Susanna, also called Susanna and the Elders, is a narrative included in the Book of Daniel by the Catholic Church, Oriental Orthodox Churches and Eastern Orthodox Churches.

2. ԳԼՈՒԽ 1
1 Բաբելոնում մի մարդ էր բնակվում, որի
անունը Հովակիմ էր.
2 Եվ նա մի կին առավ, որի անունը
Սուսաննա էր, Քելքիայի դուստրը, շատ
գեղեցիկ և Տիրոջից վախեցող կին։
3 Նրա ծնողներն էլ արդար էին և իրենց
աղջկան ուսուցանում էին Մովսեսի օրենքի
համաձայն։
4 Յովակիմը մեծ հարուստ մարդ էր, ու իր
տան հետ մի գեղեցիկ պարտէզ ուներ.
որովհետեւ նա բոլորից ավելի պատվաբեր
էր։
5 Նույն տարում դատավորներ
նշանակվեցին ժողովրդի ծերերից երկուսը,
ինչպես որ Տերն էր ասում, որ չարությունը
Բաբելոնից եկավ հին դատավորներից,
որոնք թվում էր, թե կառավարում էին
ժողովրդին։
6 Սրանք շատ բան էին պահում Հովակիմի
տանը, և նրանց մոտ եկան բոլոր նրանք,
ովքեր ամուսնացած էին։
7 Երբ ժողովուրդը կեսօրին հեռացավ,
Սուսաննան գնաց իր ամուսնու այգին
քայլելու։
8 Երկու երէցները տեսան զայն՝ ամէն օր
ներս մտնելով՝ քալելով. այնպես որ նրանց
ցանկությունը բորբոքվեց նրա հանդեպ:
9 Եվ նրանք խեղաթյուրեցին իրենց միտքը և
դարձրին իրենց աչքերը, որպեսզի չնայեն
դեպի երկինք և չհիշեն արդար
դատաստանները։
10 Եվ չնայած նրանք երկուսն էլ
վիրավորված էին նրա սիրուց, սակայն մեկը
չհամարձակվեց ցույց տալ մյուսին իր վիշտը:
11 Որովհետեւ նրանք ամաչում էին հայտնել
իրենց ցանկության մասին, որ ցանկանում
էին նրա հետ գործ ունենալ։
12 Բայց նրանք օրեցօր ջանասիրաբար
հսկում էին նրան տեսնելու համար։
13 Մեկը մյուսին ասաց.
14 Երբ նրանք դուրս եկան, մեկը մյուսից
բաժանեցին, և դարձյալ ետ դառնալով՝ եկան
նույն տեղը. և այն բանից հետո, երբ նրանք
հարցրեցին միմյանց պատճառը, նրանք
ճանաչեցին իրենց ցանկությունը, և
երկուսին միասին ժամանակ նշանակեցին,
երբ նրանք մենակ գտնեն նրան:
15 Եվ այն ընկավ, քանի որ նրանք հարմար
ժամանակ էին դիտում, նա առաջվա պես
ներս մտավ միայն երկու աղախինների հետ,
և նա ուզում էր լվանալ իրեն պարտեզում,
քանի որ շոգ էր։
16 Եվ այնտեղ ոչ մի մարմին չկար, բացի
երկու երեցներից, որոնք թաքնվել էին և
հսկում էին նրան։
17 Այն ժամանակ նա իր աղախիններին
ասաց.
18 Եվ նրանք արեցին այնպես, ինչպես նա
պատվիրեց նրանց, և փակեցին պարտեզի
դռները և դուրս եկան գաղտնի դռներով՝
բերելու այն, ինչ նա պատվիրել էր իրենց.
19 Երբ աղախինները դուրս եկան, երկու
ծերերը վեր կացան և վազեցին նրա մոտ՝
ասելով.
20 Ահա, պարտեզի դռները փակ են, որ ոչ ոք
չի կարող տեսնել մեզ, և մենք սիրահարված
ենք քեզ. հետևաբար համաձայնիր մեզ և
պառկիր մեզ հետ:
21 Եթե չուզես, մենք քո դեմ վկայություն
կտանք, որ քեզ հետ մի երիտասարդ էր, և
դու քո աղախիններին արձակեցիր քեզնից։
22 Այն ժամանակ Սուսաննան հառաչեց և
ասաց.
23 Ավելի լավ է ես ընկնեմ քո ձեռքը և չանեմ
դա, քան մեղք գործեմ Տիրոջ առաջ։
24 Սուսաննան բարձր ձայնով աղաղակեց, և
երկու ծերերը աղաղակեցին նրա դեմ։
25 Այնուհետև մեկը վազեց և բացեց
պարտեզի դուռը։
26 Երբ տան ծառաները պարտեզի
աղաղակը լսեցին, ներս մտան գաղտնի
դռան մոտ՝ տեսնելու, թե ինչ արվեց նրա
հետ։
27 Բայց երբ երէցները պատմեցին իրենց
գործը, ծառաները շատ ամաչեցին, քանի որ
Սուսաննայի մասին երբեք նման բան չի
եղել։
28 Եվ եղավ այնպես, որ հաջորդ օրը, երբ
ժողովուրդը հավաքվեց նրա ամուսնու՝
Հովակիմի մոտ, երկու երեցները նույնպես
չար երևակայությամբ լցված եկան
Սուսաննայի դեմ՝ նրան սպանելու.
