Judah, the fourth son of Jacob and Leah. He is the giant, athlete, warrior; he recounts heroic deeds. He runs so fast that he can outstrip a hind.

2. PENNOD 1
Jwda, pedwerydd mab Jacob a Lea. Ef yw'r cawr, athletwr,
rhyfelwr; mae'n adrodd gweithredoedd arwrol. Mae'n
rhedeg mor gyflym fel ei fod yn gallu goresgyn ewig.
1 Copi geiriau Jwda, y pethau a lefarodd efe wrth ei feibion
cyn marw.
2 Felly hwy a ymgynullasant, ac a ddaethant atto, ac a
ddywedodd wrthynt, Gwrandewch, fy mhlant, ar Jwda eich
tad.
3 Myfi oedd y pedwerydd mab a anwyd i'm tad Jacob; a
Lea fy mam a’m henwodd Jwda, gan ddywedyd, Diolchaf
i’r Arglwydd, am iddo hefyd roi pedwerydd mab i mi.
4 Bum yn fy ieuenctid, ac ufudd i'm tad ym mhopeth.
5 Ac mi a anrhydeddais fy mam a chwaer fy mam.
6 A bu, pan ddeuthum yn ŵr, fy nhad a'm bendithiodd, gan
ddywedyd, Brenin fyddi, yn llwyddo ym mhob peth.
7 A dangosodd yr Arglwydd ffafr i mi yn fy holl
weithredoedd, yn y maes ac yn y tŷ.
8 Mi a wn ddarfod i mi rasio ewig, ac a'i daliais, ac a
baratoes y cig i'm tad, ac efe a fwyttâodd.
9 A'r iwrnod a arferwn feistroli yn yr helfa, a goddiweddais
yr hyn oll oedd yn y gwastadedd.
10 Casig wyllt a oddiweddais, ac a'i daliais, ac a'i dofi.
11 Lleddais lew, a thynais fachgen o'i enau.
12 Cymerais arth wrth ei bawen a'i thaflu i lawr y clogwyn,
a chafodd ei malu.
13 Rhuthrais y tu hwnt i'r baedd gwyllt, a chan ei ddal fel y
rhedais, a'i rwygo'n swnllyd.
14 Llewpard yn Hebron a neidiodd ar fy nghi, a mi a'i
daliais wrth ei gynffon, ac a'i hyrddiais ar y creigiau, ac a
ddrylliwyd yn ddau.
15 Cefais ych gwyllt yn ymborthi yn y meysydd, ac yn ei
atafaelu wrth y cyrn, ac yn ei chwyrlïo o amgylch, ac yn ei
daro, mi a'i bwriais oddi wrthyf, ac a'i lladdais.
16 A phan ddaeth dau frenin y Canaaneaid yn weini, mewn
arfogaeth yn erbyn ein praidd, a phobl lawer gyda hwynt,
yn un llaw, mi a ruthrais ar frenin Hasor, ac a’i trawsant ef
ar y cleddyfau, ac a’i llusgasant ef i lawr, ac felly y lladdais
ef. .
17 A'r llall, brenin Tappuah, wrth eistedd ar ei farch, mi a
laddais, ac felly y gwasgarais ei holl bobl.
18 Acor, y brenin, gŵr mawr ei faint, a gefais, yn lluchio
gwaywffyn o'r blaen ac o'r tu ôl wrth eistedd ar gefn ceffyl,
a chodais faen trigain pwys, ac a'i hyrddio, ac a drawais ei
farch, ac a'i lladdais.
19 Ac mi a ymladdais â'r llall hon am ddwy awr; a holltais
ei darian yn ddwy, a thorrais ei draed, a lladdais ef.
20 Ac fel yr oeddwn yn tynnu ei ddwyfronneg, wele naw o
ddynion o'i gydymdeithion a ddechreuasant ymladd â mi,
21 Clwyfais hefyd fy nillad ar fy llaw; a mi a dynnais
gerrig atynt, ac a laddais bedwar ohonynt, a'r lleill a ffoes.
22 A Jacob fy nhad a laddodd Beelesath, brenin yr holl
frenhinoedd, cawr o gryfder, deuddeg cufydd o uchder.
23 Ac ofn a syrthiodd arnynt, a hwy a beidiasant â rhyfela
yn ein herbyn.
24 Am hynny yr oedd fy nhad yn rhydd oddi wrth bryder
yn y rhyfeloedd pan oeddwn gyda'm brodyr.
25 Canys efe a welodd mewn gweledigaeth amdanaf, fod
angel nerthol yn fy nilyn ym mhob man, fel na'm
gorchfygid.
26 Ac yn y deau y daeth arnom ni ryfel mwy nag yn
Sichem; a mi a unais mewn trefn ryfel â'm brodyr, ac a
erlidiais fil o wŷr, ac a laddais ohonynt ddau cant o wŷr a
phedwar brenin.
27 A mi a euthum i fynu ar y mur, ac a laddais bedwar
cedyrn.
28 Felly nyni a ddaliasom Hasor, ac a gymerasom yr holl
ysbail.
29 A thrannoeth aethom i Aretan, dinas gref a muriog, ac
anhygyrch, yn ein bygwth â marwolaeth.
30 Ond myfi a Gad a nesasant o du y dwyrain i'r ddinas, a
Reuben a Lefi o'r tu gorllewinol.
31 A'r rhai oedd ar y mur, gan dybied ein bod ni yn unig, a
dynnwyd i lawr i'n herbyn.
32 A'm brodyr yn ddirgel a ddringasant y mur o'r ddwy
ochr wrth stanciau, ac a aethant i mewn i'r ddinas, tra na
wybu y gwŷr hynny.
33 A chymerasom hi â min y cleddyf.
34 Ac am y rhai oedd wedi llochesu yn y tŵr, ni a
roddasom dân ar y tŵr, ac a’i cymerasom ef a hwythau.
35 Ac fel yr oeddym yn ymadael, gwŷr Tappuah a
ddaliasant ein hysbail, ac wrth weled hyn ni a ymladdasom
â hwynt.
36 A lladdasom hwynt. i gyd ac adennill ein hysbail.
37 A phan oeddwn wrth ddyfroedd Coseba, gwŷr Jobel a
ddaethant i ryfel yn ein herbyn.
38 A nyni a ymladdasom â hwynt, ac a'u cyfeiliornasom;
a'u cynghreiriaid o Seilo a laddasom, ac ni adawsom iddynt
allu i ddyfod i mewn i'n herbyn.
39 A gwŷr Macir a ddaethant arnom y pumed dydd, i ddal
ein hysbail ni; ac ni a ymosodasom arnynt, ac a’u
gorchfygasom hwynt mewn rhyfel ffyrnig: canys yr oedd
llu o wŷr cedyrn yn eu plith hwynt, a lladdasom hwynt cyn
myned i’r esgyniad.
40 A phan ddaethom i'w dinas hwynt, eu gwragedd hwynt
a dreiglasant arnom ni gerrig o ael y bryn yr oedd y ddinas
yn sefyll arno.
41 A myfi a Simeon oedd y tu ôl i'r dref, ac a ddaliasom ar
yr uchelder, ac a ddinistriais y ddinas hon hefyd.
42 A thrannoeth y mynegwyd i ni fod brenin dinas Gaas
gyd â. yr oedd llu nerthol yn dyfod i'n herbyn.
43 Felly myfi a Dan a'n cymmerais ein hunain yn
Amoriaid, ac fel cynghreiriaid a aethant i'w dinas hwynt.
44 Ac yn nyfnder nos ein brodyr a ddaethant, ac a
agorasom iddynt y pyrth; a ni a ddinistriasom yr holl wŷr
a'u sylwedd, ac a gymerasom yn ysglyfaeth yr hyn oll oedd
eiddot hwy, a'u tair mur a fwriasom i lawr.
45 A nesaasom at Thamna, lle yr oedd holl sylwedd y
brenhinoedd gelyniaethus.
46 Yna, wedi fy sarhau ganddynt hwy, mi a'm digiais, ac a
ruthrais yn eu herbyn i'r copa; a hwy a daliasant gerrig a
dartiau i'm herbyn.
47 Ac oni bai fy mrawd Dan fy nghynnorthwyo, byddent
wedi fy lladd.
48 Daethom arnynt, gan hynny, â digofaint, a hwy oll a
ffoesant; a thramwyo ffordd arall, hwy a ymladdasant â'm
tad, ac efe a wnaeth heddwch â hwynt.
49 Ac ni wnaethom ni niwed iddynt, a hwy a ddaethant yn
ostyngedig i ni, ac a adferasom iddynt eu hysbail.
50 A mi a adeiladais Thamna, a'm tad a adeiladais Pabael.
51 Yr oeddwn yn ugain oed pan ddarfu y rhyfel hwn. A'r
Canaaneaid a'm hofnodd i a'm brodyr.

3. 52 Ac yr oedd gennyf lawer o wartheg, ac yr oedd gennyf
fi ar gyfer y bugail pennaf Iram yr Adulamiad.
53 A phan euthum atto ef mi a welais Parsaba, brenin
Adulam; ac efe a lefarodd wrthym, ac a wnaeth i ni wledd;
a phan gynheswyd fi, efe a roddodd i mi ei ferch Bathshua
yn wraig.
54 Hi a esgorodd i mi Er, ac Onan a Selah; a dau o honynt
a drawodd yr Arglwydd: canys Sela a fu fyw, a’i feibion ef
ydych chwithau.
PENNOD 2
Disgrifia Jwda rai darganfyddiadau archeolegol, dinas
gyda muriau o haearn a gatiau o bres. Mae'n cael
cyfarfyddiad ag anturiaethwr.
1 A deunaw mlynedd y bu fy nhad yn aros mewn heddwch
â'i frawd Esau, a'i feibion gyda ni, wedi inni ddyfod o
Mesopotamia, o Laban.
2 A phan gyflawnwyd deunaw mlynedd, yn y ddeugeinfed
flwyddyn o'm bywyd i, Esau brawd fy nhad, a ddaeth
arnom ni â phobl nerthol a chadarn.
3 Trawodd Jacob Esau â saeth, a chymerwyd ef yn
archolledig ar fynydd Seir, ac wrth iddo fynd bu farw yn
Anoniram.
4 A ni a erlidiasom ar ôl meibion Esau.
5 Yn awr yr oedd ganddynt ddinas â muriau haearn, a
phyrth o bres; ac ni allem fyned i mewn iddi, a
gwersyllasom o amgylch, ac a warchaeasom arni.
6 A phan nad agorasant i ni mewn ugain niwrnod, mi a
osodais ysgol yng ngŵydd pawb, ac a'm tarian ar fy mhen a
euthum i fyny, gan gynnal ymosodiad meini, o bwys tair
talent i fyny; a lladdais bedwar o'u cedyrn hwynt.
7 A Reuben a Gad a laddasant chwech eraill.
8 Yna hwy a ofynasant gennym ni amodau heddwch; ac
wedi cymmeryd cynghor â'n tad, ni a'u derbyniasom hwynt
yn rliyfeddodau.
9 A hwy a roddasant i ni bum cant o gor∣sennau o wenith,
pum can bath o olew, pum can mesur o win, hyd y newyn,
pan aethom i waered i'r Aipht.
10 Ac ar ôl y pethau hyn fy mab Er a gymerth Tamar yn
wraig, o Mesopotamia, merch i Aram.
11 Yr oedd Er yn ddrwg, ac yr oedd mewn angen am
Tamar, am nad oedd hi o wlad Canaan.
12 A'r drydedd nos angel yr Arglwydd a'i trawodd ef.
13 Ac nid adnabu efe hi yn ôl drygioni ei fam, canys ni
fynnai efe gael plant ganddi.
14 Yn nyddiau'r wledd briodas y rhoddais Onan iddi mewn
priodas; ac efe hefyd mewn drygioni nid adnabu hi, er iddo
dreulio blwyddyn gyda hi.
15 A phan fygythiais ef, efe a aeth i mewn ati hi, ond efe a
dywalltodd yr had ar y ddaear, yn ôl gorchymyn ei fam, ac
efe hefyd a fu farw trwy ddrygioni.
16 A mi a ewyllysiais roddi Selah hefyd iddi, ond ni
chaniataodd ei fam ef; canys hi a wnaeth ddrwg yn erbyn
Tamar, am nad oedd hi yn ferched Canaan, fel hi ei hun
hefyd.
17 Ac mi a wyddwn fod hil y Canaaneaid yn ddrwg, ond yr
oedd ysgogiad ieuenctid yn dallu fy meddwl.
18 A phan welais hi yn tywallt gwin, oherwydd meddwdod
gwin mi a'm twyllwyd, ac a'i cymerais er na chynghorodd
fy nhad hynny.
19 A thra oeddwn i i ffwrdd, hi a aeth, ac a gymerodd i
Sela wraig o Ganaan.
20 A phan wybu gennyf beth a wnaethei hi, mi a'i
melltithiais hi yn ing fy enaid.
21 A hi hefyd a fu farw trwy ei drygioni hi ynghyd â'i
meibion.
22 Ac ar ôl y pethau hyn, a Tamar yn wraig weddw, hi a
glybu ymhen dwy flynedd fy mod i yn myned i fynu, i
gneifio fy nefaid, ac a ymwisgodd mewn gwisg priodas, ac
a eisteddodd yn ninas Enaim wrth y porth.
23 Canys yr oedd yn gyfraith i'r Amoriaid, i'r hwn oedd ar
fin priodi eistedd mewn godineb saith niwrnod wrth y
porth.
24 Am hynny gan fy mod yn feddw ar win, nid
adnabyddais hi; a'i phrydferthwch a'm twyllodd, trwy
ffasiwn ei haddurno.
25 A mi a droais ati hi, ac a ddywedais, Gad i mi fyned i
mewn atat ti.
26 A hi a ddywedodd, Beth a roddaist i mi? A rhoddais
iddi fy ffon, a'm gwregys, a therfyn fy nheyrnas yn
addewid.
27 A mi a euthum i mewn ati hi, a hi a feichiogodd.
28 Ac heb wybod beth a wneuthum, mi a ewyllysiais ei
lladd hi; ond hi a anfonodd yn ddirgel fy addewidion, ac
a'm cywilyddiodd.
29 A phan alwais hi, mi a glywais hefyd y geiriau dirgel a
lefarais wrth orwedd gyd â hi yn fy meddwdod; ac ni allwn
ei lladd hi, oherwydd oddi wrth yr Arglwydd yr oedd
hynny.
30 Canys mi a ddywedais, Rhag i hi wneuthur hynny yn
gynnil, wedi derbyn yr addewid gan wraig arall.
31 Ond ni ddeuthum drachefn yn agos ati tra oeddwn fyw,
am imi wneuthur y ffieidd-dra hyn yn holl Israel.
32 A'r rhai oedd yn y ddinas a ddywedasant nad oedd
putain yn y porth, am ei bod hi yn dyfod o le arall, ac yn
eistedd am ychydig amser yn y porth.
33 Ac mi a dybiais nad oedd neb yn gwybod fy mod wedi
myned i mewn ati hi.
34 Ac wedi hyn y daethom I i'r Aipht at Joseph, o herwydd
y newyn.
35 Mab chwe blwydd a deugain oeddwn i, a thair blynedd
a thrigain a bum yn byw yn yr Aifft.
PENNOD 3
Y mae yn cynghori yn erbyn gwin a chwant fel drygau
deuol. " Canys yr hwn sydd feddw, nid oes barch i neb."
(Adnod 13).
1 Ac yn awr yr wyf yn gorchymyn i chwi, fy mhlant,
gwrandewch ar Jwda eich tad, a chadw fy ymadroddion i
gyflawni holl orchmynion yr Arglwydd, ac i ufuddhau i
orchmynion Duw.
2 A phaid â rhodio yn l dy chwantau, ac na ddychymygion
dy feddyliau mewn gorthrymder calon; ac na ogoniant yng
ngweithredoedd a nerth dy ieuenctid, canys hyn hefyd sydd
ddrwg yng ngolwg yr Arglwydd.
3 Gan i mi hefyd ogoneddu nad oedd wyneb gwraig
ddeheuig erioed wedi fy hudo mewn rhyfeloedd, a
cheryddu fy mrawd Reuben am Bilha, gwraig fy nhad,
ysbrydion cenfigen a godineb a ymwisgodd i'm herbyn, nes

4. imi orwedd gyda Bathsua y Canaanead, a Tamar, yr hwn a
briodasid â'm meibion.
4 Canys dywedais wrth fy nhad-yng-nghyfraith: mi a
gymeraf gyngor â'm tad, ac felly y cymeraf dy ferch.
5 Ac yr oedd efe yn anfodlon, ond dangosodd i mi ystorfa
aur ddiderfyn o ran ei ferch; canys brenin ydoedd.
6 Ac efe a'i haddurnodd hi ag aur a pherlau, ac a barodd
iddi dywallt gwin i ni yn y wledd â phrydferthwch
gwragedd.
7 A'r gwin a drodd o'r neilltu fy llygaid, a phleser a
ddaliodd fy nghalon.
8 A mi a ymhyfrydais, ac a orweddais gyda hi, ac a
droseddais orchymyn yr Arglwydd a gorchymyn fy nhadau,
a mi a'i cymerais hi yn wraig.
9 A’r Arglwydd a’m gwobrwyodd yn ôl dychymmyg fy
nghalon, o herwydd nid oedd gennyf lawenydd yn ei phlant.
10 Ac yn awr, fy mhlant, meddaf i chwi, na feddwch ar
win; canys gwin sydd yn troi y meddwl oddi wrth y
gwirionedd, ac yn ennyn brwdfrydedd chwant, ac yn
arwain y llygaid i gyfeiliornad.
11 Canys y mae gan ysbryd godineb win yn weinidog i roi
pleser i'r meddwl; canys y ddau hyn hefyd sydd yn dwyn
ymaith feddwl dyn.
12 Canys os bydd dyn yn yfed gwin i feddwdod, y mae yn
cynhyrfu'r meddwl â meddyliau budron yn arwain at
odineb, ac yn gwresogi'r corff i undeb cnawdol; ac os bydd
achlysur y chwant yn bresennol, y mae efe yn gweithio y
pechod, ac nid oes arno gywilydd.
13 Fy mhlant i yw'r dyn diffrwyth; canys nid oes parch i
neb sy feddw.
14 Canys wele, gwnaeth i mi gyfeiliorni hefyd, fel nad
oedd arnaf gywilydd o'r dyrfa yn y ddinas, am imi droi o'r
neilltu yng ngolwg pawb at Tamar, a gwneud pechod mawr,
a dadorchuddio'r gorchudd. o gywilydd fy meibion.
15 Wedi i mi yfed gwin ni pharchais orchymyn Duw, a
chymerais wraig o Ganaan yn wraig.
16 Canys llawer o ddoethineb sydd angen ar y gŵr sy'n
yfed gwin, fy mhlant; ac yn hyn y mae doethineb wrth yfed
gwin, fe all dyn yfed cyhyd ag y byddo yn cadw gwyleidd-
dra.
17 Ond os â efe y tu hwnt i'r terfyn hwn, y mae ysbryd
twyll yn ymosod ar ei feddwl, ac yn peri i'r meddwyn
siarad yn fudr, a chamwedd, ac nid cywilydd, ond hyd yn
oed i ogoniant yn ei gywilydd, ac i gyfrif ei hun yn
anrhydeddus.
18 Nid yw'r sawl sy'n puteinio yn gwybod pan fydd yn
dioddef colled, ac nid yw'n cywilydd pan gaiff ei amharchu.
19 Canys er bod dyn yn frenin ac yn puteinio, y mae yn
cael ei dynnu o'i frenhiniaeth trwy ddod yn gaethwas i
butteindra, fel y goddefais innau fy hun.
20 Canys rhoddais fy ffon, hynny yw, arhosiad fy llwyth;
a'm gwregys, hynny yw, fy nerth; a'm diadem, hynny yw,
gogoniant fy nheyrnas.
21 Ac yn wir mi a edifarheais am y pethau hyn; gwin a
chnawd ni fwyteais hyd fy henaint, ac ni welais ddim
llawenydd.
22 Ac angel Duw a ddangosodd i mi mai gwragedd sydd
yn llywodraethu ar y brenin a'r cardotyn am byth.
23 Ac oddi wrth y brenin y tynnant ymaith ei ogoniant ef,
ac oddi wrth y gwr dewr ei nerth, a chan y cardotyn yr
ychydig hwnnw sydd yn aros ei dlodi.
24 Sylwch, gan hynny, fy mhlant, y terfyn cywir mewn
gwin; canys y mae ynddo bedwar ysbryd drwg — chwant,
chwant poeth, afradlonedd, aflan.
25 Os yfwch win mewn llawenydd, byddwch wylaidd yn
ofn Duw.
26 Canys os yn eich llawenydd chwi y mae ofn Duw yn
cilio, yna y cyfyd meddwdod, ac y mae digywilydd yn
dwyn i mewn.
27 Ond os byddoch fyw yn sobr, na chyffyrddwch o gwbl â
gwin, rhag i chwi bechu mewn geiriau dicter, ac mewn
ymladdau, ac athrod, a chamweddau gorchmynion Duw, ac
y difethwch o flaen eich amser.
28 Y mae gwin hefyd yn datgelu dirgelion Duw a dynion,
fel y datguddiais hefyd orchmynion Duw a dirgelion Jacob
fy nhad i'r wraig o Ganaaneaidd Bathsua, y rhai a
orchmynnodd Duw i mi beidio â'u datgelu.
29 Ac y mae gwin yn achos rhyfel a dryswch.
30 Ac yn awr, yr wyf yn gorchymyn i chwi, fy mhlant, i
beidio caru arian, nac i syllu ar brydferthwch gwragedd;
oherwydd er mwyn arian a harddwch arweiniwyd fi ar
gyfeiliorn i Bathsua y Canaaneaid.
31 Canys mi a wn mai o achos y ddau beth hyn y syrth fy
hil i ddrygioni.
32 Canys doethion o blith fy meibion a ddifethant, ac a
leihânt frenhiniaeth Jwda, yr hon a roddes yr Arglwydd i
mi o achos fy ufudd-dod i'm tad.
33 Canys ni pheri galar i Jacob, fy nhad; am bob peth o
gwbl efe a orchmynnodd i mi.
34 Ac Isaac, tad fy nhad, a’m bendithiodd i fod yn frenin ar
Israel, a Jacob a’m bendithiodd ymhellach yr un modd.
35 Ac mi a wn mai oddi wrthyf fi y sicrheir y frenhiniaeth.
36 Ac mi a wn pa ddrygau a wnewch yn y dyddiau
diwethaf.
37 Gwyliwch gan hynny, fy mhlant, rhag godineb, a
chariad arian, a gwrandewch ar eich tad Iuda.
38 Canys y pethau hyn cilio oddi wrth gyfraith Duw, a
dallu tueddfryd yr enaid, a dysgu trahausder, ac na ad i
ddyn dosturio wrth ei gymmydog.
39 Ysbeiliant ei enaid ef o bob daioni, a'i orthrymu â llafur
a thrallod, a gyrrasant gwsg oddi arno, ac a ysant ei gnawd.
40 Ac y mae efe yn rhwystro ebyrth Duw; ac nid yw yn
cofio bendith Duw, nid yw yn gwrando ar broffwyd pan yn
llefaru, ac yn digio geiriau duwioldeb.
41 Canys caethwas yw efe i ddau angerdd
gwrthgyferbyniol, ac ni ddichon ufuddhau i Dduw, am
iddynt ddallu ei enaid ef, a'i fod yn rhodio yn y dydd megis
yn y nos.
42 Fy mhlant, cariad arian sy'n arwain i eilunaddoliaeth;
oherwydd, o'u harwain ar gyfeiliorn trwy arian, y mae
dynion yn enwi fel duwiau y rhai nid ydynt dduwiau, ac y
mae hynny'n peri i'r un sydd ganddo fynd i wallgofrwydd.
43 Er mwyn arian y collais fy mhlant, ac heb fy edifeirwch,
a'm darostyngiad, a gweddïau fy nhad wedi eu derbyn,
buaswn farw yn ddi-blant.
44 Ond Duw fy nhadau a drugarhaodd wrthyf, am i mi ei
wneuthur mewn anwybodaeth.
45 A thywysog twyll a'm dallodd, a phechais fel dyn ac fel
cnawd, yn llygredig trwy bechodau; a dysgais fy ngwendid
fy hun wrth feddwl fy hun yn anorchfygol.
46 Gwybyddwch gan hynny, fy mhlant, fod dau ysbryd yn
aros ar ddyn, sef ysbryd y gwirionedd ac ysbryd twyll.

