2. 1.Պապիկն ասաց.— Ա՛յ աստված,
Որ էն տղեր տեսնեի,
Թող իմ հոգին առներֈ
Խաչապաշտ Գագիկ թագավորն էլավ,
Թուղթ մի գրեց, էտուր Քամուն, ասաց.
— Իմ թուղթ կը տանես Բաղդադ,
Իմ թոռ Սանասարի ձեռ կը տաս։
2. Մենք չենք կարնա զէնի սպանենք.
Կանչենք հարսնիք, խմացընենք,Տանենք, թալենք մեջ փոսին,
Փուշ ու փալաշ ժողվենք վերան, թող մեռնիֈ
3. 3.Քո տուն չավրի.
Քո աղբեր հիմի հանգիստ նստեր է,
Իր մոր հետ ուրախություն կ’անի,
Կը խնդանա, դուն էլ մեզ խնդացուֈ
Սանասար համբեր չարավ.
Էլավ, ինքն իր ձին քաշեց դուրս,
Հեծավ, աչք խփեց է բաց, հասցուց մոր մոտ։
4. Ա՛յ պապի, անուն դրվավ,
Անուն էղավ Սասուն։
Քանց էդա ավել էլ ի՞նչ անունֈ
Որ դու ասիր՝ սասուն քարեր,
Քարե սան սուն եք զարկե,
4. Մեր բերդի անուն էդավ Սանսուն,Սասուն։
Մեր տան անուն՝ Սասնա տուն։
Ու էն բերդի անուն կոչվավ Սասուն,
Էն տան անուն մնաց Սասնա տուն։
Բերդի անուն դրին, պրծան:
5. 5.Մհեր գնա խնդրիր Արարչին, որ քեզ արու զավակ պարգևի
6.Օհո՛... բարո՛վ, բարո՛վ, Մհեր,
Էնչափ արդեն դու ջոջացար,
Որ կը գաս սար ո՞րս անելու։
Գիտցած ըլնես՝ որ Սիպտակ Դև քեզ կը կանչի կռիվ։
Էն թուղթ տվեց Մհերի ձեռ.
Մեջ թղթին գրուկ էր.
Մեռնե՛մ քեզի, դուն տըղա ես.
Իր հետ ինչպե՞ս կարնաս կռվի։
6. Էն ամեն թագավորներեն զորընդեղ է.
Էնոր վերան թուր չի բանի։
Ախ-վա՜խ, մի՛ հարցուցի։
Էս յոթ տարի կ’ըլնի
Սիպտակ Դևի ձեռ կը տանջվեմ.
Էդ անիրավ Սիպտակ Դևըն
Էկավ վեր մեր էրկրին կռիվ.
7. Ա՜յ, էն կանաչ վրանի տակ քնա՛ծ է, տե՛ս,
Ոսկի խնձորն էնոր չադրի գլխին դրուկ.
Յոթն ազապ աղջիկ էնոր ճանճ կը քշեն,
Յոթն ազապ աղջիկ էնոր ոտ կը մաժեն։
7. Էն վրանից մուխ որ կ’ելնի՝
Էն մուխն էլ հո մուխ չի,
Էն շոգե՛քն է էնոր բերնիֈ
Դու որ էրթաս Մելիք սպանես՝
Էդ գորք քեզի աղոթք տ’անի,
Տի խնդա նա ու ամեն մեկն իր տուն տ’էրթաֈ
Էդտեդ Դավիթ խղճավորվավ,
Զորք ջարդել վերջացուց:
8. Դավիթ իր ձեռք թալեց վեր վարպետի ականջ՝ պոկիֈՎարպետն ասաց.— Քելե
էրթա՛նքֈ
8. 9. Թագավորի հրամանըն է՝Մենք քեզ տի պահենք.Չ՛էրթաս՝ ձիաներու ոտքերի
տակ ընկնես։
10. Էս մարդֈ
Մոտեցավ դահճին, բոռալով ասաց.
— Դո՞ւ իմ մոր վիզ տի կտրեսֈ
Դահիճն ասաց.— Խալիֆայի հրաման տված,
Որ ձեր վիզ տի կտրեմֈ
Սանասար մեկ սիլա կպցուց դահճի էրեսին.
Գլուխ թռավ, ջանդակ մնաց կայնուկ
9. 11. Թագավոր ապրած կենա,Իմ խոսք ճի՞շտ է, ճիշտ չէ՞ֈ
Ասաց.—Հա՛, շա՛տ ճիշտ էր քո խոսք։
Անխելքությո՛ւն արավ, խելք չի՛ հասնի։
12. Դա՜վիթ, Դա՜վիթ,Դե շո՛ւտ գընա Իսմիլ խաթունի մոտ։
Թե չէ Մըսրա Մելիք կը գա,
Քո գըլուխ կը ջարդի։
13. Որդիք, ձեզի մատաղ կ’անի,
Փախեք, գնացեք Հայոց թագավորի քաղաքֈ
Գիշեր պայծառ աստղըն բռնեք նշան,
Ցերեկն էլ հարցուցեք
Արևելից թագավորի էրկիր։
10. Աշխատել ենք 2 հոգով՝ Էդուարդ Հակոբյան, Էրիկ Հովհաննիսյան:
Նախագիծը հետաքրքիր էր և մենք այս անգամ Սասնա Ծռեր էպոսը
Ավելի հաճույքով կարդացինք: Նախագծի թեման էր՝ ծերերը էպոսում:
4 ճյուղերը կարդալիս առանձնացրեցինք ծերերի խոսքերը: Հասկացանք,
Որ այդ դարաշրժաններում թագավորները և ընդհանրապես մարդիկ
Շատ էին հետևում ծերերի խորհրդներին և մեծամասամբ այդ ծերերը
Մասնագիտությամբ լինում էին՝ հովիվներ և բանվորներ:
Համեմատություն արեցինք մեր կյանքի հետ և նկատեցինք, որ
Այն ժամանակ ծեր մարդկանց լսում էին հարգում էին և
Ասածների շուրջ մտածում, բայց հիմա հակառակն է մեր կյանքում:
Ծեր մարդկանց խորհրդներին շատ քչերն են հետևում: Այն ժամանակ
Թագավորներն էլ էին հետևում, իսկ հիմա նախագահները ծեր մարդիկանց
Անգամ ուշադրություն չեն դրաձնում և դա սխալ է:
