2. Սոխը (Allium cepa)
ամենատարածված,
արժեքավոր և հնագույն
բանջարեղեններից է, մշակվում
է կլիմայական բոլոր
գոտիներում և օգտագործվում
գրեթե բոլոր կերակուրների
մեջ: Սոխը մեծ չափովով
օգտագործվում է նաև թարմ
վիճակում, որպես աղցՍոխի
կալորիականությունը մոտ 400
է, բացի այդ, սոխը դեռ հին
ժամանակներից հայտնի է
որպես ուժեղ բակտերիասպան
(բակտերոցիդ) և բուժիչ
հատկություններ ունեցող
բուսատեսակ, քանի որ նրա
հյութի մեջ պարունակվող
եթերային նյութերը`
ֆիտոնցիդները ունեն
բակտերիաներ ոչնչացնելու
բարձր հատկություն:
3. Պատմությունը
Ճապոնացի գիտնականներին հաջողվել է
սոխի մեջ հայտնաբերել այնպիսի
միացություններ,որոնք հեշտությամբ
մարսվում են օրգանիզմի կողմից և
դրականորեն ազդում մարդու
հիշողության վրա: Մասնագետները
հետազոտություններ են անցկացրել,
որոնց ընթացքում ուսումնասիրել են
սոխի ազդեցությունը մարդու
օրգանիզմի վրա:Բացահայտվել է,որ
սոխը նպաստում է դրական
էմոցիաների ընկալմանը և
հիշողության
վերականգնմանը:Պատճառը կայանում
է նրանում,որ վերոնշյալ
միացությունը,հայտնվելով արյան
մեջ,երիտասադժրդացնում է նրա
բջիջները և խթանում դրանց
աշխատանքը,կարծում են
մասնագետները:
4. ԿԱՌՈւՑՎԱԾՔԸ
Ծաղկաբույլը գնդաձև կամ
տափակ հովանոց է,
ծաղիկները՝ մանր, երկսեռ,
սպիտակ, դեղին, կանաչավուն
կամ բաց վարդագույն: Պտուղը
եռակող, եռաբուն տուփիկ է:
Սերմերը եռանկյունաձև են,
սև, կնճռոտ՝ կարծր
սերմնապատյանով: Կան կծու,
կիսակծու և քաղցրահամ
սոխուկներով սորտեր: Սոխի
կծվությունը պայմանավորված
է եթերայուղերի
առկայությամբ: Սոխը
պարունակում է նաև
շաքարներ, C վիտամին,
կարոտին (A-նախավիտամին),
հանքային աղեր և այլն:
9. Հայաստանում
տարածվածությունը
ՀՀ-ում կան սոխի 30 վայրի տեսակներ՝ մայրական, կլոր,
մանուշակագույն, տարօրինակ, դեղին և այլն: Տարածված է
Արմավիրի, Շիրակի, Արարատի, Սյունիքի և այլ մարզերում:
Աճում է թեթև, քարքարոտ հողերում, ալպյան և ենթալպյան
մարգագետիններում: Արարատյան դաշտում հիմնականում
մշակվում է երկամյա սոխը: Առաջին տարում ձևավորվում է
սոխուկը (կազմված է հատակից, հյութալի և չոր թեփուկներից),
երկրորդ տարում դրանից առաջանում է ծաղկացողունը (բարՀՀ-
ում սոխի ցանքը կատարվում է գարնանն ու աշնանը:
Մշակության մեջ կան նաև սնամեջ, պրասասոխ, սոխուկ, սխտոր
և այլ տեսակներ:
