2. Չորս Ավետարաններից միայն
Ղուկասի Ավետարանն է նկարագրում
այս խորհրդավոր
իրադարձությունը. «Եվ երբ ութ օրերը
լրացան, և նա թլփատվեց, նրա
անունը Հիսուս դրվեց, ինչպես
հրեշտակի կողմից կոչվել էր, երբ դեռ
չէր հղացվել մոր որովայնում:
Երբոր նրանց սրբագործման օրերը
լրացան, Մովսեսի Օրենքի
համաձայն՝ նրան Երուսաղեմ
տարան՝ Տիրոջը ներկայացնելու
համար, ինչպես գրված էր Տիրոջ
Օրենքում. «Ամեն արու զավակ, որ
արգանդ է բացում, Տիրոջ համար
սուրբ պիտի կոչվի»: Եվ Տիրոջ
Օրենքում ասվածի համաձայն՝ ընծա
պետք է տալ մի զույգ տատրակ կամ
աղավնու երկու ձագ » (Ղուկ. 2:21-24):
3. ՏՐՆԴԵԶ (ՏԵԱՌՆԸՆԴԱՌԱՋ)
ՏՐՆԴԵԶ, ՏԵԱՌՆԸՆԴԱՌԱՋ, ՏԱՆԴԱՌԵՋ, ՏՆԴԱԼԵՇ, ՏԱՌԻՆՋ-ՏԱՌԻՆՋ և ԲԱԶՄԱԹԻՎ ԱՅԼ ԱՆՈՒՆՆԵՐՈՎ Է
ՀԱՅՏՆԻ ՏՈՆԸ, ՈՐ ՀԱՅ ԺՈՂՈՎՈՒՐԴՆ ԱՐԴԵՆ ՀԱԶԱՐԱՄՅԱԿՆԵՐ ՇԱՐՈՒՆԱԿ ՆՇՈՒՄ Է ՓԵՏՐՎԱՐԻ 13-ԻՆ:
ՏԵԱՌՆԸՆԴԱՌԱՋԸ ԽՈՐՀՐԴԱՆՇՈՒՄ Է 40 ՕՐԱԿԱՆ ՀԻՍՈՒՍԻՆ ՏԱՃԱՐ ՏԱՆԵԼԸ: ԸՍՏ ԵԿԵՂԵՑԱԿԱՆ
ԱՎԱՆԴՈՒԹՅԱՆ` ԵՐԲ ՀԻՍՈՒՍԻՆ ԲԵՐՈՒՄ ԵՆ ՏԱՃԱՐ, ԴՐԱ ԱՐևԵԼՅԱՆ ԿՈՂՄԻ ԴՌՆԵՐԸ, ՈՐ ՆԱԽԿԻՆՈՒՄ
ՉԷԻՆ ԲԱՑՎԵԼ, ՈՒԺԵՂ ԴՂՐԴՅՈՒՆՈՎ ԲԱՑՎՈՒՄ ԵՆ, և ՄԱՐԴԻԿ ԻՐԵՆՑ ՃՐԱԳՆԵՐՈՎ ԴՈՒՐՍ ԵՆ ԳԱԼԻՍ
ՏՆԵՐԻՑ` ՏԵՍՆԵԼՈՒ` ԻՆՉՈՒ Է ԱՅՍՊԻՍԻ ԱՂՄՈՒԿ ԲԱՐՁՐԱՑԵԼ:
ՄԱՐԴԻԿ ԱԿԱՄԱՅԻՑ ԻՐԵՆՑ ՃՐԱԳՆԵՐՈՎ ԼՈՒՍԱՎՈՐՈՒՄ ԵՆ ՀԻՍՈՒՍԻ ՃԱՆԱՊԱՐՀԸ ԴԵՊԻ ՏԱՃԱՐ:
ԱՅՍՏԵՂԻՑ ԷԼ ԱՌԱՋԱՑԵԼ Է «ՏԵԱՌՆԸՆԴԱՌԱՋԸ», ՈՐԸ ՆՇԱՆԱԿՈՒՄ Է ՏԻՐՈՋՆ ԸՆԴԱՌԱՋ.
ՏՈՆԻ ԽՈՐՀՈՒՐԴԸ ՏԻՐՈՋՆ ԸՆԴԱՌԱՋ ԳՆԱԼՆ Է:
ՏՐՆԴԵԶԸ ՀԵԹԱՆՈՍ ՀԱՅԵՐԸ ՆՇԵԼ ԵՆ` ՈՐՊԵՍ ԵՐԱԶՆԵՐԻ ՄԵԿՆԻՉ, ԳԻՏՈՒԹՅԱՆ և ԴՊՐՈՒԹՅԱՆ ԱՍՏՎԱԾ
ՏԻՐԻ, ՆԱև ԱՐևԻ և ՌԱԶՄԻ ԱՍՏՎԱԾ ՎԱՀԱԳՆԻ ՏՈՆ: ԴՐԱ ԱՄԵՆԱՏԱՐԱԾՎԱԾ ԲԱՂԱԴՐԻՉԸ, ՈՐ ՊԱՀՊԱՆՎԵԼ
Է ՄԻՆՉ ՕՐՍ, ԽԱՐՈՒՅԿՆ Է: ՄԱՐԴԻԿ ԽԱՐՈՒՅԿԻ ՎՐԱՅՈՎ ՑԱՏԿՈՒՄ ԵՆ` ՀԱՎԱՏԱԼՈՎ, ՈՐ ԴԱ ՆՐԱՆՑ
ՀԱՋՈՂՈՒԹՅՈՒՆ ԿԲԵՐԻ: ԱՀԱ ՍԱ Է ԱՅՍՕՐ ՎԱՌՎՈՂ ԽԱՐՈՒՅԿԻ ՀԻՄՆԱԿԱՆ ԽՈՐՀՈՒՐԴԸ:
«ԳՆԱՄ ԱՆԵՄ ԲԱՐՈՒԹՅՈՒՆ, ՀՈԳԻՍ ԳՆԱ ԱՐՔԱՅՈՒԹՅՈՒՆ»,- ԱՅՍՊԵՍ ԵՆ ՇՆՈՐՀԱՎՈՐԵԼ ՄԱՐԴԻԿ
ՏՅԱՌԸՆԴԱՌԱՋԻՆ ՄԻՄՅԱՆՑ ՏԵՍՆԵԼԻՍ:
ՏՐՆԴԵԶԸ ԲՆՈՒԹՅԱՆ ԶԱՐԹՈՆՔՆ ԷՐ ԽՈՐՀՐԴԱՆՇՈՒՄ, ԿՐԱԿՈՎ ՄԱՐԴԻԿ ՊԱՅՔԱՐՈՒՄ ԷԻՆ ՑՐՏԱՇՈՒՆՉ
ՁՄՌԱՆ ԴԵՄ` ՀԻՇԵՑՆԵԼՈՎ ՆՐԱՆ, ՈՐ ԻՐ ՏԵՂԸ ԳԱՐՆԱՆԸ ԶԻՋԵԼՈՒ ԺԱՄԱՆԱԿՆ Է:
