Gry komputerowe dostarczają nas głównie w świat fantastyki który niekiedy jest ważnym otwartym światem. Recenzuję tutaj różnego rodzaju gry komputerowe PC. Moimi ulubionymi modelami są gry wyścigowe, akcji czy przygodowe.

1. Sudden Strike 4 Opisujemy
Sudden Strike. Na nazwa przywołuje wiele wspomnień. Siedemnaście lat temu, gdy wyszła pierwsza gra z ostatniej
linii, przygotowana przez rosyjskie studio Fireglow, nie istniałoby takich form czasu rzeczywistego. Jasne, II wojną
światową zwracało się wielu, ale Sudden Strike był nowoczesny, odrzucił budowanie baz, ustawił na taktykę, na
wysoką skalę starć, na swój, charakterystyczny klimat. Po wszyscy poszli w tym kursie… no, prawie wszyscy.
Wystarczająco dużo, o, tak żeby powiedział. Gry taktyczne czasu rzeczywistego, lub te, w których działamy
określoną wartością wartości w terminie prac również nie skupiamy się ani zbieraniem surowców, ani budowaniem
bazy, broniły się normalnym, może nawet kilka nudnym elementem krajobrazu. Tak nudnym, że zniknęły, wspólnie
ze bliskimi bardziej wiekowymi kuzynami, klasycznymi RTSami. Teraz wracają.
Sudden Strike 4 to obecnie trzeci tegoroczny powrót. Albo inny, jeśli Steel Division: Normandy 44 zakwalifikujemy
jako inną grę, choć ale jest częścią fali RTSowych powrotów do momentów II wojny światowej. Co do Blitzkrieg 3
już takich wątpliwości nie ma, to oczywista próba wskrzeszenia dawnej, utytułowanej serii. Natomiast w ilości
nawet dość udana. W przeciwieństwie, niestety, do Sudden Strike 4. Gra dokonana przez ostatnie, ale gromadzące
się z profesjonalnych producentów, węgierskie studio Kite Games jest… nijaka. Teoretycznie poprawna, ale… nijaka
właśnie. Ani nic nie wnosi, ani jak się nie wyróżnia, ani nie potrafi przy sobie utrzymać na dłużej czymkolwiek w
wartości. Jest z cieplejsza poprawna, ale poprawność to za kilka. O moc zbyt kilkoro.
Sudden Strike 4 oferuje nam, również jak ważni poprzednicy, rozgrywkę taktyczną. Czyli w konkretnych misjach
musimy sobie rozmawiać spośród tym, co nam dano. Na wstępie, w centralnych pracach trzech kampanii,
reżyserzy funkcji są nad wyraz bogaci i nadają nam pokarmy w zupełności odpowiednie do przebicia się przez inne

2. cele, choćby natomiast w najpopularniejszy rozwiązanie, zaczynając od czoła. Potem, oczywiście, jest jeszcze
trudniej, coraz uważniej musimy żonglować zasobami, coraz więcej czasu spędzić na mierzeniu się z pozostałymi
bitwami. To stanowi, jeśli do tego okresu dotrwamy. I czemu byśmy nie mieli dotrwać? Otóż, jest… nudno. Tych 17
lat temu, gdy wychodził pierwszy Sudden Strike, takie wyjście do konstrukcji pozycji i walk byłoby kreatywne i
piękne. A dziś? Dziś łatwo nie. Kampanie, wszystkie trzy, dla Niemców, Rosjan i Partnerów, są prostymi jak forma
cepa ciągami misji, jakie w żaden zabieg nie są powiązane ze sobą. Nie ma żadnej dodatkowej warstwy decyzyjnej
w kampaniach, poza niezwykle naturalnym, można nawet powiedzieć, że prostackim, wyborem spośród trzech
różnych generałów i nauk, które powodują niewielkie, nieco odmienne, ale niekoniecznie unikalne premie
poszczególnym rodzajom jednostek. Również toż wszystko. Nic dużo. Ani fabuły, ani nic. Ot, zbiór autonomicznych
misji.
Misji, które na dodatek są okropnie sztampowe. Zainteresuj to. Teraz zainteresuj to. A po to. Tadaam, wygrałeś.
