อิอิ

1. “เพาะพันธุ์ปัญญา” สอนให้รู้ว่าทุก
ปัญหามีทางออกของมันเสมอ ทา
ให้ได้เรียนรู้ว่า เราจะมีบางสิ่ง
ภายใต้ความไม่มี สิ่งที่ทาให้
เพาะพันธุ์ปัญญาของเขมราฐ
พิทยาคมมาจนถึงทุกวันนี้ได้ นั่น
เป็นเพราะนักเรียนกลุ่มนี้นักเรียน
ม.4/5 จานวน 43 คน ซึ่งนับว่าเป็น
โชคดีที่ได้นักเรียนกลุ่มนี้มา และ
เป็นเพราะนักเรียนกลุ่มนี้ที่ทาให้
คนเป็นครูยังสู้ต่อ จะมีอะไรสาคัญ
ไปกว่าการที่นักเรียนอยากเรียนรู้
นั่นคือสิ่งที่ครูต้องให้โอกาส ทั้งกับ
นักเรียน และตนเอง
นางสาวเรวดี นีระภักษ์

2. ครั้งแรก ที่ได้ยินชื่อโครงการ
เพาะพันธุ์ปัญญา ก็คิดอยู่ว่า
จะเพาะพันธุ์หรอ จะ
เพาะพันธุ์ยังไงอาจจะทา
เหมือนที่เรากาลังสอน
นักเรียนอยู่นี่หรือเปล่าหรือ
ให้นักเรียนได้ปฏิบัติจริง
เหมือนกับการทาวิจัยในชั้น
เรียนทั่วไป แต่ก็สนุกมากเลย
ค่ะ
นางสาว กฤษณา ประเคน

3. สวัสดีค่ะ “หนูชื่ออ้อม”
เพื่อนๆเรียกเป็ดหนูหัดทาวิจัยจาก
เพื่อนค่ะแรกๆก็ทาไม่เป็นท้อค่ะ
เหนื่อยค่ะแต่หนูมีแค่ความ
พยายามที่จะทาให้เป็น จนวันนี้หนู
ทาพอได้ถึงจะไม่ดีมากแต่หนูชอบ
ที่จะหัดทาให้เป็น หนูรักเพื่อนที่ชื่อ
ต่อมากค่ะ เค้าสอนหนูให้ทาเป็น
กลุ่มเราไม่เลิศค่ะแต่สามัคคีสุดๆ
5555
นางสาว อินทิรา ตาลอ่อน

4. วันแรกที่เริ่มทาโครงการนี้
“ความรู้สึกก็สนุกดี” แต่ก็รู้สึกว่า
มันเหนื่อยเกินไปที่จะทามัน เป็น
โครงการที่ต้องมีความรับผิดชอบ
ในงานและหน้าที่ของตนเอง รู้จัก
การทางานในด้านงานวิจัยมากขึ้น
โครงการนี้สอนให้ได้ความสามัคคี
สอนให้ได้ความรักความผูกพันกับ
คุณครูกับเพื่อนๆ แล้วโครงการนี้
มันดีมากๆ ขอบคุณ ม.อุบลที่ทา
โครงการนี้ขึ้นมา ขอบคุณเพื่อนที่
คอยช่วยเหลือประคับประคองให้
โครงการนี้ยังคงดาเนินไปอย่างไม่
มีปัญหา ถึงมีมันก็เล็กน้อยสาหรับ
พวกเรา.
น.ส.ลูกเกษ สุขสิมมา

5. วันแรก ที่ผมได้ยินอาจารย์ท่าน
หนึ่งท่านบอกว่า ห้องของพวกเรา
จะได้เข้าสู่โครงการ เพาะพันธุ์
ปัญญา เป็นโครงการที่จะช่วย
เปลี่ยนการศึกษาไทย” ผมได้ยิน
ประโยคนี้ครั้งแรกผมก็คิดในใจ
ของผมว่า มันจะเปลี่ยนได้ไหมเนี่ย
ระเบียบที่นี้เปลี่ยนให้เรียบร้อยยัง
ยากเลย ผมจึงปล่อยไว้ พอถึง
ชั่วโมงที่ผมเรียนในโครงการ
เพาะพันธุ์ปัญญา สิ่งแรกที่ครูสอน
(คุณครูท่านนั้น คือ คุณครูสุรวุฒิ
ยุทธชนะ) ผมเห็นการสอนของเขา
คามหลักสูตรเพาะพันธุ์ปัญญาว่า
ขนาดสอนที่ไม่มีในตารา ทาไมมัน
ได้ความรู้เยอะอย่างงี้ผมจึงติดใจ
โครงการนี้ทันที

6. สวัสดีค่ะ ดิฉันชื่อ
นางสาว นภาพร เครือมั่น
ตั้งแต่ได้เข้าค่าย พพปญ.
เขมราฐพิทยาคม ทาให้ฉัน
ได้มีความรู้เกี่ยวกับการ
ช่วยเหลือตัวเองในเรื่องการ
ทางาน ช่วยในเรื่องการ
ทางานเป็นทีม เป็นกลุ่มทา
ให้ได้ประสบการณ์ใหม่ๆ
สามารถสอนในด้านการ
เอาตัวรอดในการใช้ชีวิต ใน
การปรับตัวเข้ากับเพื่อน มัน
ต้องใช้หลายความคิด

7. สวัสดีครับพี่สมุดไดอารี่ผมมีเรื่องมาพูดให้ฟัง
เยอะเลยน้ะวันนี้ช่วยฟังผมที่น้ะค่าบ TT
วันนี้ผมทางานเหนื่อยมากครับผมรู้สึกท้อ
ที่สุดเลยผมอยากออกจากวิจัยนี่แล้ววแต่ทา
ไงได้ผมขึ้นหลังเสือละคงลงไปไม่ได้หรอก พี่
ไดอารี่คิดดูสิครับ จะส่งวิจัยรอบแรกตอน
เที่ยงคืนทุ่มครึ่งผมยังไม่ได้หัวข้อที่จะทาเลย
คิดมาตอนนั้นละผมรอดมาได้ไงเนี้ยยย แต่
ต้องขอบคุณพี่สาวสุดสวยของผม55555 นั่ง
อธิบายและสอนผมเกี่ยวกับวิจัย เชื่อป่าวล้ะ
พี่ไดอารี้สามทุ่มได้หัวข้อที่จะทาละ อิอิ
พี่สาวผมครับช่วยในการหาข้อมูลได้ดีสุด
เลยๆ แต่ผมท้อตรงนี่สิน้ะ ตื่นเช้าไปโรงเรียน
มีคนมาพูดให้ว่า เก่งส่านี่นี้เบาะ คือ
ความรู้สึกตอนนั้นเจ็บมากครับโชคดีเพื่อนใน
กลุ่มให้กาลังใจดีมากๆเลย แต่ผมไม่คิดจะ
แข่งกับใคร เพราะตอนนี้ผมมีความสุขกับ
เพื่อนในกลุ่มมากๆเลย ^^

8. สวัสดีครับ ผมชื่อ นายพงศกร ชอบเพื่อน ผมไม่ได้ชอบ
เพื่อนนะครับ มันเป็นนามสกุลของผม แต่บางทีผมก็แอบ
ชอบเพื่อนครับ เฮ้ยมั่วแล้ว เข้าเรื่องดีกว่า อยากบอกว่า
ตอนแรกผมรู้สึกดีใจที่ได้เข้าร่วมโครงการเพราะพันธุ์ปีญญา
และจะได้ทาวิจัย ผมรู้สึกสนุก และก็มีความสุขทุกครั้งที่ได้
ลงพื้นที่ ไม่ว่าจะเป็นตอนไปดูใหผี และก็ตอนไปดูกล้วย
ตาก. ผมรู้สึกเหนื่อยใจมาก ตอนที่ ม. อุบล มาที่โรงเรียน
ครั้งแรก
เรามาทาโครงงานด้วยกัน เพื่อให้โครงงานได้ส่งทัน และ
ตอนที่ ม. อุบลนัดไปที่ม. อุบล ผมได้เป็นตัวแทนของกลุ่มที่
จะไปรายงานโครงงาน. ผมเตรียมใจใว้แล้วล่ะ เพราะผม
เคยผ่านประสบการณ์คาถามของม. อุบลมาแล้ว. วันต่อมา
ผมก็ได้ไปที่ม. อุบลก็สนุกนะ ตอนนั่งรถไป และนั่งรถกลับ
ได้คุยกับเพื่อนๆและคุณ แต่ตอนโดนถามคงไม่สนุกหรอก
อิอิ ผมกลับโรงเรียนพร้อมกับ ขนมและนมเต็มกระเป๋ า(ก็
อาจารย์ที่ม. อุบล บอกให้เอา). แล้วเราก็เอามากินด้วยกันที่
โรงเรียน 555. หลังจากนั้นพวกเราก็หาเวลามาทาวิจัยกัน
ต่อ
และต่อไป ผมจะตั้งใจทาวิจัยให้ดีที่สุดเท่าที่ผมจะทาได้ครับ
นายพงศกร ชอบเพื่อน

9. สวัสดีค่ะ หนูชื่อ ฟร้อง ค่ะ ชื่อเหมือนผู้ชายใช่ไหมหล่ะ
คะ เกี่ยวมั๊ยเนี่ยย งั้นเข้าเรื่องเลยนะคะ คือตอนแรกที่
ครูมาพูดเรื่องงานวิจัยครั้งนี้กับห้อง 4/5 หนูรู้สึกดีใจ
มากค่ะ ที่จะได้ทางานใหญ่ขนาดนี้ทุกครั้งที่ลงพื้นที่
สนุกมากค่ะ ครั้งแรกที่ไปดูไห(ผี) นั่งรถไปนี่แบบ
หัวเราะได้ยิ้มตลอดทาง พอลงพื้นที่แล้ว ม.อุบล เขาก็
มาที่โรงเรียน ตอนนั้นหนูรู้สึกว่างานนี้ยากมากๆ ก็
อย่างว่าต้องใช้เหตุและผล แต่พอได้เปลี่ยนหัวข้อใหญ
เป็นกล้วยตาก ก็ทาให้อะไรๆดูง่ายขึ้นค่ะ วันที่ลงพื้นที่
ครั้งที่สองหนูไม่ได้ไปค่ะ เลยไม่รู้เรื่องซักเท่าไหร่ แต่พอ
ได้ฟังจากเพื่อนในกลุ่มก็เข้าใจมากขึ้น กลุ่มหนูได้ขอ
คาแนะนาวิธีการดาเนินโครงานจากคุณครูที่โรงเรียน
ก็เริ่มสับสน เพราะครูแต่ละคนแนะนาไม่เหมือนกันค่ะ
พวกหนูเลยไปลงพื้นที่อีกครั้งเพื่อหาสิ่งที่พวกเราอยาก
รู้จริงๆ แต่สุดท้ายเราก็เอาเรื่องเดิม 55555 เรื่องนี้คง
เหมาะสมกับกลุ่มพวกหนูที่สุดแล้วค่ะ ถึงยังไงหนูก็จะ
ตั้งใจทางานนี้ให้ดีที่สุดเลยค่ะ
นางสาวจันทร์จิรา เหลือจันทร์

10. สวัสดีค่ะหนูชื่อ"ดิวดาว"หนูเริ่มเขียนไดอารี่ตั้งแต่
หนูกลับมาจาก ม.อุบล ซึ่งหนูก้จาไม่ได้ว่าวันที่
เท่าไหร่แต่วันนั้นเป็นวันที่ทาให้หนูประทับใจมาก
เพราะแต่ก่อนหนูคิดว่าทาไมต้องเลือกห้องนี้ทาไม
ไม่เลือกห้องอืนหนูอยากถอนตัวจากโครงการนี้หนู
คิดว่ามันเหนื่อย หนูท้อ มันเป็นโครงการที่ยาก
เกินไปสาหรับหนูหรือป่าว แต่วันนั้นทาให้หนู
เปลี่ยนความคิดว่าโครงการนี้มันไม่มีอะไรยากเลย
ถ้าเราลงมือทาและตั้งใจกับสิ่งนั้น คุณครูเรวดีบอก
กับพวกหนูว่า"ครูเลือกห้องไม่ผิดจริงๆ"ขอบคุณครู
เรวดีนะค่ะที่ช่วยพวกหนูอย่างเต็มที่และก็คุณครู
กฤษณาด้วยค่ะที่พร้อมที่จะสู้และลุยไปกับพวกหนู
ขอบคุณกลุ่มที่1 ที่ไม่ทิ้งกันไปไหน
นางสาวธนพร ทิวะสิงห์