1. หน่วยที่ 4
การจัดการข้อความ

2. กาหนดรูปแบบข้อความที่เป็นหัวเรื่อง<hn>
สำหรับเอกสำรที่มีหลำยๆหัวเรื่อง และเป็นลำดับจำกหัวเรื่องใหญ่ไปหัวเรื่องเล็กเรำจะใช้หัวเรื่องที่มีขนำดอักษรแตกต่ำงกัน เพื่อ
แยกแต่ละหัวเรื่องอย่ำงชัดเจน ซึ่งเรำสำมำรถกำหนดหัวเรื่องได้ถึง 6ระดับ โดยใช้แท็กที่มีรูปแบบดังนี้
ตัวอย่างการเขียนโปรแกรมเพื่อกาหนดหัวเรื่อง

3. การกาหนดลักษณะตัวอักษร (Physical&Logical)
กำรกำหนดลักษณะตัวอักษรในเว็บเพจนั้น มีอยู่ 2 วิธี ได้แก่
แบบ Physical เป็นกำรกำหนดรูบแบบตัวอักษรอย่ำงเจำะจง
แบบ Logical ที่ผู่ใช้บรำวเซอร์สำมำรถกำหนดรูปแบบอักษรได้ด้วยตัวเอง
การกาหนดลักษณะตัวอักษรแบบ Physical
เรำสำมำรถกำหนดรูปแบบตัวอักษรในข้อควำมได้หลำยแบบ เช่น ตัวหนำ ตัวเอน โดยรูปแบบที่กำหนดจะไม่มีกำรเปลี่ยนแปลง
ถึงแม้บรำวเซอร์ที่ใช้เปิดดูเว็บเพจจะเป็นคนละตัวกัน

4. กาหนดข้อความเป็นตัวหนา<b>
เป็นกำรเน้นข้อควำม จำกตัวอักษรปกติให้หนำขึ้น เพื่อเน้นให้รู้ว่ำเป็นข้อมูลที่สำคัญ หรือต้องกำรให้เด่นกว่ำข้อควำมส่วนอื่นๆ
ซึ่งเรำจะใช้แท็ก b ในกำรกำหนดข้อควำมให้เป็นตัวหนำ
กาหนดข้อความเป็นตัวเอียง<i>
เป็นกำรเน้นข้อควำม จำกตัวอักษรปกติให้เป็นตัวเอียง เพื่อเน้นให้รู้ว่ำเป็นข้อมูลที่น่ำสนใจ ซึ่งเรำจะใช้แท็ก I ในกำรกำหนดข้อควำม
ให้เป็นตัวเอียง
ขีดเส้นใต้ข้อความ<u>
เป็นกำรเน้นข้อควำม เพิ่มจุดสังเกต โดยเรำจะใช้แท็ก u ในกำรขีดเส้นใต้

5. กาหนดข้อความเป็นตัวพิมพ์ดีด<tt>
เป็นกำรเน้นข้อควำมจำกตัวอักษรปกติให้เป็นตัวอักษรแบบพิมพ์ดีด มักใช้กับข้อควำมที่ต้องกำรให้ดูเป็นทำงกำรและเป็นระเบียบ ซึ่ง
เรำจะใช้แท็ก tt ในกำรกำหนดข้อควำมให้เป็นตัวอักษรแบบพิมพ์ดีด
กาหนดข้อความเป็นตัวขีดฆ่า <s>
ตัวอักษรขีดฆ่ำ จะนิยมใช้ในกำรยกเลิก หรือแสดงถึงกำรปฎิเสธต่อข้อมูลที่ไม่ต้องกำร ซึ่งเรำจะใช้แท็ก S ในกำรกำหนด

6. กาหนดข้อความเป็นตัวยกและตัวห้อย <sup>,<sub>
อักษรแบบตัวยกและตัวห้อย เป็นรูปแบบของข้อควำมที่เรำมักพบบ่อยในกำรทำงำนด้ำนสูตรคณิตศำสตร์และกำรคำนวณ ซึ่งใช้
แท็ก sup เป็นตัวยก และ แท็ก sub เป็นตัวห้อย ดังตัวอย่ำง
กาหนดข้อความให้ใหญ่ขึ้นและเล็กลง <big>,<small>
ถ้ำเรำต้องกำรให้ข้อควำมบำงส่วนถูกเน้นให้ดูเด่น หรือเป็นหัวข้อในเนื้อหำส่วนนั้น ก็สำมำรถทำได้โดยใช้แท็ก big เพื่อให้
ข้อควำมส่วนนั้นใหญ่กว่ำข้อควำมอื่นๆแต่ถ้ำต้องกำรกำหนดให้ข้อควำมบำงส่วนเล็กลง เพื่อไม่อยำกให้สนใจมำกนักเพรำะไม่ใช่
เนื้อหำหลักแต่เป็นแค่ประเด็นเสริมเท่ำนั้น ก็สำมำรถทำได้โดยใช้แท็ก small

7. กาหนดข้อความขีดฆ่าและแก้ไขข้อมูล <del>,<ins>
เป็นกำรขีดฆ่ำข้อมูล และแก้ไขข้อมูลใหม่ ซึ่งจะใช้2 แท็กนี้คู่กัน คือ ขีดฆ่ำด้วย del และแก้ไขข้อมูลนั้นใหม่ด้วยแท็ก ins ดังตัวอย่ำง
โดยปกติเรำจะใช้ในกรณีที่ต้องกำรแสดงสิ่งที่แก้ไขทดแทนสิ่งที่ผิดพลำด โดยที่จะแสดงทั้งสิ่งที่เปลี่ยนและของเดิมก่อนเปลี่ยน เช่น
ม้ำน้ำเป็น ม้ำที่อยู่ในน้ำ ปลำชนิดหนึ่ง ที่มีรูปร่ำงไม่เหมือนปลำทั่วไป

8. การกาหนดลักษณะตัวอักษรแบบ Logical
กำรกำหนดลักษณะตัวอักษรแบบ Logical นั้น เป็นกำรกำหนดรูปแบบตัวอักษรตำมควำมหมำยของข้อควำมนั้น
ตัวอย่ำงตัวอักษรแบบ Logical เมื่อแสดงผลที่บรำวเซอร์

9. การปรับเปลี่ยนขนาดตัวอักษร <font size>
เรำสำมำรถทำกำรกำหนดและเปลี่ยนแปลงขนำดของตัวอักษรให้กับข้อควำมที่เรำต้องกำรได้เพื่อให้ในหน้ำเว็บเพจมีขนำด
ตัวอักษรที่แตกต่ำงกัน โดยมีรูปแบบกำรทำงำนดังนี้
ตัวอย่ำงกำหนดขนำดของตัวอักษร
นอกจำกกำรกำหนดขนำดตัวอักษรแบบเจำะจง เรำสำมำรถกำหนดอักษรได้อีกวิธี โดย กำรเทียบกับขนำดตัวอักษรปกติ
(ปกติจะอยู่ที่3) ให้มีขนำดใหญ่ขึ้น(+) หรือเล็กลง (-) แต่จะต้องไม่เกินขนำดของตัวอักษรที่กำหนดได้คือ 1 ถึง 7 โดยมีรูปแบบดังนี้

10. การกาหนดแบบตัวอักษร <font face>
ในเว็บเพจแต่ละหน้ำ นอกจำกกำรกำหนดลักษณะตัวอักษร และขนำดตัวอักษรแล้ว เรำสำมำรถกำหนดรูปแบบตัวอักษรหรือ
ฟอนต์ที่ใช้ได้ด้วย เช่น AngsanaUPC, CordiaNEW โดยมีรูปแบบดังนี้
ตัวอย่ำงของโปรแกรมที่กำหนดรูปแบบตัวอักษร

11. การใช้สีในเว็บเพจ
สีในคอมพิวเตอร์เกิดขึ้นจำกำรผสมค่ำสีโหมดRGB ซึ่งประกอบด้วยสี 3 สีคือ Red(สีแด ง) Green(สีเขียว) Blue(สีน้ำเงิน)
ตัวอย่ำงเช่น สีแดงมีค่ำสีเท่ำกับ #ffoooo ซึ่งเกิดจำกค่ำสีแด ง ff สีเขียว oo และสีน้ำเงิน oo
ในบำงครั้งกำรระบุค่ำสีด้วยตัวเลขอำจไม่สะดวกมำกนัก จึงได้มีกำรกำหนดชื่อสีมำตรฐำน ให้เรำสำมำรถเลือกใช้ได้สะดวก เช่น red,
green, black, yellow ซึ่งสีดังกล่ำวจะมีมำกหรือน้อยขึ้นกับระบบที่เรำใช้อยู่ เช่น ในระบบ Windows VGA จะมีชื่อสีให้เลือกใช้
16 สี ซึ่งแน่นอนว่ำน้อยและไม่พอใช้อย่ำงไรก็ตำมกำรนำชื่อสีมำใช้ก็ไม่เป็นที่นิยมมำกนัก เพรำะปัญหำของชื่อสีแต่ละระบบไม่
เท่ำกัน ถ้ำเรำเรียกใช้ชื่อสีที่ไม่มีในระบบอื่น หน้ำเว็บอำจจะแสดงสีที่ไม่ถูกต้องได้จึงนิยมเรียกใช้แบบใช้เลขฐำน 16 มำกกว่ำ

12. กาหนดสีพื้นและสีตัวอักษร <body bgcolor… text…>
เรำสำมำรถกำหนดสีพื้นของหน้ำเว็บเพจ และสีตัวอักษรได้ด้วยกำรกำหนดค่ำสีให้กับ แอตทริบิวต์ bgcolor(สีพื้นเว็บเพจ)และ
text (สีตัวอักษร) ซึ่งมีรูปแบบดังนี้
ตัวอย่ำงกำรกำหนดสีพื้นของเว็บเพจและกำรกำหนดสีตัวอักษร
กาหนดสีเฉพาะข้อความใดๆ<font color>
นอกเหนือจำกกำรกำหนดสีของตัวอักษรทั้งหน้ำโดยกำรใช้แอตทริบิวต์ text แล้ว ถ้ำเรำต้องกำรให้ข้อควำมภำยในหน้ำเว็บเพจมี
สีที่แตกต่ำงกันไป ให้เรำใช้คำสั่งที่มีรูปแบบดังนี้
ตัวอย่ำงต่อไปนี้ เป็นกำรกำหนดสีให้กับตัวอักษร

13. การกาหนดอักษรวิ่ง <marquee>
เรำสำมำรถกำหนดให้ข้อควำมเคลื่อนไหวบนหน้ำเว็บเพจได้โดยกำรใช้แท็ก marqueeโดยมีแอตทริบิวต์เพิ่มเติมที่เรำกำหนด
ให้กับแท็กนี้ได้ดังต่อไปนี้
ตัวอย่ำงของกำรแสดงอักษรวิ่งบนเว็บ