2. Քարաքոսերը բարդ օրգանիզմներ են՝ կազմված
սնկից (միկոբիոնտ) և ֆոտոսինթեզող օրգանիզմից
(ֆոտոբիոնտ), որոնք աճում են միասին։ Նրանց
միջև գոյություն ունեն սիմբիոտիկ
հարաբերություններ։ Ֆոտոբիոնտը սովորաբար
կանաչ ջրիմուռն է կամ ցիանոբակտերիան:
3. Քարաքոսերի կարելի է հանդիպել երկրագնդի մի շարք
էքստրեմալ միջավայրերում՝արկտիկական տունդրաներում,
չոր անապատներում, ժայռոտ ծովափերում։ Նրանք հաճախ
աճում են նաև խոնավ անտառներում՝ ապրելով ծառերի
ճյուղերի և բների վրա, մերկ ժայռերի վրա, պատերի,
խաչքարերի վրա, ինչպես նաև հողի մակերեսին։
Քարաքոսերը լայնորեն տարածված են և հավանաբար
երկարակյաց են:
4. Բայց և այնպես շատ քարաքոսեր խոցելի են միջավայրի
պայմանների փոփոխությունների նկատմամբ, ուստի հարմար
գործիք են գիտնականների համար օդի աղտոտվածությունը,
օզոնային շերտի քայքայումը և մետաղներով աղտոտումը
գնահատելու համար:Քարաքոսերը օգտագործվել են նաև
ներկերի և օծանելիքների ստացման համար, ինչպես նաև՝
ավանդական բժշկության մեջ։
5. Շատ քարաքոսեր բազմանում են անսեռ եղանակով։ Այն կատարվում է
վեգետատիվ ճանապարհով կամ դիասպորների (պարունակում են սնկի և
ջրիմուռի բջիջներ) տարածման միջոցով։ Դիասպորների տեսակներից են
սոռեդիումները, որոնք ջրիմուռների բջիջների փոքրիկ խմբեր են։ Դրանք,
շրջապատվելով սնկային ֆիլամենտներով, ձևավորում են հատուկ
կառույցներ՝ սոռալիաներ, որոնց միջից սոռեդիումները կարող են տարածվել
քամու միջոցով։ Դիասպորների մեկ այլ տեսակ են ինսիդիաները, որոնք
թալոմի վրա գտնվող երկարավուն ելուստներ են և տարածվում են՝
պոկվելով թալոմից։ Այսպիսով, քարաքոսերն ունեն ինսիդիումներ,
սոռեդիումներ և ենթարկվում են ֆրագմենտացիայի։
6. Քարաքոսերը կարողանում են քարը
վերածել լուծույթի,շնորհիվ
թթուների,որոնք իրենք արտազատում են:
Հետաքրքիր տեղեկություն
Քարաքոսերը կարողանում են քարը
լուծել շնորհիվ թթուների, որոնք իրենք
արտազատում են:
