ค่ายเตรียมความพร้อมจากมัธยมต้น สู่ มัธยมปลาย "คลื่นลมกับเรือใบ...สู่สมดุล กาย ใจ และ ความคิด" สัปดาห์แรกของปีการศึกษา 2560

1. Plearn
SAILINCAMP
PLEARNPATTANA SCHOOL SEPT 7 2017
คลื่นลมกับเรือใบสู่สมดุลแห่งกายใจและความคิด
G

4. คลื่นลมกับเรือใบ
สู่สมดุลแห่งกายใจและความคิด
15-19 พฤษภาคม 2560
ณ สมาคมแข่งเรือใบแห่งประเทศไทย
ในพระบรมราชูปถัมภ์
อําเภอสัตหีบ จังหวัดชลบุรี
ปีการศึกษา 2560

5. ลูกไม้ นายปวเรศ องค์ประเสริฐ
เจเจ นายภูพิรัฐ จารุพิมล
แทน นายกองพล ทับกิ
13
ซายูริ นางสาวรสิกา ทากาฮาชิ
มีมี่ นางสาวศนิกานต์ ด่านศมสถิต
15
นาน่า นางสาวอันนา อึ้งประพันธ์ 17
ฟาร์ม นายกฤตณัฐ สิริภัทรวณิช 19
9
7
5
ฟิล นายภาคิน พนาวัฒนกุล 21
ไข่มด นายเดชนิธิ จันทร์เลิศฟ󰹉า 23
พรีม นางสาวสิรินธร เผ่าพงษ์ไทย 25
กันต์ นายวีรภัทร อภิบุญสุวรรณ์
พลอย นางสาวอัญชิสา อัศวเหม
ดล นายกฤติธี ตรีเนตร
หวา นางสาวสุชัญญา ธัญอนันต์กูล
ปั󾹉น นางสาวปฏิมา แซ่บู่
รินทร์ นางสาวภาวรินทร์ ศรีรินติ๊บ
เพเพ่ นางสาวสิริญา นาคราชอวยผล
ภู นายก่อกิจ ลิ้มภูวนนท์
33
35
37
41
31
29
27
43
45ครูป󰹊อก นายวีรพล ตนกลาง
“แม้ว่าห้าวันอาจจะดูยาวนาน แต่สําหรับคนที่ได้ทําอะไร
ด้วยกําลังเต็มร้อยนั้น มันช่างดูแสนสั้นนัก”
นายก่อกิจ ลิ้มภูวนนท์
“การเล่นใบเป็นอะไรที่ท้าทาย และหากผมตั้งใจฝึกซ้อม
ผมจะต้องทําได้แน่นอน”
นายปวเรศ องค์ประเสริฐ
“ธรรมชาติเป็นอะไรที่ไม่แน่นอน เราไม่สามารถไปกําหนดได้
ขึ้นอยู่กับว่าเราจะใช้ชีวิตร่วมกับมันยังไง”
นายวีรภัทร อภิบุญสุวรรณ์

6. 6 Plearn Sailing Camp

7. 7
ค่ายเรือใบ เป็นค่ายเตรียมความพร้อม ก่อนที่พวก
เราจะขึ้น ม.4 เต็มตัว ถือว่าเป็นค่ายที่ช่วงเวลา ก่อน
ไป ระหว่างไป และหลังไป “ไม่” เหมือนกันเลยครับ
AAR ใบนี้ จึงจะมาสรุปความรู้สึก ก่อน ระหว่าง และ
หลัง ไปเข้าค่ายเรือใบมานําเสนอครับผม
สําหรับค่ายเรือใบ ในตอนแรกสุด ผมรู้สึกไม่อยาก
มาเลยครับ ก่อนวันมาเรือใบผมมีอาการป󰹈วยเล็กน้อย
และไม่มั่นใจว่าผมจะมาทํางานและเข้าค่ายไหวหรือไม่
ความรู้สึกอยากนอนอยู่บ้านยังเต็มอยู่เลยครับ แต่เมื่อ
ได้มาฝึกอยู่ 3 วันก็ทําให้ผมรู้สึกว่า การเล่นใบเป็น
อะไรที่ท้าทายและหากผมตั้งใจฝึกซ้อม ผมจะต้อง
ทําได้แน่นอน ผมจึงตั้งใจว่าผมจะตั้งใจฝึกให้เต็มที่ ใน
วันที่ผมเล่นใบไปเกาะหมู ผมจึงเสนอตัวเป็นคนขับ
เรือไปที่เกาะซึ่งมันเป็นสิ่งที่ท้าทายผมมากๆ แต่ผมมี
ความสุขมากที่ได้ไปขับเรือในครั้งนี้เพราะผมได้ฝึก
สมาธิและความอดทนในการแล่นเรือใบ ทําให้หลัง
จากผมกลับมาผมรู้สึกอยากกลับไปเล่นขับเรือต่อ
มากๆ เลยครับ ผมรู้สึกว่าการเข้าค่ายทําให้ผมเรียนรู้
หลายอย่าง ทําให้หากผมมีโอกาสอีกผมก็อยากกลับ
ไปขับเรือใบอีกครับ
สุดท้ายในตอนที่ผมเขียน AAR นี้ ผมยังคงอยาก
กลับไปเล่นเรือใบต่ออยู่เลยครับ
ลูกไม้
นายปวเรศ องค์ประเสริฐ
“การเล่นใบเป็นอะไรที่ท้าทาย และหากผม
ตั้งใจฝึกซ้อม ผมจะต้องทําได้แน่นอน”
Plearn Sailing Camp

8. 8 Plearn Sailing Camp

9. จากการไปค่ายเรือใบ ในการเตรียมความพร้อมใน
ครั้งนี้ ทําให้ผมได้เรียนรู้และได้พบเจอสิ่งใหม่ๆ และ
ความรู้สึกใหม่ จากการไปค่ายครั้งนี้อีกด้วย
ความรู้สึกก่อนไปค่ายเรือใบ ผมรู้สึกดีมากที่จะได้
พบเจอเพื่อน เพื่อนที่ไม่ได้พบกันตลอด 2 เดือนเต็ม
ทําให้ผมรู้สึกอยากที่จะไปค่ายมากกว่าการเล่นเรือใบ
ซะอีก
ความรู้สึกระหว่างในการไปค่ายในครั้งนี้ ผมรู้สึกว่า
เราได้คุยกับเพื่อนคนอื่น ที่ที่ผ่านมาเราไม่ค่อยได้มี
โอกาสคุยกัน ทําให้เรารู้สึกดีในตลอดระหว่างค่าย
ส่วนในช่วงการแล่นเรือใบก็ค่อนข้างที่จะรู้สึกร้อนและ
เหนื่อย โดยเฉพาะการล่องเรือใบไปเกาะ ซึ่งเป็น
หนทางที่ยาวไกล ทําให้รู้สึกเหนื่อยเป็นพิเศษ แต่ก็ทํา
ให้ได้แก้ปัญหาอะไรหลายอย่าง เช่น เมื่อเรือล่ม เมื่อ
ลมแรงซึ่งสถานการณ์เหล่านี้เราจะต้องแก้ปัญหาให้ได้
จนกว่าจะถึงจุดหมาย ทําให้ระหว่างค่ายนี้ สิ่งที่เรียนรู้
ก็คือ วิธีการเล่นเรือใบซึ่งทุกคนก็สามารถเล่นและผ่าน
มาได้
ความรู้สึกเมื่อกลับจากค่ายเรือใบ สิ่งที่ผมได้เลย
หลังจากการกลับค่ายนี้คือ ผมมีแต่ความรู้สึกดีๆ ที่มา
จากทางครูฝึก ครู และเพื่อนๆ ทั้งหลายด้วย สิ่งที่
สําคัญที่ผมได้รับมาคือ มิตรภาพจากการช่วยเหลือ
ของเพื่อนๆ ทั้งหลาย ซึ่งจะเป็นจุดเริ่มต้นในการใช้
ชีวิตในมัธยมปลาย
เจเจ
นายภูพิรัฐ จารุพิมล
“เมื่อเรือล่ม เมื่อลมแรง ซึ่งสถานการณ์เหล่านี้
เราจะต้องแก้ปัญหาให้ได้ จนกว่าจะถึงจุดหมาย”
9Plearn Sailing Camp

10. 10 Plearn Sailing Camp

11. ความรู้สึกของผมตอนก่อนไปค่ายเรือใบ ผมรู้สึก
ว่าไม่ค่อยอยากไปเท่าไหร่ เนื่องจากผมไม่อยากไปเจอ
แดดร้อน ประกอบกับการที่รุ่นพี่บอกว่าผิวอาจไหม้
โดยส่วนตัวผมไม่ได้รู้สึกซีเรียสเรื่องผิวคลํ้า แต่แค่ไม่
อยากผิวไหม้ หรือเสี่ยงเป็นมะเร็งผิวหนัง
วันแรกของการไปค่ายเรือใบ ผมรู้สึกง่วงและตื่น
เต้นมากที่ได้เจอเพื่อนๆ หลังจากที่ไม่ได้เจอกันมา 2
เดือน ทําให้ผมตัวสั่น เมื่อมาถึงได้เจอเพื่อนๆก็รู้สึก
ดีใจ หลังจากไม่ได้เจอมานาน เมื่อออกเดินทางไปถึง
สถานที่เรียนรู้ก็รู้สึกตื่นตาตื่นใจกับทั้งที่พักและศูนย์
ฝึก ทะเลก็กว้าง ผมรู้สึกอยากลงไปเล่นนํ้าเลยทันที
แต่วันแรกไม่ได้ลงนํ้า ต้องเรียนรู้ทฤษฎีก่อน ซึ่งน่าเบื่อ
มากๆ แต่พอได้ขึ้นซิมก็รู้สึกว่าสนุก ทําได้สบายๆ
ในวันที่ 2 ได้ลงเรือใบจริง ผมรู้สึกมั่นใจมากๆ แต่
พอได้ลงจริงๆ แล้วกลัวมากไม่สามารถแล่นเรือใบได้
เลย ผมโดนบูมฟาดหัวไปหนึ่งที เรือล่ม แล้วหลังจาก
รอบนั้นยังทําเรือล่มอีกครั้งนึง จนรู้สึกเหนื่อยมาก ไม่
อยากทําอีกแล้ว แต่พอหลังจากวันนั้น ผมก็พยามจน
ในที่สุดผมก็แล่นเรือใบได้คล่อง และรู้สึกสนุกกับมัน
ในวันสุดท้ายที่ต้องกลับจากค่าย ผมรู้สึกไม่อยาก
กลับเลย ยังอยากอยู่กับเพื่อนทํากิจกรรมด้วยกันต่อ
และเพิ่งเล่นเรือใบเป็นเอง เพิ่งเล่นได้คล่องยังไม่อยาก
กลับแต่สุดท้ายก็ต้องกลับ รู้สึกสนุกกับค่ายมากๆ เลย
แทน
นายกองพล ทับกิ
“ในวันสุดท้ายที่ต้องกลับจากค่าย ผมรู้สึกไม่
อยากกลับเลย ยังอยากอยู่กับเพื่อนทํากิจกรรม
ด้วยกันต่อ”
11Plearn Sailing Camp

12. 12 Plearn Sailing Camp

13. 13Plearn Sailing Camp

14. 14 Plearn Sailing Camp

15. ตอนเย็นได้ไปตลาดก็สนุก ได้กินอาหารใหม่ๆ
หลายอย่าง รู้สึกเป็นกันเองกับครูมากขึ้น เพราะก่อน
มาค่ายก็กลัวครูดุ กลัวว่าครูจะเคร่งครัด เรื่องกฎมาก
ยิ่งตอนกลับมา แล้วมาพูดคุยกันทั้งตอนทํากิจกรรม
หรือมานั่งคุยกัน หลังจากนั้นก็ทําให้เข้าใจมุมมองของ
ครูและโรงเรียนมากขึ้น วันต่อมาฝนตกลมแรง แล่น
เรือใบไม่ได้ เลยได้ไปเล่นคลื่นกับครูกับเพื่อนๆ สนุก
มากๆ เลย ตอนแรกคิดว่าครูจะไม่อนุญาตให้ไปเล่น
พอได้ก็ดีใจมากเพราะไม่ค่อยได้เล่นนํ้าทะเล กับเพื่อน
อยู่แล้ว ตอนเย็นได้ไปกินหมูกะทะ กลับมาก็ได้มาเล่า
ประสบการณ์ให้เพื่อนกับครูฟังและก็ฟังของคนอื่นๆ
ด้วย เป็นวันที่ชอบมากๆ เลย ต้องไปเกาะหมู แต่วัน
นั้นก็ไม่ค่อยสบายเพราะเมื่อคืนนอนไม่หลับ กว่าจะได้
นอนก็ตีสาม เวียนหัว ปวดหัวมาก แต่ก็ขอบคุณ
เพื่อนๆ กับคุณครูมากที่คอยช่วยเหลือตลอด พอลง
ไปเล่นแบบทวนลมตอนเช้า ก็เมาคลื่น จะอาเจียน ครู
ฝึกเลยให้ขึ้นก่อน ตอนนั่งไปสนุกมาก ไม่เคยนั่งเรือ
ยางที่ขับเร็วแบบนี้ แต่ว่าเพื่อนลําเราตกนํ้าเลยต้องลง
ไปเปลี่ยนตัว ทําอะไรไม่ถูกเลยจนเรือล่มก็ต้องกู้เอง
แต่ตอนนั้นรู้สึกว่าสนุกดี แต่ตอนขากลับไปนั่งกับเพื่อน
อีกคนออกจากเกาะเป็นลําแรก ตรงมาที่ฝั󾹈งเลย แต่
เรือลําอื่นๆ ไปอีกด้านหนึ่งของทะเล ตรงลําที่เราอยู่
นั้นไม่มีเรือยางเลย คลื่นก็แรงจนเรือล่ม ก็พยายามกู้
ขึ้นมาได้ สักพักก็ล่มอีกแล้วก็ล่มอีก แต่เหมือนเรือยาง
จะเห็นเรือของเราเลยมาช่วย เพื่อนก็เป็นตะคริว ครู
ฝึก เลยให้เพื่อนขึ้นเรือยางกลับแล้วจะให้เรากู้เรือเอง
แล้วกลับคนเดียว แต่ตอนนั้นกลัวมาก ไม่มีแรงแล้ว
ด้วยเลยต้องมีครูฝึกกลับมาด้วยพอถึงฝั󾹈งก็ร้องไห้เลย
ตกใจมาก กลัวมาก วันสุดท้ายเริ่มหมดแรง เล่นแค่
นิดเดียวก็ขึ้นฝั󾹈ง
ความรู้สึกตอนกลับมาแล้ว รู้สึกว่าเสียดายเวลาที่
นั่งเศร้า นั่งกังวล นั่งร้องไห้ ตั้งนาน เพื่ออะไรก็ไม่รู้
เพราะเราแค่กังวลไปก่อนเท่านั้นเอง สิ่งที่ได้จากการ
ไปแล่นเรือใบครั้งนี้ มีหลายอย่างมาก ทั้งการแล่นใบ
การกู้เรือ การประกอบ การเก็บเรือ และที่สําคัญคือ
การทํางานเป็นทีม ทั้งทีมในเรือลําเดียวกัน ทีมพวก
เราหลายคนที่จะต้องช่วยเหลือกัน ดูแลกันมาตลอด
ค่ายนี้ อยากขอบคุณค่ายที่ทําให้พวกเราทุกคนสนิท
กันมากขึ้น
ความรู้สึกก่อนไปค่าย คือไม่อยากไปมากๆ เพราะ
คิดว่ามันยาก และน่ากลัว กลัวจะจมนํ้าแถมอากาศก็
ร้อนต้องไม่สบายตัว ต้องดําแน่ๆ และที่ที่ไปคือค่าย
ทหารคิดว่าทหารต้องดุมากแนๆ เพราะตอนที่มาค่าย
ลูกเสือที่เดียวกัน ทหารดุมาก บางทีก็ไม่รู้ว่าทําอะไร
ผิด ยิ่งใกล้ต้องมาค่ายเรือใบก็ยิ่งกังวลมากๆ เครียด
และคิดว่าจะไม่ไป จนถึงวันก่อนไปก็เครียดมาก
ร้องไห้นานตั้งแต่บ่ายจนคํ่า กว่าจะเก็บกระเป󰹋าก็ห้า
ทุ่มนอนก็ดึก ตื่นเช้ามาร่างกายไม่ค่อยพร้อม ปวดหัว
ตาแดง แต่ก็ตัดสินใจแล้วว่าจะรับผิดชอบหน้าที่ของ
เราให้ดีที่สุด ก็มีฝนตกบ้างแต่อากาศก็ร้อน ก็ไม่ชอบ
อยู่ดี แต่เพราะเจอเพื่อน เจอครู และครูฝึกที่ใจดี
มากๆ ถึงจะเสียงดัง แต่เขาก็มาชวนคุยเล่นตลอด ก็
ทําให้รู้สึกว่า โล่งใจอุ่นใจมากขึ้น ทั้งด้วยกิจกรรมตอน
เย็นที่สนุกมากๆ ที่พักก็สบาย ก็เลยได้รู้ว่าไม่ได้แย่
อย่างที่คิด ได้เล่นเรือใบเป็นครั้งแรก ตื่นเต้นด้วย กลัว
ด้วย กลัวจะจมนํ้า กลัวจะบาดเจ็บเพราะโดนบูม
ตีหน้าบ้าง แต่พอได้เล่นกับครูฝึกก็เลยพยามไม่กดดัน
โดยการชวนครูฝึกคุย เรือก็แล่นไปได้เรื่อยๆ ก็เลยเริ่ม
สนุกและคิดว่าวันอื่นๆ อีกสามวันต้องสบายมากแต่
พอ ครูฝึกลงนํ้าไปก็เริ่มกลัวมาก เริ่มเลี้ยวไม่ได้ โดน
บูมตีหัวไปหลายครั้ง จนสุดท้ายก็ล่มแล้วหัวไปติดอยู่
ในใบเรือ เสาเรือก็กดไหล่เหมือนจะจม ดําออกมาก็ไม่
ได้เพราะมีชูชีพ ตอนนั้นกลัวมากจนครูฝึกมาช่วยพอ
ขึ้นฝั󾹈ง ก็รู้สึกว่าไม่อยากเล่นแล้วเพราะคิดว่าล่มอีก
แน่ๆ
“รู้สึกว่าเสียดายเวลาที่นั่งเศร้า นั่งกังวล
นั่งร้องไห้ ตั้งนาน เพื่ออะไรก็ไม่รู้ เพราะเรา
แค่กังวลไปก่อนเท่านั้นเอง”
มีมี่
นางสาวศนิกานต์ ด่านศมสถิต
15Plearn Sailing Camp

