1. 1- Norwich City (1992-93)
Meşhur “Arsène kim?” sorusundan dört y›l önce uz-
manlar›n birçoğu “Mike kim?” sorusuna yan›t ar›yordu.
Halk›n sevgilisi Dave Stringer, 1992’de alt lige düş-
mekten k›l pay› kurtulunca Norwich kulübündeki me-
najerlik görevinden istifa etmişti. Ad› san› duyulmam›ş
Galli Mike Walker, şaş›rt›c› bir şekilde altyap›daki gö-
revinden menajerliğe terfi etmişti. Walker futbolculuk
kariyerinin büyük bir k›sm›n› Colchester’da top koştu-
rarak geçirmişti. Siftah edeceği Premier League sezo-
nunda, Walker’›n idaresindeki tak›m›n kümede kalma
şans› oldukça zay›ft›. Tak›m›n golcüsü Robert Fleck,
menajerin tüm itirazlar›na rağmen, 2 milyon sterlin
karş›l›ğ›nda Chelsea’ye sat›lm›ş, kulüp tarihinin, sat›-
ş›ndan en çok gelir elde edilen oyuncusu olmuştu.
Norwich, sezonun ilk maç›nda Highbury deplasma-
n›nda 2-0 yenik durumdayd›. Alex Ferguson’un kurta-
r›c›s›, Nottingham Forest’a o meşhur golü atan Mark
Robbins yedek kulübesindeydi. Kimsenin akl›n›n
ucundan geçmeyen şey, onun oyuna girip 15 dakikaya
dört gol s›ğd›rarak patlayabileceğini göstermesiydi.
Norwich 4-2 kazanarak evine geri döndü ve bundan
sonra tak›m sürekli gelişme kaydetti.
Futbol oynama hevesiyle coşan Walker’›n tak›m› ken-
dine güven sorunu yaşam›yordu. Defans k›r›lgand›, ka-
leci Bryan Gunn rakip tak›m›n her atağ›nda pozisyo-
nun ofsayt olduğunu iddia ediyordu. Blackburn’den
yedi gol yediler (7-1), Liverpool onlar› dört golle geçti
ve ezeli rakip Ipswich’e kendi evleri Carrow Road’da
yenildiler. Yine de hiçbir şey onlar›n
Noel’e kadar lider olmalar›na engel
olamad›. H›zl› k›sa paslaşmaya daya-
l› oyun anlay›şlar› mükemmeldi. Se-
zon içerisinde, lösemi hastas› k›z›n›
kaybeden kaleci Gunn kahraman
mertebesine yükseltildi.
Tak›mda neredeyse her oyuncu Wal-
ker’›n yönetimi alt›nda gelişim gös-
termişti. Kanat Ruel Fox, müzmin ye-
dek y›llar›ndan sonra y›ld›z bir oyuncu olmuştu. Ian
Crook iki ceza sahas› aras›nda en iyi sezonunu geçire-
rek tak›ma hayati puanlar kazand›r›yordu. Genç Chris
Sutton ilk 11’de başlad›ğ› maçlarda sekiz gol atm›ş,
Robins de rakip kalelere 15 gol b›rakm›şt›.
Dokuz maç sonunda Norwich yedi galibiyetle Co-
ventry’nin üç puan önünde ilk s›radayd›. Gök Maviler
solarken, Kanaryalar rakiplerine ac›m›yordu. ‹lk 19
maçlar›nda 34 gol bulmuş, liderliklerini ikinci s›radaki
Blackburn’ün sekiz puan önüne geçerek pekiştirmişler-
di. Bu zaman aral›ğ›nda sadece bir maçta gol yemedi-
ler. Yedikleri 31 golle en çok gol yiyen üçüncü tak›m
onlard›. Taraftarlar bunu umursam›yordu, onlar›n ilgi-
lendiği Walker’›n suyun üzerinde yürüyebilmesiydi.
şampiyonluğun yak›n olduğuna inan›yorlard›.
Norwich’in üst üste beş maç gol atamay›p üçüncü s›ra-
ya gerilediği Aral›k ay›nda ilk buhran
geldi. Ama geri dönüşleri de dikkat
çekiciydi. Ocak ay›n›n sonuna doğru
Everton’› Goodison Park’ta 1-0 yene-
rek birinci s›ray› kapt›lar. Asl›nda bu,
Manchester United’› yenen Ipswich
ve ayn› gün Aston Villa’y› yenen So-
uthampton sayesindeydi. 26 maç so-
nunda, Kanaryalar ve ligin alt s›ras›n-
daki Oldham aras›nda fark 21 puana
TamSaha 131
ç›km›şt›. 20 y›l önce Premier League’de daha k›yas›ya
bir mücadele söz konusuydu.
şampiyonluk için üç tak›m çekişiyordu ve Mart ay›n›n
sonlar›na doğru Norwich’in ümitlerini sürdürebilmesi
için Villa’y› deplasmanda yenmesi gerekiyordu. Yen-
mesine yendiler ama bir sonraki maç Carrow Road’da
ilk 20 dakikada United’dan üç gol yiyince ümitleri y›-
k›ld›. Sonras›nda Tottenham onlar› beş golle geçmişti.
Walker’›n tak›m›, ligi üçüncü bitirmiş ve tarihinde ilk
defa Avrupa kupalar›na kat›l›m hakk› elde etmişti (eksi
gol averaj›yla).
Olympiastadion’daki meşhur 2-1’lik Bayern Münih ga-
libiyetini içeren, Kanaryalar›n UEFA yürüyüşü uzun sü-
re haf›zalarda yer etti. Walker ülkedeki en ümit vaat
eden menajerdi; Graham Taylor’dan sonra millî tak›-
m›n baş›na geçmesi bekleniyordu. Başkan Robert
Chase’e art›k daha fazla dayanamayan Walker, 1994
y›l›n›n Ocak ay›nda Everton’a geçti ve orada başar›l›
olamad›. Onun yokluğunda Norwich dağ›ld› ve
1995’te küme düştü.
2- MSV Duisburg (1993-94)
Diğerlerinin yan›nda en garip hikâye bu olsa gerek. Li-
ge yeni yükselmiş tak›m, eksi gol averaj›yla şubat ay›-
n›n sonlar›na dek liderliğini sürdürmüştü. Futbol oyna-
d›ğ› dönemde, futbolculuğundan ziyade sol görüşlü bir
aktivist olarak tan›nan Ewald Lienen, 1993 y›l›n›n Mart
ay›nda menajerlik görevine gelmişti. ‹lk kez bir tak›m›
yönetmesine rağmen MSV’yi bir üst lige ç›karm›şt›.
Kadro güçsüzdü ve “Zebralar”dan beklenti, küme düş-
melerine yönelikti. Transfer döneminde tak›ma kat›lan-
lar ümit vaat eden transferler değildi; 30 yaş›ndaki Do-
ğu Alman oyun kurucu Uwe Weidemann ve geçmiş
kariyerinin tamam›n› Belçika ve ‹sviçre’de geçiren Pe-
ter Közle. Almanya’da Közle’yi neredeyse hiç kimse ta-
n›m›yordu. Rüya gibi geçen sezonda, Duisburg’un
oyun anlay›ş› sert savunma ve çok h›zl› ataklar üzeri-
neydi. Buna ilk kez maruz kalan rakip, şampiyon Wer-
der Bremen’di. Bremen 20-30 saniye süren ataklar kar-
ş›s›nda kalesinde beş gol görmüştü. Duisburg maç› 5-1
kazand›. Onlar›n lâkab› art›k “Konter-Könige” yani
“Kontratak Krallar›”yd›.
Al›ş›lmad›k yolculuk Ekim ay›n›n ortas›na kadar devam
etti, hiç kaybetmediler ama bu süreçte kendi sahalar›n-
da hiç kazanamad›lar. ‹lk hayal k›r›kl›ğ›, Borussia
Mönchengladbach karş›s›nda 4-1’l›k yenilgiyle geldi.
Winfried Schafer’in çal›şt›rd›ğ› Karlsuhe 5-0’la ve bir
ay sonra Stuttgart 4-0’la, deyim yerindeyse onlar› boz-
guna uğratt›. Herkes onlardan daha kötüye gitmelerini
beklerken, Duisburg iyi mücadele ettiği maçlarda ka-
zanmay› bildi. Weidemann’›n pas yeteneğinin ispat›
ortaya ç›kt›, Közle kaleleri 13 golle sarsm›şt›.
Közle, bir Roberto Baggio değilse bile, MSV taraftarla-
r›n›n “Kutsal Atkuyruğu”ydu. Bir anda ülke çap›ndaki
en çok konuşulan futbolculardan biri olmuş ve Duis-
burglular›n gurur kaynağ› hâline gelmişti. Karizmatik
forvet, “Cash” ad›nda kendi bar›n› açm›ş ve kulüp mar-
ş›n›n kaydedilmesine kat›lm›şt›. Hâlâ maç öncesinde
stadyumda Közle’nin sesini dinleyebilirsiniz.
Her tak›m›n iddial› olduğu bir Bundesliga sezonu yaşa-
n›yordu. Sezon aras›nda, oynanan 20 maç sonunda
Duisburg, lider iki tak›m Bayer Leverkusen ve Eintracht
Frankfurt’un iki puan gerisinde yedinci s›radayd›. MSV,
sezonun ikinci yar›s› ile beraber Leipzig’i 2-1 mağlup
etti. Maç› kazand›ran gol, sağlam defans oyuncusu,
kaptan Torsten Wohlert’ten gelmişti. Bu galibiyet onla-
r› dördüncü s›raya taş›d›. Takvimler 18 şubat’› göster-
diğinde tak›m destan yazmaya haz›rd›.
Bir Cuma akşam›yd›, haftan›n aç›l›ş maç›. Duisburg,
kendisiyle ayn› puana sahip Bremen’i konuk ediyordu.
Liderliğe tekrar yükselmek ve Ağustos’taki utanç verici
Umulmadık liderler
Bazen birçok faktör bir araya gelir ve baz› tak›mlar hiç beklenmedik anda
zirveye ç›kar. ‹ te yak›n tarihte zirve gören ama orada uzun süre kalmay›
ba aramayan dört tak›m›n hikâyesi.
130 TamSaha
Yazar: Michael Yokhin / Çeviren: Toygar Çalapöver

2. 132 TamSaha
karş›laşman›n intikam›n› almak istiyorlard›. Misafir
tak›m uzun bir süre maç›n tek hâkimiydi, fakat Lie-
nen’in oyuncular› rakibe hiç gol f›rsat› tan›mam›şt›.
Maç›n bitimine 15 dakika kala Közle yine kontratak-
tan golünü atm›şt›. 1-0 kazanan Zebralar bir anda
zirveye kurulmuştu.
Bu büyük bir and›, ama Eintracht ve Leverkusen’in
Cumartesi günü hâlâ oynanmam›ş maçlar› vard›. şa-
ş›rt›c› şekilde iki tak›m da kaybetti. Eintracht, Karlsru-
he’ye yenilmişti, Leverkusen öne geçtiği maçta Ham-
burg’a mağlup oldu. Duisburg 27 puanla, 29 gol at›p
30 gol yiyerek, birinci s›radayd›. Alman futbolunun
görüp görebileceği en garip lider onlard›. Yerel gaze-
te Közle’nin zafer sarhoşluğuyla bağ›ran bir fotoğra-
f›n› yay›nlam›şt›: “şampiyon biziz!”
Bir hafta sonra Bayern Münih (Duisburg’un bir puan
gerisinde ikinci s›radayd›) lideri evinde ağ›rl›yordu
ve peri masal›n›n sonunu getirecekti. Bavyeral›lar ilk
45 dakikada dört gol buldu ve maç› da 4-0 kazand›.
MSV bir daha kendine gelemedi. Bu maçtan sonra
sadece dört galibiyet alarak ligi dokuzuncu s›rada bi-
tirdiler. Bayern, Duisburg’un sekiz puan önünde
şampiyon olmuştu. En az›ndan Avrupa kupalar›na
kat›lmak isteyen tak›m bunu da başaramam›şt›.
Bir sonraki sezon Zebralar için daha kötü geçmişti.
Hiçbir zaman düşme hatt›ndan kurtulamad›lar ve
hâlâ efsane olarak an›lan Lienen, Ekim ay›nda kovul-
du. Közle gol atmay› b›rak›p kendini içkiye vermişti.
Bar›n› k›zg›n taraftarlar basm›ş ve sezon bitmeden
şehirden kaçm›şt›. Tak›m gümbür gümbür küme düş-
tü. Duisburg şu anda 3. Lig’de mücadele ediyor.
3- Chievo Verona (2001-02)
2001 yaz›nda Juventus, Gianluigi Buffon için Par-
ma’ya 51 milyon euro ödediğinde, o dünyan›n en
pahal› kalecisi unvan›n› alm›şt›. Sezonun üçüncü
maç›nda, Buffon kariyerinin en tuhaf hatas›n› yap-
m›ş, köşe vuruşu sonras› topu Massimo Marazzi-
na’n›n önüne b›rakarak boş kaleye gol atmas›na izin
vermişti. Marazzina ustaca bir dokunuşla Delle Al-
pi’de skoru 2-0’a getirdiğinde bütün ülke şoka gir-
mişti. “Uçan Eşekler” gerçek olabilir miydi?
Lâkap, Hellas Verona taraftarlar›na ait bir tezahürat-
tan ç›km›şt›. Chievo’nun en büyük rakibi, fakir kom-
şular›n› Serie A’da karş›lar›nda bulmadan önce,
eşeklerin uçabileceğini iddia ediyordu. Onlar› kim
suçlayabilirdi ki? Hellas, 1985’te Preben Elkjaer yö-
netiminde şampiyonluğu kazand›ğ›nda, Chievo hâlâ
beşinci ligdeydi. Bir y›l sonra dördüncü lige ç›kt›-
lar,1989’da Serie C’ye yükseldiler ve beklenmedik
şekilde 1994’te Serie B’de kendilerine yer buldular.
Ulaşt›klar› en yüksek nokta, 2001’de Serie A’da ol-
malar› heyecan vericiydi.
Tak›m Verona şehrinin d›ş›ndaki küçük bir mahalle-
yi temsil ediyordu, sahibi f›r›nc› bir aileydi. O yaz,
önemli transferler yap›lmad›. Böylelikle küme düşen
Reggina’da kiral›k oynad›ğ› dönemde 29 maçta dört
gol atan Marazzina, geri dönerek tak›m›n golcüsü ol-
muştu. Chievo’nun küme düşeceğine dair kimsenin
şüphesi yoktu.
Sezonun ilk haftas›ndan itibaren, Uçan Eşekler taraf-
s›zlar›n tuttuğu tak›m hâline geldi. Teknik direktör
Luigi Delneri, pek tan›nmayan futbolcular›n›n içle-
rinden geldiği gibi oynamalar›na izin vermiş ve
Chievo gelişim göstermişti. Artemio Franchi’de Fio-
rentina’y› 2-0 yenmiş, Serie A’daki ev sahibi olduk-
lar› ilk maçta, Bologna karş›s›nda ayn› skorla taraftar-
lar›n› sevince boğmuşlard›. O ana dek sadece Juven-
tus, oynad›ğ› her iki maç› da kazanarak 6 puan› ha-
nesine yazd›rm›ş, bu sebeple Delle Alpi’deki karş›-
laşma ligin zirvesini ilgilendiren bir hâle gelmişti.
Sonras›nda bütün ülke gözlerine inanamad›, Maraz-
zina iki gol atm›şt›. Bu bir mucizeydi.
Juve taraftarlar›n› tenzih ederek, o akşam ‹talya’n›n
kalbinin k›r›lmas›n›n nedeni maç› Juventus’un 3-2
kazanmas›yd›. Ama bu sadece hikâyenin başlang›-
c›yd›, Chievo sonraki beş maç›ndan dördünü kazan-
m›ş, birinde berabere kalm›ş ve 12 gol atm›şt›. Kas›m
ay›nda Uçan Eşekler birinci s›radayd›. Derbide Hel-
las’a 3-2 kaybetmek gibi birkaç aksilik başlar›na gel-
se de Aral›k ay›n›n ortas›na kadar zirveye tutundular.
Marazzina ve uzun boylu ortağ› Bernardo Corradi
birer gol atarak Inter’i San Siro’da mağlup ettiklerin-
de, bu kimseyi şaş›rtmad›. ‹talyanlar Chievo’yu sev-
meyi ve saymay› öğrendiler hatta ligi şampiyon ola-
rak bitireceğine inand›lar.
Ama olmad›. Son şampiyon Roma, Chievo’ya evlerin-
deki ilk mağlubiyeti 3-0’l›k skorla tatt›rm›şt›; Chievo
bir kez daha birinciliğe ç›kamad›. Delneri’nin askerle-
ri 2001’de oynad›klar› 19 karş›laşmada beş galibiyet
ald› ve ligi beşinci s›rada bitirdi. şampiyonlar Ligi’nde
oynama şans›n› bir puanla kaç›rd›lar. Marazzina sezo-
nu 13 golle, Corradi 10 golle tamamlad›.
Delneri ‹talya’n›n en çok istenen menajeriydi, ama
2004 y›l›na kadar kulüpten ayr›lmad›. Simone Perrot-
ta ve Eugenio Corini gibi diğer y›ld›zlar da tak›ma sa-
d›k kalarak kulüpten ayr›lmad›.
Chievo bir daha şampiyonluğa oynayamad› ama bah-
settiğimiz tak›mlar aras›ndaki en dayan›kl›s›yd›. 2006-
07’de şanss›z şekilde ligden düşmelerine rağmen lige
hemen geri döndüler ve orta s›ra mücadelesi veren bir
tak›m oldular.
4- UD Levante (2011-12)
Sergio Ballesteros’un Cristiano Ronaldo’yu alt etmesi.
Kariyeri boyunca kilosuyla dalga geçilen 36 yaş›ndaki
bir futbol dervişinin dünyan›n en pahal› futbolcusun-
dan daha başar›l› olmas›na kim inan›rd›? Levante ta-
raftarlar›, 2011 y›l›n›n sonbahar›nda o kadar coşkuluy-
du ki, kaptanlar›n›n millî tak›ma çağr›lmas› için kam-
panya başlatm›şlard›. ‹spanya bas›n› da onlarla ayn› fi-
kirdeydi çünkü onlar ülkenin tan›kl›k ettiği lider ola-
bilmesi en imkâns›z tak›md›.
Barcelona veya Real Madrid d›ş›nda bir tak›m›n La Li-
ga’da lider olmas› gerçeküstüydü. Bir önceki sezon
hem iflâstan hem de küme düşmekten ucu ucuna kur-
tulan tak›m›n lider olmas› inan›lmazd›. Kulüp, Valen-
cia şehrinin o kadar küçük bir sanayi bölgesinin tak›-
m›yd› ki, Valencia CF’nin taraftarlar› onlar› rakip ola-
rak görmüyor, hatta şehirdeki futbolseverler her iki ta-
k›m› da destekliyordu.
Kurbağalar sezona iki beraberlikle başlad› ama sonra
Arouna Koné’nin golüyle Real’i yendi. Sevilla’dan ki-
ralanan Koné, o günün öncesinde 40 lig maç›nda sa-
dece bir kez ağlar› bulabilmişti. Rüya burada başla-
m›şt›. Tak›m› yöneten Juan Ignacio Martinez, ikinci lig
ekibi Cartegena’dan gelmişti. Üst üste yedi maç› kaza-
narak bir rekor k›rd›lar. Ballesteros tak›m›n sembol is-
mi hâline gelmişti. Tak›mda sadece o yoktu, kadronun
çoğu diğer tak›mlarda istenmeyen veteranlardan iba-
retti. Malaga deplasman›ndaki heyecan verici 3-0’l›k
galibiyetin başrolündeki tak›m›n yaş ortalamas› nere-
deyse 32’ydi. Tak›m›n en yetenekli orta saha oyuncu-
su José Barkero, U20 Dünya Kupas›n› Xavi ile beraber
kazanm›şt›, fakat sadece Numancia’daki oyunuyla
ak›llarda kald›.
Oyuncular da afallam›şt›. Joselu bu başar›y› “muci-
ze” olarak nitelendirmişti. ‹spanya bu heyecana âş›k
olmuştu ve Levante hikâyeleri ülke çap›nda dilden
dile yay›l›yordu. Bunlardan en tuhaf› bir taraftar›n
puan durumunu büyükannesinin mezar›na gömme-
siyle ilgiliydi.
Levante’nin iyi gidişi, Ekim ay›n›n sonlar›na doğru
Osasuna mağlubiyetiyle bitti ve tak›m sezon bitme-
den 14 maç›n› daha kaybetti. Yine de ligi alt›nc› s›ra-
da, şampiyon Real Madrid’in 45 puan gerisinde biti-
rebilmiş ve Avrupa Ligi’nde oynama hakk›n› kazan-
m›şlard›.
2012-2013 sezonu boyunca Barkero, Ballesteros’u şi-
ke yapmakla suçlad› ve peri masal› uçup gitti. Yine de
Levante zorlanmadan kümede kalm›şt›.
TamSaha 133