1. โครงงาน สุ นข และ การเลี้ยงดู
ั
ง33202
เทคโนโลยีสารสนเทศ
ปี การศึกษา 2556

2. วิธีการดูแลสุ นัขแสนรัก
• 1.ไม่ควรเลี ้ยงลูกสุนขไว้ บนพื ้นที่ลื่น เช่น พื ้นกระเบื ้อง หินอ่อนขัด เป็ นต้ น เพราะจะ
ั
ทาให้ ขาสุนขไม่สวย ขาจะแบะออกคล้ าย ๆ กับว่ายืนได้ ไม่มนคง
ั
ั่
• 2.อย่าให้ ลกสุนขมุดใต้ กรง หรื อใต้ อะไรที่แข็งและเป็ นคานเพราะมีโอกาสเสี่ยงที่จะ
ู ั
เข้ าไปติด ถูกกดทับ หรื อเกิดอุบติเหตุที่ทาให้ เส้ นหลังเสียได้ (กระดูกสันหลังจะแอ่น)
ั
• 3.ควรดูแลรักษาปากและฟั นของสุนข อย่าให้ กดแทะของแข็งเกินไป เดี๋ยวฟั นไม่
ั
ั
แข็งแรง ควรหากระดูกเทียมให้ สนขแทะเล่น เอากระดูกแบบสีขาวและมีฟลูออไรด์
ุ ั
ด้ วยจะได้ ทาความสะอาดฟั นสุนขไปในตัว
ั
• 4.เมื่อสุนขอยูในช่วงอายุ 7-8 เดือน อย่าเพิ่งรี บให้ ผสมพันธุ์ เพราะสุนขยังไม่โตเต็มที่
ั ่
ั
อาจทาให้ หยุดการเจริ ญเติบโตและทาให้ ตวเล็ก แล้ วก็อาจจะแท้ งหรื อให้ ลกที่ไม่
ั
ู
สมบูรณ์ และเมื่อเริ่ มโตสุนขจะเริ่ มมีขนร่วง ไม่ต้องแปลกใจค่ะเป็ นธรรมชาติของสุนข
ั
ั
ที่มีการเจริ ญเติบโต

3. โกลเดนรี ทรี ฟเวอร์ (Golden Retriever)
ลักษณะทั่วไป
โกลเด้นฯเป็ นสุ นขที่มีขนาดปานกลาง ไม่เทอะทะเก้งก้างจนดูเกะกะ เป็ นสุ นขที่มีนิสัยค่อนข้างจะเป็ นมิตรกับทุกๆ และสุ นข
ั
ั
ั
ที่มีความปราดเปรี ยวและอดทน ลีลาในการย่างก้าวหรื อไหวเป็ นไปด้วยความนิ่มนวล
ลักษณะนิสัย
นิสัยสุ ภาพ น่ารัก มีเสน่ห์ ขี้เล่น ช่างประจบเอาใจ และเสี ยสละรักเจ้าของได้เท่ากับสุ นขพันธุ์ โกลเด้นฯนี้ ลักษณะนิสัยสุ นข
ั
ั
่ ั
พันธุ์น้ ีใจดี ชอบอยูกบคนและสัตว์อื่น มีมนุษย์สัมพันธ์ดี ค่อนข้างติดคนหรื ออยากให้เจ้าของสนใจ โกลเด้นฯ เป็ นสุ นขที่
ั
่
ฝึ กง่าย มันชอบเห่าเมื่อมีคนอยูหน้าประตูบาน แต่มีบ่อยครั้งที่การเห่านั้นเป็ นการแสดงการทักทายมิใช่การขู่
้

