders pratik uygulamaları olur. Kendi içinde zorlukları barındıran bir süreç olsa da, aslında bu kişisel zorlanmanın ve sürekli dinamik bir ortamda olmanın benim hoşuma gittiğinin farkına vardım. Tez çalışmamı tamamlayarak ve çok güzel meslektaşlar edinerek doktora eğitim sürecimi tamamladım. Bunun ardından daha öğrenilmesi gereken çok şey olduğunun farkına vardım. Doktora çalışmam bitki biyoteknolojisi alanındaydı ancak okuduğum uluslararası yayınlar ve katıldığım uluslararası kongreler küçük laboratuvarımdan ve ofisimden çok daha büyük bir dünya olduğunu gösterdi. Kariyerin çok farklı tanımlamaları olabilir ancak ben onu bir yolculuk olarak tanımlamayı tercih ederim.Tabii olarak bir bireyin her şeyi bilmesi imkansıza yakındır ancak bir alanda uzmanlaşmadan önce bakış açımı biraz daha genişletmem ve farklı alanlar hakkında bilgi sahibi olmam gerektiğini ve en önemlisi ‘bilim’in farklı bir yerde, farklı bir kültürde nasıl yürütüldüğünü tecrübe etmem gerektiğini düşündüm.Ve Almanya maceram böyle başladı. 34
  • 35. “Çünkü mecburiyetleri dolayısıyla bilinçli tercihler yapamayan veya kendine çok kulak kabartmayan bireyler, sonunda islerinden, trafikten, maaşlarından, patronlarında n, çalışma koşullarından şikayet eden insanlar haline gelirler.” Avrupa'nın çeşitli ülkelerinde, internetteki bilimsel ve profesyonel ağ kurma sitelerinden bulduğum işlere başvuru yaparak başladım öncelikle işe. Ancak bu başvurularımdan iş tanımlarına uymadığım veya tecrübeli olmadığımdan ötürü olumsuz sonuç aldım.Ardından, doktoramı yaptığım alanda tanınmış bir araştırmacı olan ve daha önce katıldığım bir uluslara- rası konferansta konuşmasını dinlediğim profesörden araştırmacı (‘post-doc’; doktora sonrası araştırmacı) aradığına dair bir mail aldım. O zamana kadar yaptığım hiçbir başvurudan olumlu sonuç almadığımdan ötürü pek umudum olmasa da, sonunda kaybedecek bir şeyim olmadığın- dan, profesöre başvurumu gönderdim. Araya giren hafta sonunun ardın- dan kendisinden internet üzerinden video konuşması yapmak istediği cevabini aldım. Böylece, iki video konuşması, bir Almanya seyahati, kendi enstitüsünde sunum ve hem kendisi hem de grubuyla görüşmeler, ardın- dan bir tane daha video konuşmasından oluşan mülakat sürecini tecrübe ettim ve sonuçta kendisinden olumlu bir dönüş alarak araştırma grubunun bir parçası haline geldim. Yurtdışına çıkarken yaşayacağınız süreç, gideceğiniz ülkeye, kabul aldığı- nız yerin organizasyon şemasına ve yaşayacağınız tüm stresli durumlar karşısında takınacağınız tavra göre değişiklik gösterecektir. Çalıştığım enstitünün başı olan profesörümün işkolikliğinin, disiplinliğinin ve aşırı profesyonelliğinin bilincine ilk anda varamasam ve bu yapısını bazen bunaltıcı bulsam da, Almanya’ya geliş sürecimi ne kadar kolaylaştırıcı etmenler olduğunu şimdi anlayabiliyorum. Çünkü kendi cephesinden iş kontratı için yapılması gerekenleri son güne kalmadan üniversitenin insan kaynaklarına iletmesi, bana da zaman kazandırdı. Çalışma koşullarını ve enstitünün işleyişini ise yaptığımız video konuşmaları sırasında kısa ve basit bir şekilde açıklamıştı. Benim payıma düşen ise, imzalayacağım kontratın İngilizce versiyonunu dikkatli bir şekilde okumak ve hiçAlmanca bilmememe rağmen Almanya’ya gelmeden önce kontratımda gerekli yerleri doldurup göndermek oldu. Tabii yeni bir yere ve özellikle yeni bir ülkeye taşınırken iş kontratı imzala- mak dışında yapılması gereken çok daha fazla şey vardır; yasayacak yer bulmak ve bu yeri yaşanacak hale getirmek, kendinizi göçmen bürosuna/- belediyeye kayıt ettirmek, ülkenin hayat sigortası/sağlık sigortası sistemi- nin nasıl işlediğini anlamak ve gerekli sigortayı yaptırmak, toplu taşıma sisteminin nasıl işlediğini öğrenmek, yaşayacağınız mahalleyi tanımak ve ihtiyaçlarınızı nerelerden karşılayacağınızı keşfetmek bunlardan bazıları- dır. Almanya’ya geleceğim kesinleştikten sonra internet üzerinden bütçe- me uygun, ulaşımı kolay olan yerlerdeki tüm ev ilanlarına başvurdum ve bunu bir ev bulana kadar haftalık olarak yapmaya devam ettim. Bu esnada, birçok şeyin aslında zor olmadığını, sadece sabırlı olarak ve yeterli zaman ayırarak problemlerinizi çözebileceğinizi öğrendim. Kalacağım evi ayarladıktan sonra, yanında çalışacağım profesörün sekreterinden Almanya’ya gelince yapmam gereken resmi işlerin neler olduğunu öğren- dim. Bu ve benzeri işleri eş-dost-akraba değil de konsolosluk, göçmen bürosu, nüfus daireleri veya insan kaynaklarından daha iyi öğrenilebilece- ğini gördüm ve her zaman için yazılı iletişimin sizi gelecekte doğabilecek sorunlardan koruduğunu gözlemledim (ne de olsa söz uçar yazı kalır). 35
