1. PS11zAterDAG 3 jAnuAri 2015
PS de Wereld skypet wekelijks met een Amsterdammer in het
buitenland. Deze week: Maarten van Dorst (38), ondernemer
in Saint-Georges-sur-Cher, Frankrijk. tekst ANOUK VLEUGELS
‘Fransen zijn
geen harde
werkers’
CV
In Amsterdam marketingmanager bij een
energie- en afvalbedrijf
Vertrokken september 2011
Oude adres Molenkade (Duivendrecht)
Huidige woonplaats Saint-Georges-sur-
Cher
Dagbesteding Werken in de groothandel,
reclamecampagnes verzinnen,
fotograferen, met de kinderen naar sport,
soms lunchen met mijn vrouw
Uitzicht een vierhonderd jaar oude
kastanjeboom, een vallei met
wijngaarden en soms luchtballonnen
Enkele reis
Frankrijk
“De reden dat we hierheen zijn ver-
huisd is simpel: omdat het kon. Niet
dat ik verder niks heb met Frankrijk,
maar hier lagen de meeste kansen
voor ons. In Amsterdam hadden mijn
vrouw en ik een hectisch leven: twee
jonge kinderen en allebei een drukke
baan. Als hobby knapte ik in die tijd
Franse brocantemeubelen op.”
“Toen kwam het idee: waarom
niet naar Frankrijk verhuizen en een
groothandel in brocantemeubelen
beginnen? Uiteindelijk zijn we hier
twee ondernemingen aan huis ge-
start: een groothandel en een recla-
mebureau. Ook hebben we nog in
brocantewinkel in Kerk-Avezaath, in
Gelderland, die elke zaterdag-
middag open is.”
Wijnboerderij
“In het begin woonden we in een
huisje op het domein van een tante
van mijn vrouw. Dat stond midden in
het bos, compleet afgezonderd.
Daarna zijn we verhuisd naar Saint-
Georges-sur-Cher, een dorp op een
halfuur rijden van Tours. We wonen
in een oude wijnboerderij. Het is voor
ons de ideale plek: we hebben een
schuur om de meubelen op te
slaan, een werkplaats, en een ander
bijgebouw is omgebouwd tot kan-
toor. Precies hoe we het ons hadden
voorgesteld.”
Samenwerken
“Mijn vrouw en ik runnen samen on-
ze twee bedrijven, maar we hebben
allebei onze eigen taken. Voor de
groothandel doe ik bijvoorbeeld de
inkopen. Als zij meegaat laat ze zich
te veel leiden door emotie: ze vindt
iets mooi en dan wil ze het hebben,
ook als het te duur is. Ik ben zakelij-
ker: levert het genoeg op? Zo niet,
dan loop ik door.”
Stokbroodje brie
“Ik kan me niet vinden in het cliché
van de onbeschofte Fransman. Fran-
sen zijn warme mensen, maar je
moet wel je best doen om ze te leren
kennen. Het scheelt als je de taal
spreekt. En als je die nog niet be-
heerst: veel lachen. Wat ik mooi vind
aan Fransen is dat ze alles uitvoerig
doen – kijk maar naar hoe ze eten. Ze
nemen de tijd en genieten er echt
van. Waar wij een karig toastje met
brie smeren, breken zij een heel stuk
stokbrood af.”
35-urige werkweek
“Fransen zijn over het algemeen
geen harde werkers. Natuurlijk
zijn er uitzonderingen: de Franse
ondernemers die ik ken maken lange
dagen. Maar mensen in loondienst
hebben het goed hier. Zo is de 35-
urige werkweek nog steeds de stan-
daard. En als je hier op de trein
werkt, mag je op je vijftigste met
pensioen.”
“Wij Nederlanders vinden dat
onvoorstelbaar, maar het hoort bij
de Franse cultuur. De Fransen heb-
ben gevochten voor hun rechten en
die mentaliteit krijg je er heel moei-
lijk uit.”
Minder luxe
“Veel dingen bekijk ik hier met ande-
re ogen. In Amsterdam gaf ik zo veel
geld uit aan dingen die ik niet echt
nodig had: ik droeg dure pakken op
het werk, had veel horloges. Hier
doet dat er niet toe. Niet dat we hier
op een houtje bijten, maar die deken
aan luxe hebben we afgedaan. En
ook met tijd ga je anders om.”
“In ons vorige huis hadden we al-
leen een houtkachel – daarvoor
stond ik een halve dag per week hout
te hakken. In Amsterdam had ik me
dat niet kunnen voorstellen: zo zon-
de van je tijd. Maar uiteindelijk wordt
het onderdeel van je routine, je went
eraan.”
Jagen
“De jacht is belangrijk in deze streek.
Er mag in het weekend worden ge-
jaagd, en ook op twee dagen doorde-
weeks. Voor veel mensen is dat niet
zo handig – zo kun je op die
dagen bijvoorbeeld niet het bos in
met de kinderen.”
“Ik ben wel eens mee geweest op
drijfjacht. Dat was bijzonder om eens
mee te maken, maar aan het einde
van de dag wordt er wel een hert ge-
dood. Dan kun je je afvragen: is dat
nou nodig, elke zaterdag? Maar dat
zijn de Franse tradities: je bent het er
misschien niet mee eens, maar je
hebt ze wel te respecteren.”
3x dit mis ik
uit Amsterdam
Amsterdam in de ochtend “Dat moment
waarop winkels en cafés net opengaan
en de binnenstad ontwaakt.”
Vrienden “Met elkaar kunnen praten en
lachen en daarbij alle kleine nuances
begrijpen.”
Watergraafsmeer “Dat was sinds we
kinderen hebben ons dorp binnen
Amsterdam.”
Ook skypen? Stuur een mailtje naar
enkelereis@parool.nl