2. Keurend kijkt Jade
de tuin rond, af en
toe een blik op het
klembord in haar
handen werpend.
Geconcentreerd
leest ze wat ze al
allemaal heeft
staan, en kauwt
ondertussen op haar
pen.
Rijksweg 2
3. Haar blik valt op één
van de punten en
snel loopt ze naar
de tuinman die in
het bloemenperkje
staat toe.
‘Hier is het geld,
bent u klaar voor
vandaag?’ Met een
lach overhandigt ze
het geld.
4. ‘Ik geloof dat ik wel
klaar ben voor
vandaag, morgen,
voor aanvang van
uw gasten, zal ik
alles nog even
controleren.’
Verzekerd de man
haar.
‘Oké, heel erg
bedankt.’
5. De tuinman vertrekt
met zijn busje, en
nog even bedenkt
Jade waar ze de
buffettafel wil
hebben.
Uiteindelijk loopt ze
naar binnen, waar
Constantijn de krant
zit te lezen.
6. ‘Het lukt me niet.’
Gefrustreerd gooit
ze haar klembord op
de bank en gaat er
zelf naast zitten.
Meteen legt
Constantijn zijn
krant weg.
‘Tuurlijk wel, wat lukt
er niet?’
‘Alles niet.’ Klinkt het
meteen nors.
7. ‘Hé,’ Bemoedigend
slaat hij zijn arm om
haar heen.
‘het hoeft toch niet
allemaal perfect? Ik
trouw al met de
perfecte bruid, de
versiering maakt
niet uit.’
‘Huhmpf..’ Met een
klein glimlachje gaat
ze op zijn schoot
zitten.
‘Als jij het zegt.’
8. Even later hebben
de twee een manier
gevonden om even
niet aan het regelen
van hun bruiloft te
denken, als Moos
naar beneden komt.
Met opgetrokken
wenkbrauw loopt ze
richting haar ouders,
maar die lijken niks
te merken.
9. ‘Kuch.’
Meteen kijken haar
ouders verstrooit op,
en klimmen ze
geschrokken van
elkaar af.
‘Hé meisje, wat is
er.’
‘Nou, ik hád honger,
maar ik weet niet of
dat nu nog zo is.’
Snel slaat ze haar
hand om haar buik
en doet of ze moet
kotsen.
10. Lachend trekt Jade
haar jas uit, en gaat
dan de keuken in
om een tosti voor
haar dochter te
maken.
Constantijn
verdwijnt
ondertussen naar
boven.
11. Niet veel later zijn
de tosti’s klaar, en
zitten moeder en
dochter aan tafel te
kletsen.
Opeens kijkt Moos
verbaasd langs haar
moeder, maar Jade
merkt het niet.
12. Snel gebaard
Constantijn dat ze
stil moet zijn, en dus
richt Moos haar
aandacht weer op
haar tosti.
Dan tikt hij op
Jade’s schouder, die
zich verbaasd om
draait.
‘Wat...?’
‘Ik heb iedereen
afgebeld voor de
bruiloft, want die
gaan we vanavond
vieren.’ Antwoord
Constantijn luchtig.
13. Die avond staan
Constantijn en Moos
al voor het vijvertje
in avondkleding te
wachten.
Zenuwachtig
omhelst Moos haar
vader, die daarom
moet lachen.
‘Wacht maar tot jij
moet trouwen, dan
ben je vast nóg
zenuwachtiger.’
14. Het duurt niet lang,
of de deur naar de
tuin gaat open, en
een gestalte in een
witte jurk komt in het
donker aangelopen.
Meteen zijn
Constantijn en Moos
muisstil.
15. ‘Je ziet er heel mooi
uit mam.’ Mompelt
Moos met open
mond.
‘Dankjewel lieverd,
jij ziet er ook mooi
uit.’
Daar moet Moos wel
om lachen, maar
dan kucht
Constantijn even, en
is ze weer stil.
16. ‘Liefste, liefste, aller
liefste Jade, vanaf
het begin dat ik je
zag, wist ik gewoon
dat je speciaal was.
En ook al is er wat
leeftijdsverschil, wij
laten ons niet
terughouden voor
wat we voelen.
17. Dat heeft ons een
prachtige dochter
gebracht, en
daarom wil ik je
vragen; Wil jij mijn
vrouw worden?’
Met betraande ogen
knikt Jade met haar
hoofd, en dan
schuift Constantijn
de ring om haar
vinger.
18. ‘Ik.. Ik weet eigenlijk
niet meer wat te
zeggen.’ Mompelt ze
snikkend.
‘Geeft niet, mijn
antwoord is toch ja.’
Antwoord
Constantijn met een
big smile, en dus
word ook bij hem
een ring om zijn
vinger geschoven.
19. ‘Dan verklaar ik jullie
nu man en vrouw.’
Fluisterd Moos
plechtig, maar haar
ouders lijken het niet
echt te horen.
Glimlachend kijken
ze elkaar aan, en,
alsof het gepland is,
begint het opeens te
sneeuwen.
20. Even kijken ze
verbaasd omhoog,
maar dan haalt Jade
haar schouders op
en begint
Constantijn vol
overgave te zoenen.
‘Emh, ik weet dat
het er bij hoort,
maar toch..’
Mompelt Moos wat
verlegen.
