Cantigas populares galegas e regueifas.

ENDL ”C.E.I.P. BERGANTIÑOS”- CARBALLO

O gaiteiro de Soutelo,
indo para Redondela,
perdeu a gaita no monte,
anda chorando por ela.

Eu namorar, enamorar, enamoreime,
Eu namoreime na beira do mar.
Eu namorar, enamorar, enamoreime
E non me puiden desennamorar.

Fixenche unha saia nova,
Pensando que te casabas.
Fixenche unha e máis outra,
E quedache como estabas.

Os solteiros valen ouro,
Os casados valen prata,
Os viúvos caldeiriña
E os vellos folla de lata.


Casadiña de tres días,
Que che levou a colore,
Nin casada nin solteira
Nunca che tuven maiore.

Casadiña de tres días
Non se cansa de chorar
Pola vida de solteira
Que non ha de recobrar.

Casadiña de tres días
Xa levaches unha tunda
Se o saben as solteiras
xa non se casa ningunha.

O día que eu me casei,
Todo o día orballou
Ben casado, mal casado
Agora casado xa estou.


Cando paso pola rúa
Merco pan e vou comendo
para que non diga túa nai,
que con verte me manteño.

Nena que estás na ventana
Cas puntas do pano fóra
Bótame a túa cariña
Que o pano non me enamora.

Nena que estás na xanela,
Coas puntas do pano fóra.
Retírate para adentro
Que as puntas non me enamoran.

Tiñas os ollos azuis
Coma a seda de bordar.
Nacemos un para o outro.
Que lle habemos de esperar!


Non sei que tes que non me falas,
Non sei que te aconsellou!
Fiaste en ditos de mundo,
E eu tamén tanto che dou!

Eu casei cunha tecelana
Para aprender a tecer.
Eso de métello e sácallo,
Nunca llo puiden aprender!

Se ti queres, eu quero
Nena da cara redonda
Se ti queres, eu quero
Unha cama non abonda.

Rapaciña do meu tempo
Chamáchesme a min rapas
Durme conmigo unha noite
e pola mañá xa verás.


Deus cho pague churrusqueira
Que cho vou agradecer
Cando vou ao teu muíño
Sempre me deixas moer.

Solteiriña non te cases
Non deixes a boa vida
Eu ben sei dunha solteira
Que chorou arrepentida.

O carballo da portela
Ten a folla revirada
Que lla revirou o vento
Nunha mañá de xiada.

A túa porta estamos catro
e os catro te queremos
agora escolle nena
os outros tres marcharemos.


Nós de aquí, e vós de aló
Somos tantos coma vós
Nós comemos o carneiro
e as cornos son pa vós.

Debaixo do lavadoiro
Onde María lavaba
Había un anel de ouro
Nunha mazá colorada.

Unha nena nunha fonte
Por unha berza bebía
A berza estaba rachada
E toda a auga lle vertía.

Aparte loureiro verde
Deixa clarear á lúa
Senón vexo ao meu amor
Non vexo cousa ningunha.


A regueifa está na mesa
E na mesa hai xurelos
E o que coma da regueifa
hano de comer os demos.

Este pandeiro que toco
Este que teño na man
Era de miña cuñada
Da muller de meu irmán.

María se vas ao prado
Mira que che hei de erguer
Dareiche un abrazo
E non nos han de ver.

O muíño non é muíño
Que é a capilla dos ratos
Onde se daban os bicos
E moitos, moitos abrazos.


Moe muíño, moe muíño
Bótame a fariña fóra
Que a filla da muiñeira
Ten un andar que namora.

Fun ao muíño con Paula
Fun ao muíño con ela,
Fun ao muíño con Paula
Fun en paz e vin en guerra.

Muiñeira da ribeira
Muiñeira ribeirana
Muiñeira da ribeira
Tócacha de mala gana.

En Cerqueda si que hai homes
Tamén os hai na ribeira
Hainos de media polaina
Hainos de polaina enteira.


Costureiriña bonita
Dáme unha agulla de prata
Para quitar esta espiña
Do corazón que me mata.

Baselisa na baile
Dixo en voz alta
Se non me gustan os homes
É pola gaita.

Veño do lugar de Tella,
De ver unha telleana
Que me rouba o corazón
E se me mete na alma.

Fun aás mozas a Vilela,
Espetéime nunha poza.
Abracéime nunha vella,
Pensando que era unha moza.


En Ardaña hai boas mozas,
En Carballo, gañas delas
E na baixa de Entrecruces
Bonitiñas coma estrelas.

O cantar que ben de gracia
O cantar que gracia ten
Que para andar polo mundo
De todo che hai que saber!

O pandeiro sen ferreñas
E as ferreñas sen pandeiro
Fan como a barca sen remos
E os remos sen mariñeiro.

Miña nai botóume fóra
Polas tellas do tellado
Recólleme mamaíña
Que me come o porco bravo!


Foches a Vilagarcía
Foches e non viches nada,
Unha rapaza bonita
E unha mazá colorada.

A miña nena pequena
heina de enseñar a todo
a coser e a peneirare
a a botar o pan no forno.

Teño un amor que me engana
Outro que me dá diñeiro
Outro que me desengaña
Cal é o máis verdadeiro?

Andivecheste alabando
Que teu pai era moi rico,
Pero a riqueza de teu pai
Lévaa o corvo no bico.


Ímonos mercar homes
Ben baratos eles son,
Os solteiros son a carto
E os viúvos aínda non.

Olvidei a pai e nai,
Toda a miña parentela
Pero non podo olvidar
a un fillo de nai allea.

Dille a teu pai Inesiña,
Que nunca poderei querelo
Cando te vou ver de noite,
Ponlle á porta o tarabelo.

Olvidarte a ti por outro
Non che cabe no meu peito
Olvidar outro por ti,
Eso xa cho teño feito.


Aldeíña de Baldaio
Aldea de poucos homes
E os pouquiños que quedan
Chámanlle remendafoles!

Manuel por velas nenas
Fixo unha fonte de prata
As nenas non van a ela
Manuel vivo se mata.

O cura chamoume Rosa
Eu tamén lle respondín:
Destas rosas señor cura,
Non nas hai no seu xardín.

O meu amor desta noite
Quedou de vir e non veu.
Colleu o ferrocarril,
Marchou para Montevideo.


Quedaches de vir ás nove,
Viñeches ás nove e media
Coidas que non é pecado
Enganar a unha morena.

Vinde pouquiños a poucos
Vinde pouquiños a poucos
Deixade o camiño libre
Para que veñan os outros.

Polo río abaixo
Vai unha sertén
Se levara ovos,
Ía eu tamén!

Tocan as campás de Oca,
Repenican as de Cereo.
Ahí veñen os mozos de Oca,
Para bailar o maneo!


En Carballo non hai quen pranche.
Que morreu a pranchadora.
De catorce a quince anos
Son as que pranchan agora.

Para tocar veño eu,
Para bailar, meu irmán.
Para tocar a pandeireta,
Viva que a ten na man!

Este pandeiro que toca
Era de coiro de ovella,
Inda onte comía herba,
Hoxe toca que rabea!

Inda que che son moreniña,
Sonche de polvo da eira.
Se me viras o domingo,
Nin a guinda na guindeira.


Se queres a boa moza,
Non a mires na romería.
Vaina ver pola semana,
Co traxe de cada día.

Teste por moita moza
E por moita comenencia.
E agora vas quedarte
Á lúa de Valencia.

Eres alta coma un piñeiro
E delgadiña da cintura
Tes tipo de gitana
Para botar a boaventura.

Sonche negra coma o pote,
E branca coma a gramalleira
E teste que casar de noite,
Que de día non hai quen te queira.


Moito miras para min
E moito me choscas o ollo.
Son criada de servizo,
E non podo atender a todo.

Quen che dixo a ti, loureiro
Que eres o pau das culleres?
As mentiras son dos homes,
e as verdades das mulleres.

Miña cuñada Polonia,
Non hai muller coma ela
Os osos dállos ao home
E a carne cómea ela!

Vaite lavar, porco negro.
Vaite lavar ao pilón,
Que aínda que laves e relaves,
Eres negro de nación!


A raíz de toxo verde
É moi mala de arrancar.
Tamén o primeiro amor,
E moi malo de olvidar.

Nena que vendes as peras
Cantas che mandaron dar?
Para ti, meu queridiño
Non mas mandaron contar.

Hai mulleres que se rien
Dúas ou tres veces ao ano.
Unhas son de compromiso,
E as outras de mal agrado.

Ao meu neno pequeno,
Quen lle ha de dar a teta.
Súa nai vai no muíño
E seu pai na leña seca.


Pasei pola túa horta,
Pedínche auga e non ma deches.
Cando pases pola miña.
Farei coma fixeches.