  • 36. “Katı yüzleri olduğu bilinen Almanların, gülümseme- nizin karşılığını her zaman verdiğini farkına vardım, bazen görev icabı bazen de içten gelerek.” " Şehre kayıt yaptırmak için gerekli olan resmi daire ziyaretlerimi ve bunların randevularını, Almanya'ya taşınmadan önce programlayıp ayarladım ve böylece taşınmamın ilk 2-3 haftasında aylık toplu taşıma bileti çıkarma ve evime internet bağlatma gibi ikincil öneme sahip olan şeyler de dahil yapılması gereken birçok işimi hallettim. Ancak insan sürekli kendini hayata hazırlayamıyor ve bazı şeylere ihtiyaç duyduğunuzu tecrübeleyerek anlayabiliyorsunuz. Bundan ötürü her zaman sürprizlere de hazırlıklı olmak gerekiyor. Her ülkenin kültürü, yaşayış biçimi, görenekleri ve dolayısıyla insanları ve birbirleri ile ilişkileri farklıdır ve tüm bunlar yüzyılların birikimi ile oluşur. Yaşımız kaç olursa olsun aslında hepimiz omuzlarımızda jenerasyonların tecrübelerini taşırız, bir de bunu Anadolu gibi kadim bir coğrafyayı ve kültürel zenginliğini düşünerek değerlendirecek olursanız bu toprakların çocukları bizlerin ne kadar renkli olduğunu gözünüzde canlandırabilirsiniz. Ancak, Almanya'nın coğrafyası ve kültürü bizim renklerimizden çok farklı olduğundan burada geçirdiğim ilk birkaç ay boyunca çok zorlandığımı itiraf etmem gerekir. Kış ortasında gelip kısa, karanlık ve soğuk günlere alışmak, ailem ve arkadaşlarımın desteği olmasaydı imkansız olabilirdi. Gelgelelim, her ne kadar farklı olduğumuzu düşünsem de, yazın gelmesi ile aslında zorluklarla dolu kışın yerini ısınmaya başlayan insan ilişkilerine bıraktığını gözlemledim ve böylece hem iş ortamıma hem de yaşadığım şehre daha çabuk alıştım. Ve en önemlisi, katı yüzleri olduğu bilinen Almanların, gülümsemenizin karşılığını her zaman verdiğini farkına vardım, bazen görev icabı bazen de içten gelerek. Yirmi birinci yüzyılla hız kazanan küreselleşme uzakları yakınlaştırmayı, farklılıkları ise merak uyandırıcı hale getirmeyi başarmaktadır. Dünya üzerinde, hem eğitim alanında, hem de iş hayatı alanında hızı artan bir yabancı değişim programı vardır. Bir çok insanın hayatını yeni bir ülkede yeniden kurduğu şu yıllarda süreçler daha sistematik hala gelmekte ve tecrübe paylaşımları kolaylaşmaktadır. Burada bizlere düşen ise, sevdiğimiz işi yapıp, hem kendimizi geliştirmek hem de bizlerden sonra gelecek olanların kendilerini geliştirmelerine olanak sağlamaktır. Merve Seven Düsseldorf, 19.02.2019 36
  • 37. Romanya ’da Tıp Okumak Azra Nur Uçar ‘15 Carol Davila Üniversitesi Tıp Fakültesi “Hayal edebiliyorsan yapabilirsin.’’ Lise hayatım ve akabinde sınava hazırlandığım dönem boyunca ders çalıştığımda masamda otururken ne zaman arkamı dönsem duvarımda yazılı olan bu sözle karşılaşırdım. Maalesef uzun bir süredir hayal ediyordum ama asla asla ve asla yapamıyordum. Birden değil; sayısız düşüş ve tekrar başlayıştan sonra, şu an tam olarak hayalimi yaşıyorum. Merhaba ben Azra Nur Uçar, “Köy Hizmetleri” sıralarına 2015 yılında veda ettim ve şu an Carol Davila Üniversitesi’nde Tıp okuyorum. Romanya neresi diyebilirsiniz ve tamamen normal. Orta Avrupa’da yer alan Romanya, Bulgaristan’a komşu bir ülke. Burada olmamdan çok, buraya nasıl geldiğim kelimelere dökme değeri taşıyor. Bu yazımı içindeki kıvılcımı takip edip, asla vazgeçmeyen ve pes etmenin ne demek olduğunu bilmeyen koca yürekli kardeşlerime ithaf ediyorum. İnanmak başarmanın yarısından fazlasıdır. Ne yazık ki hayatı boyunca buna inanan bir insan olmadım, zor yoldan öğrenmeyi seven birisiyim diyelim. Bu süreçte fark ettim ki kaybedecek hiçbir şeyiniz olmadığında, en dipte hissettiğiniz anda çok şey kazanma potansiyeline sahip oluyorsunuz. Durmuyorsunuz çünkü duraklayabileceğiniz bir durağınız yok. Geri dönemiyorsunuz çünkü geçmişteki her şey ileriye sizden çok daha önce zaten ulaşmış. Yapabileceğiniz tek şey devam etmek oluyor. 12.sınıfta ilk başarısızlığımı yaşadığımda her şey siyah beyazdı. Üzerinde düşünmedim bile ve devam etmek istediğimi, Tıp okumak istediğimi söyledim herkese. İlk başarısızlığınızda insanlar beklediğinizden çok daha anlayışlı oluyorlar ve bu sizi gereksiz bir özgüvenle dolduruyor. Başarısızlığımdan çok devam edebilme lüksüme odaklanmıştım ve sonuçlarını ağır bir şekilde ödeyecektim. Yeterince profesyonel olamadım diyelim, veda etmem gereken insanlara zamanları dolmalarına rağmen veda etmemeye direndim diyelim, hayallerimi unutup neden başladığımı hatırlayamıyordum diyelim ve daha bir sürü sebep lakin hiçbiri geçerli olmayan… Sınav zamanı gelmişti ve ben bahanesi ne olursa olsun yine başarısız olmuştum. Bu sefer yalnızdım. Yanlış anlaşılmasın çoğu insandan çok daha şanslıydım çünkü ne istediğimi bilen, beni mutlu eden tek bir hayale sahip olduğumun farkında olan ve beni sonuna kadar destekleyen mükemmel bir ailem vardı. Ama beraber yola çıktığım herkes kendi yoluna gitmişti ve ben nereye gitmeyi istediğimi çok net bildiğim halde daha arabayı çalıştıramamıştım bile. Kayıptım, endişeliydim ama kararımdan şüphe duymuyordum. Aklımda şu vardı sadece, hayalimi bir şekilde yaşayacaktım, sadece ne zaman olduğunu acilen sonuçlandırmalıydım. Arabayı unutmalıydım çünkü benim yürümem gerekecekti. 37
  • 38. “John Lennon’un çok güzel bir sözü vardır: ‘Hayat sen plan yaparken başına gelenlerdir.” Son hazırlık senemde artık biliyordum.Tecrübeliydim -e bir zahmet- ve farkındaydım her şeyin. Hayallerimin neye mal olacağını sonunda anla- mıştım ve bunların hepsini vermeye hazırdım. O sene benim için önemli olan tek şey hayalimdi ama bundan çok daha fazlasını kazandım, her kötü durumdan bir iyilik doğabilmesi olayı anlayacağınız. Sayısız değişik hayatla karşılaştım ama her zamankinden daha yalnızdım. Biliyordum bu sene artık korkma lüksüm yoktu, kararlarımın sonuçlara katlanmalıydım. Her şey tıkırında gitmedi tabii ki; babamı kaybetmenin eşiğine geldim, defalarca başarısız oldum, karşıma hayallerimin ne kadar saçma olduğu- nu söyleyen birçok insan çıktı; çok defa boşa kürek çektiğim veya kimsenin sevdiği mesleği yapmadığı, artık pembe gözlük- lerimi çıkarmam gerektiği söylendi. Küçük dünyaları olan vasat insanlardı, elbet şevkimi kırdıkları anlar oldu ama genel olarak sadece beni daha da kam- çılıyordu bu sözler. Bir şekilde yapabileceğimi biliyordum, bıra- kasım gelmiyordu. Elimden geleni yaptığım bir seneydi anla- yacağınız. İnanan bir insan oldu- ğum için benden büyük bir güç olduğunu kabul ediyordum, artık yapmam gereken tek şeyin bekleyip ne olacağını görmek olduğunu kabullenmiştim. John Lennon’ un çok güzel bir sözü vardır: “Hayat sen plan yaparken başına gelenlerdir.”Sınav sonuçlarımı almıştım ve karşımda çok büyük bir hayal kırıklığı vardı, daha doğrusu o an öyle hissediyordum. Emeklerim boşa gitmiş gibiydi, yıkılmıştım, başarısız hissediyordum. Sonucum kötü değildi ama hayallerimi göz önüne alırsak, vasattı. Meslek olarak hala başka bir şey düşünmüyordum. Bunu aileme söylememe bile gerek yoktu çünkü dediğim gibi kendileri benim tek destekçimdi ve hayatımda asla unutamayacağım bir anlayışla karşıladılar. Kararım ne olursa olsun beni ellerinden geldiğince destek- leyeceklerini söylediler, çok şanslıyım biliyorum. Önümde- ki seçenekleri ikiye indirmiştim. Ya Türkiye’de özel bir üniversiteye gidecektim ya da ablamın 4 yıldır okuduğu Bükreş’teki üniversitelere başvuracaktım. O an risk almalı- yım dedim kendime, daha büyük oynamalıydım ve affola lakin daha iyisini yapabileceğime dair inancım vardı. Bük- reş’i seçtim. Yurt dışında okumak denince herkesin aklına gösterişli deneyimler ve heyecanlandırıcı imkanlar geliyor ama kimse size olayın arka yüzünü anlatmıyor. Kağıt işleri. Oldukça çok kağıt işi. 38
  • 39. Öncelikle her işinizin mükemmel bir zamanlamayla gerçekleşmesi gerekiyor çünkü Türkiye’de okuyan normal bir öğrencinin lükslerinden yoksunsunuz. İletişime geçebileceğiniz insan sayısı sınırlı, gidip gelme imkanınız kısıtlı, ricada bulunma veyahut araya tanıdık sokma gibi imkanlarınız yok. Her şey katı bir soğuklukla ilerliyor ve yetişememeniz ya da imkanlarınızın el vermemesi, en basitinden sağlık sorunları yüzünden olan aksamalar kimsenin umrunda olmuyor. Her şeyinizi risk edip aldığınız karar zamanlama yüzünden elinizde patlayabiliyor. Benim için patladı da, tabii ki de.