16. 16 Plearn Sailing Camp

17. การมาที่นี่ยังช่วยให้หนูฝึกเป็นผู้ฟังที่ดี ฝึกให้หนู
ทําตัวกระตือรือร้นในการหาความรู้ใหม่ๆ ให้กับตัว
เองอีกด้วย และที่เห็นได้ชัดคือฝึกความรับผิดชอบ
ความตรงต่อเวลา และการแบ่งปัน เพราะเราต้องแบ่ง
เรือแล่นกับเพื่อนในทีม และแบ่งปันของใช้เล็กๆ
น้อยๆ ไม่ว่าจะเป็นกันแดดหรือหมวก สิ่งเล็กๆ น้อยๆ
เหล่านี้ทําให้พวกหนูสนิทกันมากขึ้น และได้ตระหนัก
หันกลับมามองข้อดีของเพื่อนๆ แต่ละคนมากขึ้น ถ้า
ถามถึงการแล่นเรือใบมันก็ให้อะไรหนูมากเช่นกัน
เพราะการเล่นเรือใบต้องใช้สติและการตัดสินใจ ไม่ว่า
จะไปที่ทุ่นหรือที่จุดหมายก็ตาม ยิ่งถ้าไปเป็นคู่หรือไป
เป็นกลุ่มสามคนต้องใช้ความไว้ใจ เชื่อใจ และการ
บริหารแบ่งงานกับคนในเรือให้ดี
กิจกรรมที่คุณครูให้ทําส่วนมากก็เป็นการสะท้อน
และให้กําลังใจตัวเองและเพื่อนๆ บางกิจกรรมก็ทําให้
เรารู้จักกันมากขึ้น เช่น กิจกรรมหลังทานข้าวที่มาแชร์
เรื่องของตนเองในวงเล็กๆ ของกลุ่ม แต่มันทําให้เรา
เข้าใจตัวตนของเพื่อนและคุณครูมากขึ้น
หลักจากกลับค่ายหนูยังอยากกลับไปเล่นอีกรอบ
มันได้อะไรมากมายจริงๆ ด้วยความที่กิจกรรมไม่แน่น
เกินไป ทําให้ยังอยากทํากิจกรรมและสนุกกับกิจกรรม
เป็นทริปที่เป็นความทรงจําที่ดีมาก เป็นทริปที่ได้รู้จัก
คนอื่นมากขึ้น และมองเขาในหลายๆ มุม เป็นทริปที่
ได้ทั้งประสบการณ์และมิตรภาพ คนที่เราไม่ค่อยได้
คุย เราก็ได้คุยได้สนิทกันมากขึ้น
ในการไปค่ายครั้งนี้ฉันตัดสินใจอยู่นานเพราะกลัว
กิจกรรมไม่สนุก ที่พักไม่สะอาด และอาหารไม่อร่อย
แต่เพราะเป็นค่ายเตรียมความพร้อมของชั้น 10 เลย
จําเป็นต้องไป ในวันแรกครูฝึกอธิบายเกี่ยวกับลมและ
ส่วนประกอบของเรือ หนูรู้สึกว่ามันน่าเบื่อและงงมาก
แต่ก็คิดว่าพรุ่งนี้ถ้าได้ลงทะเล ได้ลงมือทําจริงก็น่าจะ
สนุกกว่านี้ พอวันรุ่งขึ้นได้ลงทะเล ลองต่อเรือก็เริ่ม
รู้สึกว่ามันสนุกมากและน่าสนใจ
ตลอด 5 วันที่ผ่านมาทําให้หนูได้อะไรมากมายทั้ง
ประสบการณ์และความทรงจําที่ดี เริ่มจากการอดทน
ฟังทฤษฎีที่หนูเบื่อและไม่ชอบ แต่เราก็ต้องอดทนอยู่
กับมันเพราะมันเป็นกระบวนการเริ่มต้นของการ
เรียน-รู้การแล่นเรือใบ การนั่งกินข้าวและพักในที่ที่ไม่
คุ้นชินและอาจจะไม่สะอาดนัก แต่เราก็ต้องอดทน
ยอมรับและอยู่กับมัน เพราะไม่มีอะไรได้ดั่งใจเรา
ตลอด ครู-ฝึกที่นี่ปฏิบัติกับเราทุกคนเหมือนกันและ
เท่าเทียมกัน ถ้ายังมีเรือที่ยังไม่ได้ขึ้นฝั󾹈งหรือขึ้นเทรล
เล่อ แม้จะเป็นเวลาพักแล้วเราก็ห้ามกินข้าวก่อนหรือ
ขึ้นไปพักก่อน เพราะเราทุกคนต้องพักพร้อมกัน ช่วย
กันยกเรือ หนูว่ามันเป็นการสอนที่ทําให้พวกเรารักกัน
สามัคคีกัน ช่วยกันดูแลไปกันเอง โดยที่เราไม่รู้ตัว
ซายูริ
นางสาวรสิกา ทากาฮาชิ
“หลักจากกลับค่ายหนูยังอยากกลับไปเล่น
อีกรอบ มันได้อะไรมากมายจริงๆ”
17Plearn Sailing Camp

18. 18 Plearn Sailing Camp

19. นาน่า
นางสาวอันนา อึ้งประพันธ์
ในช่วงสัปดาห์ที่ผ่านมาพวกเรานักเรียนชั้น 10 จะ
ต้องไปเข้าค่ายเรือใบที่จังหวัดชลบุรี ความรู้สึกแรก
ก่อนที่จะไปค่ายเรือใบในครั้งนี้คือ “ไม่อยากไป”
เพราะคิดว่าค่ายเรือใบไม่น่าจะสนุก และคงจะน่าเบื่อ
มาก วันแรกไปก็ยังรู้สึกว่าไม่อยากมาอยู่ แต่ความ
รู้สึกที่เพิ่มมาคืออยากกลับบ้าน ที่รู้สึกแบบนี้อาจเป็น
เพราะว่ากิจกรรมที่ทําในวันแรกยังไม่น่าสนใจและ
ค่อนข้างน่าเบื่อ แต่เมื่อถึงวันที่สองซึ่งมีกิจกรรมมาก
ขึ้น ท้าทายมากขึ้นทําให้เริ่มรู้สึกสนุกและเริ่มอยากทํา
กิจกรรม แต่ในขณะเดียวกันก็รู้สึกกังวลเช่นกันที่จะ
ต้องแล่นเรือใบในทะเล
ในวันที่สาม วันนี้มีฝนตกหนักตลอดทั้งวันทําให้ไม่
สามารถทํากิจกรรมได้จึงเกิดความเบื่อขึ้นมาเล็กน้อย
และหวังว่าวันพรุ่งนี้ท้องฟ󰹉าจะแจ่มใส วันที่สี่วันนี้เรา
ตื่นขึ้นมาพร้อมกับท้องฟ󰹉าที่แจ่มใสอย่างที่หวังเอาไว้
วันนี้ความรู้สึกอยากกลับบ้านเริ่มกลับมา เพราะว่า
ใกล้จะถึงวันเดินทางกลับ แต่ในความรู้สึกอยากกลับ
บ้านนั้นยังมีความกังวลและความตื่นเต้น เพราะวันนี้
พวกเราจะต้องแล่นเรือใบไปเกาะหมู หลังจากที่แล่น
ไปที่เกาะและกลับเข้าฝั󾹈งอย่างปลอดภัยแล้วความรู้สึก
กลัว กังวลก็หายไป แทนที่ด้วยความภูมิใจที่เรา
สามารถทําในสิ่งที่เรากลัวได้สําเร็จ เมื่อค่ายนี้เดินทาง
มาถึงวันสุดท้าย ก็มีหลากหลายความรู้สึกปะปนกัน
และที่แน่นอนหนึ่งในความรู้สึกเหล่านั้นคือ “ความ
คิดถึงบ้าน” แต่เมื่อกลับมาถึงบ้านความคิดถึงคลื่น
ลม นํ้าทะแล และเรือใบกลับเข้ามาแทน
สิ่งที่ได้เรียนรู้จากการไปค่ายเรือใบในครั้งนี้คือ ได้
เรียนรู้การประกอบเรือใบ ซึ่งพวกเราทุกคนจะต้องได้
ลองประกอบเรือด้วยตนเอง นอกจากนี้พวกเรายังได้
เรียนรู้การบังคับเรือแบบต่างๆ และได้ลงมือแล่นเรือ
ใบในทะเลจริง นอกเหนือจากนี้การมาเข้าค่ายในครั้ง
นี้ยังสอนให้พวกเราเกิดความสามัคคีกัน และได้รู้จัก
กันมากขึ้นเพราะกิจกรรมที่พวกเราทําต้องช่วยกันและ
อาศัยความสามัคคีจึงจะสําเร็จ ซึ่งนอกเหนือจากสอง
สิ่งนี้แล้วยังได้ฝึกความอดทนอีกด้วย เนื่องจากการ
แล่นเรือใบในทะเลที่ร้อน หรือแม้แต่การประกอบเรือ
การลากเรือลงทะเลก็ต้องใช้ความอดทนเช่นกัน แต่สิ่ง
ที่สําคัญที่สุดที่ได้กลับมาจากการไปค่ายเรือใบในครั้ง
นี้ คือ ประสบการณ์ใหม่ๆ ที่หาจากที่ไหนไม่ได้ง่ายๆ
“การมาเข้าค่ายในครั้งนี้ยังสอนให้พวกเรา
เกิดความสามัคคีกัน และได้รู้จักกันมากขึ้น
เพราะกิจกรรมที่พวกเราทําต้องช่วยกัน
และอาศัยความสามัคคีจึงจะสําเร็จ”
19Plearn Sailing Camp