Unha pera, dúas peras
Non me dou máis a pereira.
Unha semaniña enteira
Esa si que é muiñeira!

Moito che ten que chorar
A pobre da túa nai
Pola cédula visada
E o retrato de teu pai.

Unha vella de 100 anos
Subíuse a un campanario
Colliu o badel na man
Pensando que era un rosario.


Caseime cunha cara triste
Porque tiña moito gando
O gando foille morrendo
E a cara triste foi marchando.

O amor da costureira
Era de papel e mollouse
Agora costureiriña
O teu amor acabouse.

Os amores dunha vella
Son amores dunha santa
Cando se deita na cama
Toda a noite o cu lle canta.

Ao pasar por Vilariño
Por Vilariño cantando
As nenas de Vilariño,
Quedaban na porta mirando.


Pasei pola túa porta,
Mirei polo cerrollo.
A mala de túa nai,
Meteume un pau polo ollo.

Todo o mundo me pregunta
De que romaría veño,
Pásame a man pola cara
Mira que sudado veño.

Cando un mozo canta ben
Gosta moito ás rapaciñas
Cando un aglo canta ben
Tamén lle gusta ás galiñas.

De traballo non falemos
Cada quen o que poider
Por que todo o que se casa
Ten que manter á muller.


Ti estreveraste, non dudo,
Porque ti es moi atrevido;
En sendo rica a rapaza
Dabondo estarás mantido.

Non e cases con ferreiro
Que te qeiman as muxicas
Cásate co carpinteiro
Que fai as huchas bonitas.

Teño un amor coma un santo.
Eu a deus non llo merezo.
Todos me din que o venda
O meu amor non ten prezo.

Eu fun a Marín
E non son de Mariñán
E o fungueiro do carro,
Traio na man.


Quedaches de vir, viñeches
Corazón alimonado
Quedaches de vir, viñeches
E non fuches a outro lado.

No lugariño de Imende
Hai dúas pedras de asento.
Unha de contar mentiras
E outra de murmuramento.

Lugariño de Imende
Parroquia de poucos homes,
E os pouquiños que hai,
Chámanlles remendafoles.

As de Malpica son pescas,
As de Buño, son oleiras.
As de Carballo, modistas
E as de Brea, panadeiras.


Eu queríame casar.
Miña nai non teño roupa.
Casa miña filla, casa
Que unha perna tapa outra.

Cando chove ou quenta o sol
Anda o demo por Ferrol
Cun saquiño de alfileres
Picándolle o cu ás mulleres.

Nas lagoas dos teus ollos
Moi a gusto afogaría,
se soubese ben seguro
Que non me rescatarías.

O meu ben ten unha espada
No canto do corazón.
E moi ledo me atravesa
Cando falamos de amor.


Mariquiña doenche os ollos,
Tamén me doen os meus.
Vainos lavar ao río grande
Onde a troita lava os seus.

Olvidei os meus amores
Olvideinos para sempre.
Para nunca máis beber
Auga dunha mesma fonte.

Desque vin o xustillo,
Prendín solo a corda
Para andar axustadiño
De par do teu corazón.

A Cambre non vou
Que dormen no chan
e despachas aos mozos
Ás tres da mañán.


As mociñas de hoxe en día
Son todas unhas veletas.
Por unha copa de caña,
Deixan apalpar as tetas.

Heime de casar cun vello,
Heime de fartar de rir.
Heille de poñer a cama,
Con que non poida subir.

Se eu fora tinta
E ti tinteiro.
Escribiría co sangue das túas veas
Canto te quero!

Namoreime dunha nena
Porque ela cantaba ben.
Agora morro de fame
Co cantar non me mantén.


O paxaro cando chove
Mete o rabo na silveira.
Así tamén fai a boa moza,
Cando non ten quen a queira.

Maruxiña dáme un bico
Que che ei dar un pataco.
Non quero bicos dos homes,
Que me cheiran a tabaco.

Quero un limón
E tamén un melón;
Pero o que de verdade quero
É o teu corazón.

Escríbiache unha carta
Era de noite, non vía
Se algunha letra vai mal
Dispénsame prenda miña.


O meu amor é mariñeiro
E vive no alto do mar.
Son os teus brazos o vento
Ninguén os pode amarrar.

Cantan os galos o día,
A hora dos namorados.
Mozos que andades de noite,
Non vos collan despistados!

Eu queríame casar.
Miña nai di que é cedo.
Pero ela como ten home,
Non sabe a falta que eu teño.

