Ao redor do maior descubrimento do ano segundo a revista science
Cambio global 2012
1. CAMBIO CLIMÁTICO/CAMBIO GLOBAL
Carmen Cid Manzano. Ciencias para o mundo contemporáneo
I.E.S. Otero Pedrayo. Ourense. Departamento Bioloxía e Xeoloxía
3. Meteoroloxía Climatoloxía
Tempo Clima
Estado da atmósfera Ven determinado pola
nun determinado lugar media dos diferentes
ou momento. estados do tempo ó longo
de varias décadas (polo
menos 30 anos)
I.E.S. Otero Pedrayo.
Ourense
4. Aínda que a denominación
máis frecuente é Cambio
Climático moitos
investigadores prefiren
falar de Cambio Global na
medida que o
arrequecemento do planeta
implica non só cambio
climático senón tamén a
alteración dos ecosistemas,
a perda da biodiversidade,
cambios nos usos do chan,
etc.
I.E.S. Otero Pedrayo.
Ourense
5. Causas dos cambios de clima da Terra
Causas externas Causas internas
- Aerosois dos volcáns e da contaminación
-Desigual distribución dos continentes e
- Variacións da océanos ó longo da historia da Terra.
radiación solar - Cambios nos gases invernadoiro
- Cambios no sol -Cambios na superficie da Terra
- Choque de grandes Cambios no albedo
meteóritos coa Terra Deforestación
Desertización
I.E.S. Otero Pedrayo.
Ourense
6. VARIACIÓNS DA RADIACIÓN SOLAR
• Excentricidade da órbita (cada 100.00 anos)
• Inclinación do eixe (cada 41.000 anos)
• Posición do perihelio (cada 23.000 anos)
I.E.S. Otero Pedrayo.
Ourense
7. Na parte superior atópanse dúas gráficas, a superior
recolle a concentración de CO2 en partes por millón nos
últimos 400.000 anos; na inferior expresase as variación
da Tª media no mesmo período.
I.E.S. Otero Pedrayo.
Ourense
8. Cambios no sol
Outro dos mecanismos de forza externa, corresponde a cambios
físicos no mesmo Sol, que poden alterar a intensidade e o carácter do
fluxo de radiación solar. Non existe dúbida que estes ocorren nun
rango variable de tempo. Un dos ciclos máis coñecidos é o das
manchas solares, cada 11 anos. Outros parámetros, como o diámetro
solar, tamén varían.
9. Aerosois
levantados por
meteoritos
Fai 65 millóns de anos algo causou a extinción dos dinosauros e doutras
moitas especies de animais e plantas (cerca do 80%). A hipótese máis
aceptada como causa desta extinción é o impacto dun asteroide de 10 km
de diámetro. A enerxía liberada sería semellante a 1000 bombas atómicas
como a de Hiroshima.
Este choque a unha velocidade de 50.000 km/h xeraría un incremento
súpeto da Tª, o que provocaría incendios que liberarían á atmosfera
grandes cantidades de CO2 e hollín. As enormes cantidades de po e vapor
de auga xerados polo impacto, xunto co hollín, orixinarían nubes de
aerosois que os ventos distribuirían por todo o planeta.
I.E.S. Otero Pedrayo.
Ourense
10.
11. Aerosois
producidos
por volcáns
Evolución da temperatura media global no período 1990-1997.
En xuño de 1991 tivo lugar a erupción do volcán Pinatubo.
14. Aínda que a temperatura dunha rexión varía
durante as estacións do ano, o promedio da
temperatura na superficie terrestre, é duns 15°C.
I.E.S. Otero Pedrayo.
Ourense
15. Balance de Tª
Real 15ºC
Teórica -18 ºC
Diferencia
33ºC
-Vapor de H2O 20º C
- CO2 7,5º C ¿De dónde proceden?
- O3 troposférico 2,5ºC
- N2O 1,5ºC
- CH4 1,0ºC
GASES INVERNADERO
- Otros 0,5ºC
Halocarbonos
Aerosoles EFECTO INVERNADERO NATURAL
16. EFECTO INVERNADOIRO NATURAL
O efecto invernadoiro prodúcese na atmosfera de forma natural
debido á presencia dos gases invernadoiro. Este efecto ‘natural’
e o responsable de que a temperatura na superficie da terra sea
33ºC superior á que correspondería se non existisen ditos gases.
I.E.S. Otero Pedrayo.
Ourense
18. Principais gases de efecto invernadoiro
(GEI) e a súa contribución ó quecemento
global en %
Otros
Halocarbonados
5% CFC-12
6%
Dioxido de Oxido Nitroso
Carbono 6%
64%
Metano
19%
Fuente: PNUMA
CO2 CH4 N2O CF4
ppmv ppbv ppbv pptv
Promedio de 50-200 12 120 50,000
I.E.S. Otero Pedrayo.
