slideshare for For2 bio

1. ฮอร์โมนพืช
กับการเพาะ
เลียงเนือเยือ
จัดทําโดย
นายณัฐชนน มงคลวิลาศ
เลขที 28 ห้อง 154
บรรณานุกรม
ตัวอย่างพืชทีนิยมใช้
การเพาะเลียงเนือเยือ
กล้ วยไม้
ต้นกล้วยไม้ทีมีลักษณะเด่น เช่น มีดอกสวย บาน
ทน เปนพืชทีมีพืชทีมีปญหาเรืองโรค ไวรัสต่างๆ
จึงเหมาะกับการเพาะเลียงเนือเยือเพือ
ผลิตกล้วยไม้ปลอดไวรัส
กุหลาบ
เปนดอกไม้สวยงาม อยู่ในวงศ์ Rosaceae ป
นพืชทีโดดเด่นและนิยมปลูกกันมากทีสุดชนิด
หนึง รวมทังเปนดอกไม้ทีสามารถทํารายได้สูงใน
ตลาดการค้าดอกไม้ของแต่ละประเทศทัวโลก
คาร์เนชัน
คาร์เนชัน
เปนพืชเศรษฐกิจ
3.1 กล้วยไม้
https://www.thaikasetsart.com/
การปลูกคาร์เนชัน/
https://www.technologychaoban
.com/flower-and-decorating-plants/
3.2 กุหลาบ
https://www.technologychaoban
.com/flower-and-decorating-plants/
3.3 คาร์เนชัน
จุฑามาศ กิติธรรม. ม.ป.ป. ประวัติการเพาะเลียงเนือเยือ.
[ระบบออนไลน์]. แหล่งทีมา https://sites/google.
/com/site/phasathaionline/hnwy-kar-reiyn-r
u9. (15 มิถุนายน 2564)
ดนัย บุณยเกียรติ. ม.ป.ป. ฮอร์โมนพืช. [ระบบออนไลน์]
. แหล่งทีมา https://web.agri.cmu.ac.th/hort/c
ourse/359311/PPHY10_hormone.htm#cyto
. (15 มิถุนายน 2564)
วชิราภรณ์ ปองกันภัย. 2556. การเพาะเลียงเนือเยือ.
[ระบบออนไลน์]. แหล่งทีมา https://sites.google.
com/site/ampiglets/kar-pheaa-leiyng-neuxy
eux. (15 มิถุนายน 2564)
Arun Patel. 2558. Plant Tissue Culture And its
Applications in Crop Improvements. [ระบบ
ออนไลน์]. แหล่งทีมา https://www.slideshare.
net/annuarunpatel/tissue-culture-48229193
. (15 มิถุนายน 2564)
เสนอ
ครูวิชัย ลิชิตพรรักษ์
โรงเรียนเตรียมอุดมศึกษา

2. ประวัติการศึกษาของการ
เพาะเลียงเนือเยือ
การเพาะเลียงเนือเยือพืช (tissue culture) เริม
ต้นในป ค.ศ. 1902 โดย Haberlandt นัก
วิทยาศาสตร์ชาวเยอรมันได้ทําการแยกเซลล์พืชมา
เลียง เพือจะทําการศึกษาคุณสมบัติของเซลล์ แต่
ยังไม่ประสบผลสําเร็จจนถึงระดับเซลล์มีการแบ่ง
ตัว เพียงแต่พบว่าเซลล์มีการขยายขนาดขึนเท่านัน
ในป ค.ศ.1930 ได้มีการพัฒนาการเลียงเซลล์ที
แยกมาจากรากของพืชหลายชนิดโดยเลียงใน
สภาพปลอดเชือ
ในป ค.ศ. 1938 สามารถเพาะเลียงอวัยวะ(
Organ) และแคลลัส (Callus) ของพืชได้หลาย
ชนิดและนับตังแต่นันเปนต้นมา เทคโนโลยีการ
เพาะเลียงเนือเยือพืช
ได้มีการพัฒนาไปเรือยๆ
และมีการค้นพบ
เทคนิคใหม่ๆอีกมากมาย
ผลของฮอร์โมนทีใช้ใน
การเพาะเลียงเนือเยือ
ไซโทไคนิน ในการเพาะเลียงเนือเยือจะใช้อาหารที
มีสารควบคุมการเจริญเติบโตกลุ่มไซโตไคนิน ส่ง
ผลให้เกิดการกระตุ้นให้เกิดการแบ่งเซลล์และการ
เปลียนแปลงทางคุณภาพในการเพาะเลียง
เนือเยือ โดยต้องใช้ร่วมกับออกซิน หากใช้
ฮอร์โมนไซโตไคนินในสัดส่วนทีมากกว่าออกซิน
จะทําให้เนือเยือนันเจริญเปน ตา ใบ และลําต้น แต่
ถ้าหากสัดส่วนของออกซินมากขึนกว่าไซโตไคนิน
จะทําให้เนือเยือนันสร้างรากขึนมา ถ้าสัดส่วนของ
ทังสองฮอร์โมนเท่ากันจะทําให้เกิด Callus
Development
ไซโทไคนิน จะกระตุ้น Shoot Development
ในการเพาะเลียงเนือเยือ
ออกซิน ทําให้เกิดการขยายตัวของเซลล์ ในการ
เพาะเลียงเนือเยือ จะกระตุ้นให้เกิดแคลลัส
(Callus)
ออกซิน จะกระตุ้น Root Development ใน
การเพาะเลียงเนือเยือ
ออกซิน (Auxin): จากประวัติการศึกษา
ของออกซิน พบว่า ออกซินจะมีบทบาทต่อ
กระบวนการเมตาบอลิสม์ของกรดนิวคลี
อิค โดยศึกษาจากการเพาะเลียงเนือเยือที
เปนไส้ของต้นยาสูบ (Tobacco Pith) ซึง
จะเจริญไปเปนกลุ่มเนือเยือ (Callus)
ไซโทไคนิน (Cytokinin): การค้นพบไซโท
ไคนิน เริมต้นจากการศึกษาการเพาะเลียง
เนือเยือ ในป ค.ศ.1920 Haberlandt ได้
แสดงให้เห็นว่ามีสารชนิดหนึงเกิดอยู่ใน
เนือเยือพืชและกระตุ้นให้เนือเยือพาเรนไค
มาในหัวมันฝรังกลับกลายเปนเนือเยือ
เจริญได้ ซึงแสดงว่าสารชนิดนีสามารถ
กระตุ้นให้มีการแบ่งเซลล์
ฮอร์โมนทีเกียวข้อง
กับการเพาะเลียง
เนือเยือ
1. Gottlieb Haberlandt
https://link.springer.com/chapter/
10.1007%2F978-3-7091-6040-4_3
2. auxin-to-cytokinin ratios
friedberger-burgfest.de