Chamáchesme rachafaldas
Aínda non rachei ningunha.
Se mo volves a chamar
Heiche de rachar a túa.


Cambiaches ouro por prata,
O ouro máis che valía.
Cambiachesme a min por outra,
Eu a ti non cho facía.

Meu amor, si te marchas
Deixame unha prenda túa
Deixame a túa navalla
Para picar a verdura.

Arrabeas porque canto
Porque río moito máis.
Teño que cantar e rir
Para que arrabees máis.

Diraslle a túa nai
Que eu agora non te quero,
Que te colgue do fumeiro,
No sitio do unto vello.


Se me queres, querereite.
Se non resgárdate ben.
O mundo é moi largo
E non falta que queira ben.

Eu casar, casaría
Se a vida de casado
Fose coma o primeiro día.

Da uva sae o viño,
Da oliva, o aceite.
E do meu corazón,
O cariño para a xente.

Eu querer quéroche ben
E téñoche admiración,
Pero casarme contigo,
Non mo pide o corazón.

Teño un amor na montaña,
Teño un amor montañés,
Teño un amor na montaña
Na beira do mar teño tres.


Un merlo e máis unha merla
Iban por un prado abaixo.
O merlo como era máis pillo,
Botou á merla por baixo.

Deixame ir, deixame vir.
Deixame apartar da rama,
Deixame durmir un soño,
Rapaza na túa cama.

O señor cura
Non baila porque
Leva a coroa.
Baile señor cura, baile
Que Deus todo o perdoa.

Non me digas que che gusto
Porque che miro a cara.
Moitos que van á feira
Miran e non compran nada.


A miña muller morreu.
Enterreina no valado.
Cando paso por alí,
Chóscolle o ollo de lado.

O meu homiño morreu,
Enterreino no palleiro.
Deixeille os braciños fóra
Para que toque o pandeiro.

O meu amor é pequeno
Eu tamén así o quero.
O poño debaixo da saia
E teño amores cando quero.

Cando se foi o meu amor,
Díxome que non chorase,
Que botase ao aire as pernas,
Pero que non o olvidase.


Se queres que o carro cante
Móllalle o eixe no río
Despois de mollalo,
Canta coma un asubío.

Arrimeime ao pino verde
Para ver si me consolaba.
O pino como era verde
En vez de quentar, choraba.

Eu caseime por un ano,
Por saber que vida era.
O ano vaise acabando,
Solteiriña quen me dera!

Solteiriña non te cases,
Non deixes a boa vida!
Que eu ben sei dunha casada,
Que chorou o outo día.


Mira Maruxiña, mira como veño
Cunha borracheira que xa non me teño
Que xa non me teño, que xa non me teño
Mira Maruxiña, mira como veño.

Alí tes o meu corazón,
Si o queres matar ben podes.
Pero como estás ti dentro,
Si o matas ti tamén morres.

Era unha noite de chuvia e de frío
A que pasei no muíño do río
Toda contenta empecei a cantar
Para non ter medo e a noite pasar.
Dun, dun ,dálle na porta
Sale a correr,
É o Marticiño que vén a moer
Viña con contos levados do demo,
Contos que as mozas moitas non queremos
E se ti queres para min moerás
E se non queres xa che pesará
Co aliviadoiro no lombo lle deu.
Pobre Marticiño, que mal lle saeu!
Que levou na chepa máis non moeu.


De Carballo chegáronme tres peras nun ramalliño.
Quen me dera saber que me ten tanto cariño!

Miña nai é unha pobre
E meu pai un vinculeiro.
Aínda ti non es o galo
Que canta no meu poleiro.

A busca raposo
Por antre aquel toxo
Non perdas o año
De pedro Castaño
Que vai na ribeira
Buscar a manteiga
Para dona María
Que está parideira
Na porta da eira
Dun fillo varón
que lle chaman Antón.
Cinta vermella
Rabo de ovella
Non tices ao pote
Que gastas a leña.


Vaite de aí corvo negro
Que aquí nadie te chamou.
Vaille rezar o rosario
Áos fillos que Deus che deu.

Amoriños collín na beiriña do mar
Amoriños collín non os podo olvidar
Non os podo olvidar
Non os podo olvidar
Amoriños collín na beiriña do mar.


Fuches ti, fuches ti
O que fuches cagar ao palleiro
Fuches ti, fuches ti
Que traes as pallas no cú..

Teño unha herba na horta,
Que lle chaman corriola.
Para falar conmigo,
Fáltache un ano de escola.

