Συμπληρωματική παρουσίαση μίας γραπτής εργασίας για την τεχνολογία, σχετικά με το αερόστατο. Περιέχει πολλές εικόνες, τα μερη του αερόστατου, χρήσεις του, μειονεκτήματα και πλεονεκτήματα, και πολλές άλλες πληροφορίες.
2. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ
Τα αντικείμενα που τοποθετούνται σε ρευστά (όπως το νερό ή ο αέρας) υφίστανται μια ανοδική δύναμη ίση με το
βάρος του ρευστού που μετατοπίζεται, γνωστή ως Αρχή του Αρχιμήδη. Αυτό ισχύει και για αέρια, όπως μπαλόνια
γεμάτα με αέριο ελαφρύτερο από τον περιβάλλοντα αέρα, με αποτέλεσμα να επιπλέουν. Ωστόσο, πρέπει να
δίνεται προσοχή με τον τύπο του αερίου που χρησιμοποιείται, όπως το υδρογόνο που είναι εύφλεκτο, και
μπορούν να προστεθούν ειδικές βαλβίδες για ασφάλεια. Το ήλιο μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί, αλλά είναι
βαρύτερο από το υδρογόνο και δεν κάνει τα μπαλόνια να πετούν τόσο καλά!
3. ΔΟΜΗ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ
Το αερόστατο για τις πτήσεις
του χρησιμοποιεί ένα
μπαλόνι, με ένα άνοιγμα στο
κάτω μέρος που ονομάζεται
στόμα ή λαιμός. Συνδεδεμένο
με το μπαλόνι είναι ένα
καλάθι. Tοποθετημένος πάνω
από το καλάθι είναι ο
"καυστήρας", ο οποίος
διοχετεύει μια φλόγα στο
μπαλόνι, που θερμαίνει τον
αέρα στο εσωτερικό του. Ο
καυστήρας τροφοδοτείται
από προπάνιο, ένα
υγροποιημένο φυσικό αέριο
που αποθηκεύεται σε ειδικά
δοχεία.
4. ΑΛΛΑ ΜΕΡΗ ΤΟΥ ΑΕΡΟΣΤΑΤΟΥ
ΒΑΛΒΙΔΑ ΔΙΑΡΡΟΗΣ
Τα μπαλόνια έχουν επάνω έξοδο για να
απελευθερώνουν ζεστό αέρα και να
επιβραδύνουν ή να επιταχύνουν την
κάθοδο. Ορισμένα έχουν γωνιακές
σχισμές για να βοηθήσουν την
προσγείωση, ειδικά για ορθογώνια
καλάθια.
5. ΚΑΥΣΤΗΡΑΣ
Ο καυστήρας
αναμιγνύει αέριο
και αέρα, το
αναφλέγει και
κατευθύνει τη
φλόγα μέσα στο
μπαλόνι. Ο
χειριστής ελέγχει
την έντασή του
για να κρατά το
μπαλόνι στον
αέρα με υψηλή
ακρίβεια, ακόμη
και κοντά στο
έδαφος.
6. ΔΕΞΑΜΕΝΕΣ
ΚΑΥΣΙΜΩΝ
Οι δεξαμενές
καυσίμων είναι
κυλινδρικά δοχεία
κατασκευασμένα
από αλουμίνιο,
ανοξείδωτο
χάλυβα ή τιτάνιο
με βαλβίδα για την
τροφοδοσία του
καυστήρα. Τα
κοινά μεγέθη είναι
10-20 γαλόνια και
το προπάνιο είναι
το πιο συχνά
χρησιμοποιούμενο
καύσιμο.
7. ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΑΕΡΟΣΤΑΤΑ
Η πρώτη καταγεγραμμένη
πτήση ενός μπαλονιού
έγινε σε εσωτερικούς
χώρους στις 8 Αυγούστου
1709, από έναν Πορτογάλο
ιερέα ονόματι Bartolomeu
de Gusmão. Ωστόσο, η
ανάπτυξη των σύγχρονων
μπαλονιών ξεκίνησε το
1783 με τους Γάλλους
αδελφούς De Mongolfier
που δημιούργησαν μια
σφαίρα από ύφασμα και
χαρτί.
8. ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΑΕΡΟΣΤΑΤΑ
Αυτά τα πρώιμα αερόστατα
ονομάστηκαν «Μονγκολφιέρες"
από τους εφευρέτες τους.
Αργότερα, το υδρογόνο
χρησιμοποιήθηκε για να
αντικαταστήσει τον θερμαινόμενο
αέρα, κάνοντας τα μπαλόνια πιο
αποτελεσματικά. Ο τίτλος των
πρωτοπόρων της αεροπορίας
αποδίδεται σε δύο Γάλλους, τον
Francois Pilatre de Rosier και τον
Francois Lorraine, που πέταξαν μία
μονγκολφιέρα σε ύψος 1.000
μέτρων στις 21 Νοεμβρίου 1783. Η
επιτυχημένη πτήση προκάλεσε
μεγάλο ενθουσιασμό στο Παρίσι.
9. ΤΑ ΑΕΡΟΣΤΑΤΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΔΟ ΤΟΥ 18ου
ΜΕ 20ου ΑΙΩΝΑ
Το 1803, ένας Έλληνας
χρυσοχόος ονόματι
Παχώμης επιχείρησε να
πετάξει με αερόστατο στην
αυλή της κατοικίας του Αλή
Πασά στα Ιωάννινα,
Ελλάδα, αλλά πήρε φωτιά
και απέτυχε λόγω κακού
χειρισμού. Το περιστατικό
συμπεριλήφθηκε αργότερα
σε ένα σατιρικό ποίημα του
Ιωάννη Βηλαρά, ποιητή του
Αλή Πασά.