Şöyle açıklayayım; vize sorunları sebebiyle okulun kabul sınavına sadece bir gece önceden ancak yetişebildim ve sınavı kaçırma gibi bir durumda hiçbir şekilde telafisi yoktu. Bir mucizeydi. Şu an size başımdan geçen her talihsizliği anlatıp gereksiz drama yaratmak istemiyorum lakin benim için ve benim yerimde olan birçok insan için kolay olmadığını bilmenizi istiyorum. Transkriptiniz ve üniversite giriş sınavı sonuçlarınızla başvuruyorsunuz. Daha sonra İngilizce bilginizi, basit Tıp bilginizi ve neden Tıp okumak istediğinizi öğrenmek istedikleri bir hazırlık sınavından sonra sizi bir süre beklemeye alıyorlar. Her bekleme süreci gibi bu da oldukça sancılı bir süreç. Romanya’da olan arkadaşımdan aldığım telefonu unutamıyorum, kendisi o kadar heyecanlanmıştı ki beni uluslararası normal telefondan aramıştı, canım benim. Kazanmıştım. Bitmişti. Artık ben de bir yola sapmıştım ama hala gerçek gelmiyordu. Bundan sonrası baya hızlı gelişti, bir çorap söküğü gibi .Tabii bir sürü kağıt işini unutmayalım. Bayılıyorum resmi belgelere, çok. Doğruyu söylemek gerekirse Romanya’ya gelmek hayallerimin arasında yoktu, maddi ve manevi sıkıntılardan ötürü, haliyle bir burukluk vardı içimde, tesellim tıp okuyacak olmamdı. Bu bir süre devam etti ama boş vermeye çalışıyordum. Tamamen olmam gereken yerdeyim diye kendime tekrarlıyordum, tüm kalbimle inanmasam da. Bütün hazırlıklar çeşitli mucizeler sayesinde tamamlanmıştı. Hala vardı Türkiye’de okuyamayacağımın hüznü, içimde kalmıştı bir ukde. İnsanların yıllarla değil olaylarla, spesifik anlarla yaşlandığına inanırım ben. Annemi ilk bıraktığım anda; arabanın arka camından onun yaşlı gözlerle beni cesaretlendirmeye çalışan gülümsemesini gördüğümde… İşte tam o an bir yaş daha yaşlandım ben. İşte o an şımarıklığı bırakmam gerektiğini ve bunu başarmak için elimden geleni yapmak zorunda olduğumu; en azından denemeyi onlara ve kendime borçlu olduğumu hissettim. Her şey rayına oturuyor gibiydi. İki hafta gecikmeden sonra; okuldaki ilk günüm… Ablam ve iki farklı ev arkadaşımla birlikte yaşayacaktık, daha yeni taşınmıştık. O gece duş bile alamamıştım, üstüne yatağım olmadığı için yerde uyumak zorunda kaldım. Duş olayını takip eden günlerde halletmiştim ama 2 haftaya yakın süre boyunca yerde yatmaya devam edecektim. Öğrencilik her yerde aynı anlayacağınız… Dibine kadar. Yeni bir okula başlamaktan daha kötüsü varsa tamamen başka bir ülkede yeni okula başlamaktır. Ha daha kötüsünü istiyorsanız yeni ülkedeki yeni okula iki hafta geç başlamaktır. Gecikmemin sebebi tahmin ettiğinizi duyar gibiyim; kağıt işleri. Artık detaya inmemize gerek bile yok diye düşünüyorum. Sabah geleneklerimize uymak adına, ablam -canım ailemin Romanya temsilcisi- beni elimden tutup okula götürdü, bu konu hakkında tek bir şikayetim bile yoktu çünkü korkudan ilk uçakla dönmek üzereydim. Oldukça güçlü zamanlarım anlayacağınız. Şaka bir yana hatırlaması bile rahatsız ediyor, şöyle bir geriyor beni. İlk günle ilgili anılarım yüzünüzde gülümse bırakacak tipten anılardan ziyade travma yaratacak anılar, üzgünüm. Hala Rumence derslerinden korkuyorum çünkü ilk derste profesör bütün dönemin önünde bana iki haftadır nerede olduğumu sorduğunda ‘’I came tomorrow’’ dedim. Biliyorum ,A seviye İngilizcem, teşekkür ederim. Aynı zamanda ilk gün anatomi dersim de vardı ve eve gelip uzun bir müddet ağladım çünkü hiçbir şey anlamamıştım. Ön ve arka derken bile değişik kelimeler kullanıyorduk, sanırım o derste adımı bile unutmuştum. 39
  • 40. Okulun sistemi şu şekilde; tüm dönem 3 farklı seriye bölünüyor. Daha sonra her seri kendi içinde 12-13 kişilik gruplara bölünüyor. Grubum Amerikalılar, Faslılar ve benim dışımda 2 Türk’ten oluşuyordu. Türk’ün Türk’ten başka dostu elbet vardır ama Türk dost bir başkadır. Buradan Bükreş’in ortasında benimle halay çekebilecek olan canım Türklerime selam olsun. Üniversite aynı şekilde 6 sene ve sürecin sonunda diplomanız uluslararası geçerliliğe sahip oluyor. DiplomanızınTürkiye’de de geçerliliği var, sadece denklik sınavına girmeniz gerekiyor. Sınavlar pratik ve final olarak iki aşamalı oluyor; her dersin kendine özel test teknikleri değişiklik gösteriyor ya da tamamen birebir sözel olabiliyor. Geçerli notun -5- altında aldığınız sınavdan direkt kalmış oluyorsunuz ve yazın ekstra ücret ödeyerek tekrar sınava girmek zorundasınız. Alttan ders alma gibi bir şansınız yok, ‘’restanta’’ olarak adlandırılan yaz sınavlarını da geçemediğiniz durumda direkt sene tekrarı yapıyorsunuz. Tıbbi dersler imkanlar el verdiğince pratik olarak ilerliyor; kadavra açısından sıkıntı yaşanmıyor ama laboratuvarlar bir hayli eski. Tabii bunlar seçtiğiniz üniversiteye göre farklılık gösteriyor. Ekstra olarak spor eğitimi , tıbba ahlaki yaklaşım ,bilgisayar dersi gibi dersleriniz oluyor, bunları almanız zorunlu. İlk 3 seneden sonra klinik eğitiminiz başlıyor ve her rotasyonu şehrin başka bir hastanesinde yapıyorsunuz ve hastalarla iletişiminiz Rumence oluyor. Oldukça tuhaf bir his arkadaşlar.Yani adapte olma süreci oldukça ilginç. Uzunca bir süre herkesin Türkçe bildiğini ama herkesin rol yaptığını düşünüyordum. Artık İngilizce konuşmak canımı sıkıyordu çünkü düşünmeden konuşabilmenin ne kadar güzel bir lütuf olduğunun o ana kadar farkına varamamıştım. Okuduğum bölüm dışında bir de yeni bir dil öğrenmem gerekiyordu, Rumence. En basitinden sokakta oynayan çocukları anlayabildiğim ülkemi delicesine özlüyordum. Başka bir ülkede yaşamanın en zor yanlarından biri de tartışmasız kültürel farklılıklara alışmak oluyor. İnsanları çözemiyorsunuz ,tam anlamıyla uzaylı gibi hissediyorsunuz. Bazı konularda tamamen farklı dünyaların insanlarıyız ama hiç ortak paydamız yok da değil. Örneğin toplu taşımalarda, sokaklarda, kafelerde üzerinizde sayısızca göz hissedebiliyorsunuz çünkü Romenler meraklı insanlar ve burada gözünüzü dikip bakmanız uygunsuz bir davranış değil ya da en basitinden burnunuzu herkesin ortasında sümkürmeniz tamamen kabul edilebilir -inanın farklılar bazen anlaması güç olabiliyor-bir davranış. Genel olarak yaşlılara yer vermek gibi bir anlayış yok ve kendileri oldukça dinç hatta aksine küçük çocuklara yer veriliyor. Halkın birbiriyle olan iletişimi kısıtlı, bizdeki gibi samimi ablam abim muhabbeti ne yazık ki yok. Ha istisnalar yok değil lakin genel olarak soğuk insanlar. Romanya ulaşım açısından oldukça uygun fiyatlar sağlıyor öğrencilere. Şehirler arası yolculuk trenlerle sağlanabiliyor ve öğrencilere verilen ‘’legitimatie’’ adlı belgeyle ücretsiz olarak seyahat edebiliyorsunuz, tamamen ücretsiz. Aynı şekilde şehir içinde de aylık aboneliklere belgenizle uygun indirimler sağlanıyor. Ulaşım ağları eski bu sebeple şehrin her yerine sistemli bir şekilde yayılmış bir durumda, sorunsuzca istediğiniz her yer gidebiliyorsunuz ama eski olması bir dezavantajla geliyor; kavşaklar ve dört yol ağızları lojistik açıdan oldukça karışık ve bu da belirli saatlerde karmaşaya akabinde trafiğe sebep olabiliyor. Ben Bükreş’te yaşıyorum, başkenti Romanya’nın. Komünizmin etkilerini şehirde dikkatli baktığınızda her yerde görebiliyorsunuz. Binalar oldukça eski ve tek tip. Düzenlenme şekli en çok ilgimi çekmişti ve aynı zamanda renkli binalar çok nadir. Çoğunluk gri. Yeni mimar izni zor veriliyor ve bu sebeple ev satın almak veya kiralamak bir hayli masraflı. En çok da yaşlı insanlarda görebiliyorsunuz geçmişin izlerini; alışveriş biçimleri, günlük hayatları oldukça hüzün verici. Evsiz nüfusu üzücü bir şekilde yüksek oranda ve oldukça zor şartlar altındalar. Şehir tabii ki bunlardan ibaret değil. 40
  • 41. Genel olarak güzel bir şehir ve başkent olması ile bir çok imkanım oluyor: sinemalar, tıbbi kongreler, kültürel etkinlikler, festivaller, konserler…Tiyatro ve opera programları da oldukça aktif. Yabancı nüfus tahmin edilenden çok daha fazla ve adapte olma sürecinde yardımcı olabilecek bir çok grup, komite ve sosyal medya destek grupları var. Günlük dil Rumence lakin çoğu insan İngilizce biliyor çünkü Romen eğitim sisteminde dile oldukça ağırlık veriliyor. Ülke 4 mevsimi de yaşıyor; kışları oldukça soğuk geçiyor. Arkadaşlar ben hayatımda böyle bir soğuk görmedim, resmen sizi delip geçiyor. Hatta bazen ağlıyorsunuz soğuktan, eve kelimenin tam anlamıyla koşarak gidiyorsunuz falan oldukça keyifli zamanlar yani. Kar yağması sıradan bir olay, her kış istisnasız yağıyor ve 1-2 ay kadar yerde kalmaya devam ediyor. İş hayatında, eğitimde ara vermek gibi bir durum yok çünkü ulaşım yolları kapanması söz konusu değil. Kar yağması durumunda direkt makinelerle yollar açılıyor, kaldırımlar tuzlanıyor. Kadın veya erkek fark etmeden herkes kürekleriyle güneş doğmadan uyanıyor ve arabaları, yolları açmaya başlıyorlar. Hak verirsiniz ki bu havalarda benim için okula gitmek çok zor oluyor çünkü bizde kar tanesi daha yere düşmeden okullar tatil yapılıyordu. Yazları ise oldukça sıcak hatta o kadar sıcak ki Sinai adlı şehrinde bulunan; 1914 yılında yapımı tamamlanmış Peleş Kalesi, yaz aylarında açılabilen bir çatıya sahip. Kuşkusuz Bükreş’in en sevdiğim yanlarından biri parkları. Parklara oldukça önem gösteriyorlar ve her park kendine has etkinliklere, muhteşem manzaralara sahip. Çoğu şehrin içinde ve ulaşımınız çok rahat. Parkları yaz veya kış demeden her zaman cıvıl cıvıl insan dolu çünkü Romen halkı bahsettiğim gibi soğuğa oldukça alışık. Ama özellikle baharın gelişiyle birlikte parklar çok daha güzel bir hal alıyor ve her sene değişik ülkelerin festivalleri oluyor, Türkiye de dahil. İyisiyle kötüsüyle benim Bükreş’teki yaşantım bu şekilde arkadaşlar. Daha bahsetmek istediğim milyonlarca konu var lakin uzatıp sizleri sıkmak istemiyorum, başka bir zamana. Sadece şunu bilmenizi istiyorum, hayat hiçbir zaman mükemmel olmuyor ya da kolay. Size süsleyip püsleyip anlatabilirdim ama burada insanların sırf yabancısınız diye sizi görmezden geldiğinden de bahsetmeliyim, ya da cüzdanımın içinde oturum kartıyla birlikte çalınmasından da, ırkçılıktan, haksızlıklardan ya da restoranda yemek yerken yanıma gelip ülkesinde örtülü gezmemi istemediğini söyleyerek bütün tadımı kaçıran insanlardan da, size ülkelerinden gitmenizi istediğini söyleyen sınıf arkadaşlarından da… Olsun. Büyük resmin küçük çok küçük detayları bunlar. Rengarenk bir okul hayatım da var bir yandan. Dünyanın dört bir yanından arkadaşlarım var mesela. Herkesin görüşü farklı; fikirleri, ahlak anlayışları… Sınavlardan önce, herkes kendi tanrısına dua ediyor ama endişeyi ve stresi hepimiz paylaşıyoruz mesela. Farklılıklarımıza rağmen bir şekilde yürütmeye çalışıyoruz, baya hoşuma giden bir durum bu. Hayalleriniz ve kararlarınız bir paket halinde geliyor, iyisiyle kötüsüyle. Dışarıdan her şey dört dörtlük geliyor ama ne yazık ki bu doğru değil. Bambaşka bir ülkedesiniz, sizin insanlarınız değil. En çok da bu konuda değiştim sanırım. Doğup büyüdüğünüz ülkenin yeri başka, bambaşka. Doğduğunuz ülkenin ırkından olmak, kendi dilinizi konuşabilmek, kendinizi yaşadığınız yere ait hissetmek… bunların hepsi çok büyük lüksler ve bunun farkında bile değiliz, değildim. Bu lükslere sahip olmayan birçok insanla oturup konuşma fırsatım oldu ve hepsinin bize ne kadar imrendiğini, ne kadar şanslı olduğumuzu sayısız kez duydum. Ben bunu dışarı gidip birinci elden tecrübe etme şansı buldum, umarım her biriniz bir gün bu söylediklerime yürekten inanabilirsiniz. Bükreş’teki ikinci yılımı doldurmak üzereyim ve hala bilmediğim çok fazla şey var. Hala yanlış durakta inip kilometrelerce yol yürüyorum, hala Rumence konuşmaya çalışırken sabahın köründe ‘’iyi akşamlar’’ diyorum, hocalarla yanlışlıkla Türkçe konuşuyorum, sınavlara girmeden önce panik atak geçiriyorum, normal bir uyku düzenim yok ve derslerimde hala zorlanıyorum. Ama zamanla maceranın kendisine de alışıyorsunuz, benimsiyorsunuz. Şu an ilk geldiğim zamandan çok daha mutluyum ve inanmadığım halde kendime tekrarladığım her şeye artık yürekten inanıyorum. Çok zengin bir ailem yok ya da yüksek makamlarda tanıdıklarım… Her şey bir şekilde işliyor işte, her gün bir başka mucize oluyor. Maceranıza güvenmeyi öğreniyorsunuz. Sadece yürekten istemeniz gerekiyor arkadaşlar, tüm samimiyetinizle. Benim gözlerim dolardı böyle hayalini kurduğumda, yüreğim sızlardı. Başka hayal kuramazdım, uykularım kaçardı. 41
  • 42. Vazgeçmek en kolayıydı ama aynı zamanda kendimle gurur duymak da istiyordum ; zaman, mekan veya insanlar hep geri plandaydı. Haklısınız, kafayı takmıştım. Pişman mıyım? Hayır.Siz de öyle yapın, tutunun. O içinizde kıvılcımlar yaratan hayallere tutunun çünkü gerçekten değiyor. Her gözyaşına, her uykusuz geceye, her stresli ana, her küçümseyici bakışa…Çünkü sonunda olmak istediğiniz yerde oluyorsunuz ve bu duyguyu kimse elinizden alamıyor. O tatmin duygusu çok saf, çok güzel ve tamamen size ait. Sınava hazırlanırken hep çok soğuk bir yerde okumak istiyorum der dururdum. Bükreş’te bir gün akşam 8’deki dersimden eve dönerken kar fırtınası başladı. Eve yürüyordum ve birden bu sözlerim aklıma geldi, unutmuştum. Yukarı kar tanelerine baktığım o anı hiç unutamıyorum, kendi kendime gülmeye başlamamı…Hangi güce inandığınızın bir önemi yok, fark ediyorsunuz ki hayalleriniz için yaptığınız her şey elbet size bir şekilde geri geliyor, boşa gitmiyor. O an işte arkadaşlar… Tam o ana odaklanın. Başardıktan sonra kaç kez başaramadığınızın bir önemi olmuyor. Değiyor, değiyor, değiyor. Umarım bu yazımla size bir nebze olsa da dokunabilmişimdir. Kimseyi umursamayın, amacınıza odaklanın ve bu yola her şeyinizi koyun, her şeyinizi. Çıkarmayın pembe gözlüklerinizi ne kadar çıkarttırmaya çalışırlarsa da. Kıvılcımınızı söndürmeye her çalıştıklarında daha büyük ateşler yakın içinizde çünkü eninde sonunda bu hayatı yaşayan sizsiniz, onlar değil. Kararlarınızın bütün sorumluluklarını kabul edin ayırt etmeden, üstlenin hepsini. Risk almaktan korkmayın ama bunu gözü kapalı yapmayın. Farkındayım, hiç kimse aynı imkanlara ve koşullara sahip değil ve bu da herkesin macerasını kendine özel yapıyor.Her ihtimali, her olasılığı kendi lehinize çevirmeye çalışın. Odaklanın, çaba sarf edin ve başınıza gelen her olayın bir sebebi olduğunu unutmayın. İyisinden de kötüsünden de kazanabileceğiniz kadar çok tecrübe kazanın ve devam edin. Geçmişteki şeylere takılmayın. Sabredin arkadaşlar lütfen sabredin çünkü gerçekten güzel şeyler zaman alıyor; emek istiyor, gözyaşı istiyor. Ama sonunda her şey tam olması gereken anda oluyor bana inanın. Benim ne çok gelişmiş bir zekam var ne de üstün yeteneklerim, sıradan bir insanım. Sadece çok isteyip, varını yoğunu ortaya koyan sıradan bir insan. Hayallerim için dünyanın diğer ucuna gittim demek isterdim ama Romanya İstanbul’dan otobüsle 12 saat, Diyarbakır’dan daha yakın. İnanmadığım hiçbir şeyi yazmamaya çalıştım, tamamen gerçekçi bir şekilde. İçinizdeki büyük güce inanmanıza ve onu paylaşmanıza yardımcı olduysam ne mutlu bana. Dilerim hepiniz sizi siz yapan hayallerinize tutunursunuz sıkı sıkı ve bir gün yüzünüzde tatlı bir gülümsemeyle anlatırsınız başarınızı. Sürç-i lisan ettiysem affola çünkü dil ve anlatım hiçbir zaman en sevdiğim ders olmamıştı. Her şeyin sizin için en güzel şekilde olması dileklerimle... Saygılar ve sevgiler. azra nur uçar romanya 42
  • 43. KARİYER ÖZGEÇMİŞ 101 VENÜS’ÜN KADINLARI İŞ BAŞINDA Burcu Ertek Esin Zümbül 43
  • 44. ÖZ- GEÇ- MİŞ 101 Esin Zümbül ‘09 İnsan Kaynakları İş Ortağı Garanti Teknoloji Özgeçmiş Hazırlama Konusunda Tavsiyeler Hayalinizdeki iş için başvururken sizi bir adım öne taşıyacak şeylerden biri kesinlikle özgeçmişiniz. Rekabetin arttığı günümüzde hazırladığınız özgeçmişiniz sizi milyonlarca başvuru arasından görüşmeye davet edilecek o kısa listeye taşıyabilir. Özgeçmişiniz, sizi ve yaptığınız işleri en iyi anlatacak kısa bir özetten ibarettir. Bu özeti, dikkatleri çekecek ve güçlü yönlerinizin fark edilmesini sağlayacak özel bir özete çevirmek elbette sizin elinizde. İyi bir özgeçmiş hazırlamak için önemli noktaları merak ediyorsanız okumaya devam edin. En İyi Başlangıç için En İyi Format ve İçerik İyi bir başlangıç yapmak için iyi bir formatla başlamak çok önemlidir. Bunun için internette araştırmalar yapın ve profesyonel bir format tercih edin. Özgeçmiş formatını belirlerken kullanılan renk paletine, yazı karakterine, yazı boyutuna ve özgeçmişte bulunmasını tercih edeceğiniz bölümlere göz atabilirsiniz. İyi bir özgeçmişte olması gereken temel bölümler, Özet, Eğitim ve Deneyim bölümleridir. Bu bölümlere ek olarak koyabileceğiniz Projeler, Sertifikalar, Beceriler & Yetkinlikler, İlgi Alanları gibi farklı bölümlerle özgeçmişinizi zenginleştirebilirsiniz. Hazırlık aşamasında bölüm başlıkları ve önemli alanları farklı renk ve formatlar kullanarak belirgin hale getirmek, yetkililerin ilgili alanlara odaklanmasını sağlayacaktır. Özgeçmişinizi cümle düşüklükleri ve imla hataları olmaması için mutlaka birkaç kez kontrol edin. Önemli Bilgileri Eklemeyi Unutmayın Pozisyon için uygun olduğunu düşündüğünüz bir adayın özgeçmişini incelerken en büyük hayal kırıklığı kişinin iletişim bilgilerin özgeçmişte olmadığını fark etmektir. Özgeçmişinizi etkileyici bulan bir kişinin bu doküman aracılığı ile size ulaşabileceğine emin olun ve telefon numaranız ve e-mail adresinizi mutlaka özgeçmişinize ekleyin. Bununla birlikte bazı kişisel bilgileri özgeçmişinize eklemek zorunda değilsiniz. “Özgeçmişiniz sizi milyonlarca başvuru arasından görüşülecek kısa listeye taşıyabilir” 44
