2. ‘Wow, dat heb je snel voor elkaar.’ Liam draait zijn stoel om en ziet een afkeurend kijkende Chloé. ‘Wat?’ grijnst hij. Chloé rolt met haar ogen. ‘Wat, vraagt hij dan, jezus Liam, hoe kun je leven in deze zooi? Woon je hier ofzo? Eergister was het nog keurig netjes.’

3. Chloé ploft naast een tevreden spinnende Clifford op het bed. Liam lacht. ‘Ik houd van mijn zooi, beledig het niet. Ik vind het veel gezelliger zo.’ Chloé trekt een vies gezicht en probeert een vuile onderbroek van het bed af te schuiven zonder hem te veel aan te raken. ‘Zijn pap en mam al thuis?’ Liam schud zijn hoofd. ‘Ze hebben een vergadering. Thee?’

4. Chloé grinnikt. ‘Graag,’ Terwijl Liam een leeg kopje een beetje schoonmaakt met zijn vingers, en er thee in giet, bekijkt Chloé op haar gemak zijn bureau. ‘Wat heb jij hier allemaal niet sta- Wat is dat voor trommel?’ Liam geeft haar het kopje aan en grijnst breed.

5. Hij haalt zijn schouders op. ‘Daar stop ik de theezakjes in. En soms ook koekjes, als ik ze te pakken kan krijgen.’ Chloé maakt een verontwaardigd geluidje. ‘Dáár zijn ze dus. Ik moet smeken om koekjes, en jij neemt ze gewoon mee voor bij de thee?’ Met een ondeugende grijnst staart Liam haar aan.

6. Chloé veegt een paar koekkruimels van het dekbed af en raakt daarbij Clifford. Met een geïrriteerd geluidje springt hij van het bed af op Liam’s schoot. Chloé negeert het. ‘Denk jij wel eens na over wat je na de middelbare wilt doen?’ Liam lacht. ‘Klo, ik zit nog niet zo heel lang op de middelbare, waarom zou ik.’

7. Chloé lacht even mee, maar trekt dan een serieus gezicht. ‘Maar, serieus Liam, ik wil naar de uni, maar niet alleen, Mike moet mee, of jij natuurlijk.’ Liam haalt zijn schouders op. ‘Ik zie het studentenleven wel zitten, maar nu nog even niet hoor.’ Hij maakt een wegjagend gebaar. ‘En nou opzouten zus.’ Chloé grinnikt, staat op en schopt een paar T-shirts onder de kast bij het voorbijgaan. ‘Blijf van de zooi af!’ roept Liam haar na.

8. De volgende middag kijkt Chloé tevreden naar haar schilderij. Het zijn Noëlle en Daniël. Ze heeft het schilderij van Daniël altijd wel mooi gevonden, maar toch oneerlijk dat Noëlle er niet op stond. En ze is maar net op tijd, want Mike kan er elk moment zijn. Note: Jup, de stamhouderportretten worden van de koppels ipv alleen de stamhouder, vond ik gezelliger :D

9. De bel gaat. Chloé maakt een opgewonden geluidje en stormt naar de deur, waar Mike inderdaad staat. Ze vliegt hem om de hals. Mike lacht. ‘Hai, enthousiast meisje.’ Chloé lacht en drukt een kus op zijn lippen. ‘Hoi.’

10. Hij slaat een arm om haar heen en samen lopen ze naar binnen. Chloé merkt dat ze nog steeds niet anders kan dan blozen als hij dat doet. ‘Pap, mam, dit is Mike.’ glimlacht ze. Daniël en Noëlle stellen zich vriendelijk voor. Ongeduldig wacht Chloé als ze nog even met Mike praten. ‘Wij gaan naar de achtertuin.’

11. Hand in hand lopen ze over het zandpad naar de achtertuin. ‘I guessthat went well,’ zucht Chloé opgelucht. Mike grinnikt. ‘Wat had je dan verwacht, dat ze me meteen weg zouden sturen, je zouden verbieden me te zien en we een Romeo-en-Julia-relatie zouden hebben?’ Chloé lacht. ‘Misschien.’

12. Ze ploffen op het gras neer. Mike slaat zijn armen om haar heen. ‘Het is prachtig hier.’ Chloé knikt. ‘Altijd al mijn favoriete plekje van het huis geweest.’ Mike glimlacht en steunt zijn hoofd op haar schouder. ‘Romantisch ook.’ Chloé giechelt. ‘Nog steeds cliché.’

13. ‘Cliché romantiek kan ook leuk zijn toch, romantiek uit de oude boeken,’ verdedigt Mike zichzelf. Chloé kijkt hem met twinkelende oogjes aan. ‘Dat zeg ik toch ook niet.’ ‘Cliché lijkt op Chloé,’ prevelt Mike. ‘Nice.’ Chloé grinnikt en geeft hem een por. ‘Cliché is wél een fijn woord.’

14. ‘Dat zeg ik toch ook niet. Chloé is ook een fijne naam.’ Chloé grinnikt. ‘Mike?’ glimlacht ze dan. ‘Chloé?’ ‘Ik vroeg me af, als ik naar de uni ga, ga jij dan mee?’ Mike geeft haar een stevige knuffel. ‘Daar hoef je je toch nog geen zorgen over te maken. Maar, ja, dan ga ik mee. Dan nemen we een mooi huisje samen.’

15. Chloé laat zich achterover in het gras vallen en slaakt een zucht van genoegen. ‘Dat lijkt me fijn.’ Mike glimlacht en gaat naast haar liggen. ‘Mij ook.’ Hij ademt diep in. ‘Chloé?’ Chloé kijkt op. ‘Ja?’ ‘Wil je verkering met me? Ik bedoel, ik weet dat we al wel doen alsof we een stel zijn, maar ik wil toch even cliché zijn en het officieel maken.’

16. Chloé glimlacht. ‘Heel, heel graag, Mike.’ Ze gaat rechtop zitten, lacht, en steekt haar armen in de lucht. ‘Cliché, het woord van de dag.’ Mike lacht vrolijk met haar mee. Even is het stil. Dan komt Mike overeind en drukt een kus op haar lippen.

17. Chloé ademt snel in en uit. ‘Geen. Surprise. Sneak. Attacks.’ hijgt ze. Mike lacht en pakt haar hand. Chloé zucht tevreden en knijpt in zijn hand. ‘Mike?’ Ze ademt nogmaals diep in. ‘Ik houd van je,’ flapt ze eruit. Ze schrikt een beetje van zichzelf. Is dat niet wat… vroeg?

18. Mike glimlacht en steunt zijn hoofd tegen het hare. ‘Ik houd ook van jou, mijn lieve, paniekerige Chloé.’ Chloé glimlacht opgelucht en knuffelt hem. Nooit, nooit meer wil ze hem kwijt. ‘Niet plat knuffelen.’ piept Mike. Chloé lacht en laat hem los.

19. Liam kijkt vanuit zijn kamer naar het koppel. Het is niet alsof hij ze bespioneert, hij is niet bezorgd ofzo, hij vertrouwt Mike echt wel. Oke, misschien bespioneert hij ze een beetje, geeft hij aan zichzelf toe. Sinds hij tiener is heeft hij gewoon het gevoel dat hij iets mist, en zijn zus heeft het. Liefde.

20. Hij wilde verliefd zijn, zijn armen om een meisje slaan, net zo zweven als Chloé… Goed, misschien is hij gewoon een beetje jaloers. Besluit hij. Hij zucht en ploft achter zijn computer.Bew.Hee lieverd (L) Liam glimlacht. Liefde kreeg hij misschien niet echt, maar dit voldeed wel even.