Os curas e os taberneiros
Teñen moito parecido.
Os curas bautizan nenos e
Os taberneiros o viño.

O amor cando pretende,
Moito mel e manteiga
E despois de casadiño
Cámalle “puta” e “meiga”.

Miña nai e máis a túa
Foron xuntas á romería.
Miña nai trouxome roscas
E a túa cagarría.


E no medio ten culleres
Para cantar a regueifa
Que veñan homes e mulleres.
...

É feita de pan de trigo.
A muller que a amasou,
Tiña pelos no ombligo.

...
O raposo está berrando
No alto de camariñas.
Traédeme as zapatillas
Que me pican as espiñas.
...

Teño bois e teño vacas.
Tamén teño cans.
Cando vou a Carballo,
non vexo máis que lercháns.

...
Escoite vostede gran
señora, gran señorita.
Un cabalo ben ferrado
Cantos clavos necesita?


Estas son as amarguras
Que para min son dulzuras,
Os cravos que necesita
xa os din as ferraduras.
....

Boas noites Maruxiña
Hoxe véñote pedir
De tanto como te quero,
Sin ti non podo vivir.

Pois por moito que me queiras
Moito máis che quero a ti,
todo o día e toda a noite
Solo estou pensando en tí.

Pouco máis has de pensar
tranquila podes estar
que se teus pais nos deixan
Logo nos imos casar

Por meu pai non hai coidado
O malo é miña nai
Que dixo que me mataba
Antes de deixarme casar.

E se túa nai non nos deixa
Facemos desta maneira,
Casamos coma os paxaros,
Detrás dunha silveira.

Miña nai xa vén ahí
Está recollendo no gando.
Fálalle con moito xeito
Que ten un xenio moi malo.

Boas noites, miña sogra
Véñolle pedir a filla
Se ma dá séntome un pouco
Senón marcho axiña.

A miña filla Farruco
É moi nova para casar,
Solo ten cuarenta anos,
E pódese destragar

Neniña, miña neniña
Téñoche o ollo botado
Ou has ser miña muller
ou non hei de ser casado.


Ti teste por moita cousa
E con moita fantasía
A roupa dos días santos
Bótala a cada día.

As túas pernas neniña,
Causanme admiración
séntate aquí ao meu lado
que che canto unha canción

Eu non quero que me cantes
Porque es un mentireiro
Para cantarme ti a min
tes que ensaiar primeiro.

Pequeniña e pernas tortas
Nin vales para caravilla
Nin para travesas das portas
E vaite de ahí xa podes marchar.

Que eu na miña vida
Che volvo a falar
Che volvo a falar ,
Nin che falarei
E vaite de ahí
Xa te despachei!
...


En Iñano hai boas mozas
E con ganas de casar.
Alí foi o meu Jesús
Houbérono de enganchar.

Vén para a cociña Jesús
Contigo quero falar.
Se che gusta a miñla filla,
Vas a ter que te casar.

Casamento sen cariño
Deso non hai que se fiar
Nin con casa, nin con becerra,
Nin con carne de guisar.

Jesús casou cunha pesca
E fíxoa labradora.
Bota castañas e miño
Alí nunca falta broa.
...


Historia dos panadeiros

Poñan atención señores
Ao que fixo un regueifeiro;
Unha historia tan bonita
Para todos os panadeiros.

Os panadeiros hoxe en día
Póñense podres de ricos
Traballan todos os días
Máis todos os domingos.

Eu xa o dixen decote
Eso é moito traballar
Non ter un día no ano
sequera para descansar.

Cando cocen os domingos
Sei como soen facer:
Un marcha medio cocido
E outro vai sen cocer.

Panadeiros de Galicia
Madrugar pola mañán,
Non vos quededes durmidos
Non deixedes queimar o pan.


Non pasarei máis traballos
Adiós todos os panadeiros
Un saúdo cordial
Deste voso regueifeiro.
...
Dáme lume Sara
Polo vertedeiro,
Dáme lume Sara
Que non son mariñeiro.

Se eres mariñeiro,
Sube para arriba
Que Sara está sola
E quere compañía.


Cantigas populares galegas e regueifas.

Recommended

Recommended

More Related Content

What's hot

What's hot (20)

Similar to Cantigas populares galegas e regueifas.

Similar to Cantigas populares galegas e regueifas. (20)

Recently uploaded

Recently uploaded (7)

Cantigas populares galegas e regueifas.