O przyjaźni w narzeczeństwie i małżeństwie

1. PARĘ SŁÓW O OJCOSTWIE … (15)
TEMAT:
PRZYJAŹŃ W ŻYCIU
NARZECZEŃSKIM I MAŁŻEŃSKIM, cz. 2

2. Ta prezentacja może być źródłem wiedzy,
ale przede wszystkim ma służyć ku własnej refleksji.
Prezentacja wykonana przez xPW&OP w oparciu o źródła:
*Cztery miłości, C.S. Lewis
*O przyjaźni, F. Alberoni
*Ojcostwo, J. Augustyn

3. PRZYJAŹŃ W ŻYCIU NARZECZEŃSKIM I MAŁŻEŃSKIM
,,Mężczyzna winien żyć
ze swoją żoną,
w szczególnej formie
przyjaźni osób.”
(Jan Paweł II).

4. PRZYJAŹŃ W ŻYCIU NARZECZEŃSKIM I MAŁŻEŃSKIM
Szczególną płaszczyzną budowania wzajemnej przyjaźni i jedności
pomiędzy małżonkami może stanowić wspólne doświadczenie
duchowe i religijne. Ludzie młodzi należący do ruchów i wspólnot
religijnych często pragną zbudować w swoim życiu małżeńskim
wspólnotę duchową. W okresie narzeczeńskim rozmawiają o niej
często i planują ją. Kiedy jednak chcą ją wprowadzić w życiu
małżeńskim, okazuje się to niemożliwe. Napotykają bardzo wiele
trudności. Wzajemne przymuszanie się do pewnych form religijności
nie służy jedności, bo wspólne praktyki religijne a wspólnota duchowa
to dwie różne rzeczywistości. Wspólne praktyki religijne mają służyć
wspólnocie duchowej. Doświadczenie osobiste i wspólnotowe
posiada sens, gdy jest podejmowane w pełnej wolności wewnętrznej.

5. PRZYJAŹŃ W ŻYCIU NARZECZEŃSKIM I MAŁŻEŃSKIM
Istotą każdej wspólnoty duchowej, także w małżeństwie
jest wspólne doświadczenie miłości Boga i miłości
bliźniego, wspólne uznanie prawdy, że Bóg i służba Jemu
stanowią nadrzędy cel ludzkiego życia.
Z wyczuciem i delikatnością, szanując osobiste wybory
sumienia każdego, małżonkowie winni odwoływać się do
tego fundamentu w ważnych chwilach: w konfliktach,
zasadniczych decyzjach i wyborach, trudnościach
emocjonalnych, kłopotach wychowawczych z dziećmi,
brakach materialnych.

6. PRZYJAŹŃ W ŻYCIU NARZECZEŃSKIM I MAŁŻEŃSKIM
Wspólne praktyki religijne nie mogą być sobie wzajemnie narzucane czy tym
bardziej wymuszane. Głęboka wspólnota duchowa może istnieć także i wówczas,
kiedy małżonkowie praktykują swoją wiarę każde indywidualnie.
To, na ile wspólnota duchowa wyrazi się także we wspólnych praktykach
religijnych, zależeć będzie od wielu czynników:
od obopólnej
chęci i zgody
od głębi
duchowych pragnień
od stopnia
wzajemnej
szczerości
od nastawienia
emocjonalnego
od możliwości
znalezienia czasu
przez obojga
od wspólnej akceptacji pewnych
praktyk przez obie strony

7. PRZYJAŹŃ W ŻYCIU NARZECZEŃSKIM I MAŁŻEŃSKIM
W sposób szczególny należałoby
dążyć do pewnej wspólnoty modlitwy.
Trzeba jednak znaleźć taką formę,
która odpowiadałaby obu stronom.

8. PRZYJAŹŃ W ŻYCIU NARZECZEŃSKIM I MAŁŻEŃSKIM
Inną szczególnie ważną formą wspólnoty
duchowej jest wzajemne zaufanie
i pełna szczerość. Taka szczerość nie
przychodzi jednak spontanicznie. Musi
być ona zdobywana w pracy nad sobą
każdego z małżonków oraz we
wzajemnym dialogu.