Ourense vida (años)
23. Que é o IPPC?
http://www.ipcc.ch/languages/spanish.htm
Panel intergobernamental do cambio climático, coñecido polas siglas
IPCC (Intergovernmental Panel on Climate Change), estableceuse no
ano 1988 pola Organización Meteorolóxica Mundial e o Programa
Ambiental das Nacións Unidas. Neste panel participan máis de 2000
científicos de todo o mundo facendo un informe do clima cada 5 anos,
o último no 2007.
24. Os cambios no clima derivados da actividade humana
son debidos sobre todo á intensificación do efecto
invernadoiro natural, ao aumentar a concentración
atmosférica dos gases invernadoiro provocan o que se
coñece como forzamento radiativo.
radiativo
25. Debido ao aumento de
GEI, segundo datos do
IPCC, a Tª media na
superficie terrestre
aumentou entre 0,6
nas últimas tres
décadas e 0,8ºC no
último século.
26. Deforestación Aumento das emisións
Desertización de gases invernadoiro.
Cambios no albedo
poducen
INCREMENTO DO EFECTO INVERNADOIRO
consecuencia
I.E.S. Otero Pedrayo.
Aumento da temperatura media do planeta
Ourense
27. O albedo Albedos % de luz
reflexada
O albedo é a
reflectividade da Neve 86
superficie terrestre, Nubes moi brillantes 78
refírese á enerxía
Nubes (promedio) 50
reflectida desde a
Desertos 21
Terra ao espacio.
Chan terrestre sen vexetación 18
Bosques (promedio) 8
Luz del sol
Cinza volcánica 7
Océanos 5 a 10
Reflexada pola neve/xeo
Absorbida pola auga
I.E.S. Otero Pedrayo.
Ourense
28. Deforestación
A deforestación é o proceso de desaparición dos bosques ou
masas forestais, fundamentalmente causada pola actividade
humana, tala ou queima de árbores accidental ou provocada.
Os bosques son sumidoiros de CO2.
I.E.S. Otero Pedrayo.
Ourense
31. Desertización
Desertización enténdese o proceso polo que un territorio que non
posúe as condicións climáticas dos desertos, remata adquirindo as
características destes. Isto sucede como resultado da destrucción
da súa cuberta vexetal e da erosión del solo. Segundo datos do
Programa das Nacións Unidas para o Medio Ambiente (PNUMA), o
35 % da superficie dos continentes pode considerarse como áreas
desérticas.
Entre as accións humanas que
aceleran a desertización están:
Sobrepastoreo
Mal uso do chan e da auga
Tala de árbores
Minería ao descuberto
Compactación do chan
http://www.elmundo.es/noticias/2001/graficos/junio/semana4/desertificacion.html
34. Algunhas consecuencias do aumento de Tª
Aumento do nivel do mar Unha das consecuencias do
aumento de Tª é o elevamento do
nivel do mar en todo o mundo.
Este tema é o que máis preocupa
aos galegos pois afectaría ás
principais poboacións de Galicia. As
previsións para o ano 2100 falan
dun aumento entre 0,5 e 1,4
metros isto supón a progresiva
destrucción das praias, dando a
razón ás previsións da Xunta de
non construír na zona inmediata á
beira.
Video http://www.elmundo.es/elmundo/2011/02/24/andalucia_malaga/1298554662.html
I.E.S. Otero Pedrayo.
Ourense
46. Consecuencias do aumento de gases invernadoiro
Acidificación das augas e destrución dos arrecifes de
coral, auténticas barreiras protectoras das costas e
hábitat de innumerables especies mariñas.
http://www.publico.es/ciencias/332720/corales/diversos/mundo/muere
I.E.S. Otero Pedrayo.
Ourense
47. Posibles consecuencias do aumento de Tª
Alteracións nas precipitacións e un aumento da
frecuencia e intensidade dos fenómenos extremos
(secas, grandes incendios, furacáns, choivas torrenciais,
inundacións...).
http://www.youtube.com/watch?v=WYbVO0ikYxc
I.E.S. Otero Pedrayo.
Ourense
48. Outras posibles
consecuencias do
arrequecemento global
I.E.S. Otero Pedrayo.
Ourense
49. Transformación dos océanos en fonte de CO2 en lugar
de sumidoiros debido ao aumento de temperatura (os
gases disólvense con máis dificultade ao aumentar a Tª
da auga).
I.E.S. Otero Pedrayo.
Ourense
51. Desxeo do permafrost (chans conxelados da tundra
siberiana, Canadá e Groenlandia) que encerra brión e
liquen acumulados desde a última glaciación e que, ao
desconxelarse, descomponse emitindo metano, gas cuxo
efecto invernadoiro é máis de 100 veces superior ao
CO2,
http://www.consumer.es/web/es/medio_ambie
nte/naturaleza/2007/10/14/170593.php
I.E.S. Otero Pedrayo.
Ourense
54. Unha situación moi preocupante é a posible alteración da
circulación termohalina e as súas consecuencias A circulación
termohalina actúa como unha gran cinta transportadora oceánica
que xoga un papel fundamental na distribución de auga quente
desde os trópicos ata as rexións polares e no intercambio de
CO2 entre a atmosfera e os océanos.
Visita a páxina:
http://www.andaluciainvestiga.com/espanol/cienciaAnimada/sites/lasMareas/oceanos.swf
55. Debido á elevación da temperatura nos casquetes polares e
consecuentes incrementos de auga doce procedentes do
desxeo, a auga pode non alcanzar a densidade suficiente
para afundirse, o que podería provocar, segundo os
expertos, unha relentización da circulación termohalina
chegando ata ao colapso con drásticas consecuencias sobre
o clima global do planeta.
Na seguinte páxina web podes ver unha animación das correntes termohalinas:
http://199.6.131.12/es/scictr/watch/climate_change/anim/gtc/index.htm
58. Graves implicacións sociais, en particular,
repercusións na agricultura, os bosques, as
reservas de auga, a saúde humana, a fame... a
pobreza. Se Groenlandia se derrite, 20
millóns de persoas teríanse que
desprazar a Europa e moitos máis
na India o que orixinaría millóns de
refuxiados climáticos, “climigrantes”
I.E.S. Otero Pedrayo.
Ourense
64. A LOITA CONTRA O
QUECEMENTO GLOBAL
¡Actuad ya! S.O.S. Clima - Amigos de la Tierra
http://www.youtube.com/watch?v=J_huJsjgiTg&feature=player_embedded#!
65. (1997)
Primeiro intento de por límite ás emisións de GEI
Obxectivo: reducir nos países desenvolvidos unha media de 5,2% a
emisións de CO2 respecto das emisións de 1990. Con todo non se impón
ningún límite aos países pobres. Período de cumprimento: 2008-2012
O tratado foi ratificado pola Unión Europea pero non polos Estados
Unidos. No 2004 o goberno de Rusia decidiu ratificalo e entrou en vigor
o 16 Febreiro do 2005 (por alcanzarse ao fin entre os asinantes o 55%
das emisións globais).
66. Os obxectivos a cumprir no tratado orixinal son
diferentes para cada país. Así, aos países da Unión
Europea permíteselles que se repartan entre eles as
cotas de redución, para satisfacer un total de baixada
do 8%.
I.E.S. Otero Pedrayo.
Ourense
Vídeo PNUMA: Cambio de clima. Cambio de oportunidades
http://www.cordelim.net/cordelim.php?c=763
67. A repartición permitía en 1997 que España aumentase
as súas emisións nun 15 %, pero A REALIDADE É ...
68. Pronto se comenzou a falar de mecanismos de flexibilidade como:
1º Compraventa de emisións: un país pode comprar ou
vender a outro os dereitos de emisións.
2º Mecanismo de desenvolvemento limpo (MDL): invita
aos países desenvolvidos a invertir en proxectos de
desenvolvemento do Sur.
3º Inclusión de sumidoiros de carbono, é dicir aumentar
as emisións a cambio de plantar árbores e outros
vexetais.
4º Almacéns subterráneos de CO2. I.E.S. Otero Pedrayo.
Ourense
70. Principais sectores que poducen gases
invernadoiro en España
http://www.elmundo.es/noticias/2000/graficos/noviembre/semana3/efecto.html
Producción de CO2 no fogar
http://www.youtube.com/watch?v=hnh5PVMj8BU&feature=player_embedded
I.E.S. Otero Pedrayo.
Ourense
71.
72. Máis información en: http://199.6.131.12/es/scictr/watch/climate_change/capture.htm
73. Confinamiento de CO2
ou barrer debaixo da alfombra
Animación: http://199.6.131.12/es/scictr/watch/climate_change/anim/capnstorage1/index.htm
74. Xeoenxeñería
o “Enxeñería planetaria”, supón a
aplicación da tecnoloxía co
propósito de cambiar as
propiedades globais da Terra.
Unha idea foi a de colocar
cintas reflectoras que cubran
os desertos ou illas de plástico
branco, que se farían flotar en
todos os océanos, de maneira
que se poida reflectar luz solar
cara ao espazo.
http://www.cambio-climatico.com/geoingenieria-para-solucionar-el-calentamiento-
global
75. Antuca de espellos
Roger Angel, director do
“Steward Observatory Mirror
Laboratory and the Center for
Astronomical Adaptive Optics”
do departamento de
astronomía da Universidade de
Arizona, propón reducir a
temperatura da Terra
construíndo unha masiva
antuca no espazo, construída
mediante 20 billóns de
diminutas naves dun gramo
cada unha (En total 20 millóns
de toneladas) orbitando sobre
as nosas cabezas. I.E.S. Otero Pedrayo.
Ourense
I.E.S. Otero Pedrayo.
Ourense