20. 20 Plearn Sailing Camp

21. วันนั้นครูฝึกให้แล่นเรือแบบขวางลมอย่างเดียว
ก่อน สําหรับคนที่ครูฝึกเห็นว่าสามารถแล่นด้วย
ตนเองได้แล้ว ก็จะกระโดดลงจากเรือ เรือลําหนึ่งจะ
มาสามคน แล่นสลับกันไป ผมได้แล่นเป็นคนแรกก็ยัง
แล่นไม่เป็นมาก จนครูฝึกอยู่กับผมจนจบ แต่เพื่อนผม
อีกสองคนสามารถแล่นเรือเองได้แล้ว จึงทําให้ผม
เสียใจนิดหน่อย วันต่อมาวันที่สามผมหวังที่จะ
สามารถแล่นเรือได้ แต่วันนั้นฝนก็ตกทั้งวัน จนไม่
สามารถเล่นเรือได้ ทําให้เรามีเวลาฝึกก่อนไปเกาะ
น้อยลงแต่ก็ได้ไปกินหมูกระทะกัน วันต่อมาเป็นวันที่
ต้องไปเกาะช่วงเช้าเลยขอฝึกการแล่นเรือทุกแบบ
(แบบตามลม ขวางลม ทวนลม) และช่วงบ่ายก็ไป
เกาะ ตอนแรกคิดว่าใช้เวลาแค่แปบเดียวจากฝั󾹈งไป
เกาะ แต่มันกินเวลาไปนานมาก ประมาณชั่วโมงครึ่ง
ระหว่างแล่นเรือไปเกาะ ผมให้เพื่อนอีกคนเเล่นไป
ตลอดทางเลยเพราะผมไม่มั่นใจในตัวเองว่าจะไปถึง
เกาะได้ แต่พอขากลับผมก็เป็นคนแล่นกลับกับเพื่อน
ในกลุ่ม จนทําให้เรือจ่มลงไปสามครั้ง หลังวันนั้น
เหนื่อยมาก ดีใจที่วันต่อมาจะกลับแล้ว แต่วันสุดท้าย
ก็ต้องแล่นเรืออีกอยู่ดีแล้วก็กลับกรุงเทพในที่สุด อย่าง
น้อยทริปนี้ทําให้แล่นเรือใบเป็น และมาร่วมกิจกรรม
กับเพื่อนๆ ทริปนี้สนุก
ตั้งแต่วันแรกที่เปิดเทอมผมก็ไม่ได้อยากจะมา
ค่ายนี้เพราะปิดเทอมมานานทําให้ขี้เกียจ แต่พอได้มา
ในวันแรกๆ ได้เจอเพื่อนที่ไม่ได้เจอกันมาสองเดือน
ผมก็สนุกกับการมาค่ายนี้มากๆ ในวันแรกที่เราได้
ทดลองการแล่นเรือใบ ผมเห็นว่ามันเป็นเรื่องยากมาก
ต่างจากการไปค่ายในหลายๆ ครั้ง จนถึงช่วงเย็นของ
วันแรก เราได้แยกย้ายไปพักในที่พักของตนเอง เป็น
บ้านพักที่อยู่สบายมาก ในวันต่อมาวันที่สอง พวกเรา
ได้เรียนการแล่นเรือใบเป็นครั้งแรก (วิชาการ) การ
แล่นเรือใบมีอยู่สามแบบ คือ ตามลม ขวางลม ทวน
ลม ลมในแต่ละวันและเวลาจะมาทางทิศที่ไม่เหมือน
กัน ทําให้จําเป็นต้องดูลมตลอดเวลา ส่วนประกอบ
หลักของเรือใบมี 3 อย่าง คือ ใบเรือ ตัวเรือ และแดก
เกอร์บอร์ด ซึ่งอยู่บริเวณท้องเรือ นี้คือสิ่งที่ครูฝึกสอน
ในวันแรกโดยวันนั้นเราก็ได้แล่นเรือใบไปในทะเล
จริงๆ เป็นครั้งแรกของทริปนี้
ฟาร์ม
นายกฤตณัฐ สิริภัทรวณิช
“ตั้งแต่วันแรกที่เปิดเทอมผมก็ไม่ได้อยาก
จะมาค่ายนี้เพราะปิดเทอมมานานทําให้
ขี้เกียจ แต่พอได้มาในวันแรกๆ ได้เจอ
เพื่อนที่ไม่ได้เจอกันมาสองเดือน
ผมก็สนุกกับการมาค่ายนี้มากๆ”
21Plearn Sailing Camp

22. 22 Plearn Sailing Camp

23. “วันสุดท้ายผมได้แล่นเรือใบแบบอิสระมาก
ขึ้นบังเรือไม่ให้ล่มได้ แค่นี้ก็บรรลุเป󰹉าหมาย
ที่ผมตั้งไว้แล้ว”
วันที่สอง ได้ฝึกจากซิมฯ ตอนเช้าก็เข้าใจหลักการ
พอสมควร แต่พอตอนที่จะลงไปแล่นเรือในทะเลจริง
มันไม่เหมือนกับตอนอยู่บนบกเรือมันวิ่งจริงๆ บวกกับ
มีคลื่นลมที่ทําให้บังคับยากทําให้เรือล่ม แต่ก็รู้สึกสนุก
กับการเล่นเรือใบตั้งแต่ตอนที่ตกตั้งแต่เช้าทําให้ลง
ทะเลไม่ได้ เลยมานั่งเล่นกันเป็นวงในอาคาร ได้เล่น
เกมสนุกๆ กับเพื่อนทั้งที่สนิทและไม่ค่อยสนิท หลัง
จากพักเที่ยงก็ได้ไปเล่นนํ้าทะเล สนุกมากๆ ถึงจะไม่
ได้ลงทะเลแต่ก็เป็นวันที่กิจกรรมสนุกสนาน ตอนเย็น
ไปกินหมูกระทะ กันบางอย่างก็อร่อย บางอย่างก็กิน
แล้วรู้สึกแปลกๆ กลับมาทํากิจกรรมตอนเย็นได้ลอง
เล่าเรื่องและฟังเรื่องของเพื่อนๆ พอได้แชร์
ประสบการณ์ก็เข้าใจและเห็นมุมดีๆ ของเพื่อนมาก
ขึ้น
วันที่สี่ ได้แล่นเรือใบไปเกาะหมู ตอนแรกผมกับ
ฟาร์มและซายูริ คุยกันว่าจะแล่นไปด้วยกันสามคน
เราช่วยกันเข็นเรือลงมาพอเอาลงนํ้าก็ไปช่วยเพื่อน
กลุ่มข้างๆ ขนเรือแปบเดียว พอหันกลับมาอีกทีเรือ
ของผมก็ลอยอยู่กลางทะเลไปแล้ว ทําให้ผมรู้สึก
เสียใจนิดหน่อย และต้องขึ้นเรือยางไปเกาะหมูแทน
ก็ได้ประสบการณ์อีกแบบหนึ่ง พอถึงเกาะก็ได้คุยกับ
ทั้งสองคน และได้แล่นเรือขากลับทั้งสามคน เป็นการ
แล่นเรือที่สนุกสนานมากๆ เพราะหลายอย่างเกิดขึ้น
ระหว่างการเดินทาง กิจกรรมในคืนสุดท้ายทําให้ผม
รู้สึกดีมาก เพราะได้อ่านความรู้สึกที่เพื่อนๆ เขียนมา
ให้
ก่อนไปค่ายเรือใบผมไปแข่งกอล์ฟต่างจังหวัด
ทําให้รู้เหนื่อยมากและไม่อยากไปค่ายเรือใบเลย ก่อน
วันไปผมนอนดึกมาก เพราะนั่งดูหนังกับเล่นเกมส์หลัง
จากกลับมาถึงบ้าน ตอนเช้าตื่นมาก็ง่วงๆ ไม่อยากไป
ค่ายเลย แต่อีกใจก็คิดถึงเพื่อนๆ ทุกคนที่โรงเรียน จึง
ทําให้ผมรีบอาบนํ้าแต่งตัวและออกเดินทางไป
โรงเรียนเพื่อไปค่ายเรือใบ กิจกรรมตอนไปถึงวันแรก
เริ่มจากการไปกราบไหว้กรมหลวงชุมพร จนไปถึงที่
สถานที่ฝึกเรือใบ วันแรกเป็นการนั่งฟังบรรยายเกี่ยว
กับการเล่นเรือใบ เนื้อหาที่เกี่ยวกับการแล่นเรือใบ
ประเภทของเรือใบ การเล่นเรือใบแต่ละแบบ ฯลฯ ซึ่ง
ทําให้ผมเบื่อมากๆ อยากจะหลับเลย ตอนกลางคืนทํา
กิจกรรม “ใครหนอ” ก็สนุกดี ทําให้รู้เรื่องราวของ
เพื่อนๆ และคุณครูมากขึ้น
ฟิล
นายภาคิน พนาวัฒนกุล
23Plearn Sailing Camp
วันสุดท้ายผมได้แล่นเรือใบแบบอิสระมากขึ้นบังคับ
เรือไม่ให้ล่มได้ แค่นี้ก็บรรลุเป󰹉าหมายที่ผมตั้งไว้แล้ว
จากการมาค่ายครั้งนี้ผมได้เรียนรู้หลายๆ อย่าง ไม่ใช่
แค่การเล่นเรือใบอย่างเดียว ทั้งความอดทน ความ
สามัคคี และทําให้ชั้น 10 ได้สนิทกันมากขึ้น ผมมี
ความสุขและสนุกมากที่ได้ไปทริปนี้ และเดินทางกลับ
บ้านอย่างปลอดภัย

24. 24 Plearn Sailing Camp

25. ในวันต่อมาวันที่สามนี้เราไม่ได้แล่นเรือใบเลย
เพราะว่ามีพายุฝนฟ󰹉าคะนองเข้ามาทําให้ไม่อํานวยแก่
การฝึก แต่ถึงเราจะไม่ได้แล่นเรือ แต่เราก็ได้เล่นนํ้า
ทะเลกันอย่างสนุกสนานท่ามกลางสายฝนห่าใหญ่
วันที่ 4 วันนี้คงจะเป็นที่น่าตื่นเต้นที่สุดเพราะเป็น
วันที่มีกิจกรรมเปรียบเสมือนบททดสอบใหญ่ นั่นก็คือ
การแล่นเรือจาก ชายฝั󾹈งไปจนถึงเกาะหมูโดยไม่มีครู
ฝึกนั่งไปด้วย แต่จะมีเพื่อนอีกคนนั่งไปแทน ผมได้ไป
นั่งกับแทนโดยที่ผมเป็นคนบังคับเรือและมีแทนป็นคน
ช่วยนําทาง เราแล่นเรือใบไปได้ซักพักหนึ่งก็เกิด
อุบัติเหตุขึ้นทําให้เรือล่ม แต่เราทั้งสองก็ช่วยกันพลิก
เรือกลับมาและกลับมาแล่นต่อได้ แทนตกใจและ
ขอโทษเพราะคิดว่าเป็นความผิดของตัวเองที่บอกให้
เลี้ยวแต่ผมก็บอกว่าไม่เป็นไร เพราะไม่ได้คิดว่าเป็น
ความผิดของใครจากนั้นเราก็แล่นต่อไปเรื่อยๆ อาจจะ
มีชะลอลงบ้างตามแรงลม แต่สุดท้ายเราทุกคนก็ไป
จนถึงจุดหมายอย่างปลอดภัย ขากลับผมนั่งเรือยาง
กลับอย่างสบายๆ สวนแทนก็นั่งเรือใบกลับโดยมีหวา
เป็นคนบังคับแทนผม การฝึกวันนี้ก็ผ่านไปได้ด้วยดี
ทุกคนหลับสบาย เพราะเหนื่อยมากๆ บางคนยังรู้สึก
โครงเครงเหมือนยังอยู่บนเรือ
วันสุดท้ายคงจะเป็นวันที่สบายที่สุดเพราะเราแล่น
เรือใบได้อย่างอิสระ ผมนั่งไปกับแทนเหมือนเดิมแต่
คราวนี้สลับตําแหน่งกันเราแล่นไปได้อย่างราบรื่นไม่มี
ล่ม หลังจากนั้นเราก็กลับมาที่ศูนย์บอกขอบคุณครูฝึก
และเดินทางกลับโรงเรียนโดยสวัสดิภาพ ถึงจะเหนื่อย
แต่ก็ผมก็รู้สึกสนุกมาก และหวังว่าจะสนิทกับเพื่อนทุก
คนมากขึ้นไปอีก
วันที่ 15 พฤษภาคม นี้เป็นวันเปิดเทอมของ
โรงเรียน เป็นวันที่ผมจะได้เจอเพื่อนที่ไม่ได้เจอหน้ากัน
นานอีกครั้ง ทางโรงเรียนได้มีการจัดค่ายเรือใบ ซึ่ง
ใครที่อยู่โรงเรียนนี้จะต้องไปทุกคนเมื่อขึ้น ม.4 ผม
รู้สึกตื่นเต้นที่จะได้เจอเพื่อนอีกครั้ง และได้ลองแล่น
เรือใบ ซึ่งผมไม่เคยได้ลองมาก่อน
ผมต้องตื่นเช้ากว่าปกติ ทําให้รู้สึกง่วงงัวเงียมาก
เพราะช่วงปิดเทอม ปกติผมจะตื่นประมาณเกือบเที่ยง
ผมเดินทางไปถึงโรงเรียนและได้เจอกับเพื่อนอีกครั้ง
ได้ฟังเรื่องเล่าว่าแต่ละคนไปทําอะไรมาตอนปิดเทอม
เมื่อทุกคนมาถึงโรงเรียนจนครบแล้ว ระหว่างทาง เรา
ได้ผ่านที่ฝึกเก่าที่เคยไปตอนค่ายลูกเสือ ของปีก่อนๆ
ได้รําลึกถึงความลําบากในการเดินขึ้นเนินอันสูงชัน
โชคดีที่เราได้นั่งรถ หลังจากไปถึงยอดแล้วไหว้เสด็จ-
เตี่ย ไม่นานก็เดินทางไปจนถึงศูนย์ฝึกการแล่นเรือใบ
วันแรกของการฝึกไม่มีอะไรมาก เพราะเรายังไม่ได้
ไปแล่นเรือจริง แค่นั่งฟังทฤษฎี และลองควบคุมหาง
เสือเรืออยู่บนบก การฝึกวันแรกผ่านไปได้ด้วยดี
ในวันที่สอง วันนี้เป็นวันแรกที่จะได้ลงแล่นเรือใบ
ในนํ้าทะเลจริงๆ ผมรู้สึกตื่นเต้นมาก แต่ก็อดกังวลไม่
ได้ว่า จะทําเรือล่มหรือเปล่า แต่พอได้ลงไปจริงๆ ก็
ไม่รู้สึกกลัวเพราะว่ารอบๆ ก็มีเพื่อนคนอื่นๆแล่นเรือ
ใบอยู่เต็มไปหมด แถมบนเรือยังมีครูฝึกนั่งไปด้วย
คอยฝึกสอน และให้คําแนะนําเรา แน่นอนว่าคนส่วน
ใหญ่ล่มอย่างน้อยสักครั้งหนึ่งเพราะยังไม่คุ้นชินกับเรือ
ไข่มด
นายเดชนิธิ จันทร์เลิศฟ󰹉า
“วันที่ 4 วันนี้คงจะเป็นที่น่าตื่นเต้นที่สุด
เพราะเป็นวันที่มีกิจกรรมเปรียบเสมือนบท
ทดสอบใหญ่ นั่นก็ คือการแล่นเรือจากช่ายฝั󾹈ง
ไปจนถึงเกาะหมู โดยไม่มีครูฝึกนั่งไปด้วย”
25Plearn Sailing Camp

26. 26 Plearn Sailing Camp

27. ค่ายเรือใบคือค่ายที่ทุกคนต้องไปในวันเปิดเทอม
ขึ้นชั้นสิบ ในตอนแรกที่ฉันรู้ว่าต้องไปค่ายนี้ฉันไม่รู้
ด้วยซํ้าว่าจะไปทําไม แล้วค่ายนี้มีจุดประสงค์อะไร แค่
ให้เราไปแล่นเรือใบอย่างเดียวเหรอ แต่พอกลับมา
จากค่ายฉันก็มีคําตอบ…
ความรู้สึกแรกที่ได้รู้ว่าต้องไปค่ายเรือใบคือ ขี้เกียจ
ทั้งขี้เกียจจัดกระเป󰹋า ขี้เกียจตื่นเช้า ความรู้สึกที่สอง
คือไม่อยากไป เพราะเราไม่รู้ว่าเราต้องไปเจออะไร
บ้าง เราจะต้องทํากิจกรรมอะไร นอนที่ไหน กินอะไร
เราไม่รู้เลย และด้วยความที่ไม่รู้อะไรเลยมันทําให้เรา
เริ่มกังวล
พอมาวันแรกที่ค่ายก็ไปนั่งฟังครูฝึกอบรมเรื่องการ
แล่นเรือใบ จากที่ฟังมาก็งงๆ แต่พอวันที่สองได้ลอง
กับเรือจริงๆ เราก็คิดว่ามันไม่ได้ยากมาก เพราะตอน
แรกเราคิดไว้ว่ามันต้องยากมากแน่ๆ เล่นได้บ้างล่ม
บ้างเป็นครั้งๆ ไป ตอนแรกที่เริ่ม เรากลัวเรือล่มมาก
เพราะเป็นคนว่ายนํ้าไม่แข็ง แต่พอวันที่แล่นเรือไป
เกาะก็ล่มไปหลายรอบจนชิน จนไม่รู้สึกกลัวแล้ว แต่
ระหว่างอยู่ที่ค่าย เราว่านอกจากจะแล่นเรือใบเป็น
แล้วมันยังทําให้เรารักกันและสามัคคีกันมากขึ้น ถึงแม้
เรือใบจะเป็นกีฬาที่เล่นคนเดียวแต่กว่าที่เราจะช่วยกัน
ประกอบเรือ ช่วยกันยกเรือ ช่วยกันเอาเรือลงนํ้า ช่วย
กันเอาเรือขึ้น เราว่ามันทําให้ชั้นเรารวมกันเป็นหนึ่ง
พอถึงวันสุดท้าย รู้สึกดีใจมากที่จะได้กลับบ้านแล้ว
เราเองก็ได้คําตอบว่าจุดประสงค์ของการมาค่ายนี้คือ
อะไร มันคือการละลายพฤติกรรมของพวกเรา ทั้งการ
แล่นเรือใบ และกิจกรรมก่อนนอนที่ครูจัดมาให้ทํา
เป็นการทําให้เราสนิทกันมากขึ้นไว้ใจกันมากขึ้น เรา
เลยรู้สึกว่าค่ายนี้ไม่ได้เลวร้ายอะไรเหมือนอย่างที่คิด
ในตอนแรก
พรีม
นางสาวสิรินธร เผ่าพงษ์ไทย
“จุดประสงค์ของการมาค่ายนี้คืออะไร
มันคือการละลายพฤติกรรมของพวกเรา
ทั้งการแล่นเรือใบ และกิจกรรมก่อนนอนที่ครู
จัดมาให้ทําเป็นการทําให้เราสนิทกัน
มากขึ้นไว้ใจกันมากขึ้น”
27Plearn Sailing Camp

28. 28 Plearn Sailing Camp

29. ในช่วงก่อนที่จะไปเปิดประสบการณ์ครั้งใหม่ที่ค่าย
เรือใบ ผมมีความรู้สึกค่อนข้างกังวลในหลายๆ เรื่อง
นอกจากนี้ผมยังแอบนึกสงสัยว่าทําไมครูจึงจัดค่ายเรือ
ใบขึ้นมาตั้งแต่เปิดเทอมอาทิตย์แรกและเมื่อถึงวัน
ออกค่ายผมจึงค่อยๆ ได้คําตอบของคําถาม ในวันแรก
ที่เราได้ไปสักการะศาลกรมหลวงชุมพร หลังจากนั้น
เราจึงเข้าสู่การเรียนรู้ ในวันแรกพวกเราเริ่มจากนั่ง
เรียนกันในห้องเรียนในเรื่องของทฤษฎี หลังจากนั้น
พวกเราได้ลงเรียนที่ซิม (เสมือนลงในทะเล) คือการ
ฝึกบังคับเรือเบื้องต้น เรือที่ใช้คือเรือเลเซอร์ และฝึก
ประกอบเรือพร้อมกับการเรียนรู้ส่วนประกอบส่วน
ต่างๆ เย็นวันนั้นพวกเราเหนื่อยกันมาก ในช่วงของ
การกินข้าวพวกเรานั่งแยกกันเป็นกลุ่มๆ วันต่อมา
พวกเราตื่นมาในตอนเช้าพวกเรายังคงนั่งแยกวงกัน
อยู่หลังจากนั้น พวกเราจับกลุ่มสามคนเพื่อต่อเรือและ
แล่นใบ วันนี้เป็นครั้งแรกที่พวกเราได้ลงแล่นใบใน
ทะเลจริง แต่ละคนก็จะมีข้อผิดพลาดที่ต่างกันไปอย่าง
ตัวผมเองในวันแรก ยังไม่คุ้นชินกับการแทรกและแล่น
ในทะเลผมจึงทําเรือล่ม หลังจากที่เล่นเสร็จพวกเราก็
ช่วยกันเก็บเรือขึ้นฝั󾹈ง ซึ่งทําให้พวกเราทุกคนมีความ
สามัคคีกันมากขึ้น วันต่อมาในตอนเช้าพวกเราเริ่มนั่ง
รวมกันเป็นวงใหญ่ไม่มีการแบ่งว่าใครอยู่กลุ่มใครเพื่อ
กินข้าวพร้อมกัน ต่อจากนั้นก็เกิดเหตุไม่คาดฝัน พายุ
เข้าและฝนตกหนักจึงทําให้วันนั้นพวกเราไม่สามารถ
แล่นใบได้ แต่อย่างไรก็ตามวันนี้พวกเราได้เรียนรู้บาง
สิ่งบางอย่างคือ ธรรมชาติเป็นอะไรที่ไม่
แน่นอน เราไม่สามารถไปกําหนดได้ ขึ้น-
อยู่กับว่าเราจะใช้ชีวิตร่วมกับมันยังไง
วันที่สี่ตื่นมาตอนเช้าหลังจากกินข้าวพวกเราได้ลง
ฝึกแบบจริงจังในทุกรูปแบบ ไม่ว่าจะเป็นการวิ่งเรือ
ขวางลม (45 องศา) การวิ่งเรือทวนลม (ดึงใบสุด)
หรือการวิ่งเรือตามลม (90องศา) ในช่วงบ่ายหลังจาก
ที่ได้เรียนรู้การแล่นเรือใบแบบต่างๆแล้วครูฝึกได้
ปล่อยพวกเราแล่นเรือใบไปที่เกาะหมู ทั้งขาไปขากลับ
การแล่นเรือใบครั้งนี้ทําให้พวกเราได้เรียนรู้อะไร
หลายอย่างไม่ว่าจะเป็นเรื่องของทักษะในการแล่นใบ
ในระยะทางที่ค่อนข้างไกลหรือการชนะใจตนเอง
ระงับความกลัว การเข้าใจธรรมชาติ การดูทิศทางลม
การเชื่อใจเพื่อน เหตุการณ์นี้ทําให้ผมสนิทกับเพื่อน
มากขึ้น และได้รู้ว่าคนจําเป็นต้องมีเพื่อน ในตอนแล่น
ใบกลับฝั󾹈งเรือผมล่มถึง สามครั้ง แต่พวกเราก็ยังคง
ช่วยกันพลิกเรือให้กลับมาแล่นได้เหมือนเดิม แม้ว่าใน
การล่มครั้งสุดท้ายผมจะไม่ได้ไปต่อกับเพื่อน
เนื่องจากนํ้าเย็นและพยายามพลิกเรือจึงทําให้ผมขา
เป็นตะคริว ณ ตอนนั้นผมตกใจแต่ไม่ช้าผมก็รวบรวม
สติกลับมาได้ โชคดีที่ครูฝึกมาช่วยไว้ทัน พอขึ้นฝั󾹈ง
พวกเราช่วยกันยกเรือมาทําความสะอาด แต่มีเพื่อน
คนหนึ่งที่ผมต้องไปขอโทษเขา เนื่องจากพอผมขึ้นมา
บนเรือยางเขาก็อยู่กับเรือแค่สองคนและมีครูฝึกคอย
นั่งคุมอยู่พอผมเจอเขาผมไปคุยขอโทษและปลอบเขา
มันยิ่งทําให้ผมสนิทกับเพื่อนยิ่งขึ้น
วันสุดท้ายตื่นมากับความสุขเพราะรู้ว่าจะได้กลับ
บ้าน แต่ก็แอบนึกเสียดายที่ยังสนุกกับการแล่นใบอยู่
ในวันนี้เราได้ลงแล่นใบเป็นครั้งสุดท้าย แม้จะเล่นมา
หลายวันแต่ก็ยังเกร็งและตื่นเต้นอยู่เล็กน้อย ในวัน
สุดท้ายนี้เราแล่นเรือใบเป็นวงกลมใหญ่ซึ่งออกห่าง
จากตัวฝั󾹈งประมาณหนึ่ง ในช่วงแรกผมสลับกันแล่นใบ
กับเพื่อน แต่สุดท้ายผมไปนั่งร้องเพลงอยู่ที่หัวเรือ
เป็นการเปลี่ยนบรรยากาศไปอีกแบบนึง พอท้ายสุด
ของการแล่นใบพวกเราทุกคนช่วยกันลากเรือไว้
ชายฝั󾹈งและล้างเรือด้วยกัน ก่อนกลับเราถ่ายรูปร่วม
กันและกล่าวขอบคุณครูฝึก ซึ่งในตอนนั้นจึงทําให้ผม
ได้คําตอบของคําถามทั้งหมดที่ครูพาเรามาค่ายครั้งนี้
ไม่ใช้เพราะแค่อยากให้เราได้ทักษะเรือใบ แต่ทําให้
เราได้กระชับความสัมพันธ์กับครูและเพื่อนมากขึ้น
ทําให้เราสนิทกันมากขึ้น จากที่เคยแบ่งว่าใครอยู่กลุ่ม
ใคร ตอนนี้เปลี่ยนเป็นกลุ่มชั้น 10 ทุกคนสนิทกันมาก
ขึ้นและเข้าใจซึ่งกันและกันมากขึ้น ท้ายสุดนี้ผมได้
เรียนรู้เรื่องหนึ่งมากที่สุดคือ เราไม่สามารถอยู่คน
เดียวได้ ทุกคนต้องพึ่งพาซึ่งกันและกัน
กันต์
นายวีรภัทร อภิบุญสุวรรณ์
29Plearn Sailing Camp

