1. Un home que ía ao estranxeiro chamou os seus
empregados e deixounos encargados dos seus bens:
a cadaquén segundo a súa capacidade.a cadaquén segundo a súa capacidade.
Logo marchou.Logo marchou.

2. O que recibiu cinco talentos foi deseguidaO que recibiu cinco talentos foi deseguida
negociar con eles e gañou outros cinco. O quenegociar con eles e gañou outros cinco. O que
recibiu dous fixo o mesmo e gañou outros dous.recibiu dous fixo o mesmo e gañou outros dous.

3. En troques eo queEn troques eo que
recibiu un foise, cavourecibiu un foise, cavou
un burato na terra eun burato na terra e
agochouagochou
o diñeiro do seu señor.o diñeiro do seu señor.
Ao cabo de moito tempo,Ao cabo de moito tempo,
volveu o señorvolveu o señor
daqueles empregadosdaqueles empregados
e púxose a axustare púxose a axustar
as contas con eles.as contas con eles.
(Mt 25, 12-19)

4. A parábola de hoxeA parábola de hoxe
ensínanos que aensínanos que a
esperanza ha de seresperanza ha de ser
activa.activa.
Non cre de verdadeNon cre de verdade
quen non produce osquen non produce os
froitos da fe.froitos da fe.

5. E non espera deE non espera de
verdade quen agardaverdade quen agarda
pasivamente unpasivamente un
futuro que é don defuturo que é don de
Deus,Deus,
pero que ha de serpero que ha de ser
preparadopreparado
co traballo paciente eco traballo paciente e
tenaztenaz
de cada día.de cada día.

6. O P. Alberto Moreno recordaba que:
Algúns empregan os talentos recibidos
para volverse contra Aquel que llelos deu.
Otros úsanos como se fosen bens propios e
malgástanos ao seu capricho.
Os máis preguiceiros case lamentan telos
recibido cando descobren
para que llelos entregaron.

7. Os primeiros son ingratos.
Os segundos fachendosos.
Os terceiros lacazáns.
Alégranos saber que, xunto a eles, caben tamén
os responsables e agradecidos.

8. «Fuches fiel no pouco».«Fuches fiel no pouco».
Con frecuenciaCon frecuencia
sobrevaloramos assobrevaloramos as
nosas obras.nosas obras.
e, non obstante,e, non obstante,
todo canto facemostodo canto facemos
polo Reino de Deuspolo Reino de Deus
é ben pouca cousa.é ben pouca cousa.
O importanteO importante
É a fidelidadeÉ a fidelidade
no servizo.no servizo.

9. «Pasa ao banquete do teu Señor»«Pasa ao banquete do teu Señor»
Non traballamos polo premio que Deus nos promete,Non traballamos polo premio que Deus nos promete,
pero sabemos que o mesmo Deus é o noso premio.pero sabemos que o mesmo Deus é o noso premio.
Nada pode compararseNada pode compararse
a la intimidad que nos ofrece.a la intimidad que nos ofrece.

10. Noso PaiNoso Pai,,
que nos chamastesque nos chamastes
a colaborar no teua colaborar no teu
Reino, mantén en nósReino, mantén en nós
a esperanza e axúdanosa esperanza e axúdanos
a vivila coa sinxelaa vivila coa sinxela
fidelidade do nosofidelidade do noso
compromiso diario.compromiso diario.
AménAmén..

11. Texto: José Román Flecha Andrés
PALABRA DEL SEÑOR –Salamanca
Presentación: Antonia Castro Panero
Música: Plegaria: García Caffi.