9. PRZYJAŹŃ W ŻYCIU NARZECZEŃSKIM I MAŁŻEŃSKIM
Małżonkowie muszą jednak zaniechać dążeń do
przedłużania praktyk religijnych, zwłaszcza gdy jedna ze
stron ma głębokie pragnienia duchowe, a druga
odwrotnie. Ten, który ma głód może doprowadzić do
manipulacji, by spełnić swoje pragnienia. W takiej sytuacji
nie wolno wywierać presji, zmuszać do danych praktyk
religijnych. Małżonkowie nie mogą też wyręczać się
w odpowiedzialności osobistej wobec własnego sumienia.

10. PRZYJAŹŃ W ŻYCIU NARZECZEŃSKIM I MAŁŻEŃSKIM
Ważną cechą przyjaźni jest wzajemna wierność i lojalność
w chwilach trudnych. Lojalność w chwilach trudnych jest
fundamentem wierności w życiu małżeńskim i rodzinnym. Pełnienie
roli męża i ojca jedynie pod wpływem uczuciowego zakochania
i fascynacji seksualnej czyni więzi małżeńskie i rodzinne kruchymi.
Nagła zmiana uczuć spowodowana nową fascynacją erotyczną
mężczyzny może spowodować rozpad małżeństwa i rodziny.
Mężczyźni niedojrzali uczuciowo ulegają nieraz pokusie szukania
szczęścia w ciągle nowych związkach z kobietami. Więź lojalnej
przyjaźni potrzebna jest szczególnie w momentach kryzysowych
przeżywanych przez jednego z małżonków. Wtedy potrzebne jest
zrozumienie i akceptacja.

11. PRZYJAŹŃ W ŻYCIU NARZECZEŃSKIM I MAŁŻEŃSKIM
Ojcowska i macierzyńska łączność z dziećmi w szczególny sposób sprawdza się
w trudnych chwilach przeżywanych przez nie: w odrzuceniu przez rówieśników,
w porażkach szkolnych i zawodowych, w młodzieńczym rozczarowaniu sobą.
Wielu młodych ludzi odczuwa osamotnienie i opuszczenie przez rodziców
w trudnych sytuacjach życiowych i w wyniku tego rozluźniają się więzi uczuciowe
z rodzicami, które i tak często są słabe. Dzieci i młodzież spotykając się na co
dzień z pretensjami rodziców, na ogół nie dzielą się z nimi swoimi
doświadczeniami życiowymi. Obawiają się nie tylko braku zrozumienia
i akceptacji, lecz tego, że przyczynią się jeszcze bardziej do rozczarowania
i rozżalenia ojca lub matki. Zbyt często rodzice kochają swoje dzieci miłością
warunkową: za ich sukcesy, powodzenia życiowe, okazaną wdzięczność,
przywiązanie uczuciowe. Młodzi ludzie, choć demonstrują nieraz ostentacyjnie
postawy niezależności, wolności i samodzielności, de facto przez długi czas liczą
jeszcze na pomoc i wsparcie rodziców.

12. PRZYJAŹŃ W ŻYCIU NARZECZEŃSKIM I MAŁŻEŃSKIM
Dla wielu mężów pozarodzinne męskie przyjaźni bywają pewną odskocznią
od miłości małżeńskiej i rodzicielskiej. Podobną rolę dla żon odgrywają ich
przyjaźnie kobiece. Spotkania przyjacielskie wznoszą często pokój,
pomagając rozwiązać problemy i trudności, a nierzadko także
nieporozumienia oraz kłótnie małżeńskie i rodzinne. Te przyjaźni poza
małżeńskie powinny być wyważone co do poświęconego czasu, bo
najważniejsza jest żona/mąż i dzieci. W przeciwnym razie może dojść do
zazdrości i nawet zniszczenia relacji przyjaźni. Spotkania te mają przynosić
dobre owoce dla moje rodziny, a nie bycia okazją do potwierdzania się
w niedojrzałych zachowaniach i postawach wobec życia, żony, dzieci.

13. PRZYJAŹŃ W ŻYCIU NARZECZEŃSKIM I MAŁŻEŃSKIM
Ostatecznym źródłem siły do
pokonywania lęku przed bliskością
jest doświadczenie intymności Boga.
Bóg jest bliżej człowieka niż człowiek
sam siebie. Boimy się zarówno
bliskości Boga, jak i ludzi, ponieważ
myślimy, że stracimy naszą wolność.

14. Fajnie być TATĄ
Ojcostwo Powołaniem
- modlitwa - spotkanie – wyprawa
https://ojcostwopowolaniem.pl/
Dziękujemy za uwagę, c.d.n.