รายงาน PHP ประวัติและคำสั่งเบื้องต้น By Know2pro.com

1. PHP
PHP คืออะไร
PHP แตเดิมยอมาจาก “Personal Home Page” แตตอมาก็เปลี่ยนเปนยอมาจาก “PHP
Hypertext Preprocessor” PHP เปนภาษาจําพวก scripting language คําสั่งตางๆจะเก็บอยูในไฟลที่
เรียกวาสคริปต (script) และเวลาใชงานตองอาศัยตัวแปลชุดคําสั่ง ตัวอยางของภาษาสคริปก็เชน
JavaScript, Perl เปนตน ลักษณะของ PHP ที่แตกตางจากภาษาสคริปตแบบอื่นๆ คือ PHP ไดรับการ
พัฒนาและออกแบบมา เพื่อใชงานในการสรางเอกสารแบบ HTML โดยสามารถ สอดแทรกหรือ
แกไขเนื้อหาไดโดยอัตโนมัติ ดังนั้นจึงกลาววา PHP เปนภาษาที่เรียกวา server-side หรือ HTML-
embedded scripting language เปนเครื่องมือที่สําคัญชนิดหนึ่ง ที่ชวยใหเราสามารถสรางเอกสาร
แบบ Dynamic HTML ไดอยางมีประสิทธิภาพและมีลูกเลนมากขึ้น
PHP เกิดขึ้นไดอยางไร
PHP เกิดในป 1994 โดย Rasmus Lerdorf โปรแกรมเมอรชาวสหรัฐอเมริกาไดคิดคนสราง
เครื่องมือที่ใชในการพัฒนาเว็บสวนตัวของเขา โดยเขาใช PHP ในการเก็บขอมูลสถิติผูเขาชมเว็บ
ของตนเอง โดยใชขอดีของภาษา C และ Perl
ตอมา PHP เวอรชั่นแรกไดถูกพัฒนาและเผยแพรใหกับผูสนใจไปศึกษาในป ค.ศ. 1995ซึ่ง
ถูกเรียกวา “Personal Home Page Tool” ซึ่งเปนที่มาของคําวา PHP นั่นเอง ซึ่งในระยะเวลานั้น PHP
ยังไมมีความสามารถอะไรที่โดดเดนมากมาย
จนกระทั่งถึงเมื่อประมาณกลางป 1995 Rasmus ไดสรางสวนติดตอกับฐานขอมูลชื่อวา
Form Interpreter ( FI ) รวมทั้งสองสวน เรียกวา PHP/FI หรือ PHP เวอรชั่น 2 ใหมีความสามารถ
จัดการเกี่ยวกับแบบฟอรมขอมูลที่ถูกสรางมาจากภาษา HTML และสนับสนุนการติดตอกับ
โปรแกรมจัดการระบบฐานขอมูล mSQL ซึ่งก็เปนจุดเริ่มตนของ PHP มีคนที่เขามาเยี่ยมชมเว็บไซต
ของเขาแลวเกิดชอบจึงติดตอขอเอาโคดไปใชบาง และนําไปพัฒนาตอ ในลักษณะของ Open
Source ภายหลังมีความนิยมขึ้นเปนอยางมากภายใน 3 ปมีเว็บไซตที่ใช PHP/FI ในติดตอฐานขอมูล
และแสดงผลแบบ ไดนามิกและอื่นๆ มากกวา 50000 ไซต
นอกจากนีในราวกลางป ค.ศ.1997 PHP ไดมีการเปลี่ยนแปลงและถูกพัฒนาจากเจาของเดิม
้
คือ Rasmus ซึ่งพัฒนาอยูคนเดียวมาเปนทีมงาน โดยมีนาย Zeev Suraski และ Andi Gutmans ชาว

อิสราเอล มาทําการวิเคราะหพื้นฐานของ PHP/FI ตอมาก็มีเพิ่มเขามาอีก 3 คน คือ Stig Bakken
รับผิดชอบความสามารถในการติดตอ Oracle, Shane Caraveo รับผิดชอบดูแล PHP บน Window
9x/NT, และ Jim Winstead รับผิดชอบการตรวจ ความบกพรองตางๆ และไดเปลี่ยนชื่อเปน

2. Professional Home Page และไดนําโคดมาพัฒนาใหมเปน PHP เวอรชั่น 3 ซึ่งมีความสมบูรณมาก
ขึ้น
ตอมาในป ค.ศ.2000 PHP พรอม Zend Scripting Engine และความสามารถที่ทํางานกับ
Webserver ยี่หออื่นไดนอกเหนือจาก Apache ทําให PHP 4 มีความสมบูรณแบบมากยิ่งขึ้น
PHP เวอรชั่นตอไปคือ PHP 5 เริ่มตนออกเวอรชั่นทดสอบ(BETA 1) ตั้งแตกลางป 2003
และพัฒนาเปนตัวเต็มประมาณกลางป 2004 ปจจุบัน(01 June 2007) PHP5 ไดพัฒนามาถึงเวอรชั่น
5.2.3 แลว
ทําไมนักพัฒนาเว็บเลือกใช PHP
 ความรวดเร็วในการพัฒนาโปรแกรม
เพราะวา PHP เปนโคดแบบ Embended คือ สามารถแทรกรวมกับภาษา HTML ไดอยาง
อิสระ และหากเราพัฒนาโคดไวในรูปแบบ Class ที่เขียนขึ้นเพียงครั้งเดียวแลวเรียกใชงาน
ไดตลอด ทําใหสะดวกและรวดเร็วตอการพัฒนาโปรแกรมตางๆ
 PHP เปนโคดแบบ Open Source
คําวา Open Source วาไปแลวก็มีความหมายเหมือนกับของฟรีนั่นเองครับ เนื่องจาก PHP มี
กลุมของผูใชงานอยูเปนจํานวนมากทั่วโลก และมีเว็บไซตอยูเปนจํานวนมากที่เปนแหลง
รวบรวมSourceCode หรือจะเปนบทความตางๆทําใหผูใชมือใหมๆหรือผูที่ตองการศึกษา
สามารถหาSourcecodeมาเปนแนวทางในการพัฒนาโปรแกรมไดงายขึ้น
 การบริหารหนวยความจํา(Memory Uasge)
มีการใชงานหนวยความจําที่ดี กลาวคือ PHP จะไมเรียกใชงานหนวยความจําตลอดเวลา ทํา
ให Server ไมจําเปนตองมีทรัพยากรมากนัก
 อิสระตอระบบปฏิบัติการ
เว็พแอพพลิเคชั่นทีถูกสรางขึ้นมาสามารถที่จะรันไดหลายระบบปฏิบัติการ ไมวาจะเปน
่
Unix, Linux หรือ Windows เปนตน
.

3. องคประกอบของภาษา PHP
ในสวนนี้ผมจะกลาวถึงโครงสรางภาษา PHP ซึ่งเราตองเรียนรูกันกอนที่จะเขาไปถึงในสวน
ของการเขียนคําสั่ง โดยเฉพาะในสวนของการกําหนดตัวแปร การเลือกเงื่อนไข คําสั่งทําซ้ํา คําสั่ง
วนรอบ คําสั่งคํานวณ การเลือกเงื่อนไข ซึ่งเปนสิ่งที่เราตองใชอยูประจํา
โครงสรางพื้นฐานของ PHP (Basic Syntax)
รูปแบบการเขียน PHP เขียนได 4 แบบดังตัวอยาง ที่นิยมคือแบบที่ 1 และ 2 แบบที่ 3 ใช
งานคลายกับ Java script สวนแบบที่ 4 ตัว tag <% จะเหมือนกับ ASP โดยเมื่อรันจะไดผลลัพธ
เหมือนกัน และสามารถแทรกลงในสวนของภาษา HTML สวนใดก็ได
1.การเขียนโคดในรูปแบบภาษา SGML จะมีรูปแบบดังนี้
<?
คําสั่งในภาษา PHP ;
?>
2. การเขียนโคดเพื่อใชรวมกับภาษา XHTML หรือ XML (แตสามารถใชใน HTML แบบปกติได)
จะมีรูปแบบดังนี้
<?php
คําสั่งในภาษา PHP ;
?>
3. การเขียนโคดในรูปแบบ JavaScript จะมีรูปแบบดังนี้
<Script Language="php">
คําสั่งในภาษา PHP ;
</Script>
4. การเขียนโคดในรูปแบบ ASP จะมีรูปแบบดังนี้
<%
คําสั่งในภาษา PHP ;
%>

4. * สําหรับรูปแบบที่ 4 จะใชไดกับ PHP 3.0.4 ขึ้นไป และจะตองไปแกไฟล php.ini ในโฟลเดอร
C:WINDOWS เสียกอนโดยให asp_tags มีคาเปน On
การเขียนสคริปต PHP ในรูปแบบใดก็ตามจะตองมีเครื่องหมาย semicolon ( ; ) ลงทาย
คําสั่งเสมอเหมือนกับการเขียนภาษา C กับภาษา Perl และคําสั่งหรือฟงกชั่นในภาษา PHP จะเขียน
ดวยตัวพิมพเล็กหรือพิมพใหญก็ได ( case-insensitive ) การจบ statement หรือสิ้นสุด script เราจะ
ปดทายสคริปตดวยแท็ก ( ?> ) และคําสั่งสุดทายในสคริปตนั้นจะลงทายดวย semicolon ( ; )
หรือไมก็ไดเพราะจะถูกปดดวยแท็ก ( ?> ) อยูแลว
นอกจากรูปแบบแลว การวาง code ผสมกับ HTML ก็เปนวิธีหนึ่ง
<html>
<head>
<title>Example</title>
</head>
<body>
<?php
echo "Hi, I'm a PHP script!";
?>
</body>
</html>
Comment (การเขียนคําอธิบายโปรแกรม)
การเขียนโปรแกรมที่มีความยาวและซับซอนมากๆอาจจะทําใหสับสนในภายหลังได วิธีที่
นิยมกันก็คือการเขียนคําอธิบายไวทายคําสั่งนั้นๆ หรือที่เรียกกันวา comments ใน PHP จะสามารถ
เขียนในรูปแบบของภาษา C, C++ และ Unix shell-style comments ไดโดยจะไมนํามาประมวลผล
จะเห็นแคใน souce code เทานั้น
รูปแบบ
<?php
echo "This is a test"; // comment แบบ C++

5. /* แบบนี้เปนการ comments
แบบหลายบรรทัด จะใชในกรณี
ที่คําอธิบายเยอะ*/
echo "This is yet another test";
echo "One Final Test"; # comment แบบ Unix shell-style
?>
ขอควรระวัง PHP ไมรับ Comment แบบ nest
<?php
/*
echo "This is a test"; /* comment ตัวนี้จะมีปญหา */
*/
?>
คําสั่งแสดงผล
เราสามารถใชคําสั่งเพื่อแสดงผลได 3 แบบคือ
1. echo
2. print
3. printf
1. คําสั่ง echo จะสามารถแสดงไดหลายประเภท เชน
<?php
echo " ทดสอบการใชคําสั่ง echo ";
?>
นี่เราลองมาดูความสามารถอีกอยางของคําสั่ง echo กันคือความสามารถในการแยกนิพจน หรือ
คาตัวแปรได โดยจะใชเครื่องหมาย , คั่น
<?php
echo " ทดสอบการใชคําสั่ง echo<br> " ;

6. echo " <b>10+20 = " , 15+15 , "</b>" ;
?>
สังเกตคําสั่ง echo "<b> 10+20 = " , 15+15 , "</b>" ; ผมไดใชเครื่องหมาย , คั้นระหวาง "<b>
10+20 =" และ "</b>" ไวเพื่อใหโปรแกรมแยกสวนที่เราตองการใหมันแสดงออกทางหนาแบบ
ธรรมดากับสวนที่เราตองการใหโปรแกรมทําการคํานาณใหเรานั้นคือ 15+15 เมื่อคํานวณแลวจะได
คา 30 โปรแกรมจะนะคาที่ไดจากการคํานวณมาแสดงแทน สวนแท็ก <br> และ <b>...</b> นั้นเปน
แท็ก HTML ธรรมดาซึ่งผมใสไวเพื่อทําใหการแสดงผลสวยงามขึ้น
<?php
echo "ทดสอบการใชคําสั่ง echo " ;
echo " 10+20 = " , 15+15 ;
?>
2. คําสั่ง print
<?php
print " ทดสอบการใชคําสั่ง print " ;
?>
3. คําสั่ง printf
ในการใชคําสั่ง printf เราจะตองทราบชนิดของขอมูลที่เราตองการแสดงออกมาวาเปนชนิดใด เรา
จะไดกําหนดคาลงไปถูงตองดังนี้
%d ตัวเลข
%o เลขฐานแปด
%c ขออักษร ( 1 ตัว )
%s ขอความ
%f ทศนิยม
<?php
printf ( " 15+15 = %d <br> " , 15+15) ;
printf ( " 20/3 = %d <br> " , 20/3 ) ;
printf ( " 20/3 = %f <br> " , 20/3 ) ;
?>

7. สังเกตคําสั่งที่ 2 และ 3 ใหดีนะครับ เราไดใชตัวคํานวณเหมือนกันแตกําหนดชนิดของขอมูลไม
เหมือนกัน โดยคําสั่งที่ 2 ผมไดกําหนดชนิดขอมูลเปน %d แตในคําสั่งที่ 3 ไดกําหนดชนิดเปน %f
ผลที่ไดก็จะแตกตางการกันครับ
String
แบงตามลักษณะตัวปดแบงออกเปน 3 แบบคือ
• single quoted
• double quoted
• heredoc syntax (ไมอธิบาย)
single quoted
ตัวแปร ที่อยูภายใต single quoted ถือเปนขอความดวย
echo ’this is a simple string’;
echo ’You can also have embedded newlines in strings,
like this way.’;
echo ’Arnold once said: "I’ll be back"’; // output: ... "I’ll be back"
echo ’Are you sure you want to delete C:*.*?’; // output: ... delete C:*.*?
echo ’Are you sure you want to delete C:*.*?’; // output: ... delete C:*.*?
echo ’I am trying to include at this point: n a newline’; // output: ... this point: n a
newline
double quoted
การใช double quoted สามารถใชรวมกับ escaped characters ไดดังตาราง
Escaped characters sequence meaning
n linefeed (LF or 0x0A (10) in ASCII)
r carriage return (CR or 0x0D (13) in ASCII)
t horizontal tab (HT or 0x09 (9) in ASCII)
backslash

