2. Tedy ten un pai que é un “científico loco”. Estos días
estivo fabricando unha máquina do tempo e cando terminou,
quixo probala e, ao encendela aparecen uns vikingos que o
raptan.
E Tedy, que viña a buscalo para comer, veu que non
estaba, pero que o portal do tempo estaba aberto.
Comprendeu o que pasara, os vikingos raptárano!
3.
4. Como Tedy é moi aventureira dicide entrar. Cando entra e
observa todo arredor, cae na conta de que está na illa de
Cortegada e na era dos vikingos.
Depois de percorrer e de facer unha exploración rápida, ve ao
lexos un pobo e decide ir ata alí. O pobo non era moi grande e
as xentes parecen boas persoas. Falando con uns e con outros,
coñece a Marcos , un mozo alto, delgado e moreno que tería un
catorce anos. A Tedy aquel rapaz parécelle simpático. Fanse
amigos e Tedy cóntalle o que pasou.
Marcos acompaña a Tedy ata illa, dan un paseo e levan unha
sorpresa moi grande, porque ven un barco vikingo. Achéganse ao
barco e escoitan falar aos navegantes. Dicían que tiñan unha
persoa presa no campamento de terra.
5.
6. -Vamos Tedy! Temos que buscar ese campamento, a ver si
esa persoa presa e alguén coñecido –dixo Marcos.
- E non correremos perigro. Eu nunca vin uns homes coma
estes. Non me dan boa espiña!
-Non teñas medo. Esa persoa pode necesitar axuda!
-Bueno, vamos –dixo Tedy.
Buscaron por todas partes e non era nada fácil, porque
había moito bosque, pero deron co campamento. Fóronse
acercando pouco a pouco e cada vez estaban máis
nerviosos. Marcos agarrou a Tedy pola man e do medo
sudáballe un pouco a súa, pero seguíronse acercando.
-Ese é meu pai!
7.
8. -Calaaaa, que nos poden escoitar! –dixo Marcos.
-Sí, é meu pai e está atrapado nunha gaiola feita de
ponlas de loureiro.
-Fala baixiño, como nos vexan vannos a engaiolar tamén a
nós.
Aqueles homes estraños estaban mirando ao pai de Tedy
con moita atención. Mirábanlle a roupa, o rostro, os
zapatos… Todo!
De repente a Tedy ocurreuselle unha idea, podían
distraelos con unha lanterna que ela sempre levaba a
todas partes. Se a tiraban, distraerían aos vikingos, xa
que eles intentarían curiosear. E así se levou a cabo.
9.
10. Os vikingos sentiron un ruído, miraron para o chan e
colleron aquel aparello que nunca viran. Fixeron un corro
moi apiñado e case se pelexaban por coller aquela lanterna.
Tedy e Marcos, aproveitando o desconcerto, soltaron a
Dofensmirz, que era como se chamaba o pai da rapaza, e
cando se dispoñían a marchar, os vikingos déronse conta de
que levaban ao ser estraño como eles lle decían. E así
empezou unha persecución.
11.
12. -Vamos, corre! –dixo Tedy.
-Case non podo andar, porque a gaiola era moi pequena e
adormecéronseme as pernas. –dixo o pai de Tedy.
-Lévote nas miñas costas. Sube rápido que temos que
apurar. –dixo Marcos.
-Aí veñen detrás de nós! –avisoulles Tedy.
13.
14. A persecución non foi moi longa. Marcos, Tedy e o seu pai
non tiveron máis remedio que agacharse detrás duns
arbustos, porque estaban moi cansos. Os vikingos eran tan
inocentes que pasaron por diante deles, pero non se
decataran da súa presenza.
Tiveron que esperar á noite para sair daquel lugar por
medo a ser de novo descubertos, pero lograron saír ata o
pobo.
15.
16. Fora unha aventura moi arriscada. Tedy tívose que
despedir de Marcos, e volver ao século 23, onde as cousas
eran moi diferentes, xa que non había vikingos.
Pero Tedy moito se equivocara. Sí que había vikingos.
Deixara o portal do tempo abeeeeerto! E os vikingos
invadiran a Terra! Estaban por todas partes! Había un
mundo deles, parecía unha Praga.
Os nosos amigos xa viviran demasiadas aventuras e agora o
problema era cousa do goberno ou do presidente.
