3. ΓΕΝΙΚΑ
Ένας προσωπικός ηλεκτρονικός
υπολογιστής αποτελείται από:
30% σίδερο
10% αλουμίνιο
9% χαρτόνι και ελαστικό
1% χρυσό(!)
50% πλαστικό.
4. ΜΗΤΡΙΚΗ ΠΛΑΚΑ:
φαινολική ρητίνη, εποξική
ρητίνη, κασσίτερο, χαλκό (η
επένδυση και εσωτερική
δύναμη και τα ίχνη από
σύρμα), κασσίτερος,
αντιμόνιο, καδμίο (κολλήσεις),
κολοφώνιο ή αμμώνιο ,
χλωριούχο (ροή), ορείχαλκος η
χρυσός η ασήμι (στης επαφές),
πλαστικό, αρωματικοί διαλύτες(
συνήθως τριχλωροαιθυλένιο ή
ακετόνη ),βερνίκι, μπογιά,
χλωριούχος σίδηρος
(υπολειμματικά χαρακτικό) και
διάφορα οξείδια και θειικά που
προκύπτει από την έκθεση
στην περιβάλλον πριν από τη
σφράγιση.
5. ΣΚΛΗΡΟΣ ΔΙΣΚΟΣ
Κάθε σκληρός δίσκος αποτελείται από
μια ή περισσότερες κυκλικές πλακέτες,
οι οποίες χρησιμοποιούνται για να
κρατούν τα δεδομένα στο δίσκο. Οι
πλακέτες αυτές υλοποιούνται από δύο
βασικά υλικά: ένα μεταλικό υλικό
(αλουμίνιο), για τον κυρίως δίσκο, το
οποίο είναι ακάμπτο (από αυτό
προκύπτει και η ονομασία του) και μια
μαγνητική επίστρωση, η οποία κρατά
ουσιαστικά τα δεδομένα, που
τοποθετούμε στο σκληρό δίσκο. Αν και
το αλουμίνιο είναι το υλικό που σήμερα
υλοποιούνται οι δίσκοι, έχουν γίνει
προσπάθειες κατασκευής δίσκων από
γυαλί.
6. ΜΠΑΤΑΡΙΕΣ
Οι μπαταριες οι οποίες
περιέχουν μόλυβδο, κάδμιο και
υδράργυρο.
Όλοι οι υπολογιστές έχουν μια
κοινή μπαταρία, ενώ οι φορητοί
τροφοδοτούνται από μπαταρίες
νικελίου-καδμίου.
Έρευνες σε 11 χωματερές
στις Η.Π.Α. και στον Καναδά,
ανακάλυψαν πως αν και οι
μπαταρίες αποτελούν μόνον το
0,2% του όγκου των
απορριμμάτων, απ' αυτές
προέρχεται το 20% των
τοξικών ουσιών των
απορριμμάτων, ενώ αποτελούν
την κύρια πηγή καδμίου.
7. ΠΛΑΣΤΙΚΑ ΜΕΡΗ
Ορισμένα πλαστικά που χρησιμοποιούνται σε
υπολογιστές περιέχουν μόλυβδο, κάδμιο και
άλλα βαρέα μέταλλα, γεγονός που τα κάνει
τοξικά . Διάφορες μελέτες έδειξαν ότι τα
περισσότερα πλαστικά τμήματα των
υπολογιστών μπορεί να λιωθούν και
επαναχρησιμοποιηθούν. Τα ανακυκλούμενα
πλαστικά διατηρούν όλες τις βασικές ιδιότητές
τους, μετά από διαδοχικές ανακυκλώσεις,
εκτός από το χρώμα τους το οποίο συνεχώς
σκουραίνει.
8. ΟΘΟΝΕΣ
Οι οθόνες αποτελούνται
από ένα καθοδικό
σωλήνα ,ο οποίος
περιέχει μόλυβδο, που
στις άκρες του έχει τρία
ηλεκτρόνια πυροβόλα,
ένα για κάθε βασικό
χρώμα, η επιφάνεια της
οθόνης αποτελείται από
γυαλί και ένα στρώμα
φωσφορίζοντος υλικού.
10. ΤΥΠΙΚΗ ΣΥΣΚΕΥΗ ΚΙΝΗΤΟΥ
Μια τυπική συσκευή κινητού τηλεφώνου –
εξαιρουμένων της μπαταρίας και των
αξεσουάρ που συνήθως το συνοδεύουν –
περιέχει πλαστικό (43%), γυαλί (14%), χαλκό
(13%), σίδηρο (7%), αλουμίνιο (5%),
μαγνήσιο (3%), και ασήμι (0,35%), νικέλιο,
κασσίτερο και μόλυβδο (1%) και χρυσό
(0,04%). Επιπρόσθετα, τα κινητά τηλέφωνα
περιέχουν τα ακόλουθα τέσσερα μέταλλα:
αντιμόνιο (0,1%), παλλάδιο (0,02%),
βηρύλλιο (0,01%) και λευκόχρυσο (0,01%).
11. Αν υπολογίσει κάποιος ότι οι ετήσιες
πωλήσεις συσκευών κινητών τηλεφώνων
ανέρχονται σήμερα στα 1,2 δισεκατομμύρια
συσκευές με συνολικό βάρος 84.000 τόνους
μη συμπεριλαμβανομένων των μπαταριών
τους, τότε θα συμπεράνει ότι εκτός των άλλων
υλικών που χρησιμοποιήθηκαν για την
κατασκευή αυτών των συσκευών τα μέταλλα
που τυγχάνουν ιδιαίτερου ενδιαφέροντος και
περιέχονται σε αυτές τις συσκευές είναι:
– 84 τόνοι αντιμόνιο (Sb)
– 7,1 τόνοι βηρύλλιο (Be)
– 12,1 τόνοι παλλάδιο (Pd) και
– 0,3 τόνοι λευκόχρυσου (Pt)