4. ไซบีเรียน ฮัสกี้ (Siberian Husky )
ลักษณะทัวไป
่
ไซบีเรี ยน ฮัสกี หรื อเรี ยกสั้นๆว่า ไซบีเรี ยน สุนขขนาดกลาง ขนฟูแน่น แข็งแรง คล่องแคล่ว มีหน้าตาเป็ นอาวุธ เพราะ หน้าดุ ทาให้คน
ั
สามารถกลัวได้ ลักษณะจะเหมือนหมาป่ า แต่จริ งๆแล้วไม่ดุอย่างหน้าตาหรอกนะ เป็ นมิตรกับคนและเข้ากับคนได้ง่าย สุนขพันธุ์ไซบี
ั
เรี ยนนี้จะรู้จกกันดีในกีฬาลากเลื่อนที่เป็ นกิจกรรมที่ได้รับความนิยม
ั
ลักษณะนิสัย
ไซบีเรี ยนเป็ นสุนขที่ฉลาด ไฮเปอร์ตื่นตัว พลังงานสูง สมาธิค่อนข้างสั้น รักอิสระ มีความเป็ นตัวของตัวเองสูง เข้าขั้นเรี ยก่า ดื้อ ขี้บ่น ขี้
ั
่ ้
เถียง ฝึ กยาก เป็ นนักทาลายข้าวของตัวยง แต่ไซบีเรี ยนเป็ นน้องหมาที่เป็ นมิตรกับทุกคน ไม่วาจะคุนหน้า หรื อแปลกหน้า ไหวพริ บดี
ฉลาดแกมโกง ซึ่งไหวพริ บกับความฉลาดที่มีของพวกเขานั้นไม่ค่อยได้เอาไปใช้ประโยชน์สกเท่าไหร่ โดยส่วนมากจะเป็นเล่ห์เหลี่ยม
ั
เพื่อหาทางซุกซนเสี ยมากกว่า ไซบีเรี ยนฮัสกี้ชอบหอนมากกว่าเห่า จนกลายเป็ นปัญหาสร้างความเดือดร้อนให้แก่ครอบครัวและเพื่อน
บ้าน พวกเขาค่อนข้างฝึ กยาก จึงควรได้รับการฝึ กอย่างสม่าเสมอ เป็ นประจาทุกวัน วันละ 10 - 15 นาที แต่ควรได้รับการออกกาลังกาย
เป็ นประจาทุกวันมากกว่า 15 นาที โดยการวิ่ง เพื่อให้พวกเขาได้เผาผลาญพลังงาน ไม่ซุกซนจนเกินควร

5. ปอมเมอเรเนียน (Pomeranian)
ลักษณะทั่วไป
สุนขปอมเมอเรเนียนหรื อเรี ยกสันๆ ว่า น้ องปอมอยูในกลุม Toy Group มีขนาดกระทัดรัด หลังสัน ขนชันล่างอ่อน
ั
้
่
่
้
้
นุ่ม แน่นทึบ ขนชันนอก ยาว ฟู มีมาก ค่อนข้ างหยาบ ตาแหน่งโคนหางสูง ขนหางแน่น เป็ นพวง หางวางราบบนหลัง
้
ปอมส่วนใหญ่ ท่าทางตื่นตัว ร่ าเริ ง อยากรู้อยากเห็น แสดงความฉลาดให้ เห็นได้ เสมอ มียางก้ าวที่คล่องแคล่ว สง่างาม
่
และมันคง
่
ลักษณะนิสัย
น้ องปอมส่วนใหญ่มีการแสดงออกถึงความเฉลียวฉลาด ร่ าเริ งและตื่นตัวอยูเ่ สมอ ซื่อสัตย์ รักเจ้ าของ ขี ้ประจบ แต่เป็ น
สุนขค่อนข้ างตกใจง่าย เห่ามาก ยิ่งตัวเล็กยิ่งเห่าเก่ง
ั

