บทที่ 2

1. บทที่ 2
เอกสารที่เกี่ยวข้อง
1.สารเสพติด
ยาเสพติด หมายถึง สารใดก็ตามที่เกิดขึ้นตามธรรมชาติ หรือสารที่สังเคราะห์ขึ้น เมี่อนาเข้าสู้ร่างกายไ
ม่ว่าจะโดยวิธีรับประทาน ดม สูบ
ฉีด หรือด้วยวิธีการใด ๆ แล้วทาให้เกิดผลต่อร่างกายและจิตใจ นอกจากนี้ยังจะทาให้เกิดการเสพติดได้ หากใช้ส
ารนั้นเป็นประจาทุกวัน หรือวันละหลาย ๆครั้ง
ลักษณะสาคัญของสารเสพติด จะทาให้เกิดอาการ และอาการแสดงต่อผู้เสพดังนี้
๑. เกิดอาการดื้อยา หรือต้านยา และเมื่อติดแล้ว ต้องการใช้สารนั้นในประมาณมากขึ้น
๒. เกิดอาการขาดยา ถอนยา หรืออยากยา เมื่อใช้สารนั้นเท่าเดิม ลดลง หรือหยุดใช้
๓. มีความต้องการเสพทั้งทางร่างกายและจิตใจ อย่างรุนแรงตลอดเวลา
๔. สุขภาพร่างกายทรุดโทรมลง เกิดโทษต่อตนเอง ครอบครัว ผู้อื่น ตลอดจนสังคม และประเทศชาติ
2.โทษของสารเสพติด
การควบคุมยาเสพติดให้โทษ โดยทั่วไปยึดถือหลักในการพิจารณาว่า
ตัวยานั้นทาให้เกิดการเสี่ยงต่อการติดยาของประชากรในระดับรุนแรงอย่างไร
และประโยชน์ของยาในการรักษาโรคมากน้อยเพียงใด ซึ่งจากหลักการดังกล่าว
พระราชบัญญัติยาเสพติดให้โทษ พ.ศ. 2522 ได้จัดประเภทของยาเสพติดให้โทษออกเป็น 5ประเภท ดังนี้
ประเภทที่1 ยาเสพติดให้โทษชนิดร้ายแรง เป็นยาที่ไม่มีการนามาใช้ในทางการแพทย์
และทาให้เกิดการเสี่ยงต่อการติดยาของประชากรในระดับรุนแรง เช่นเฮโรอีน ยาบ้า ยาอี เป็นต้น
ประเภทที่2 ยาเสพติดให้โทษทั่วไป เป็นยาที่มีประโยชน์ในการรักษาโรคในระดับน้อยจนถึงมาก
และทาให้เกิดการเสี่ยงต่อการติดยาของประชากรในระดับที่ต้องพึงระวัง เช่นมอร์ฟีน โคเคน โคเดอีน เป็นต้น
ประเภทที่3 ยาเสพติดให้โทษที่มียาเสพติดให้โทษในประเภท2
เป็นส่วนผสมอยู่ด้วย ตามที่ได้ขึ้นทะเบียนตารับไว้ เป็นยาที่ทาให้เกิดการเสี่ยงต่อการติดยาของประชากรน้อย
แต่ยังคงมีอันตราย และมีประโยชน์มากในการรักษาโรคเช่น ยาแก้ไอผสมโคเดอีน เป็นต้น
ประเภทที่4 สารเคมีที่ใช้ในการผลิตยาเสพติดให้โทษในประเภท1 หรือประเภท2 เช่น

2. อาเซติคแอนไฮไดรด์(Acetic Anhydride) อาเซติลคลอไรด์ (Acetyl Chloride)
ประเภทที่5 ยาเสพติดให้โทษที่มิได้อยู่ในประเภทที่1 ถึงประเภทที่4 เช่น กัญชาพืชกระท่อม เห็ดขี้ควาย เป็นต้น