Czasem, bardzo rzadko, powinien się bronić. I toż także jest właściwie banalne i proste, jak wszystko inne. Nie
jedno złe, nie tragiczne, jedynie do bólu, do właściwego bólu, przeciętne. Zero dynamiki. Zero dramatyzmu. Zero
rozmachu. I wspomniany Blitzkrieg 3, i Steel Division miały coś ciekawego do zaoferowania, także w ramach meta-
gry w walki, gdy w oraz czasie samych misji. I obecnie do Company of Heroes czy Men of War toż w zespole nie
jest co Sudden Strike 4 porównywać, niestety. Niestety ten stopień, nie ta wartość. No, może wizualnie.
Sudden Strike 4 jest interesującą grą. Technicznie jest w systemu, efekty sprawiają wrażenie, przedstawienie osób i
terenu ponadto jest jak najbardziej ok. Ale znów nie wylatuje ponad przeciętność, ponad dzisiejszy standard. Nie
dziwi, nie porywa, nie zachwyca. Rzeczywiście jest możliwy. Nie stanowi zatem gra, którą dąży się komuś pokazać i
powiedzieć „zobacz, kiedy wtedy wyjątkowo wygląda”, tak jak więc stanowiło w wypadku chociażby Company of
Heroes pierwszego. Sudden Strike 4 wygląda jak wszystko w wartości. Lub jak nic. Również spośród tymże naszym
image i stałym zatrzymywaniem się zasady, https://pobierzgre.org
że wszystek żołnierz piechoty jest jedyną jednostką i tradycyjnym, niezbyt wygodnym interfejsem, nie jest grą zbyt
czytelną niestety. Brakuje przejrzystości, brakuje tej drogi ogarnięcia pola bitwy okiem i zrozumienia tego, co się
dzieje. Stary wtedy stanowiło zdrowe, nikt nie wyglądał lepiej, dlatego nie było co narzekać. Ale kiedyś było
dawniej, a teraz jest teraz.
Sudden Strike 4 jest ograniczony. Gdy był pozą lepszą, lepiej zaprojektowaną, i potem zatrzymywał się tych
poważnych wartości i pomysłów, to byśmy powiedzieli, że jest świetny. Ale że jest zwykłym, pozbawionym
jakiegokolwiek polotu przeciętniakiem, to odpowiada wyłącznie słowo „przestarzały”. I kto chce występować w
taką grę? Nikt, oczywiście. Plus wtedy chyba po liczbie chętnych do rozgrywek sieciowych. Wieczorami można
zebrać może z chwila osób, z którymi da się zagrać mecz czy dwa na jakiejś z wyższych map. Jeżeli zamierza się
szczęście. I znacznie cierpliwości. A w zespole chęć by prezentować w niezbyt świeżą z ściany mechaniki sieciową
stronę Sudden Strike 4. Multi nie jest tu zły. Impreza w przejmowanie flag i ochronę nad dworcami oraz portami, w
jakich można zamawiać nowe osoby, nie jest jakaś szczególnie nieudana. Przecież nie jest te tak. Nie, jeśli porówna
się ją spośród ostatnim, co oferuje konkurencja, i więc nie właśnie ta tegoroczna, tylko również taż sprzed lat.
Sudden Strike 4 wygląda jak gra stworzona po drodze najmniejszego oporu. Były wytyczne od wydawcy, że
stanowi nie schodzić poniżej pewnego przeciętnego poziomu, to doświadczeni węgierscy projektanci nie zeszli.
Jednakże nie wyszli oraz o milimetr nawet ponad. A i same zasady nie były przeprowadzone z jakimś wielkim
rozmachem. Oddało się to wszystko tak, że dostaliśmy grę, jaka stanowi delikatniejsza od reedycji klasyków, które
można odnaleźć w koszu z przecenami za pieniądze, jednak jest podawana w doskonałej cenie premierowej. I
dlatego, mimo mojego sentymentu do tej linii, nie mogę znaleźć ani jednego powodu, dla jakiego warto by
zwrócić uwagę na Sudden Strike 4. Są atrakcyjniejsze gry. Nie jedyna, nie dwie, nie pięć nawet. Kilkanaście
lepszych. Po co występować w obecną?! Tak tak. Nie trzyma wtedy wyrazu żadnego. Producenci przywrócili daną
markę... w treści bez względu, po nic, jakby mimochodem i przypadkiem. Smutne to, prawda?