30. 30 Plearn Sailing Camp

31. พลอย
นางสาวอัญชิสา อัศวเหม
ความรู้สึกก่อนไปค่ายเรือใบครั้งนี้มีหลากหลาย
ความรู้สึกมาก อย่างแรกเลยคือ ตื่นเต้นที่จะได้ลองทํา
สิ่งใหม่ๆ ดูบ้าง เพราะยังไม่เคยได้แล่นเรือใบด้วยตัว
เองสักครั้ง แถมยังดูเป็นสิ่งไกลตัวที่เราไม่เคยคิดว่าจะ
ได้ลองทําเอง สองคือ รู้สึกกังวลเกี่ยวกับสภาพอากาศ
เพราะช่วงก่อนที่เราจะไปค่ายนั้นมีอากาศร้อนมาก
เลยกังวลว่าถ้าเดินทางไปแล้วจะมีอากาศที่ร้อนและ
แสงแดดที่แรงมากๆ จนทําให้ไม่สบายระหว่าง
กิจกรรม เมื่อถึงวันเดินทางรู้สึกตื่นเต้นมากๆ เพราะ
กําลังจะได้ไปค่ายแล้วได้เจอเพื่อนๆ ที่ไม่ได้เจอกันใน
ช่วงปิดเทอมใหญ่ที่ผ่านมา เมื่อได้ไปถึงวันแรก ก้ได้
ลองฟังบรรยายเกี่ยวกับวิธีการแล่นเรือใบ ตั้งแต่
อุปกรณ์จนถึงการบังคับเรือจึงอยากลองแล่นดูจริงๆ
สักครั้ง พอเข้าวันที่สองที่เราได้ลงเล่นนํ้าจริงๆ ก็รู้สึก
กลัว การบังคับเรือไม่ได้ง่ายแบบที่เราได้ลองเล่นบน
ซิมบนบก ทั้งความแรงของลมและคลื่นทําให้รู้สึกว่า
จะต้องฝึกฝนอีกเยอะ และที่กลัวที่สุดก็คือกลัวเรือควํ่า
วันนี้เป็นวันที่สองที่เราโดนทําโทษโดยให้ลงนอนกับ
พื้นยกขายกแขนแล้วนับถอยหลังจาก 100 เพราะเรา
ไม่สามัคคีกัน และก็โบ้ยหน้าที่ให้คนอื่นๆ ซึ่งเป็นสิ่งที่
เราจะต้องช่วยกันปรับในวันต่อๆไป วันที่สาม รู้สึก
เบื่อมากในตอนเช้าเพราะวันนี้พายุเข้าทําให้เอาเรือลง
เล่นนํ้าไม่ได้ ทั้งเบื่อ ทั้งหงุดหงิด ถ้าหากว่าทําตัวไม่
เหมาะสมกับใครไปก็ขอโทษด้วยนะคะ พอตอนบ่าย
เราได้ลงเล่นนํ้า สนุกมาก เป็นคลื่นที่แรงที่สุดตั้งแต่
เคยเล่นมา และยังได้เล่นกับเพื่อนๆ อีกทําให้เป็นอีก
โมเม้นต์ที่ชอบในทริปนี้มากๆ เมื่อวันที่สี่มาถึง ทําให้
รู้สึกว่าเวลานไปเร็วมากๆ เพราะพรุ่งนี้ก็จะต้องกลับ
บ้านแล้ว
วันนี้เป็นวันสุดท้ายที่ได้อยู่ที่ค่ายรู้สึกใจหาย
เพราะเวลาผ่านไปไวมากๆ แต่ก็เป็นวันที่ขี้เกียจและ
เฉื่อยชาที่สุดเช่นกัน เพราะเหนื่อยล้าจากการทํา
กิจกรรม พอตอนที่ได้ขึ้นรถกลับบ้านเลยดีใจมากๆ
เพราะเหนื่อยมากและคิดถึงเตียงที่บ้านมากที่สุด
ประสบการณ์ครั้งนี้สอนอะไรหลายๆ อย่างให้กับ
เรามากมายทั้งการดูแลตัวเองการใส่ใจรับฟังผู้อื่นที่
สําคัญคือความสามัคคีและการให้ความช่วยเหลือ
เมื่อวันแรกที่เราไปถึง ทุกคนมักจะอยู่กับเพื่อนสนิท
ของตัวเองและรับผิดชอบแค่ส่วนของตัวเอง ไม่ได้
ใส่ใจกันเท่าที่ควร แต่พอเวลาผ่านไป ทั้งการโดน
ทําโทษร่วมกัน เรื่องเล่า กิจกรรมต่างๆ ที่ได้ทําร่วม
กัน สถานการณ์ต่างๆ ที่ทําให้เราเข้าใจว่า เราไม่
สามารถที่จะสนใจและหยิบยื่นความช่วย
เหลือให้แค่เพียงคนที่เราสนิทด้วยแค่นั้น
แต่เราต้องสามัคคีและดูแลกันให้มากขึ้น
ซึ่งทุกอย่างที่เราได้ปฎิบัติ ในค่ายนี้ทําให้เราทุกคน
เข้าใจกันมากขึ้น สนใจความรู้สึกของกันและกันมาก
ขึ้น รักกันมากขึ้น จากเก็บเรือลําละสามคนก็กลาย
เป็นช่วยกันหมด จากการกินข้าวแยกวง ก็รวมกลุ่มกัน
จากที่เลือกคุยเฉพาะกับคนที่สนิทเท่านั้น ก็-กลายเป็น
คุยกับทุกคนซึ่งจากการไปค่ายครั้งนี้ทําให้เราได้เรียนรู้
หลายๆ อย่าง และมันจะเป็นความทรงจําที่มีค่ามากๆ
ทั้งกับเพื่อนๆ และคุณครู
ตอนเช้าเราได้ลงฝึกอีกนิดหน่อยเพื่อที่ตอนบ่าย
เราจะได้เดินทางไปเกาะกัน การแล่นเรือไปเกาะนั้นไป
กันเป็นคู่ คู่ของเราคือเพเพ่ ที่อยู่ทีมเดียวกัน ตอนขึ้น
เรือไปตอนแรกรู้สึกกลัว แต่ความตื่นเต้นมีมากกว่า
และยังเป็นอะไรที่อยากลองทําสักครั้ง ทําให้ช่วยลืม
ความกังวลไปได้บ้าง พอแล่นไปได้ไกลหน่อยก็เริ่ม
สังเกตสิ่งรอบตัว นํ้าทะเลวันนั้นใสมาก เป็นสีฟ󰹉าใส
แล้วนํ้าก็เย็นมากๆ ระหว่างที่อยู่ในทะเล ตอนนั้นรู้สึก
สนุกมากๆ แล้วก็ดีใจที่ตัวเองสามารถทําได้สําเร็จ
โดยที่เรือไม่ล่มเลยซักครั้ง ในทั้งหมดห้าวันชอบวันนี้
ที่สุด
31Plearn Sailing Camp

32. 32 Plearn Sailing Camp

33. ความรู้สึกก่อนไปภาคสนาม รู้สึกกึ่งอยากไปและ
ไม่อยากไป ที่อยากไปเพราะว่าจะได้ไปเจอเพื่อนและ
ลองคิดในแง่บวกดูว่า จะได้แล่นเรือใบเป็น ต่อมาใน
ส่วนที่ไม่อยากไปก็คือคิดว่าแดดจะร้อนและดําขึ้น
เยอะมาก รวมทั้งกลัวแล่นเรือไม่ได้แล้วเกิดอันตราย
อีกด้วย
ในระหว่างการเข้าร่วมค่ายเรือใบ ในวันแรกผม
รู้สึกเบื่อที่ต้องฟังบรรยายมากๆ พอถึงตอนเย็นก็รู้สึก
สนุกกับกิจกรรมที่ครูจัดให้ พอผ่านมาวันที่สอง ได้ลง
แล่นเรือใบจริงๆ ในช่วงฟังบรรยายตอนเช้าผมก็ยังคง
เบื่อเหมือนเดิม แต่พอได้ลงเรือใบ ผมก็รู้สึกตื่นเต้น
ปนกังวลไปด้วยว่า จะเกิดอะไรขึ้นต่อไป พอได้ลงไป
ในเรือใบ ผมก็รู้สึกว่ามันง่ายมากกว่าที่คิด แต่ก็ยัง
ทําได้ไม่ดีพอ เลยรู้สึกผิดหวังเล็กน้อยหลังจากแล่น
เรือเสร็จ
ต่อมาในวันที่สาม ผมรู้สึกขี้เกียจมากๆ ที่จะลงเรือ
ใบและฝนก็ตกทําให้ผมไม่ต้องลงเรือใบ ในตอนนั้นผม
รู้สึกดีใจนิดๆ และดีใจมากที่ได้นอนเล่นอยู่ที่พัก ต่อ
มาในตอนเย็น พวกเราก็ได้ไปกินหมูกะทะ ในตอน
แรก รู้สึกดีใจมากที่จะได้กินหมูกะทะ แต่ก็ผิดหวังที่
หมูมันไม่อร่อยอย่างที่คาดหวังเอาไว้ พอกลับเข้าที่พัก
ผมรู้สึกมีความสุขและดีมากที่ได้แบ่งปันความรู้สึกกับ
ครูและเพื่อนผ่านเรื่องเล่าจากกิจกรรมที่ครูจัดขึ้นมา
ให้ ส่วนในวันที่สี่ผมและเพื่อนได้แล่นเรือใบไปเกาะ
หมูเพื่อถ่ายรูปกัน ผมได้นั่งเรือใบไปกับลูกไม้ ซึ่งผม
รู้สึกแย่มาก ตามเพื่อนอยู่ข้างหลัง และกลัวที่เรือจะ
ล่ม แต่สุดท้ายก็ไปถึงเกาะหมูได้ พอได้กลับมาก็ได้ทํา
กิจกรรมที่ครูจัดไว้ให้ซึ่งทําให้ผมรู้สึกดีมากที่ได้รู้ว่า
ใครคิดยังไงกับเราบ้าง และวันสุดท้าย ผมรู้สึกดีใจ
มากที่กําลังจะได้กลับบ้านแล้ว แต่ก่อนหน้านั้นต้องไป
แล่นเรือใบก่อน ซึ่งตอนแรกผมรู้สึกไม่อยากลงไปแล่น
เรือใบมากๆ เพราะขี้เกียจ แต่สุดท้ายต้องลง พอลง
ไปแล้วสนุกมากจนไม่อยากขึ้น ต่อมาก็ได้เดินทางกลับ
กรุงเทพซึ่งระหว่างทางผมรู้สึกเพลียเลยหลับไป
ดล
นายกฤติธี ตรีเนตร
“ผมรู้สึกมีความสุขและดีมาก ที่ได้แบ่งปัน
ความรู้สึกกับครูและเพื่อนผ่านเรื่องเล่าจาก
กิจกรรมที่ครูจัดขึ้นมาให้”
33Plearn Sailing Camp

