More Related Content
More from จูน นะค่ะ
More from จูน นะค่ะ (20)
บทที่ 9 การทำงานแบบมีทางเลือก
- 2. ประเภทของการทางานแบบมีทางเลือก การทางานแบบเลือกทานั้นสามารถแบ่งทิศทางการทางานของโปรแกรมได้ ดังนี้ 1. การทางานแบบมีทางเลือกเดียว (Single Selection) 2. การทางานแบบสองทางเลือก (Double Selection) เงื่อนไข
- 4. สาหรับการทางานแบบมีทางเลือกเดียวและแบบสองทางเลือก จะต้องมีการ ตรวจสอบเงื่อนไขเพื่อเป็นตัวพิจารณาว่าจะทาโปรแกรมในทิศทางใดต่อไป การ ตรวจสอบเงื่อนไขนั้น ผลลัพธ์ที่ได้จะเป็นค่าทางบูลีน คือ มีค่าเป็นไปได้ 2 กรณี คือ เป็นจริง (true) หรือเป็นเท็จ (false) กรณีการเลือกทาแบบทางเลือกเดียว ถ้าหากเงื่อนไขเป็นจริง โปรแกรมจะทา ชุดคาสั่งที่กาหนด แต่ถ้าหากเงื่อนไขเป็นเท็จโปรแกรมจะไม่ทาชุดคาสั่ง ส่วนการเลือก ทาแบบสองทางเลือก (รูป ข) ถ้าหากเงื่อนไขเป็นจริง โปรแกรมจะทาชุดคาสั่งที่ 1 แต่ถ้าหากเงื่อนไขเป็นเท็จโปรแกรมจะทาชุดคาสั่งที่ 2 ในส่วนของการตรวจสอบเงื่อนไขนั้น จะเป็นการเขียนนิพจน์ที่แสดง ความสัมพันธ์ระหว่างตัวแปรกับตัวแปร หรือระหว่างตัวแปรกับค่าคงที่ โดยจะนาตัว ดาเนินการมาใช้ซึ่งส่วนใหญ่แล้วจะเป็นตัวดาเนินการเปรียบเทียบและดาเนินการทาง ลอจิกดังที่ได้ศึกษามาในบทที่ 3 สาหรับคาอธิบายที่ใช้ในการเลือกทาจะใช้ในการเลือกทาจะใช้คาว่า “ถ้า” , “แล้ว” และ “มิฉะนั้นแล้ว” เป็นคาเริ่มต้นจากนั้นจะตามด้วยเงื่อนไขที่ใช้ตัดสินใจ
- 5. การเขียนคาอธิบายโปรแกรมจากผังงานแบบมีทางเลือก ถ้าหากมีผังงานที่มีการเลือกทา ไม่ว่าจะเป็นแบบทางเดียวหรือแบบสองทาง แล้วต้องการเขียนคาอธิบายการทางาน สิ่งแรกที่ต้องกระทาคือ พยายามแยก กระบวนการทางานทั้งหมดออกจากผังงานเป็นส่วน ๆ ก่อน จากนั้นให้พิจารณาทิศ ทางการทางานของโปรแกรมทีละขั้นตอน แล้วจึงเขียนคาอธิบายการทางานออกมา โดยอธิบายการทางานควรมีหมายเลขบรรทัดด้วย และหมายเลขนี้ควรมีหมายเลข ตามลาดับของสัญลักษณ์ของผังงาน ตัวอย่าง จงเขียนผังงานและคาอธิบายโปรแกรมที่ตรวจสอบอายุ ถ้าหากอายุมากกว่า 25 ปี ให้แสดงคาว่า “เป็นผู้ใหญ่แล้ว” แต่ถ้าอายุไม่เกิน 25 ให้ทางานต่อไป วิธีทา กาหนดให้ตัวแปร x เป็นอายุที่รับเข้าไป และแยกการทางานของ โปรแกรมออกเป็นสองทิศทาง คือทิศทางที่เงื่อนไขเป็นจริง จะเขียนผังงานและ คาอธิบายโปรแกรมได้ดังนี้
- 7. การเขียนซูโดโค้ดสาหรับงานแบบมีทางเลือก จากที่ได้ศึกษาการเขียนซูโดโค้ดมาแล้วในบทที่ 7 จะพบว่าซูโดโค้ดที่ นามาใช้การเขียนโปรแกรมแบบเลือกทาจะใช้คาว่า IF หรือ IF-THEN-ELSE และ ENDIF ถ้าหากต้องการนามาเขียนแทนคาอธิบายการทางานของโปรแกรมจะใช้คาว่า “IF” แทนคาอธิบายว่า “ถ้า” ใช้คาว่า “THEN” แทนคาอธิบายว่า “แล้ว” และใช้คาว่า “ELST” แทนคาอธิบายว่า “มิฉะนั้น” และจบประโยคการเลือกทาด้วย ENDIF จากปัญหาในตัวอย่างที่ 9.2 ถ้าหากนาคาอธิบายโปรแกรมในลักษณะของ ข้อความมาเขียนเป็น ซูโดโค้ดจะเขียนได้ดังนี้
- 9. ซูโดโค้ด สาหรับกรณีที่เป็นการเลือกทาแบบทางเดียวดังต่ออย่างที่ 9.1 จะเห็นว่าใน คาอธิบายโปรแกรมจะไม่มีคาว่า “มิฉะนั้น” เมื่อนามาเขียนเป็นซูโดโค้ดก็จะไม่มีคาว่า “ELSE” ดังนั้นอธิบายโปรแกรมในตัวอย่างที่ 9.1 สามารถเขียนเป็นซูโดโค้ดได้ดังนี้
- 11. การเขียนผังงานจากซูโดโค้ดแบบมีทางเลือก ผังงานนอกจากจะเขียนขึ้นมาจากการวิเคราะห์ปัญหาแล้ว ยังเขียนขึ้นมา จากซูโดโค้ดได้เช่นกันสาหรับกรณีที่โปรแกรมเป็นแบบมีทางเลือก ให้พยายามแยก ประโยค IF ออกมาเป็นกลุ่ม ๆ แล้ว พิจารณาว่าถ้าเงื่อนไขเป็นจริงจะทาทิศทางใด เงื่อนไขเป็นเท็จจะทาทิศทางใด
- 12. จากรูป จะเห็นว่าการตรวจสอบเงื่อนไขหลังคาว่า IF จะนาไปเขียนใน สี่เหลี่ยมขนมปียกปูน และนาชุดคาสั่งที่เป็นจริงมาเขียนในสัญลักษณ์การประมวลผล เมื่อเป็นจริง นาชุดคาสั่งหลัง ELSE มาเขียนในสัญลักษณ์การประมวลผลเมื่อเป็นเท็จ สาหรับโปรแกรมที่มีเงื่อนไขการเลือกทาซ้อนกันก็ใช้วิธีการแยกประโยค IF ออกมา เป็นกลุ่มในลักษณะเดียวกัน การทางานแบบมีทางเลือกหลายทาง สาหรับการทางานที่มีทางเลือกหลายทางนั้นสามารถเขียนประโยค IF ..THEN..ELSE มาซ้อนกันได้ แต่ถ้าหากมีทางเลือกมากขึ้นจะทาให้การเขียนแบบ IF ดูแล้วซับซ้อนและไม่ค่อยสะดวก ดังนั้นจึงมีการนาคาว่า “CASE” , “OF” และ “ENDCASE” มาใช้ พิจารณารูป
- 13. เมื่อการทางานของระบบเข้าสู่เงื่อนไขการเลือกทา ระบบจะตรวจสอบว่า คงคงที่ที่ได้จากการตรวจสอบเงื่อนไข (CASE) ถ้าหากทราบว่ามีค่าเท่ากับค่าคงที่ หรือ CASE ใด ก็จะกระโดดไปทากิจกรรมที่อยู่ใน CASE นั้น แต่ถ้าหากไม่เท่ากับ CASE ใดเลยก็จะตรวจสอบ CASE ใหม่ หรือไม่ก็ไม่ทากิจกรรมใดเลย
- 14. กรณีศึกษาการทางานแบบมีทางเลือก สาหรับในหัวข้อนี้จะแสดงตัวอย่างงานที่มีการทางานแบบเลือกทาเพื่อเป็น แนวทางในการเขียนโปรแกรมต่อไป ตัวอย่าง จงเขียนโปรแกรมรับเลขจานวนเต็ม แล้วให้คอมพิวเตอร์แสดงค่าสมบูรณ์ ของเลขนั้นออกมาก วิธีทา จากการวิเคราะห์ปัญหาของโจทย์จะพบว่าข้อมูลอินพุตคือจานวน เต็ม เอาต์พุตก็เป็นเลขจานวนเต็มที่เป็นค่าสัมบูรณ์ของเลขนั้น สาหรับวิธีการ ประมวลผลทาโดยตรวจสอบว่าเลขที่รับเข้ามานั้นมีค่ามากกว่า 0 หรือไม่ ถ้ามากกว่า ให้แสดงเลขนั้น ถ้าน้อยกว่าให้ทาเป็นค่าบวกโดยนาค่า -1 ไปคูณ
- 15. สาหรับการตรวจสอบความถูกต้องของขั้นตอนการทางาน สามารถทาโดย การสมมุติค่าตัวแปรขึ้นมาแล้วทดลองแทนค่าดังขั้นตอนต่อไปนี้ 1. สร้างตัวเลขทดสอบทางอินพุต 2. ลองคิดคาตอบการประมวลผลด้วยตนเอง char_1 b a char_2 g s char_3 k z
- 16. 3. สร้างตารางขึ้นมาแสดงการทางานและดูค่าตัวแปรทีละขั้นตอน char_1 char_2 char_3 Temp ขอ 1 k b g 2 b k k 3 g k k 4 g b 5 ง ง ง 1 z s a 2 s z z 3 a z z 4 a s 5 ง ง ง