1. Ο Γιούνκερ ... «ψηφίζει» ΚΚΕ!
Ο Γιούνκερ (ένας εξ αυτών που ευχήθηκε «καλό
κουράγιο» στον ελληνικό λαό...), μέσα στον κυνισμό
του, τι πραγματικά είπε; Τι είδους ομολογία ήταν
αυτή, ότι το «ελληνικό πρόβλημα» με τη σημερινή
του μορφή ξεκινάει εδώ και τρεις δεκαετίες;
Από μια ματιά στο ημερολόγιο, όπως την προτείνει ο
Γιούνκερ, προκύπτει ότι ήταν ακριβώς πριν από
τρεις δεκαετίες που ξεκίνησε το ταξίδι της Ελλάδας
στον «παράδεισο της ΕΟΚ» (και νυν ΕΕ)!
Η έναρξη του «δράματος», λοιπόν, όπως
τουλάχιστον την τοποθετεί ο πρόεδρος της
Ευρωζώνης, ξεκινάει από την εποχή του «θα φάτε
με χρυσά κουτάλια»! Ετσι υπόσχονταν στο λαό
όσοι έσυραν τη χώρα στην ΕΕ...
Σημείο καμπής για την «κατηφόρα» (όπως την
προσδιορίζει ο Γιούνκερ) είναι η παραμονή στην
ΕΟΚ, με ευθύνη εκείνων που υποτίθεται θα μας
έβγαζαν από αυτήν!
Αλλά, τότε, σε αντίθεση με την προπαγάνδα
δεκαετιών,
σε αντίθεση με τα φληναφήματα περί «κοινοτικών
πακέτων»,
σε αντίθεση με τα περί του «αναγκαίου Μάαστριχτ»,
σε αντίθεση με τα περί «ωφελημένης Ελλάδας από
την ΕΕ», σε ό,τι αφορά τη θέση του ελληνικού λαού
μέσα στην ΕΕ, η αλήθεια και το δίκιο - αν
πιστέψουμε τον Γιούνκερ - είναι με το μέρος του
ΚΚΕ!

2. Ο Γιούνκερ... «ψηφίζει» ΚΚΕ!
«Ηξερα ότι η Γερμανία και η Γαλλία κέρδιζαν τεράστια ποσά από
τις εξαγωγές τους προς την Ελλάδα, αλλά εγώ δεν μπορούσα να
πω δημόσια αυτό που γνώριζα»!
Τι μας λέει ο κ. Γιούνκερ σε τούτο το δεύτερο σκέλος της δήλωσής του;
Πρώτον ότι τα περί «άγνοιας», είτε της Κομισιόν και της «Γιούροστατ»,
είτε των δικομματικών εταίρων, όσον αφορά τα μεγέθη της ελληνικής
οικονομίας, είναι ένας γελοίος επικοινωνιακός ισχυρισμός.
Οτι οι πάντες γνώριζαν και ότι - και οι μέσα και οι έξω - έκαναν τη
«δουλειά» τους. Και «δουλειά» τους δεν είναι άλλη από το να
εξασφαλίζουν, να διαμορφώνουν τις πολιτικές προϋποθέσεις και να
παρακολουθούν την ντόπια και την ξένη πλουτοκρατία να βγάζουν
«φράγκα» πάνω στην καμπούρα του ελληνικού και κάθε ευρωπαϊκού
λαού.
Δεύτερον (και απείρως σημαντικότερο): Ο κ.Γιούνκερ μας λέει ότι η ΕΕ
δεν είναι μια ένωση «ισότιμων εταίρων», αλλά μια λυκοφωλιά, όπου οι
μεγάλοι «τρώνε» τους μικρούς, όπου οι σχέσεις αλληλεξάρτησης,
αλληλοδιαπλοκής και αντιθέσεων μεταξύ των μονοπωλίων
μετατρέπονται σε δυσβάσταχτα βάρη για τους λαούς.
Οτι η ΕΕ δε συνιστά κάποια «Αγία Οικογένεια», αλλά ένα ιμπεριαλιστικό
κλαμπ, όπου οι ισχυροί πολυεθνικοί όμιλοι, αυτοί με τις «Ζήμενς» και τα
«υποβρύχια που γέρνουν», και οι άλλοι με τις γέφυρες Ρίου - Αντιρρίου
και τις φρεγάτες που τους παραγγέλνει ο Παπανδρέου, ληστεύουν τους
πιο αδύναμους.
Οτι η ΕΕ δεν ήταν και δε θα λειτουργήσει ποτέ ως συνεύρεση, με στόχο
τη «σύγκλιση», αλλά αποτελεί ένα οικοδόμημα όπου ζει και βασιλεύει
ένας από τους βασικούς καπιταλιστικούς νόμους, όπως ακριβώς τον
παρουσίασε ο Λένιν στις αρχές του περασμένου αιώνα, ο νόμος της
ανισόμετρης ανάπτυξης.
Πίσω από τα μισόλογα, αυτά μας «εξομολογείται» ο Γιούνκερ. Ο
οποίος ως εκ της θέσεώς του (πρόεδρος της ευρωζώνης) ξέρει πολλά.
Αλλά, εφόσον από τις μισές αλήθειες που λέει ο Γιούνκερ αναδεικνύεται
το τεράστιο ψεύδος περί της «ισχυρής Ελλάδας», η αβυσσαλέα
δημαγωγία περί του «απάνεμου λιμανιού της ΟΝΕ» και η διαχρονική
απάτη περί της «Ευρώπης των λαών», τότε - είναι πρόδηλο - η αλήθεια
και το δίκιο, όσον αφορά το ρόλο και το χαρακτήρα της ΕΕ (και όσων
την υπηρετούν) είναι με το μέρος του ΚΚΕ!