29 Եւ ժողովրդի առաջ ասեց. Եվ այսպես
նրանք ուղարկեցին։
30 Նա եկավ իր հոր և մոր, իր երեխաների և
իր բոլոր ազգականների հետ։
31 Այժմ Սուսաննան շատ նուրբ և գեղեցիկ
կին էր։
32 Եվ այս ամբարիշտ մարդիկ հրամայեցին
բացել նրա դեմքը (որովհետև նա ծածկված

3. էր), որպեսզի նրանք լցվեն նրա
գեղեցկությամբ:
33 Ուստի նրա ընկերները և բոլոր նրան
տեսնողները լաց եղան։
34 Այն ժամանակ երկու երեցները
կանգնեցին ժողովրդի մեջ և իրենց ձեռքերը
դրեցին նրա գլխին։
35 Եվ նա լացով նայեց դեպի երկինք, քանի
որ նրա սիրտը ապավինում էր Տիրոջը։
36 Եվ երեցներն ասացին. «Մինչ մենք
միայնակ քայլում էինք պարտեզում, այս
կինը երկու աղախինների հետ ներս մտավ,
փակեց պարտեզի դռները և աղախիններին
ուղարկեց։
37 Այն ժամանակ մի երիտասարդ, որ
այնտեղ թաքնված էր, եկավ նրա մոտ և
պառկեց նրա հետ։
38 Այն ժամանակ մենք, որ կանգնած էինք
պարտեզի մի անկյունում, տեսնելով այս
չարությունը, վազեցինք նրանց մոտ։
39 Եվ երբ տեսանք նրանց միասին, այն
մարդուն, որին մենք չկարողացանք բռնել,
որովհետև նա մեզնից ուժեղ էր, և բացեց
դուռը և դուրս թռավ։
40 Բայց այս կնոջը վերցնելով՝ հարցրինք, թե
ով է այդ երիտասարդը, բայց նա չասաց մեզ.
մենք այս բաներն ենք վկայում։
41 Այն ատեն ժողովքը անոնց հաւատաց
որպէս ժողովուրդին երէցներն ու
դատաւորները, ու անոր մահուան
դատապարտեցին։
42 Այն ժամանակ Սուսաննան բարձր
ձայնով աղաղակեց և ասաց.
43 Դու գիտես, որ նրանք սուտ վկայություն
են տվել իմ դեմ, և ահա ես պետք է մեռնեմ.
մինչդեռ ես երբեք չեմ արել այնպիսի բաներ,
ինչպես այս մարդիկ չարամտորեն հորինել
են իմ դեմ:
44 Եվ Տերը լսեց նրա ձայնը.
45 Ուստի երբ նրան մահվան տարան, Տերը
բարձրացրեց մի երիտասարդի սուրբ ոգին,
որի անունը Դանիել էր.
46Ով բարձր ձայնով աղաղակեց, ես մաքուր
եմ այս կնոջ արյունից։
47 Այն ժամանակ ամբողջ ժողովուրդը
դարձրեց նրանց դեպի նա և ասաց.
48 Ուստի անոնց մէջտեղը կայնած ըսաւ.
49 Դարձէ՛ք դատաստանի վայրը, որովհետեւ
սուտ վկայութիւն տուին նրա դէմ։
50 Ուստի ամբողջ ժողովուրդը շտապ շրջվեց,
և երեցներն ասացին նրան.
51 Այն ժամանակ Դանիելն ասաց նրանց.
52 Ուստի երբ նրանք բաժանվեցին
միմյանցից, նա կանչեց նրանցից մեկին և
ասաց նրան.
53 Որովհետեւ սուտ դատաստան արեցիր,
անմեղներին դատապարտեցիր, իսկ
մեղավորներին ազատ արձակեցիր. թեև
Տերն ասում է. «Անմեղն ու արդարը մի՛
սպանիր»։
54 Իսկ հիմա, եթե տեսել ես նրան, ասա ինձ,
ո՞ր ծառի տակ տեսար, որ նրանք միասին
հավաքվեն։ Ով պատասխանեց՝ մաստիկ
ծառի տակ։
55 Դանիելը ասաց. դու խաբեցիր քո գլխին.
որովհետև հիմա էլ Աստծո հրեշտակը
ստացել է Աստծո դատավճիռը, որ քեզ երկու
մասի բաժանի:
56 Ուստի նա մի կողմ դրեց նրան և
հրամայեց բերել մյուսին և ասաց նրան.
57 Այսպես վարվեցիք Իսրայելի դուստրերի
հետ, և նրանք վախից ընկերացան ձեզ հետ,
բայց Հուդայի դուստրը չհամբերեց ձեր
չարությանը։
58 Արդ, ասա ինձ. Ով պատասխանեց.
59 Այն ժամանակ Դանիելն ասաց նրան. Դու
էլ քո գլխին խաբեցիր, որովհետև Աստծո
հրեշտակը սրով սպասում է, որ քեզ երկու
մասի բաժանի, որ կործանի քեզ։
60 Դրանով ողջ ժողովը բարձր ձայնով
աղաղակեց և գովաբանեց Աստծուն, որ
փրկում է իրեն ապավինողներին։
61 Եվ նրանք վեր կացան երկու երեցների
դեմ, որովհետև Դանիելը նրանց իրենց
բերանով սուտ վկայության համար
դատապարտել էր.
62 Եվ Մովսեսի օրենքի համաձայն՝ նրանք
արեցին նրանց հետ այնպես, ինչպես
չարամտորեն կամեցել էին անել իրենց
մերձավորի հետ, և նրանք սպանեցին
նրանց։ Այսպիսով, անմեղ արյունը փրկվեց
նույն օրը:
63 Ուստի Քելկիան և նրա կինը
գովաբանեցին Աստծուն իրենց դստեր՝
Սուսաննայի, նրա ամուսնու՝ Հովակիմի և
բոլոր ազգականների համար, քանի որ նրա
մեջ անազնվություն չկար։
64 Այդ օրվանից Դանիելը մեծ համբավ
ուներ ժողովրդի աչքի առաջ։