5. 47 Ac yn y canol y mae ysbryd deall y meddwl, i'r hwn y
perthyn i droi i ba le bynnag y mynno.
A gweithredoedd gwirionedd a gweithredoedd twyll sydd
wedi eu hysgrifennu ar galonnau dynion, a'r Arglwydd a
ŵyr pob un ohonynt.
49 Ac nid oes amser yn yr hwn y gellir cuddio
gweithredoedd dynion ; canys ar y galon ei hun yr
ysgrifenwyd hwynt gerbron yr Arglwydd.
50 Ac ysbryd y gwirionedd sydd yn tystiolaethu pob peth,
ac yn cyhuddo pawb ; a'r pechadur wedi ei losgi gan ei
galon ei hun, ac ni all godi ei wyneb at y barnwr.
PENNOD 4
Gwna Jwda gyffelybiaeth fyw am ormes a
phrophwydoliaeth enbyd am foesau ei gwrandawyr.
1 Ac yn awr, fy mhlant, yr wyf yn gorchymyn i chwi, caru
Lefi, fel yr glynoch, ac na ddyrchefwch eich hunain yn ei
erbyn ef, rhag eich llwyr ddifetha.
2 Canys i mi yr Arglwydd a roddes y frenhiniaeth, ac iddo
ef yr offeiriadaeth, ac Efe a osododd y frenhiniaeth o dan
yr offeiriadaeth.
3 I mi y rhoddodd efe bethau ar y ddaear; iddo y pethau
sydd yn y nefoedd.
4 Fel y mae'r nefoedd yn uwch na'r ddaear, felly y mae
offeiriadaeth Duw yn uwch na'r deyrnas ddaearol, oni bai
ei bod yn disgyn oddi wrth yr Arglwydd trwy bechod, ac
yn cael ei goruchafiaeth gan y deyrnas ddaearol.
5 Canys angel yr Arglwydd a ddywedodd wrthyf, Yr
Arglwydd a’i dewisodd ef yn hytrach na thydi, i nesau ato,
ac i fwyta o’i fwrdd ef, ac i offrymu iddo flaenffrwyth
etholedigaeth meibion Israel; ond ti fydd frenin Jacob.
6 A byddi yn eu plith hwynt fel y môr.
7 Canys megis, ar y môr, y mae cyfiawn ac anghyfiawn yn
cael eu taflu o gwmpas, rhai wedi eu caethiwo, tra y
cyfoethogir rhai, felly hefyd y bydd pob hil o ddynion ynot
ti: rhai a fyddant dlawd, yn cael eu caethiwo, ac eraill yn
cyfoethogi trwy ysbeilio. eiddo eraill.
8 Canys y brenhinoedd a fyddant megis morfilod.
9 Llyncant wŷr fel pysgod: meibion a merched
rhyddfreinion a gaethiwant; tai, tiroedd, praidd, arian a
ysbeiliant:
10 Ac â chnawd llawer y porthant ar gam y cigfrain a'r cras;
a hwy a gynnyddant mewn drygioni mewn trachwant
dyrchafedig, a bydd gau broffwydi fel tymestl, a hwy a
erlidiant yr holl rai cyfiawn.
11 A'r Arglwydd a ddwg arnynt adrannau y naill yn erbyn
ei gilydd.
12 A bydd rhyfeloedd gwastadol yn Israel; ac ymhlith
dynion o hil arall y dygir fy mrenhiniaeth i ben, hyd oni
ddelo iachawdwriaeth Israel.
13 Hyd ymddangosiad Duw y cyfiawnder, fel y gorffwyso
Iacob, a'r holl Genhedloedd mewn tangnefedd.
14 Ac efe a warchod nerth fy nheyrnas yn dragywydd;
oherwydd fe wybu'r Arglwydd i mi â llw na fyddai'n
dinistrio'r deyrnas o'm had i am byth.
15 Yn awr y mae gennyf lawer o alar, fy mhlant, oherwydd
eich anlladrwydd a'ch dewiniaeth, a'ch eilunaddoliaeth, y
rhai a arferwch yn erbyn y deyrnas, gan ddilyn y rhai sydd
ag ysbrydion cyfarwydd, dewiniaid, a chythreuliaid
cyfeiliornus.
16 Gwna i'ch merched ganu merched a phuteiniaid, a
chymysgwch yn ffieidd-dra'r Cenhedloedd.
17 Er mwyn y pethau hyn y dwg yr Arglwydd arnat newyn
a haint, angau a'r cleddyf, gwaradwydd gan elynion, a
dialedd cyfeillion, lladd plant, treisio gwragedd, ysbeilio
eiddo, llosgi'r deml. O Dduw, diffeithwch y wlad,
caethiwed i chwi eich hunain ymhlith y Cenhedloedd.
18 A gwnant rhai ohonoch eunuchiaid am eu gwragedd.
19 Hyd oni ymwelo 'r Arglwydd â chwi, pan edifarhaoch â
chalon berffaith, a rhodio yn ei holl orchmynion ef, a'ch
dwyn i fyny o gaethiwed ymhlith y Cenhedloedd.
20 Ac ar ôl y pethau hyn y cyfyd seren i chwi oddi wrth
Jacob mewn heddwch,
21 A dyn a gyfyd o'm had i, fel haul cyfiawnder,
22 Gan rodio gyd â meibion dynion mewn addfwynder a
chyfiawnder;
23 Ac ni cheir pechod ynddo ef.
24 A'r nefoedd a agorir iddo, i dywallt yr yspryd, sef
bendith y Tad Glan ; ac Efe a dywallt ysbryd gras arnoch ;
25 A byddwch feibion iddo ef mewn gwirionedd, a chwi a
rodiwch yn ei orchmynion ef yn gyntaf ac yn olaf.
26 Yna y llewyrcha teyrnwialen fy nheyrnas; ac o'th
wreiddyn y cyfyd coesyn; ac o honi y tyfa wialen
cyfiawnder i'r Cenhedloedd, i farnu ac i achub pawb a
alwant ar yr Arglwydd.
27 Ac ar ôl y pethau hyn y cyfodant Abraham ac Isaac, a
Iacob i fywyd; a myfi a'm brodyr a fyddaf benaethiaid ar
lwythau Israel:
28 Lefi yn gyntaf, myfi yn ail, Joseff yn drydydd,
Benjamin yn bedwerydd, Simeon yn bumed, Issachar yn
chweched, ac felly oll mewn trefn.
29 A'r Arglwydd a fendithiodd Lefi, ac Angel y
Presenoldeb, mi; galluoedd gogoniant, Simeon; y nef,
Reuben; y ddaear, Issachar; y môr, Sabulon; y
mynyddoedd, Joseph; y tabernacl, Benjamin; y goleuwyr,
Dan; Eden, Nafftali; yr haul, Gad; y lleuad, Asher.
30 A chwi a fyddwch bobl i'r Arglwydd, ac un tafod â chwi;
ac ni bydd ysbryd twyll Beliar, canys efe a deflir i'r tân yn
dragywydd.
31 A'r rhai a fuant feirw mewn galar a gyfodant mewn
gorfoledd, a'r tlodion er mwyn yr Arglwydd a wnaethpwyd
yn gyfoethog, a'r rhai a rodder i farwolaeth er mwyn yr
Arglwydd a ddeffry i fywyd.
32 A rhedfa Iacob mewn gorfoledd, ac eryrod Israel a
ehedant mewn gorfoledd; a'r holl bobloedd a ogoneddant yr
Arglwydd yn dragywydd.
33 Sylwch, gan hynny, fy mhlant, holl gyfraith yr
Arglwydd, canys y mae gobaith i bawb a ymlynant wrth ei
ffyrdd ef.
34 Ac efe a ddywedodd wrthynt, Wele fi yn marw o flaen
eich llygaid chwi heddiw, yn fab cant a phedair ar bymtheg.
35 Paid â chladdu fi mewn dillad costus, ac na rhwygo fy
ymysgaroedd, oherwydd hyn a wna'r brenhinoedd; a dwg fi
i fyny i Hebron gyda chwi.
36 A Iuda, wedi iddo ddywedyd y pethau hyn, a hunodd;
a’i feibion a wnaethant yn ôl yr hyn oll a orchmynnodd efe
iddynt, a hwy a’i claddasant ef yn Hebron, gyda’i dadau.