6. อลาสกัน มาลามิวท์ (Alaskan Malamute)
ลักษณะทั่วไป
อลาสกัน มาลามิวท์ เป็ นสุนขพันธุ์เก่าแก่ที่สดพันธุ์หนึงที่ใช้ สาหรับลากเลื่อนในเขตอาร์ คติก มีลกษณะ อกลึก กล้ ามเนื ้อแข็งแรงมาก
ั
ุ
่
ั
เมื่อยืนตรงมีความสง่างามหัวเชิดสูง สายตาแสดงความตื่นตัว อยากรู้อยากเห็น และเป็ นมิตร กระโลกศีรษะกว้ าง หูตงเป็ นรูปสามเหลี
ั้
ยม กระบอกปากเรี ยวเล็กน้ อย ไม่แหลม ไม่ยาว แต่ก็ไม่สน ขนชันนอกหยาบหนา ขนชันในอ่อนนุ่ม มาลามิวท์มีหลายสี มาร์ กกิ ้งบนหน้ า
ั้
้
้
มีลกษณะเฉพาะ สีบนหัวลักษณะเหมือนสวมหมวก หน้ าอาจสีขาวทัหมดหรือลักษณะเหมือนสวมหน้ ากากและ/หรื อมีแถบสี หางเป็ น
ั
้
พวงพอดีโค้ งไปบนหลัง มีกระดูกใหญ่ ขาแข็งแรง เท้ าเหยียบมันคง อกลึกไหล่มีพลัง มีลกษณะทางกายภาพที่เหมาะสมกับการลาก
่
ั
เลื่อน การวิ่งย่างก้ าวได้ มนคง สมดุล เหมือนไม่ร้ ูจกเหนื่อย แต่ไม่เหมาะสมกับการลากเลือนเพื่อแข่งขันด้านความเร็ว แม้ จะแข็งแรง
ั่
ั
่
อดทน
ลักษณะนิสัย
อลาสกัน มาลามิวท์ เป็ นสุนขที่มีอปนิสยขี ้อ้ อน เป็ นมิตร ซื่อสัตย์ จงรักภักดี รักสันโดษและอาจดื ้อบ้ างในบางครัง โดยพวกเขามี
ั
ุ ั
้
ความเป็ นตัวของตัวเองสูง จึงอาจไม่ฟังคาสังได้ ตามแต่กาลโอกาส เว้ นเสียแต่ได้ รับของรางวัล หรื อสิ่งตอบแทนมาล่อใจ พวกเขาเป็ น
่
มิตรและมักอารมณ์ดี เมื่อได้ อยู่ร่วมกับมนุษย์ ทว่าเจ้ าของจาเป็ นต้ องฝึ กให้ เข้ าสังคมมากพอ เพื่อทาให้ พวกเขาสามารถอยูร่วมกับสุนข
่
ั
ตัวอื่นโดยปกติสข
ุ

7. ชิสุ (Shih-Tzu)
ลักษณะทั่วไป
ชิสเุ ป็ นสุนขที่แข็งแรง ร่าเริง กระตือรื อร้ น บรรพบุรุษเป็ นสุนขของชนชั ้นสูงในจีน จึงมีลกษณะสง่างาม หัวเชิด หาง
ั
ั
ั
โค้ งงอมาถึงหลัง ถึงแม้ จะมีขนาดแตกต่างกันแต่โดยทัวไปชิสจะต้ องตัวเล็กกะทัดรัด กระนั ้นก็ไม่ถึงกับบอบบาง
่
ุ
ต้ องมีสขภาพดีและมีโครงสร้ างที่ได้ มาตรฐาน
ุ
ลักษณะนิสัย
ปกติชิสจะมีนิสย ดุ เห่าเก่งมากและดังมากดูจะเป็ นสุนขอารมณ์ศลปิ นซะด้ วย หลายครังที่ พบว่ามันจะไม่เชื่อฟั ง
ุ
ั
ั
ิ
้
เจ้ าของถ้ ามันไม่อยากทาซะอย่าง ขี ้ประจบ ตื่นตัว รักษาสะอาด เป็ นมิตร ทาให้ ปรับตัวได้ ดี ชิสชอบวิ่งและรักความ
ุ
สนุกซึงเจ้ าของจาเป็ นจะต้ องพามันออกไปวิ่งออกกาลังกายบ้ าง
่

8. การอาบน้า
• สุนขก็เหมือนคนที่จะต้ องดูแลรักษาความสะอาดและตกแต่งให้ ดสวย น่ารักอยูเ่ สมอ
ั
ู
เนื่องมาจากมันไม่สามารถจะทาความสะอาดและเสริ มสวยให้ กับตนเองได้ ผู้เลี ้ยงจึง
จะต้ องทาหน้ าที่ สนใจในตัวของมันเสมือนหนึงเป็ นตัวของมันเองเลยทีเดียว
่
การอาบน ้าต้ องใช้ แชมพู และสบูควบคูไปด้ วย ควรเลือกซื ้อแชมพูหรื อไม่กสบูที่ผลิตขึ ้น
่
่
็ ่
สาหรับใช้ กบสุนขเท่านั ้น อย่านาแชมพูหรื อสบูของคนมาใช้ กบสุนขโดยเด็ดขาด เพราะ
ั ั
่
ั ั
ผิวหนังของสุนขบางชนิดบอบบางมาก หากอาบน ้าด้ วยแชมพูหรื อสบูของคน จะทาให้ มี
ั
่
ปั ญหาเรื่ องขนแห้ ง หยาบ และมีสะเก็ดรังแคขึ ้นบนผิวหนัง บางตัวเป็ นหนักถึงอาจจะขนร่วง
ไปเลยก็มี
ปั จจุบนแชมพูสนขมีให้ เลือกหลายสูตร มีทงแบบผสมครี มในตัว ประเภททูอินวัน
ั
ุ ั
ั้
หรื อทรี อินวัน ชนิดที่มีสารฆ่าเห็บ ฆ่าหมัด เยอะแยะมากมายไปหมด ก่อนซื ้อควรอ่านดู
ฉลากข้ างขวดว่าเป็ นผลิตภัณฑ์ที่มีคณ
ุ
สมบัติอะไรบ้ าง บรรจุเท่าใด หมดอายุวนไหน แล้ วจึงเลือกซื ้อมาใช้ ให้ ถกกับลูกสุนขของเรา
ั
ู
ั

9. :: วิธีอาบนาให้ สุนัข ::
้
•
อุปกรณ์ต้องเตรี ยม คือ แชมพูสาหรับสุนข ผ้ าเช็ดตัว อ่างน ้า หรื อสาย
ั
ยาง ที่ตอจากก๊ อกน ้า เครื่ องเป่ าผม
่
ขันตอนการอาบน ้าให้ สนขทาได้ ดงนี ้ คือ
้
ุ ั
ั

10. ่
จับสุนขให้อยูในอ่างนิ่งๆ โดยการจับที่ปลอกคอ เป็ นไปได้ควรอุดหู
ั
ทั้งสองข้าง ของสุนขด้วยสาลีเพื่อป้ องกันมิให้น้ าเข้าหู แล้วจึงค่อยเทน้ าลง
ั
บนตัวสุนขให้ทวทั้งตัว
ั
ั่
ใช้แชมพูสุนขเทลงบนตัวสุนข แล้วจึงใช้มือถูนวดแชมพูให้ทวใน
ั
ั
ั่
ขณะที่มืออีกข้างหนึ่งยังจับปลอกคอสุนขอยูเ่ พื่อจะให้มนอยูนิ่งๆ
ั
ั ่
ล้างแชมพูที่ส่วนหัวของลูกสุนขก่อน จากนั้นจึงล้างแชมพูที่ลาตัวให้
ั
สะอาด แล้วใช้ผาเช็ดให้แห้งทั้งตัว
้
เอาสาลีที่อุดหูออก แล้วเป่ าขนให้แห้ง พร้อมกับแปรงขนให้ได้รูป
ทรงตามที่ตองการ
้

11. การดูแลหู
• หูมีความจาเป็ นอย่างยิ่งที่จะต้ องได้ รับการดูแลเอาใจใส่เป็ นอย่างยิ่ง สุนขที่มีหปกติจะต้ องมีสี
ั
ู
ชมพูเรื่ อๆ สะอาด ไม่มีกลิ่นผิดปกติ หูควรสะอาดไม่มีขี ้หูมากจนเกินไป ไม่มเี ห็บ หรื อหมัด ไม่
เป็ นแผล หนอง สุนขบางพันธุ์รวมทังพวกพุดเดิ ้ล มักมีขนขึ ้นที่บริ เวณช่องหู ขนเหล่านี ้จะเป็ นตัว
ั
้
เพาะเชื ้อโรค และหมักหมมส่งสกปรกทังหลายได้ เป็ นอย่างดี พวกหูยานก็เก็บสิ่งสกปรกต่าง ๆ
้
ได้ ง่ายจึงต้ องหมันเอาใจใส่เช็ดถูสิ่งสกปรกในช่องหูออกให้ หมด พวกหูตงนี ้รักษาง่าย เพราะช่อง
่
ั้
หูสามารถถ่ายเทกับอากาศภายนอกได้ โดยธรรมชาติ ฉะนันสิ่งสกปรกต่าง ๆ จึงไม่สามารถ
้
หมักหมมจนเกิดโรคได้ มากนัก ถ้ าหูสนขสกปรกมากก็ควรใช้ สาลีหรื อผ้ านุ่มๆ เช็ดบริ เวณใบหู
ุ ั
และรูหสวนนอก ๆ เป็ นประจาทางที่ดีหลังการอาบน ้า เพราะสามารถตรวจสอบว่ามีน ้า
ู่
หลงเหลือเข้ าไปในรูหหรื อไม่ ถ้ ามีจะได้ เช็ดออกให้ แห้ ง เป็ นการปองกันหูอกเสบได้ ด้วย แต่
ู
้
ั
อย่าได้ พยายามทาความสะอาดลึกเข้ าไปในรูหเู ป็ นอันขาด บริ เวณอ่อนไหวดังกล่าวควรปล่อย
ให้ เป็ นหน้ าที่ของแพทย์

12. การดูแลตา
• ตาของสุนขที่มีสขภาพดีจะมีแววตาแจ่มใส ไม่ขนมัวหรื อมีสแดง หรื อมีขี ้ตา
ั
ุ
ุ่
ี
รวมทังน ้าตาไหลเป็ นคราบอยูเ่ สมอก็แสดงว่าต้ องมีอะไรผิดปกติเข้ าตา ถ้ า
้
เป็ นโรคตาอักเสบธรรมดาเพราะผงเข้ าตา ก็ควรใช้ น ้ายาล้ างตา 4-5 หยด ใส่
เพื่อให้ สงสกปรกออกก่อน แล้ วใช้ ผ้าที่สะอาดเช็ดเบา ๆ รอบ ๆ ขอบตาออก
ิ่
ได้ ถ้ าเป็ นมากกว่านี ้ควรจะนาไปพบสัตวแพทย์สนขบางพันธุ์ เช่น พวกพุด
ุ ั
เดิ ้ล มักมีรอยด่างสีน ้าตาลที่ขนใต้ ตาเสมอ ที่เป็ นเช่นนี ้เพราะขนบริ เวณนัน
้
เปี ยกแฉะเนื่องจากหยาดน ้าตาของสุนข คราบน ้าตานี ้จะติดแน่นที่หวตาย้ อย
ั
ั
ลงมา การกาจัดรอยด่างนี ้ทาได้ โดยการหมันเช็ดถูให้ บอยๆครังทุกวัน เพื่อให้
่
่
้
ขนที่ตดคราบน ้าตานี ้ค่อย ๆหลุดร่วงหมดไปสุนขบางตัวตาแฉะ อาจจะเป็ น
ิ
ั
เพราะขนตาขึ ้นผิดปกติ แยงเข้ าไปในลูกตา การรักษาอาการนี ้ควรเป็ นหน้ าที่
ของสัตวแพทย์

13. การดูแลฟัน
• โดยปกติแล้ วสุนขฟั นผุได้ ยากมาก แต่ที่เห็นบ่อยคือ เหงือกอักเสบ เกิด
ั
จากฟั นสุนขไม่สะอาด ขี ้ฟั นหมักหมมจนจับเป็ นคราบสีเหลืองเกาะติดที่
ั
ผิวฟั น คือ หินปูนนันเอง บางทีหินปูนมีมากและลุกลามไปจนถึงเงือก
่
ทาให้ เหงือกอักเสบ มีกลินปาก จนกระทังฟั นหลุดไปในที่สดวิธีปองกัน
่
่
ุ ้
การจับตัวของหินปูน ควรให้ สนขกินอาหารสาเร็จรูปที่เป็ นเม็ดแห้ ง หรื อ
ุ ั
ให้ แทะกระดูกเสียบ้ างเพื่อขัดฟั น แต่ถ้าจะให้ ดีจริงๆ ควรให้ สตวแพทย์
ั
ตรวจฟั นทุกปี สุนขบางพันธุ์ก็มีการจัดเรี ยงตัวของฟั นทีแย่มาก มีเหงือก
ั
่
เป็ นหนองและฟั นหลุดเสมอการให้ แทะกระดูกไม่อาจช่วยได้ เลย พวกนี ้
ต้ องตรวจฟั น และทาความสะอาดเสมอโดยสัตวแพทย์

