1. Με τη λέξη «βιοκύκλωση» εννοούμε μια διαδικασία κατά την
οποία, μιμούμενοι τη φύση, αντί - για παράδειγμα - να πετάμε στα
σκουπίδια τα υπολείμματα φαγητών που τρώμε, καφέδων που
πίνουμε, της στάχτης από το τζάκι και των ξερών φύλλων η
λουλουδιών που μαζεύουμε, τα ρίχνουμε σε έναν ειδικό κάδο
όπου, χωρίς κόπο, μετά από λίγους μήνες γίνονται λίπασμα
έτοιμο προς χρήση.
Στόχος μας ήταν να κατανοήσουμε θεμελιώδεις έννοιες όπως
«βιομάζα», «βιοσταθεροποίηση» ή «κομποστοποίηση» (αλλά και
λιπασματοποίηση) και να κατασκευάζουμε τον σχολικό μας
σχολικό «βιοκάδο». Έτσι με βιωματικό τρόπο, θελήσαμε να
κατανοήσουμε την αξία της «βιοκύκλωσης» τόσο ως μια
διαδικασία της φύσης, όσο και ως μια ανθρωπογενή διαδικασία.
Συμμετέχοντες Εκπαιδευτικοί: Βασίλειος Καράμπελας, Γεώργιος
Παπαδέλος, Ηλίας Οικονόμου, Θεοπίστη Μυλωνά, Μαρία
Παπανικολάου, Νικολέττα Δημητρακοπούλου, Νικολέττα
Σταμούλη, Σταυρούλα Τσαγκάρη
Συμμετέχοντες Μαθητές: Όλοι οι μαθητές του Δημοτικού
Σχολείου Βαλύρας της σχολικής χρονιάς 2012-2013.
Δημοτικό Σχολείο Βαλύρας Τάξεις Α,
Β,
Γ, Δ, Ε, ΣΤ
Με αφορμή τα τόσα χορτάρια που έκοβαν οι μαθητές καθημερινά από τον κήπο,
τέθηκε το ερώτημα, πού και πώς θα μπορούσαν να χρησιμεύσουν. Έτσι
συζητήσαμε για την κομποστοποίηση και την αξία της. Καταλήξαμε ότι ένας
βιοκάδος είναι απαραίτητος για το σχολείο μας. Το ρίξαμε λοιπόν στη δουλειά.
Αφού συγκεντρώσαμε τα απαραίτητα υλικά, (τοιχώματα από παλιές παλέτες
κατάλληλα επενδυμένα στο εσωτερικό) βάλαμε όλοι το χεράκι μας και ο
«σχολικός βιοκάδος» μας ήταν έτοιμος. Τώρα πια … τίποτα δεν πάει χαμένο!
Για τον «σχολικό βιοκάδο» μας χρησιμοποιήσαμε και ένα «βιοθρυμματιστή». Ένα
μηχάνημα, δηλαδή, που επιταχύνει την αποσάθρωση των υλικών ώστε να
ξανασταθεροποιηθούν σε μορφή χώματος. Έτσι τα οργανικά υλικά, η βιομάζα δε
χάνονται με καταστροφή, καύση κ.λπ. αλλά παραμένουν στον κύκλο της ζωής. Η
μηχανή αυτή θρυμμάτισε αυτόματα τη βιομάζα. Όμως κι εμείς με διάφορα
κατάλληλα εργαλεία τεμαχίζουμε και αναδεύουμε το υλικό του σχολικού μας
βιοκάδου. Αν χρειαστεί το ποτίζουμε για να υγρανθεί και να ξεδιψάσουν οι μικροί
φίλοι, τα σκουληκάκια και τα βακτήρια που διαλύουν και σταθεροποιούν σιγά-σιγά
όλες αυτές τις οργανικές ουσίες, που παραλίγο να γίνουν... σκουπίδια!
Υπάρχουν διαφόρων τύπων «βιοσταθεροποιητές»,
ανάλογα τη χρήση. Αυτό που αλλάζει είναι κυρίως τα
υλικά που αποφασίζουμε να τους ρίχνουμε. Άλλο
πράγμα είναι ένας «οικιακός», άλλο ένας
«αγροτικός», άλλο ένας... σχολικός «βιο-κάδος».
Έτσι αποφασίσαμε να φτιάξουμε το δικό μας
κατάλογο με αυτά που μπορούμε και δεν μπορούμε
να «βιο-κυκλώνουμε»!
Μπορούμε :Υπολείμματακαλλωπιστικώνφυτών(κλαδιά,
βλαστοί).Διάφορααγριόχορτα(ναμηνέχουνώριμουςσπόρους).Φύλλα.
Χώμααπόγλάστρες(ότανανανεώνεταιτοχώματους).Κλαδιάδένδρων
καιθάμνων.Κομμένογρασίδιαπόχλοοτάπητες.Υπερώριμαή
χαλασμέναφρούτα. ΤσόφλιααπόαυγάΥπολείμματατουκαφέ(μετα
φίλτρα)καιυπολείμματατσαγιού.Υπολείμματαλαχανικώναπότο
καθάρισματουςστηνκουζίνα(πατατόφλουδες,βολβοίαπόφασόλια,
αρακά,κουκιάκ.ά.Υπολείμματαβρασμένωνφαγητώνσταοποίαδεν
έχειπροστεθείλάδι.Λουλούδιααπόταανθοδοχεία.Ροκανίδιακαι
πριονίδιαξύλουσεμικρέςποσότητες.
ΔενΜπορούμε: Πέτρες,Μεταλλικάαντικείμενα,Πλαστικά,Τυπωμένο
χαρτί, Κρέας,Κόκαλα,Υπολείμματακαθαρισμού,Απορρίμματα
σκύλωνκαιγατώναπόέντομα.