การพิมพ์และการรับข้อมูล

1. บทที่ 3
การพิมพ์และการรับข้อมูล

2. ในภาษา C จะมีฟังก์ชันสำาหรับการพิมพ์และการรับข้อมูลไว้ให้ใช้
มากมาย การพิมพ์ก็คือ การนำาข้อมูลไปแสดงที่หน้าจอ และการรับข้อมูลก็
คือ การรับข้อมูลจากคีย์บอร์ดเข้ามา ซึ่งในภาษา C นั้นจะมองอุปกรณ์ใน
เครื่องคอมพิวเตอร์เป็นไฟล์ทั้งหมด ยกตัวอย่างเช่น จอภาพจะเป็น Standa
rd Output File และคีย์บอร์ดจะเป็น Standard Input File ดังรูปที่ 3-1
รูปที่ 3-1 แสดงการพิมพ์และรับข้อมูล

3. Standard Input File โดยทั่วไปก็คือ Buffered นั่นเอง ซึ่งจะทำาหน้าที่ในการ
เก็บข้อมูลที่ได้รับจากคีย์บอร์ดไปเก็บไว้ โดยเรียงลำาดับกันเข้าไป
Standard Output File คือ จอภาพ ซึ่งก็เหมือนกับคีย์บอร์ด ซึ่งจะเป็นเท็กซ์ไฟล์ เมื่อ
ต้องการจะแสดงข้อมูลนั้น จะทำาการแปลงข้อมูลเป็นข้อความก่อนแล้วค่อยพิมพ์แสดงออกมา
การพิมพ์ข้อมูล
ฟังก์ชันมาตรฐานที่ใช้ในการพิมพ์ข้อมูลของภาษา C คือ printf ซึ่งมีรูปแบบดังนี้
รูปแบบ
Printf (“[รูปแบบข้อความ]”,[ตัวแปร])
รูปที่ 3 – 2 แสดงคำาสั่งในการ Output ข้อมูล
ออกทางหน้าจอ

4. ในส่วนรูปแบบข้อความนั้น อาจจะเป็นตัวอักษร ข้อความ หรือ
เป็นตัวกำาหนดชนิดของข้อมูล ซึ่งใช้กำาหนดชนิดข้อมูลที่จะพิมพ์ ซึ่งจะ
ต้องอยู่หลังเครื่องหมาย % เสมอ และสามารถใช้ได้ทั้งการ Input และ
Output ดังแสดงในตารางที่ 3 -1
ตารางที่ 3-1 แสดงตัวกำาหนดชนิดข้อมูล
ตารางที่ 3-2 การแสดงข้อมูลแบบกำาหนดและไม่
กำาหนดความยาว
และผู้ใช้สามารถกำาหนดความยาวของข้อมูลที่จะแสดงออก
มาได้ โดยมีรูปแบบคำาสั่งดังนี้
%[ความยาว][ตัวกำาหนดข้อมูล] สามารถดูตัวอย่างได้
ในตารางที่ 3- 2

5. ถ้าข้อมูลเป็นตัวเลขชนิด float ก็สามารถทำาได้เช่นกัน แต่จะต้อง
กำาหนดตัวเป็นดังนี้
% [ความยาว].[จำานวนเลขหลังจุดทศนิยม][ตัวกำาหนดข้อมูล] เช่น
printf(“%7.2f”,23.35000);
ซึ่งมีความหมายว่า ข้อมูลที่จะแสดงยาวทั้งหมด 5 ตัว โดยแบ่งเป็นจำานวน
ตัวเลขหน้าจุด ทศนิยม 4 ตัว ทศนิยม 1 ตัว และตัวเลขหลังจุดทศนิยม
อีก 2 ตัว ผลลัพธ์ของคำาสั่งด้านบนจะเป็นดังนี้
23.35
ตัวอย่างการพิมพ์ข้อมูล
1. printf(“%d%c%f”,23, ‘z’,4.1);
ผลลัพธ์ที่ได้เป็นดังนี้
23z4.100000
ผลลัพธ์ที่ออกมาติดกัน เพราะในรูปข้อความระหว่างตัวกำาหนดชนิดข้อมูล
แต่ละตัวนั้นไม่ได้เว้นวรรคไว้ จึงแสดงผลออกมาติดกัน

6. 2. printf(“%d %c %f”, 23. ‘z’, 4.1);
ผลลัพธ์ที่ได้เป็นดังนี้
23 z 4.100000
เป็นการพิมพ์ตามตัวอย่างที่ 1 แต่แก้ไขให้มีการเว้น
วรรคระหว่างค่าด้วย
3. int num1 = 23;
char zee = ‘z’;
float num2 = 4.1;
printf(“%d %c %f”, num1, zee, num2);

7. 4. printf(“%dt%ct%5.1f”, 23, ‘z’, 14.2);
printf(“%dt%ct%5.1f”, 107, ‘A’, 53.6);
printf(“%dt%ct%5.1f”, 1754, ‘F’, 122.0);
printf(“%dt%ct%5.1f”, 3, ‘P’, 0.1);
ผลลัพธ์ที่ได้เป็นดังนี้
23 z
14.2
107 A
53.6
1754 F
122.0
3 P
0.1
5. printf(“The number is %6d”, 23);
ผลลัพธ์ที่ได้เป็นดังนี้
The number is 23

8. ในภาษา C นั้นจะมีค่าคงที่ที่เป็นตัวอักษรอยู่ชุดหนึ่ง ที่จะใช้ในการ
ควบคุมการพิมพ์และแสดงเครื่องหมายบางอย่างที่ไม่สามารถพิพม์เครื่องหมายนั้น
ตรงๆ ลงไปในรูปแบบของข้อความได้ ซึ่งชุดค่าคงที่ของตัวอักษรเหล่านี้ เรียก
ว่า Back-slash character ดังแสดงในตารางที่ 3-3
ตารางที่ 3-3 แสดง Back-slash character

9. รูปแบบการรับข้อมูล
ฟังก์ชันมาตรฐานที่ใช้ในการรับข้อมูลของภาษา C คือ scanf
ซึ่งมีรูปแบบดังนี้
รูปแบบ
Scanf(“[รูปแบบข้อความ]”,[ที่อยู่
ของตัวแปร])
รูปที่ 3-3 แสดงฟังก์ชันในการรับ
ข้อมูลจากคีย์บอร์ด

10. เมื่อโปรแกรมทำางานมาถึงฟังก์ชันนี้ โปรแกรมจะหยุดรอให้ผู้
ใช้ป้อนข้อมูล โดยข้อมูลที่ป้อนลงไปจะไปแสดงบนจอภาพด้วย เมื่อป้อน
เสร็จให้กดปุ่ม Enter ข้อมูลก็จะถูกเก็บในตัวแปรตามรูปแบบข้อความ
โดยในรูปแบบข้อความนั้นจะต้องมีตัวกำาหนดชนิดข้อมูลด้วย ซึ่งตัว
กำาหนดชนิดข้อมูลจะต้องมีจำานวนเท่ากับตัวแปร มิฉะนั้นจะเกิด Error ขึ้น
มาทันที
ตัวอย่างการรับข้อมูล
1. 214 156 14z
scanf(“%d%d%d%c”, &a, &b, &c, %d);
สาเหตุที่ไม่ต้องเว้นวรรคระหว่าง 14 กับ z นั้น เพราะ %c จะไม่ตัดช่องว่าง
เพราะช่องว่างก็ถือว่าเป็นตัวอักษรเหมือนกัน เพราะฉะนั้นจะต้องแก้เป็น
ดังนี้

11. scanf(“%d%d%d %c”, &a, &b, &c, %d);
2. 2314 15 2.14
scanf(“%d %d %f”, &a, &b, &c);
การรับค่าที่เป็นตัวเลขนั้น เว้นวรรคจะไม่มีผลค่าการรับค่า
3. 14/26 25/66
scanf(“%2d/%2d %2d/%2d”, &num1, &num2,
&num3, &num4);
ถ้ามี / ในรูปแบบข้อความ ผู้ใช้ต้องพิมพ์เข้าไปด้วยใน
ระหว่างการรับข้อมูล
4. 11-25-56
scanf(“%d-%d-%d”,&a, &b, &c);

12. ฟังก์ชันการรับข้อมูลตัวอักษร
การที่จะใช้ฟังก์ชันต่อไปนี้ได้ จะต้องนำาเข้าเข้าไลบรารีไฟล์ที่ชื่อ c
onio.h ด้วย
getch เมื่อทำางานมาถึงฟังก์ชันนี้ โปรแกรมจะหยุดให้ผู้ใช้พิมพ์
ข้อมูล 1 ตัวอักษร และเมื่อป้อนเสร็จแล้วไม่ต้องกดปุ่ม Enter และ
เคอร์เซอร์จะไม่ขึ้นบรรทัดใหม่ และตัวอักษรที่พิมพ์ลงไปจะไม่
แสดงออกทางจอภาพด้วย ซึ่งตัวอย่างแสดงได้ดังนี้
ch = getch();
getche ฟังก์ชันนี้จะทำางานเหมือนกับฟังก์ชัน getch แต่จะแสดงตัว
อักษรที่พิมพ์เข้าไปออกทางจอภาพด้วย ซึ่งตัวอย่างแสดงดังนี้
ch = getch();
getchar เมื่อทำางานมาถึงฟังก์ชันนี้ โปรแกรมจะหยุดให้ผู้ใช้พิมพ์
ข้อมูล 1 ตัวอักษร และเมื่อป้อนเสร็จแล้ว จะต้องกดปุ่ม Enter ด้วย
และเคอร์เซอร์ก็จะขึ้นบรรทัดใหม่ ส่วนตัวอักษรที่พิมพ์ลงไปก็จะ
แสดงออกทางจอภาพด้วย ซึ่งตัวอย่างแสดงดังนี้

13. ch = getchar(0;
ตัวอย่างโปรแกรม
ในโปรแกรม 3-1 เป็นโปรแกรมง่ายๆ จะแสดง
“Nothing”
โปรแกรมที่ 3-1
“โปรแกรมที่แสดงคำาว่า Nothing”

14. ผลลัพธ์ที่ได้