14. การดูแลเล็บ
– เล็บสุนขจะงอกจิกลงดิน มันจะสึกไปเองโดยธรรมชาติ แต่ถ้าเป็ นสุนขที่เลี ้ยง
ั
ั
บนพื ้นไม้ หรื อพื ้นซีเมนต์ มักจะพบปั ญหาเล็บไม่สก มีเล็บยาวเร็วกว่าปกติทา
ึ
ให้ เดินไม่สะดวก และเมื่อทิ ้งไว้ นาน ๆ จะทาให้ นิ ้วคด หรื อแยกห่างออกจาก
กัน บางทีก็ถอนหรื อฉีกแตกจนเกิดหนองได้ จะทาให้ สนขเจ็บปวดมากเวลา
ุ ั
เดิน ฉะนันจึงต้ องหมันตรวจดูแลตัดเล็บเท้ าให้ สนอยูเ่ สมอการตัดเล็บสุนขควร
้
่
ั้
ั
ใช้ กรรไกรสาหรับการตัดโดยเฉพาะ จะทาได้ โดยง่ายและปลอดภัย ได้ รอยตัด
ที่กลมโค้ ง การตัดควรตัดที่ปลายเพียงเล็กน้ อย ระวังอย่าตัดให้ ถกปลาย
ู
ประสาทสีชมพูในเล๋บได้ สนขที่มีเล็บดาไม่สามารถมองเห็นปลายประสาทนี ้ได้
ุ ั
ฉะนันตัดเล็บจึงทาได้ แค่คลิบปลายเพียงเล็กน้ อย หรื อตัดตรงตาแหน่งต่าจาก
้
บริเวณที่มีเลือดมาเลี ้ยงสัก 3มิลลิเมตร การตัดเล็บควรทาทุกเดือน โดยหลัง
การอาบน ้า เพราะเล็บที่เปี ยกน ้าจะอ่อนตัดง่ายกว่าธรรมดา

15. ทีอยู่ทนอน
่ ี่
• สุนขควรมีที่อยู่ที่นอนเป็ นที่เป็ นทางแลเป็ นสัดเป็ นส่วน อาจจะใช้ ผ้าเก่า ๆ หรื อเศษผ้ านุ่ม ๆ หลายๆชัน
ั
้
ทาเป็ นที่นอนขนาดเล็กใหญ่แล้ วแต่ความเหมาะสม ส่วนการรรจะเลี ้ยงดูสนขกกกไว้ ในบ้ านหรื อไม่นนคง
ุ ั
ั้
แล้ วแต่
ความพร้ อมของสมาชิกในครอบครัว ส่วนใหญ่แล้ วหากมันยังเล็กอยู่ก็นิยมเลี ้ยงไว่ในบ้ านเพื่อคอยดูแล
และทาให้ มนสนิทสนมกับคนในบ้ านได้ ง่าย แต่ต้องคอยดูแลเรื่ องการขับถ่ายให้ เป็ นทีเ่ ป็ นทาง
ั
หากมีบริ เวณบ้ านมากพอ ควรเลี ้ยงไว้ นออกบ้ าน โดยสร้ างกรงที่ขมีขมันความแข็งแรง กว้ างขวางตาม
ขนาดของสุนข
ั
ควรมีม้ งกางให้ สนขด้ วย มีหลังคากันแดดกันฝนได้ และมีฝากันลมในทิศทางที่ถกต้ อง บริ เวณที่ตงกรง
ุ
ุ ั
ู
ั้
ควรเลือกเอา
ที่ร่ม ที่มีอากาศถ่ายเทได้ สะดวก ไม่อบชื ้น เวลากลางวันต้ องมีแสงแดดส่องผ่านเข้ าได้บ้างเพื่อฆ่าเชื ้อโรค
ั
และให้ กรงแห้ งพื ้นกรงควรจะสะดวกในการทาความสะอาด ไม่เป็ นที่หมักหมดของสิ่งปฏิกลต่าง ๆ
ู
มีที่ระบายของเสียได้ สะดวก

16. การตัดหาง
• สุนขบางพันธุ์นิยมตัดหาง ให้ เหลือความยาวตามลักษณะในพันธุ์นนนิยม ซึงก็ควรตัดในขณะที่ยงมีอาย
ั
ั้
่
ั
ยังน้ อย ๆ อยู่
เพื่อที่จะไม่มีเลือดออกมามาก สุนขไม่เจ็บปวด แผลหายเร็วและทาได้ ง่ายโดยไม่ต้องวางยาสลบ ฉะนัน
ั
้
สุนขพันธุ์
ั
ที่ต้องตัดหางหลังคลอดควรนาลูกสุนขไปทาการตัดหางภาายในหนึ่งสัปดาห์หากจะตัดหางเอง
ั
ต้ องทาในระยะไม่เกิน 7 วันลังคลอด โดยการบูรป่ าลิบขนบริ เวณหางที่ต้องการตัดออกให้ ถึงผิวหนัง
แล้ วทาความสะอาดด้ วยการใช้ แอลกอฮอล์ หรื อทิงเจอร์ ไอโอดีน ทาให้ ทว ต่อจากนันก็รดผิวหนังขึ ้นมา
ั่
้ ู
ทางโคนหาง
แล้ วใช้ เชือกหรื อยางรัดไว้ ให้ แน่นตรงข้ อที่ 2 ของกระดูกโคนหาง ใช้ กรรไกรที่ฆาเชื ้อแล้ วตัดตรงระหว่าง
่
ข้ อ
ของกระดูกที่จะตัด แล้ วแต้ มด้ วยทิงเจอร์ ไอโอดีน ทิ ้งไว้ 4-5 ชัวโมง จึงค่อยเอาเชือกหรื อยางรัดออก
่
ปล่อยให้ แผลหาย โดยมากผิวหนังของหางที่รูดขึ ้นไปก็จะรูดลงมาเอง หรื ออาจจะเย็บปิ ดก็ได้ ถ้าต้ องการ

17. การออกกาลังกาย
• ไม่ควรผูกสุนขไว้ ตลอดเวลา เพราะสุนขต้ องการออกกาลังกาย
ั
ั
สม่าเสมอ
• ควรให้ สนขได้ มีโอกาสออกเดินในแต่ละวัน หรื อเล่นสนุกกับของเล่นหรื อ
ุ ั
ลูกบอล ซึงจะทาให้ สนขกระฉับกระเฉง กระปรี กระเปร่า ไม่ซมเศร้ า
่
ุ ั
้
ึ
• สุนขที่ถกกักไว้ มกจะเห่าหอนรบกวนเพื่อนบ้ าน
ั ู
ั

18. การฉีดวัคซีน
• สุนขมักจะมีความเสี่ยงจากโรคร้ ายต่าง ๆ ซึงเป็ นอันตรายต่อสุนข และ
ั
่
ั
ทาให้ เสียค่าใช้ จ่ายในการรักษา
• การฉีดวัคซีนสุนขจะช่วยปองกันสุนขเจ็บป่ วยหรื อเกิดโรค ซึงอาจแพร่
ั
้
ั
่
ระบาดไปยังสุนขตัวอื่น ๆ ได้
ั

19. ขยายพันธุ์สุนัข
• ทุก ๆ ปี สุนขเป็ นจานวนนับพันนับหมื่นถูกทาลาย เพราะไม่มีที่อยูอาศัยที่เพียงพอ
ั
่
• สุนขเพศเมียสามารถให้ กาเนิดลูกสุนขได้ เป็ นจานวนหลาย ๆ ตัวในแต่ละปี ภายใน
ั
ั
ระยะเวลา 6 ปี สุนขแต่ละคูสามารถผลิตลูกได้ ถง 67,000 ตัว โดยการให้ กาเนิดและเลี ้ยงลูก
ั
่
ึ
• แม่สนขจะมีสขภาพทรุดโทรมลง
ุ ั
ุ
• แม่สนขที่ตั ้งท้ อง ย่อมต้ องการอาหารเป็ นพิเศษ
ุ ั
• ลูกสุนขตามปกติจะกินน ้านมจากแม่ประมาณ 3 สัปดาห์ แล้ วจะเริ่ มกินอาหารได้ ด้วยตัวเอง
ั
• แม่สนขตามปกติจะดุและหวงลูก ๆใ นช่วงเวลาดังกล่าว จึงควรจัดสถานที่ที่เงียบสงบ
ุ ั
ปราศจากการรบกวนให้ แม่สนขกับลูก ๆ ได้ อยู่
ุ ั
• เพื่อปองกันในกรณีที่ไม่ต้องการลูกสุนข โปรดนาสุนขของท่านไปตอน/ทาหมัน จากสัตว
้
ั
ั
แพทย์

20. รายชื่อสมาชิกกลุ่ม
• นายวณัฎฐ์ ศรี วิชย ม.6/5 เลขที่ 2
ั
นายธนวัฒน์ พูลผลอนัตน์ ม.6/5 เลขที่ 35