8. $ dollar sign
" double-quote
[0-7]{1,3} the sequence of characters matching the regular expression is a character in
octal notation
x[0-9A-Fa- the sequence of characters matching the regular expression is a character in
f]{1,2} hexadecimal notation
ขอควรระวังในการใช งาน
$beer = ’Heineken’;
echo "$beer’s taste is great"; // works, "’" is an invalid character for varnames
echo "He drunk some $beers"; // won’t work, ’s’ is a valid character for varnames
echo "He drunk some ${beer}s"; // works
Simple syntax
$fruits = array( ’strawberry’ => ’red’ , ’banana’ => ’yellow’ );
echo "A banana is $fruits[banana].";
echo "This square is $square->width meters broad.";
echo "This square is $square->width00 centimeters broad."; // won’t work,
// for a solution, see the complex syntax.
Complex syntax
$great = ’fantastic’;
echo "This is { $great}"; // won’t work, outputs: This is { fantastic}
echo "This is {$great}"; // works, outputs: This is fantastic
echo "This square is {$square->width}00 centimeters broad.";
echo "This works: {$arr[4][3]}";
echo "This is wrong: {$arr[foo][3]}"; // for the same reason
// as $foo[bar] is wrong outside a string.
echo "You should do it this way: {$arr[’foo’][3]}";
echo "You can even write {$obj->values[3]->name}";
echo "This is the value of the var named $name: {${$name}}";

9. ตัวอยางการใชงาน String
<?php
$str = "This is a string"; /* การกําหนดคาใหกับ string. */
$str = $str . " with some more text"; /* ตอขอความกับตัวแปร */
$str .= " and a newline at the end.n"; /* ตอขอความกับตัวแปร อีกรูปแบบหนึ่ง และใช escaped
newline. */
/* This string will end up being ’<p>Number: 9</p>’ */
$num = 9;+
$str = "<p>Number: $num</p>";
/* This one will be ’<p>Number: $num</p>’ */
$num = 9;
$str = ’<p>Number: $num</p>’;
/* Get the first character of a string */
$str = ’This is a test.’;
$first = $str{0};
/* Get the last character of a string. */
$str = ’This is still a test.’;
$last = $str{strlen($str)-1};
?>
Variable scope
PHP โดยสวนใหญตัวแปรจะเปนแบบ Single scope ดังแสดงตามตัวอยาง
$a = 1;
include "b.inc";
ตัวอยาง การใชตัวแปร global และ local
แบบที1 ตัวแปร a มีคาตางกัน
่
$a = 1; /* global scope */
Function Test () {
echo $a; /* reference to local scope variable */

10. }
Test ();
แบบที่ 2 การใชตัวแปร a และ b
$a = 1;
$b = 2;
Function Sum () {
global $a, $b;
$b = $a + $b;
}
Sum ();
echo $b;
Iderntification and Data Type
การกําหนดตัวแปรและชนิดของขอมูล (Type)
ในภาษา PHP จะเหมือนกับภาษาระดับสูงอื่นๆ คือมีการกําหนดตัวแปร ซึงวิธีการกําหนด
่
ตัวแปรใน PHP นั้นจะใชเครื่องหมาย $ ดังนี้
$a = 1234; #ตัวอยางที่ 1
$b = -1234 #ตัวอยางที่ 2
ประโยชนสวนหนึ่งของการประกาศตัวแปรคือใชสําหรับเก็บคาของอมูลชั่วคราวในการกระทํา
ตางๆ ซึ่งขอมูลที่ตัวแปรสามารถเก็บได จะมีทั้งตัวเลข ตัวอักษร ดังตารางตอไปนี้
ประเภทของตัวแปร คําอธิบาย
Integers เก็บขอมูลตัวเลขที่เปนจํานวนเต็มเชน 236, -256
Floating point numbers เก็บขอมูลตัวเลขที่มีจุดทศนิยมเชน 1.236, -0.268
Strings เก็บขอมูลที่เปนตัวอักษร ขอความเชน "Hi", "Hello", "Year 1979"
Arrays เก็บขอมูลที่เปนชุด หรือกลุมขอความ
Objects เก็บขอมูลในลักษณะของการเรียกใชเปน Class Object หรือ Function
Type juggling เก็บขอมูลในลักษณะที่ขนอยูกับตัว Operator
ึ้

11. การใชงาน
Integers
$a = 567; เปนจํานวนเต็มบวก
$b = -956; เปนจํานวนเต็มลบ
$c = 01236; เปนเลขฐาน 8
$d = 0x12F; เปนเลขฐาน 16
ในการกําหนดตัวแปรในลักษณะของ Integers เราสามารถกําหนดเปนเลขฐานไดได 3 เลขฐานคือ
ฐาน 10, ฐาน 8, ฐาน 16 ดังนี้
ฐาน 10 คือตัวเลขที่ใชทั่วไป
ฐาน 8 คือตัวเลขที่มีตั้งแต 0-7 ในการกําหนดใหเปนเลขฐาน 8 นั้นจะใหขึ้นตนดวยเลข 0 อยางเชน
กําหนดตัวแปร เปน 0123 จะมีคาเทากับ 83 ในเลขฐาน 10
ฐาน 16 คือตัวเลขตั้งแต 0-9 และอักษร A-F แทนตัวเลข 10-15 การกําหนดใหเปนเลขฐาน 16 คือให
ขึ้นตนดวย 0x
Floating point numbers
$a = 1.356
$b = 1.3e6
ใชกําหนดตัวเลขในรูปแบบทศนิยม และเลขยกกําลัง ดังเชน 1.3e6 จะหมายความวา 1.3 คูณ 10 ยก
กําลัง 6
Strings
การใชงาน String จะใชในการเก็บขอมุลที่เปนคาคงที่ เชนขอความตางๆ ในการกําหนด
ประเภทของขอมูล String จะมีรหัสควบคุมดังนี้

12. รหัสควบคุม คําอธิบาย
n ใชสําหรับขึ้นบรรทัดใหม
r ใชสําหรับใหตัว Cursor ไปอยูตนบรรทัด
t ใชในการเลื่อน Tab
ใชในการพิมพเครื่องหมาย
$ ใชในการพิมพเครื่องหมาย $
" ใชในการพิมพเครื่องหมาย "
[0-7]{1,3} ใชกําหนดอักขระใหเปนรหัส ASCII ฐาน 8
x[0-9A-Fa-f]{1,2} ใชกําหนดอักขระใหเปนรหัส ASCII ฐาน 16
ตัวอยางที่ 1
$a = "PHPThai.Net"; #กําหนดตัวแปร a เก็บขอความ PHPThai.Net
$b = $a "site for You"; #กําหนดใหตัวแปร b มีคาเทากับตัวแปร a และตามดวยขอความ site for

You
echo "$b"; #สั่งใหพิมพคาในตัวแปร b ออกมา
ผลลัพธ
PHPThai.Net site for You
ตัวอยางที่ 2
$num = 2545;
$c = " Year : $num ";
$d = ' Year : $num ';
echo "$c<br>";
echo "$d";
ผลลัพธ
Year : 2545

13. Year : $num
ภายในเครื่องหมาย ' . . .' คาตัวแปรจะไมมีความหมายจะถือเปนเพียงขอความทั้งสิ้น
ตัวอยางที่ 3
$e ="ASPThai.Net Site for You";
$first = $e[0] #เก็บคาของตัวแปร e ในตําแหนงแรกสุด
$last = $e[strlen($e) – 1] #เก็บคาของตัวแปร e ในตําแหนงทายสุด
echo "$first<br>";
echo "$last";
ผลลัพธ
A
u
ตัวอยางที่ 4
$a = "", , $"; #กําหนดใหเก็บอักขระพิเศษตางๆ
$b = "123, xad"; #กําหนดใหเก็บอักขระโดยใช ACSII ในฐาน 8 และฐาน 16
echo "$a<br>";
echo "$b";
ผลลัพธ
", , $
S, ญ
Arrays
อาเรย คือการเก็บขอมูลในลักษณะของชุดขอมูล โดยที่แตละชุดสามารถจะมีสมาชิกได
หลายตัว และเราสามารถอางถึงสมาชิกในอาเรยนั้นไดโดยใชเครื่องหมาย _[ . . .]

14. ตัวอยางการใชงาน อาเรย
อาเรย 1 มิติ
$a[0] = "abc"; #กําหนดใหสมาชิกลําดับที่ 0 ของอาเรย a เก็บคา abc
$a[1] = "def"; #กําหนดใหสมาชิกลําดับที่ 1 ของอาเรย a เก็บคา def
$b["asp"] = 13; #กําหนดใหสมาชิกชื่อ asp ของอาเรย b เก็บคา 13
อาเรยหลายมิติ
$a[1] = $f; #อาเรยแบบ 1 มิติ
$a["asp"] = $f; #อาเรยแบบ 1 มิติ
$a[1][0] = $f; #อาเรยแบบ 2 มิติ
$a["asp"][2] = $f; #อาเรยแบบผสม 2 มิติ
$a[3]["diaw"] = $f; #อาเรยแบบผสม 2 มิติ
$a["asp"][2]["diaw"][0] = $f; #อาเรยแบบผสม 4 มิติ
Object
Object คือการเขียนชุดคําสั่งที่เรามักใชงานบอยๆ หรือใชงานในลักษณะพิเศษ เพื่อความ
สะดวกในการทํางานอาจจะอยูในรูปแบบของ Class หรือ Function เชน
class asp
{
function do_asp () {
echo "ASPThai.Net";
}
}
$bar = new asp;
$bar -> do_asp();

15. จากโคดเราไดสราง class asp และมีฟงกชั่นชื่อ do_asp อยูภายในคลาสตอมาเราไดสรางตัว
แปร bar ที่เปนออบเจกตทเี่ กิดจากคลาส asp ($bar = new asp;)
ตัวแปร bar ที่เราสรางจากคลาส asp จะมีคุณสมบัติเหมือนคลาส asp คือสามารถใชฟงกชั่น
do_asp ได ($bar -> do_asp();)
Type juggling
เปนการเก็บขอมูลในลักษณะที่ขึ้นกับตัว Operator เชน
$asp = 5 + "15 diaw";
$asp จะมีคาเทากับ 20โดยดูจาก Operator เปนเครื่องหมาย + ทําให PHP มองคาทั้ง 2 เปนตัวเลข

ตัวอยางการใชงานตัวแปร และตัวแปรระบบ
ในการประกาศตัวแปรใน PHP นั้นจะใชเครื่องหมาย $ นําหนาชื่อตัวแปร สวนชื่อตัวแปร
จะขึ้นตอนดวยอักษรพิมพเล็กหรือพิมพใหญก็ไดเพราะถือวาเปนอักขระคนละตัว ดังนั้นเวลา
เรียกใชก็ระบุชื่อตัวแปรใหตรงกับที่ตั้งไวก็แลวกัน ที่สําคัญคือตองปดทายดวยเครื่องหมาย; (semi –
colon)
ตัวอยางที่ 1
จะเปนการประกาศตัวแปรชนิด String ซึ่งตองอยูภายในเครื่องหมาย " . . ." หรือ ' . . .'
<?
$a = "ASPThai";
$A = ".Net";
echo "$a$A";
?>
ผลลัพธที่ได คือขอความวา ASPThai.Net
ตัวอยางที่ 2
จะเปนการประกาศตัวแปรชนิดตัวเลข Integer ซึ่งไมจําเปนตองมีเครื่องหมาย " . . . "
<?

16. $a = 50;
$b = 10;
$echo $a+$b;
?>
ผลลัพธที่ไดคือ ผลรวมของตัวเลข เทากับ 60
นอกจากนี้ยังตัวแปรระบบที่เราไมตองประกาศ เพราะมีพรอมอยูแลวใหเราเรียกใช ซึ่งตาราง
ขางลางนี้เปนตัวแปรที่เราสามารถนํามาใชได
ชื่อตัวแปร ความหมายและผลลัพธ
GATEWAY_INTERFACE เก็บคา CGI Specification เชน CGI/1.1
SERVER_NAME เก็บชื่อ Host ที่ใชบริการเชน www.aspthai.net
SERVER_SOFTWARE เก็บชื่อ Software ที่ใหบริการในขณะนั้นเชน
Apache/1.3.9 (Unix) PHP/3.0.12
SERVER_PROTOCAL เก็บชื่อของโพรโตคอลที่ใชในการรับสงขอมูล
เชน HTTP/1.0
REQUEST_METHOD เก็บวิธีการสงขอมูลวาเปนแบบ GET หรือแบบ
POST
QUERY_STRING เก็บชุด String ที่สงตอทายมากับ URL
DOCUMENT_ROOT เก็บคาเสนทางของ Root Directory ที่วิ่งไปอาน
ครั้งแรก
HTTP_ACCEPT_LANGUAGE ภาษาที่ใชงานอยูขณะนั้น เชน th
HTTP_CONNECTION บอกถึงสถานะภาพการติดตอ เชน Keep –
Alive
HTTP_USER_AGENT บอกชนิดของ Browser ที่ใชงาน
REMORT_ADDR คา IP Address ของเครื่อง
REMORT_PORT ตรวจสอบหมายเลข Port ของเครื่องผูใชที่
ติดตอกับ Web Server ในขณะนั้น
SCRIPT_FILENAME บอกถึงเอกสาร PHP ?กําลังแสดงในขณะนั้น
รวมถึง Path ดวย
SERVER_ADMIN แสดงคาของผูดูแล Web Server ที่ไดระบุไวใน

17. ไฟล httpd.conf ตรงบรรทัดที่เขียนวา
ServerAdmin เชน aspthai@inet.co.th
SERVER_PORT แสดงหมายเลข Port ของเครื่องที่เปดใหบริการ
เชน 80
SERVER_SIGNATURE แสดงเวอรชั่นของโปรแกรมที่ใช, Host ที่
ใหบริการและหมายเลข Port ที่เปดใหบริการ
เชน IIS5 Server at aspthai.inet.co.th Port 640
PATH_TRANSLATED แสดง Path หรือตําแหนงของ Script
SCRIPT_NAME แสดงชื่อเอกสารที่กําลังเปดอยูในขณะนั้น
ตัวอยางการใชงาน
<?
echo "$REMOTE_ADDR<br>";
echo "$HTTP_USER_AGENT<br>";
echo "$SERVER_SOFTWARE<br>";
?>
Control Structure
ตัวควบคุมการทํางาน
ในการเขียนโปรแกรมคอมพิวเตอรนั้น คอมพิวเตอรจะทํางานโดยเรียงลําดับลงมาจากบน
– ลงลาง (Top – Down) แตถาเราตองการสั่งใหคอมพิวเตอรทํางานยอยกลับ หรือมีการทํางานซ้ํา
เราจะตองมีตัวคอบคุมการทํางานดังนี้

18. If . . .Else . . .ElseIf
คําสั่ง If เปนคําสั่งสําหรับกําหนดใหโปรแกรมทํางานอยางมีเงื่อนไข โดยเริ่มตนในการ
ตรวจสอบนิพจน วาคาที่ไดเปนจริงหรือเท็จ และนําคาที่ไดเปนตัวเลือกวาจะกระทําตามคําสั่งใด ดัง
ตัวอยางตอไปนี้
ตัวอยางที่ 1 การใชงาน If ตรวจสอบเงื่อนไขเดียว
<?
$a = 30;
$b = 20;
If ($a > $b) {
echo " a มากกวา b";
}
?>
จากตัวอยางขางตนเปนการตรวจสอบเงื่อนไขเดียวคือ ตัวแปรa มากกวา ตัวแปรb ซึ่งถาเปนจริง
ตามเงื่อนไขก็จะพิมพคําวา " a มากกวา b" ออกมาแตถาไมตรงก็จะออกจากคําสั่ง
ตัวอยางที่ 2 การใช If . . . else ตรวจสอบ 2 เงื่อนไข
<?
$a = 30;
$b = 20;
If ($a > $b) {
echo " a มากกวา b";
}
else {
echo " a นอยกวา b";
}
?>

19. จากตัวอยางขางตนเปนการตรวจสอบเงื่อนไข 2 เงื่อนไขโดยเงื่อนไขหลักจะอยูที่ หลังคําสั่ง If คือ
ตัวแปรa มากกวา ตัวแปรb ($a > $b) ซึ่งถาเปนจริงตามเงื่อนไขก็จะพิมพคําวา " a มากกวา b"
ออกมาแตถาไมตรงก็จะทําตามคําสั่ง else คือพิมพคา " a นอยกวา b"
ตัวอยางที่ 3 การใชงาน If ซอน If เพื่อตรวจสอบหลายเงื่อนไข
<?
$a = 10;
$b = 10;
If ($a > $b) // ถา $a มากกวา $b ใหพิมพขอความดานลาง
{ echo "a มีคามากกวา b"; }
elseif ($a == $b) // ถา $a เทากับ $b ใหพิมพขอความดานลาง
{ echo "a มีคาเทากับ b";}
else // ถาไมใชทั้ง 2 กรณีดานบนใหพิมพขอความ
ดานลาง
{ echo "a มีคานอยกวา b";}
?>
จากตัวอยางนี้จะเปนการตรวจสอบโดยใช If และ elseif เขามาชวยเพิ่มขอกําหนดในการตรวจสอบ
ใหมากขึ้นกวาเดิมอีก โดยที่คุณสามารถเพิ่ม elseif ไดเรื่อยๆ แตตองปดทายดวย else ตามตัวอยาง
ดานบน
While
คําสั่ง while เปนคําสั่งในการวนรอบ โดยจะมีการตรวจสอบเงื่อนไขกอนแลวคอยมีการ
ทํางานตามลําดับ แตถาเงื่อนไขไมเปนตามที่กําหนดก็จะออกจากการวนรอบของ while ทันทีดัง
ตัวอยางนี้
ตัวอยางที่ 1
<?
$i = 1;

20. while ($I <= 10) {
echo $I++;
echo "<br>";
}
?>
ตัวอยางที่ 2
<?
$i = 1;
while ($I <= 10) ;
echo "$I <br>";
$I++;
endwhile;
?>
จากทั้ง 2 ตัวอยางดานบน ผลลัพธที่ไดจะเหมือนกันคือ แสดงตัวเลขออกมาตั้งแต 1 ถึง 10
แตตางกันที่วิธีการเขียนโครงสรางของคําสั่งที่เราสามารถเขียนได 2 แบบก็แลวแตจะเลือกใช
do . . while
คําสั่ง do . . while คือคําสั่งในการวนรอบเชนเดียวกัน แตตางกันตรงที่จะมีการทํางานตาม
คําสั่งที่ตองการกอน แลวจึงคอยตรวจสอบเงื่อนไขทีหลัง ซึ่งถาเงื่อนไขเปนตามที่กําหนด ก็จะ
วนรอบขึ้นมาทํางานตามคําสั่งที่ตองการใหม แตถาเงื่อนไขไมตรงกับที่กําหนด ก็จะออกจากการ
วนรอบทันที ดังนี้
ตัวอยางที่ 1 หาผลบวกของตัวเลขตั้งแต 1 ถึง 10
<?
$i = 1;
$total = 0;
do { // เขาสูเงื่อนไขของ do
$total = $total + $i; // ให $total มีคาเทากับ ตัวเองบวกดวยคาของ $i ซึ่ง
เริ่มตนที่ 1

21. $i ++; // บวกคาของ $i ไปอีก 1
} while ($i <= 10); // ถา $i ยังไมมากกวา หรือ เทากับ 10 ใหวนรอบ do อีก
ครั้ง
echo "ผลลัพธคือ : ";
echo $total;
?>
ผลลัพธที่ไดคือ 55 จะเห็นไดวาการเขียนดวย do . . .while จะมีการทําตามคําสั่งกอนที่จะ
ตรวจสอบเงื่อนไขซึ่งตางกับ while ทีตรวจสอบเงื่อนไขกอน
่
for
คําสั่ง for เปนคําสั่งในการวนรอบอีกคําสั่งหนึ่งแตจะไมมีการตรวจสอบเงื่อนไข เพียงแต
ทําตามคําสั่งที่กําหนดไวแลวเทานั้น
ตัวอยางการใชงานคําสั่ง for
<?
for ($i = 1; $i <= 10; $i++ ) {
echo "$i <br>";
}
?>
ขอสังเกต : ภายใน for ( . . . )
$i = 1; คือการกําหนดคาเริ่มตน
$i <= 10; คือการกําหนดคาจุดสิ้นสุด
$i++ คือการกําหนดใหเพิ่มไปทีละ 1
ผลลัพธที่ไดคือ จะมีการวนรอบเพื่อพิมพคา 1 ถึง 10

22. break
คําสั่ง break คือคําสั่งที่ใชในการหลุดออกจากเงื่อนไข หรือจบเงื่อนไขทันทีดังตัวอยางนี้
<?
$i = 0;
while ($I <= 50) {
if ($i ==20) { break; }
echo "$i <br>";
$i++;
}
?>
ที่จริงแลวคําสั่งนี้จะตองพิมพคา 0 ถึง 50 ออกมา แตเนื่องจากมีการใชคําสั่ง if มาตรวจเช็คเมื่อถึง 20
ถาเปนจริงก็จะทําคําสั่ง break และหยุดการวนรอบทันทีทําใหผลลัพธที่ไดออกมาคือ 1 ถึง 19
continue
คําสั่ง continue เปนคําสั่งที่ใชควบคูกับคําสั่งในการวนรอบ โดยเมื่อโปรแกรมทําการรัน
คําสั่งนี้ จะทําการกระโดดไปเริ่มตนใหมทันที ( ใชกับคําสั่ง for, while)
ตัวอยาง เปนการพิมพเลขคูจาก 0 ถึง 50
<?
for ($a = 0; $a <= 50; $a++) {
if ($a % 2) { continue } //เปนเลขคี่กระโดดไปเริ่มตนใหม
echo "$a <br>"; //ใหพิมพเลขคูออกมา
}
?>
switch
คําสั่ง switch เปนคําสั่งในการเลือกเงื่อนไขจํานวนมากๆ ซึ่งจะสะดวกกวาการใชคําสั่ง if

23. ตัวอยาง
<?
$a = 2;
switch ($a) {
case 0;
echo "a มีคาเทากับ 0";
break;
case 1;
echo "a มีคาเทากับ 1";
break;
case 2;
echo "a มีคาเทากับ 2";
break;
default;
echo "a ไมมีคาเทากับ 0 ,1 หรือ 2";
}
?>
จากตัวอยางเรากําหนด ใหคาตัวแปร a มีคาเทากับ 2 ดังนั้นการทํางานของคําสั่งจะอยูใน case ที่ 2
include ();
คําสั่ง include() เปนคําสั่งในการเรียก PHP Script ที่อยูในไฟลอื่นเขามาทํางาน โดย
สามารถเรียกใชงานภายใตคําสั่งของการวนรอบ ( Loop ) และสามารถที่จะนํามาเปรียบเทียบ
เงื่อนไขการทํางานได
ตัวอยางที่ 1 เรียกใชคําสั่ง include() ภายใตการวนรอบของคําสั่ง for
<?
$fa = array (‘a.inc’, ’b.inc’, ‘c.inc’, ‘d.inc’);
for ($i = 0; $i < count($fa); $++) {

24. include $fa[$I];
}
?>
จากตัวอยางแรก จะใชอาเรย fa เปนตัวเก็บขอมูลของไฟลทั้งหมด 4ไฟล จากนั้นจะทําการวนรอบ
เพื่อเรียกใช (include) ทีละไฟล
ตัวอยางที่ 2 เรียกใชคําสั่ง include() ภายในเงื่อนไขของการเปรียบเทียบ
<?
$a = 12;
if ( $a == 12 ) {
include("asp.inc")
}else{
include("diaw.inc")
}
?>
require ();
คําสั่งนี้จะเปนคําสังในการเรียก PHP Script ที่อยูในไฟลอื่นเขามาทํางานซึ่งคลายกับ
่
include เพียงแตสามารถเรียกใชภายใตคําสั่งการวนรอบได (Loop)
<?
require (‘header.inc’);
?>