10. ΤΑ ΑΕΡΟΣΤΑΤΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΔΟ ΤΟΥ 18ου
ΜΕ 20ου ΑΙΩΝΑ
Η Ολλανδία γνώρισε την πρώτη της επιτυχημένη
πτήση με αερόστατο το 1804 από τον Abraham
Hopman. Ο Francesco Jabecari εφηύρε ένα
μπαλόνι με δύο ξεχωριστές σφαίρες, με το πάνω
μέρος να μεταφέρει υδρογόνο και το κάτω να
έχει σχήμα κώνου που μετέφερε θερμό αέρα
από μια λάμπα αλκοόλης. Ωστόσο, ο Jabecari
πέθανε το 1812 κατά τη διάρκεια μιας τολμηρής
προσπάθειας στη Μπολόνια μετά από πολλές
επιτυχημένες πτήσεις. Ο Henri Giffard πέταξε το
πρώτο ατμοκίνητο αερόπλοιο το 1852, αλλά
ήταν πολύ αργό για να είναι πρακτικό. Η
εφεύρεση της μηχανής εσωτερικής καύσης στα
τέλη του 19ου αιώνα κατέστησε εφικτά τα
πρακτικά αεροπορικά ταξίδια. Η πρώτη
ελεύθερη πτήση αερόπλοιου με κινητήρα
εσωτερικής καύσης πραγματοποιήθηκε το 1898
από τον Alberto Santos Dumont. Ο Ed Yost
επανασχεδίασε το αερόστατο στα τέλη της
δεκαετίας του 1950, χρησιμοποιώντας νάιλον
ύφασμα και προπάνιο για τη θέρμανση του
αέρα. Το σχέδιό του ενέπνευσε τα σύγχρονα
αθλήματα με αερόστατο, κάνοντας τα
αερόστατα πιο συνηθισμένα σήμερα.
11. ΧΡΗΣΕΙΣ
Τα αερόστατα σε όλη την ιστορία
χρησιμοποιήθηκαν για
διάφορους σκοπούς, με τη
σημαντικότερη συνεισφορά τους
να είναι η ικανότητά τους να
πετούν. Επί του παρόντος,
χρησιμοποιούνται για
ψυχαγωγικές δραστηριότητες,
παρέχοντας εναέρια θέα στα
τοπία. Χρησιμοποιούνται επίσης
για διαφημίσεις και κοινωνικά
μηνύματα. Επιπλέον, τα
αερόστατα χρησιμοποιούνται
στη μετεωρολογία και στην
εξερεύνηση της ανώτερης
ατμόσφαιρας για σκοπούς
επιστημονικής έρευνας.
12. ΤΑ ΘΕΤΙΚΑ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΝΗΤΙΚΑ
ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ
Το υβριδικό μπαλόνι που
τροφοδοτείται από ηλιακές
μπαταρίες και είναι γεμάτο
με ήλιο έχει πολλά
πλεονεκτήματα. Είναι
φιλικό προς το περιβάλλον,
δεν εκπέμπει ηχητική
ρύπανση και χρησιμοποιεί
ζεστό αέρα ως καύσιμο.
Μπορεί να ταξιδέψει σε
απομακρυσμένες
τοποθεσίες όπου η
συμβατική μεταφορά δεν
είναι διαθέσιμη και απαιτεί
μόνο μια μικρή περιοχή
προσγείωσης.
ΜΕΙΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ
Τα αερόστατα δεν είναι
κατάλληλα για μεταφορά
λόγω της αδυναμίας τους
να χαράξουν την πορεία
τους και εξαρτώνται από
την κατεύθυνση του
ανέμου. Ενώ η χρήση
μπαλονιών υδρογόνου
προκαλεί ανησυχία σε
περίπτωση ατυχημάτων, η
εγκατάσταση βαλβίδων
εκτόνωσης υψηλής πίεσης
έχει αντιμετωπίσει αυτό το
ζήτημα. Οι καιρικές
συνθήκες αποτελούν
σημαντικό κίνδυνο και είναι
ακατάλληλες για ταξίδια
μεγάλων αποστάσεων.
13. ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΕΣ ΤΑΣΕΙΣ
Οι επιστήμονες προτείνουν τη χρήση
μεγάλων μπαλονιών για την εξερεύνηση
άλλων πλανητών, γεγονός που μπορεί να
κάνει την προσγείωση πιο ομαλή και στη
συνέχεια να σταλούν μικρότερα μπαλόνια
με όργανα για να εξερευνήσουν τον
πλανήτη πιο αποτελεσματικά. Η NASA
ενδιαφέρεται για αυτή την ιδέα και
σκέφτεται να εκτοξεύσει μπαλόνια για να
εξερευνήσει τον Άρη, την Αφροδίτη και τον
Τιτάνα, ένα φεγγάρι του Κρόνου. Τα
μπαλόνια μπορούν να συλλέξουν δείγματα
της ατμόσφαιρας του πλανήτη από
διαφορετικά ύψη και μέρη και μπορούν να
παραμείνουν στον αέρα για εβδομάδες ή
μήνες, καθιστώντας τα έναν ασφαλέστερο
τρόπο εξερεύνησης. Τα μπαλόνια θα
συνεργαστούν με άλλα οχήματα
εξερεύνησης για να μας δώσουν μια
καλύτερη εικόνα άλλων πλανητών.