2. Wat is ADHD en Wat is hoogbegaafdheid? ADHD? Attention-Deficit/HyperactivityDisorder (aandachtstekort/hyperactiviteitstoornis) Een term om een stoornis aan te duiden waarvan aandachtsproblemen en hyperactiviteit de voornaamste kenmerken zijn. Het gaat hier om kinderen met overbeweeglijk, druk gedrag, toegenomen afleidbaarheid en concentratiezwakte. Deze kenmerken zijn hardnekkig en langdurig aanwezig en doen zich meestal voor in meerdere situaties (thuis, op school). De stoornis moet optreden voor de 6de verjaardag en moet tenminste 6 maanden na begin ervan aanwezig zijn. Hoogbegaafdhheid? Is uitzonderlijke intelligentie, niet op een specifiek terrein maar in het algemeen. Hoogbegaafden zijn op het cognitieve vlak sterk, maar ook andere zaken spelen een belangrijke rol. De term wordt gebruikt om aan te geven dat ze opvallende vermogens of vaardigheden hebben, zowel voor kinderen als voor volwassenen. Als maat voor hoogbegaafdheid wordt vaak het IQ genomen; men spreekt meestal van hoogbegaafdheid bij een IQ vanaf 130. Naast een hoge intelligentie, zoals gemeten door het IQ, zijn ook creativiteiten doorzettingsvermogen (motivatie) nodig om ergens in uit te kunnen blinken.
3. De verschillen Ondanks het feit dat ze gelijklopende symptomen hebben, hebben ze een verschillende achtergrond:
4. Comorbiditeit Geen kwestie van of,of. ADHD en hoogbegaafdheid komen geregeld samen voor. Tussen beide diagnoses wordt er veel gemist. Hoogbegaafdheid kan namelijk ADHD maskeren: Hoogbegaafde kinderen met ADHD houden gemakkelijk hun aandacht bij een taak dan minder slimme kinderen met ADHD. En andersom geldt dat de ADHD de schoolse successen en de scores op toetsen drukt, waardoor de hoogbegaafdheid minder herkend wordt =Om een goed diagnose op te stellen moet men in beide gebieden gespecialiseerd zijn.
5. Waarom zijn beide diagnoses belangrijk? Waarom is het nodig om beide stickers te plakken? een hoogbegaafd kind waarbij ADHD pas laat is onderkend, kan jarenlang ondergepresteerd hebben en kan inmiddels het idee ontwikkeld hebben dat het toch niet geholpen kan worden. Kinderen met ADHD waarvan de hoogbegaafdheid niet gesignaleerd wordt, ontvangen vaak geen passend onderwijsaanbod. ALGEMEEN GELDT: Voor een goede behandeling altijd de unieke sterke EN zwakke kanten van het individuele kind in ogenschouw genomen moeten worden!
6. Besluit Over dit onderwerp is er meer onderzoek nodig. Er is nog te weinig onderzoek verricht naar de overeenkomsten en verschillen tussen hoogbegaafdheid en ADHD en naar de comorbiditeit. Wanneer de wetenschap over meer kennis beschikt, kunnen deze risicovolle kinderen beter geholpen worden.