  • 45. “Doğru anahtar kelimelere, doğru yetkinlik ve becerilere vurgu yapılmalı çünkü başvurunuzu inceleyen kişiler bu kelimeleri arayacaklar” Sade, Sade ve Daha Sade Özgeçmişin ne kadar uzun olduğu, ne kadar iyi olduğunu belirlemek için bir ölçüt değildir. Kısa ve zengin içerikli bir özgeçmiş, yetkili kişinin sizi daha kısa bir zamanda ve daha iyi bir şekilde tanıması için olanak sağlar. Bu nedenle özgeçmişin sizi anlatan önemli bilgilerin hepsini içermekle birlikte sade olması da önemlidir. Firmaların sizi daha detaylı tanımak istemesi ile birlikte görüşmeye davet etmelerini sağlayacak bir araçtır özgeçmişler. İşe ve Sektöre Özel Özgeçmiş Hazırladığınız özgeçmiş sizin başvurduğunuz iş için yetkin, istekli olduğunuzu ve bu iş için doğru aday olduğunuzu göstermelidir. Bu nedenle farklı sektör ve iş aileleri için hazırlanan özgeçmişler birbirinden farklı olabilir. Başvuru yaparken göz önünde bulundurulması gereken şeylerden biri, bu iş için başvuran diğer tüm kişilere bakıldığında sizi ön plana çıkaran özelliklerdir. Bunun için doğru anahtar kelimelere, doğru yetkinlik ve becerilere vurgu yapılmalıdır çünkü başvurunuzu inceleyen kişiler özgeçmişinizde bu kelimeleri arayacaklardır. Bu kelimelerin neler olduğunu merak ediyorsanız iş ilanını inceleyebilirsiniz. Bonus: Dijital Dünyada Dijital Özgeçmiş Özgeçmişinize kariyer portallarındaki sayfanızın linkini koymak sizi bir adım öne taşıyabilir. Günümüz dünyasında basılı özgeçmişler yerine popüler kariyer portalları üzerinden oluşturulan bireysel sayfalar görünürlüğünüzü arttıracak ve hayalinizdeki iş için görüşmeye davet edilmenizi kolaylaştıracaktır. x x x x x ÖzgeçmişinizdeYer Almaması Gereken Her Şey Kişisel bilgiler: yaşınız, açık ev adresiniz, ırkınız, cinsel tercihiniz, medeni durumunuz, sigara kullanım durumunuz ve fotoğrafınız vb. Ücret bilginiz veya ücret beklentiniz Bir önceki iş veya stajınızdan ayrılma sebepleriniz veya bir önceki iş veya stajınızı kötüleyen cümleler Uzun cümleler ve gerekli olmayan kelimeler Yazım hataları ve düşük cümleler 45
  • 46. Venüs’ ün Kadın- ları İş Başında Burcu Ertek ‘02 İzocam A.Ş. Kurumsal İletişim Yöneticisi 20. yüzyılın sonlarından başlayarak günümüzde iş dünyasının yaşadığı belki de en büyük devrim kadınların yoğun bir biçimde iş yaşamına girmesi oldu. İnsanoğlu geçtiğimiz yüzyılda iş yaşamında erkek egemen bir dünyanın varlığına şahit oldu. Endüstri toplumunda tipik olarak çalışan insan görüntüsünü erkekler oluştururken, 21. yüzyılın bilgi toplumu çağında kadınlar ön plana çıkmaya başladı. Bilgi çağının yarattığı yeni mesleklerin bir kısmında kadınlar erkeklerden daha yoğun bir biçimde yer almaktadırlar. Özellikle iletişim, medya, eğitim, finans, sağlık ve benzeri hizmet sektörlerinde kadınların egemenliği açıkça görülmektedir.Ancak buna rağmen şirketlerde özellikle de üst düzeylere çıkıldıkça erkek sayısının kadınlardan çok daha fazla olduğu görülmektedir. Şu andaki istatistikler de bunu doğrulamaktadır. Örneğin kadınların kamusal alanda üst düzey yönetici pozisyonunda istihdam oranı %10’un altında kalmaktadır . Yaşanan bu sosyolojik durumdan sadece kadınlar değil; şirketler de olumsuz etkilemektedir. Her organizasyon olabildiği ölçüde en yetenekli insanları bünyesine almak ister. Kasti olmasa da cinsiyet ayrımcılığına izin veren organizasyonlar erkeklerle kadınlara eşit dağıtılmış yetenek zenginliklerinin önemli bir kısmından vazgeçmeyi kabul etmişlerdir. Yönetim basamaklarında yer alarak şirkete değer katabilecek kadınlar sadece cinsiyet ayrımcılığı nedeniyle hak ettikleri statüyü ve gücü elde edememektedir. Ülkemizde kadınların iş hayatına çok daha aktif katılımını engelleyen konu sadece şirket yaklaşımına indirgenemez. Asıl engeller toplumsal, kültürel, ekonomik ve eğitimdeki fırsat eşitsizliğinden kaynaklanmaktadır. Kadınların iş hayatında daha fazla ve eşit şartlarda yer alabilmesi ve ayrıma maruz kalmaması için devletin eğitim ve pozitif ayrımcılık politikalarının değişmesi, şirketlerin istihdam politikalarında bu konuya özel bir önem vermeleri gerekir. Toplumlarda kadının şirketlerde söz sahibi olmasının en önemli adımı toplumdaki ekonomik ve sosyal eşitliğinin sağlanmasından geçer. Birleşmiş Milletler, 17. Sürdürülebilir Kalkınma Hedefi’nden biri olan “Toplumsal Cinsiyet Eşitliği”, kadınlar ve kız çocuklarının güçlendirilmesi yönündeki her adımın, çarpan etkisi yarattığı ve ekonomik büyümeyi ve her alanda gelişmeyi hızlandırdığına işaret ediyor. Sonraki adımda ise, şirketlerin anlayışını değiştirmesi, kadın haklarının, insan hakları olduğuna inanması, kurumsal ilkeleri arasında her işte, her seviyede dengeli bir cinsiyet dağılımı elde etmeye yönelik bir ortam ve kültür oluşturmaya gayret etmesi gerekiyor. Türkiye nüfusunun yarısı yani 38 milyonu kadın. Bu nüfusun yüzde 7'si okuma yazma bilmiyor. İş hayatında kadının yeri yıllar geçtikçe artsa da hala istenen oranda değil. https://www.ntv.com.tr/turkiye/kadinin-is-hayatindaki-yeri,fI0mQdigE0ONS_M674z7yA 46