21. Lachend maken ze
zich los uit hun
omhelzing, en pakt
Jade Moos bij haar
handen.
Samen dansen ze
door de tuin, terwijl
Constantijn toekijkt.
22. De rest van de
avond brengen ze
nog buiten door, tot
het écht te koud is
en ze naar binnen
gaan om gezellig
met zijn allen op de
bank te zitten.
23. Uiteindelijk is het al
half éen als Moos in
haar bed ligt,
waardoor ze ook
meteen als een
roosje slaapt.
Even kijken ze
tevreden toe, maar
dan richten ze hun
aandacht weer op
elkaar.
24. Zelfs al is het voor
Moos allang bedtijd
geweest, zelf maken
ze er nog een lange
nacht van.
26. De volgende
morgen breekt al
veel te vroeg weer
aan, maar gelukkig
is het
zondagmorgen, en
dus hoeft niemand
ergens heen.
27. Omdat ze toch niks
te doen heeft, en de
tuinman is afgebeld
gaat ze zelf maar
aan de slag in de
tuin.
28. Binnen zijn Moos en
Constantijn
ondertussen met
hun eigen dingetjes
bezig, Constantijn
voor promotie, en
Moos omdat ze het
leuk vind.
29. Even later moet ze
van haar moeder
haar huiswerk
maken, zodat ze dat
niet na haar
opgroeien hoeft te
doen.
Dus gaat ze
gespannen aan de
slag, en ookal kan
ze zich niet echt
concentreren, Moos
zou Moos niet zijn
als ze het niet
perfect zou maken.
30. ‘Ik ben klaar!’ Snel
ruimt ze haar
spullen op, en komt
dan op haar moeder
afgestormt.
‘Nienke komt toch
wel hé?’
‘Tuurlijk, ze zal er
elk moment zijn.’
Antwoord Jade
lachend.
31. En inderdaad, nog
geen twee minuten
later gaat de
deurbel, en komt
Nienke
binnengelopen.
Ze feliciteert haar
lievelingsnichtje, en
pakt dan vast een
ratel om haar aan te
moedigen.
32. ‘Kom op meisje, laat
ons niet zo in
spanning!’
‘Inderdaad, schiet
eens op jij!’ Voegt
Nienke er grinnikend
aan toe.
34. Heel even denkt ze
nog na over haar
wens, maar dan
blaast ze toch echt
alle kaarsjes uit.
Snel doet ze een
stapje achteruit, als
ze de bekende
tintelingen voelt, en
draait dan
voorzichtig een
rondje.
35.
36. Meteen na het
opgroeien excuseert
ze zich, en rent snel
naar boven om haar
nieuwe kleren uit de
kast te halen en aan
te trekken.
37. Vervolgens loopt ze
ook maar meteen
naar de badkamer,
en haalt haar haren
uit haar knotje.
Snel kamt ze het
nog even door, en
knikt dan naar haar
spiegelbeeld.
38. Zodra ze weer
beneden komt rent
Nienke op haar af
en vliegt haar op de
hals.
‘Omgod, je ziet er
echt geweldig uit
nichtje.’
‘Haha.’ Antwoord
Moos sarcastisch
terwijl ze zich
loswurmt uit
Nienke’s omhelzing.
39. Nadat ook haar
ouders haar nieuwe
look hebben
goedgekeurd, gaan
ze met zijn vieren
aan tafel om een
stuk taart naar
binnen te werken.
Als Nienke en Moos
hun stuk op hebben,
kijken ze elkaar
even aan, en
stormen dan de trap
op.
40. ‘Oké, hier kunnen
we vast wel iets van
maken.’ Mompelt
Nienke even later
hijgend als ze in
Moos haar kamer
staan.
‘Nieuw behangetje,
nieuw vloertje, leuke
meubels..’ Keurend
kijkt ze in het rond.
41. ‘Hé doos, het is wel
de bedoeling dat het
betaalbaar is hé?!
En trouwens, alles
staat al klaar in de
hobbykamer
hiernaast.
Dat word behang
afkrabben meid!’
Giebelend begint
Moos haar nicht te
kietelen.
42. Het is al laat in de
avond als de twee
meiden vermoeid
het resultaat van al
hun werk bekijken.
‘Die vloerbedekking
eruit halen was nog
het rotste werkje.’
Zegt Nienke met
een zucht.
43. ‘Klopt, maar
voorderest hebben
we goed werk
geleverd toch?’
Vraagt Moos terwijl
ze even de kamer
doorkijkt.
‘Perfect, niks meer
aan doen.’ Grinnikt
Nienke daarop.
44. Na nog zo’n twee
uur gekletst te
hebben, is het nogal
laat, en dus nemen
de twee afscheid.
‘Tot de volgende
keer, misschien
moeten we een
team worden..
Het Nienke en Moos
klus & verbouw
team, voor alles dat
gesloopt moet
worden.’
45. Na Nienke uitbundig
te hebben
uitgezwaaid,
verdwijnt Moos de
badkamer in, om
zich even uitgebreid
te douchen.
46. Na haar ouders
welterusten te
hebben gezegt, trekt
ze haar
gloednieuwe pyama
aan, en gaat
vermoeid op haar
bed liggen.
Meteen als haar
hoofd het kussen
raakt, geraakt ze in
een diepe slaap.
