Materiais dispersos para a práctica nº 2

1. Plano secuencia:
O tempo fílmico é o mesmo que no
tempo real

3. Plano fixo: Movemento no encadre : Lumiere, Meliés,
ou mediante fragmentación da acción.
Movemento de cámara
a).-Rotación: Panorámica horizontal, vertical, balanceo,
barrido.
B). Traslación: Travelling avance, vertical, lateral, retroceso,
circular, grúa..
a).-Cámara en man, steadycam (1976), cabeza quente, dron..
b).- Zoom. (Está prohibido)
Movementos combinados (plano secuencia)
FUNCIONS:
- Descritivo (acompañamento de persoaxe, descrición dun espazo)
- Dramático e expresivo, (relacións espaciais entre persoaxes ou
obxectos, relevo dramático dun persoaxe, expresión subxectiva dun
persoaxe….etc)
Estabilizador de imaxe caseiro

4. Obxectivo
Subxectivo

5. Zoom, travelling óptico (1950)
Crane (1940).Dolly (1908)
cámara en
mano (1960)
Steadicam (1976)
Ver: Steadycam

6. André Bazín, primeiro teórico do plano secuencia:
- Máis realistas: a montaxe forzan a sensación de realidade, engadíndolle
falsidade
- Máis ambiguos: permiten que o espectador seleccióne a información
importante para él, en lugar de facer imaxes demasiado obvias mediante
primeiros planos.
-Máis cercanos á realidade: os filmes achéganse á vida real.
O PLANO SECUENCIA
SECUENCIA é unha escea ou conxunto de esceas que
conforman por si soas unha unidade narrativa diferenciada
con prantexamento, nudo e desenlace..
PLANO: Unidade mínima da linguaxe audiovisual. O que
capta a cámara dende que comeza a gravación ata que
remata. Asemade, é a escala de imaxe que vemos en cada
un dos fotogramas.

7. Fargo
Soy cuba
Senderos de gloria
Old boy

8. Tempo vertical
(Lois Patiño)
Utilizado habitualmente por grandes directores como John Carpenter, Alejandro González Iñárritu, Richard
Linklater, ChantalAkerman, RobertAltman, Paul ThomasAnderson, TheodorosAngelopoulos, berlanga Jean-Luc
Godard, Michelangelo Antonioni, Alfonso Cuarón, Brian De Palma, Carl Theodor Dreyer, Pier Paolo Pasolini,Bruno
Dumont, Luis García Berlanga, Michael Haneke, Hou Hsiao-Hsien, Alfred Hitchcock, Werner Herzog, Miklos Jancso, Jia
Zhangke, Mikhail Kalatozov, Stanley Kubrick, David Lean, Sergio Leone, Steve McQueen, Kenji Mizoguchi, Max Ophüls,
Yasujiro Ozu, Otto Preminger, Jean Renoir, Jacques Rivette, Martin Scorsese, M. Night Shyamalan, Alexander Sokurov,
Arturo Ripstein, Quentin Tarantino, Andrei Tarkovsky, Béla Tarr, Rob Tregenza, Tsai Ming-Liang, Apichatpong
Weerasethakul, Orson Welles, Joss Whedon ou Joe Wright.

10. Lipdub
Case 2 millóns de
lipdub en You Tube
Publicidade

11. Comedia coral
Complexidade técnica e características da comedia coral.
Definición procedente da forma musical do coro (Grecia). «Entrecruzamiento de
crónicas dramáticas».
A tensión narrativa recae en varios personaxes, facendo que normalmente no teñamos
un protagonista único na obra cun uso masivo do plano secuencia. Os diálogos dunha
película coral reflicten o ambiente do filme, mais non avanzan na acción pois apenas
posúen argumento e non se poda profundar nos persoaxes. O espectador identificase
con todos e ningún dos persoaxes que perden o gañan peso argumental segundo queira
o guionista lo requiere el guionista. O azar resolverá moitas veces o resultado do cruce
de persoaxes. Por veces, tantos persoaxes poden confundir ao espectador.
Película paradigmática: Vidas Cruzadas. No cinema español, as pelis de Berlanga.

12. Luis García Berlanga
É o director-paradigma da comedia coral española: a “fauna” de
persoaxes que pertencen a unha clase moi humilde que se moven
ambientes selectos (aristócratas e oligarcas) , que sirven de “cronistas”
da evolución-involución do país e da súa sociedade utilizando
longuísimos planos secuencia de máis de sete minutos, como o de
“Nacional III“, todo dentro entorno “fallero” e “castizo”. Foi ademais
un defensor da liberdade de acción e pensamento e do prohibido
prohibir . Influencias do neorrealismo, a picaresca e o sainete español
O seu filme “El verdugo” está considerado como unha das
mellores peliculas españolas da historia.
abau

13. Galiza

14. • Escea ou conxunto de esceas que conforman por sí soas unha unidade
narrativa diferenciada, con prantexamento, nudo e desenlace.
• Secuencia filmada en continuidade, sen corte entre planos: Sensación de
realismo, utilizando travellings (ou non), panorámicas e diferentes tamaños
de planos e ángulos no seguimento dos persoaxes ou na exposición dun
esceario ou conflito.
• Acción que arranca e remata/ Plano inicial e final en relación.
• Duración: a necesaria
• Debe ter titulo e descrición obrigatoriamente
• Prohibido o zoom e o “plano cogote”
• Encadre, luz e composición axeitados á historia. Debedes respostar ao Por
qué?.
• DEBE ESTAR PRESENTE A “VOSA MIRADA” E DESTILAR “ALMA E
CORAZÓN”. ONDE ESTADES VOS?
Bo exemplo
Pero en cualquier caso, un crear consciente dentro
del cine exige un concepto muy estricto. Pues sin
conocer las leyes del propio arte, nadie puede ser
creativo.
Andrei Tarkovski
Forjarse leyes de hierro, aunque no sea más que para
obedecerlas o desobedecerlas con dificultad.
Robert Bresson