34. 34 Plearn Sailing Camp

35. ความรู้สึกก่อนที่จะไปที่ค่ายเรือใบมีอยู่หลายความ
รู้สึก ทั้งตื่นเต้นที่จะได้ลองในสิ่งใหม่เพราะเป็นคนที่
ชอบเรียนวิชากีฬามากๆและลุ้นว่า ใครอยู่หรือไม่อยู่
แต่จริงๆก็ยังไงก็ได้เพราะเจอมาตั้งแต่ประถมต้น จนปี
นี้รู้สึกกลัว เพราะว่ากลัวว่าตัวเราไม่สามารถเล่นได้
ดีใจที่เพื่อนตัวเองที่สนิทด้วยอยู่ด้วย หลังจากไปค่าย
ครั้งนี้ ทําให้ความรู้สึกพวกนี้เปลี่ยนไป จากความคิดที่
จะทําไม่ได้กลับได้ ความจริงเพื่อนพูดคุยกันก็แตกต่าง
จากที่คิดเอาไว้ดีใจที่เพื่อนยอมรับความสามารถของ
เราได้ รวมถึงตอนที่เพื่อนชวนกินข้าวเป็นวงกลมก็
รู้สึกประหลาดใจเป็นอย่างมากและรวมถึงเครียดตอน
แล่นเรือ เพราะในตอนแรกตัวเราไม่มีความมั่นใจใน
ตัวเองมากเท่าที่ควร เพราะเป็นกีฬาใหม่ที่ไม่เคยลอง
เล่นเลยมีความเกร็งๆ อยู่ในครั้งแรก และพอแล่นเรือ
ครั้งที่สอง เรือดันไปด้านซ้ายจนทําให้จนปัญญาไม่รู้
จะแก้ตรงไหนดี แต่ว่าพอเรือหมุนก็ทําให้นึกถึงช่วงที่
ยังไม่ได้ลงนํ้าทําให้แก้สถานการณ์นี้ได้ ก็ดีใจจนไปชน
เพื่อน ในใจมีแค่คิดว่า จะโกรธไหมนะหรือ ได้รับ-
บาดเจ็บที่ไหนรึเปล่า แต่ว่าถ้าโดยรวมแล้วก็รู้สึกดี
มากๆเลย
จากการไปค่ายเรือใบนี้ เป็นกิจกรรมและเป็นค่าย
ที่ต้องบังคับไปทั้งหมดใน ม.4 แต่ว่าค่ายนี้สามารถ
ทําให้เราได้เรียนรู้ถึงเรื่อง การเข้าหาคนอื่นเพราะ
เวลาที่จะทํางานกลุ่มเราก็ต้องเป็นฝ󰹈ายที่จะเข้าหา
ไม่ใช่ว่าเราจะรอให้คนอื่นเข้ามาหา ถึงแม้ว่าบางเวลา
ที่บางทีคนอื่นเข้ามาหา แต่ถ้าไม่จําเป็นก็ไม่สามารถ
ทําได้ถึงแม้ว่าจะเป็นอีกวิธีสํารอง การแล่นเรือใบคือ
เป็นเหมือนการเผชิญหน้าเวลาเจออุปสรรคก็เหมือน
กับคลื่นลมทะเลที่เราดูทิศทางด้วยและรวมถึงการที่
ควบคุมเรือด้วย เพราะถ้าทําข้างใดข้างหนึ่งมากเกิน
ไปก็อาจล่มได้และต้องกู้สถานการณ์ให้ได้ไม่ว่าจะเกิด
อะไรขึ้นในชีวิตจริง การมองมุมมองใหม่ ถึงแม้จะมี
อดีตที่แย่หรือดี มันก็เป็นบทเรียนที่สามารถใช้ได้จริง
ไม่ว่าใรจะคิดอะไรเราก็รับฟังในสิ่งที่จะบอกออกมา
และรวมถึงการยอมรับในสิ่งที่คนอื่นมีแต่ตัวเราไม่มี
เพราะบางครั้งตัวเรามีความสามารถที่ทําได้ดีมากกว่า
คนอื่นๆ และต้องคอยให้คําแนะนําบ้างเป็นบางครั้ง
มุมมองต่างๆที่เกิดขึ้นในค่ายเรือใบครั้งนี้แบ่งเป็น
ตัวเราเองก็มีความเปลี่ยนแปลงทั้งกายและใจเพราะ
บางครั้งต้องปรับสภาพให้เข้ากับคนอื่นๆ ให้ได้ไม่ว่า
จะเกิดอะไรขึ้น แต่ไม่ใช่ว่าต้องไปเรียนแบบใครให้
เหมือน แต่ว่าควรมีที่เป็นแบบเราอยู่ด้วยมีอะไรที่ต้อง
ปรับก็ไปปรับให้มันดีขึ้น ทางด้านเพื่อน ต้องปรับ
ความคิดที่ไม่ดีออกไปให้เหลือด้านดีๆ ของเรา แล้ว
ค่อยไปปรับอีกทีหนึ่ง ถึงแม้ว่าเพื่อนจะมีอุปนิสัย
อย่างไร ลืมบอกเราเกิดวันที่ 19 กุมภาพันธ์ ไม่ใช่ 29
กุมภาพันธ์ เพราะในกิจกรรมที่พูดคุยเกี่ยวกับความ
จริง จริงๆ แล้วคือ ไม่มีใครจําได้ว่า วันเกิดเราคือวัน
อะไรเฉยๆ นะ และด้านสุดท้ายคือคุณครู จริงๆ ก็ไม่
ได้คิดอะไรนอกจากหน้าที่สอนและป󰹉อนความรู้ให้ใช้
ในชีวิตจริงที่จะเกิดขึ้น แต่ก็สามารถเป็นที่ปรึกษาให้
พวกเราได้ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม ถึงแม้ว่าจะมีดุ
บ้างเป็นบางครั้งเพราะอาจจะไม่สามารถทําตามคําสั่ง
ได้ แต่ว่าเพราะบางทีถ้าไม่ทําอย่างนี้ลงไปก็อาจส่ง
ผลกระทบก็ได้
“การแล่นเรือใบคือเป็นเหมือนการเผชิญหน้า
เวลาเจออุปสรรคก็เหมือนกับคลื่นลมทะเลที่เรา
ดูทิศทางด้วยและรวมถึงการที่ควบคุมเรือด้วย”
หวา
นางสาวสุชัญญา ธัญอนันต์กูล
35Plearn Sailing Camp

36. 36 Plearn Sailing Camp

37. ความรู้สึกก่อนไปค่ายเรือใบ ในตอนแรกรู้สึกไม่
อยากไป เพราะคิดว่ามันจะเหมือนกับค่ายลูกเสือ
ที่พักสกปรก ห้องนํ้าสกปรก อาหารไม่อร่อย แดดร้อน
และกลัวว่าจะได้รับบาดเจ็บจากการเล่นเรือใบ
นอกจากนั้นมันยังเป็นช่วงปิดเทอม เลยทําให้ไม่อยาก
ทําอะไร ไม่อยากเดินทาง ไม่อยากเก็บของไปภาค
สนาม และโดยส่วนตัวไม่ชอบเล่นกีฬา ทําให้รู้สึกแย่
มากที่ต้องไป
ความรู้สึกระหว่างไป ทุกอย่างดีกว่าที่คิด ถึงแม้ว่า
ห้องนํ้าและที่พักจะไม่ได้สะอาดมาก แต่ก็ไม่ได้แย่จน
เกินไป อาหารอร่อยมาก กินเยอะสุดๆ การแล่นเรือ
ใบสนุกกว่าที่คิด พอแล่นได้แล้วรู้สึกดีใจ แล่นไม่ยาก
อย่างที่คิด เพื่อนๆ ทุกคนรู้สึกว่าได้สนิทกันมากขึ้น มี
ความสามัคคีมากขึ้น ในการไปค่ายเรือใบครั้งนี้
นอกจากจะได้เรียนรู้ข้อมูลพื้นฐานและวิธีการเล่นเรือ
ใบแล้ว ยังได้ฝึกความอดทน ความสามัคคี การช่วย
เหลือซึ่งกันและกัน ได้เรียนรู้เพื่อนๆ แต่ละคนมากขึ้น
ความรู้สึกหลังกลับมาจากค่ายเรือใบ รู้สึกว่าเป็น
ประสบการณ์ที่ดีมาก ประทับใจหลายๆ อย่าง คิดว่า
ถ้าไม่ได้ไปต้องพลาดโอกาสดีๆ ที่จะได้ทําสิ่งใหม่ๆ
รู้สึกอยากกลับไปอีก เพราะว่าคงไม่ใช่ทุกคนที่มี
โอกาสได้เล่นเรือใบ รู้สึกภูมิใจ เวลาพ่อแม่ถามก็
สามารถบอกได้เต็บปากว่าแล่นเรือใบได้
ปั󾹉น
นางสาวปฏิมา แซ่บู่
“ค่ายเรือใบ รู้สึกว่าเป็นประสบการณ์
ที่ดีมาก ประทับใจหลายๆอย่าง คิดว่าถ้าไม่
ได้ไปต้องพลาดโอกาสดีๆที่จะได้ทําสิ่ง
ใหม่ๆ รู้สึกอยากกลับไปอีก”
37Plearn Sailing Camp

38. 38 Plearn Sailing Camp