1. IES Perdouro
876543210
En Mondoñedo
favoreceu á hora de crear poesía. Esta etapa tamén contribuíu a queO Poeta.
e abandonouno en xaneiro de 1940.
consérvanse diversos cadernos e poemas soltos que
conforman o resto da súa poesía inédita.
De súpeto, nas nèbras do camiño,
n-unéstasisd’anséio redentor,
levantóu-se un cruceiro, roïdiño
polas póutas do Tèmpo vencedor.
¡Amigos, tan grande èra o seu delor,
que destonzasquixèra eu ser espiño...
para ofrendár-lle, ô menos, unha flor!
Cerróu a tarde os òllos. Fói-se a lus.
Sintindo que m’ardía o corazón
diante o inmenso dolor d’aquela crus,
descubrín-me, e rezéi unha òración...
Cèrra ese libro, estudiante;
porque as doutrinas máis sábias
n-están nos libros escritas:
na Natureza se gardan.
9
Depósitolegal:C504-2014
Letras Galegas 2014