2. Աֆրոդիտե[1] կամ Ափրոդիտե (հին հուն․՝ Ἀφροδίτη, հնում
ստուգաբանվում էր որպես ածանցյալ ἀφρός - «փրփուր» բառից)
Հին հունական դիցաբանության մեջ համարվում է սիրո և
գեղեցկության աստվածուհին։ Զևսի և Դիովնեի դուստրը (այլ
տարբերակի համաձայն՝ առաջացել է ծովի
փրփուրից):Աֆրոդիտեի պաշտամունքը տարածված է եղել ոչ
միայն Հունաստանում, այլև Փոքր Ասիայում և մերձսևծովյան
հունական գաղութներում։ Սկզբանական շրջանում համարվել է
պտղաբերության (և ծովի) աստվածուհի, կրել փյունիկյան
Աստարտե աստվածուհու ազդեցությունը, իսկ օլիմպիական
դիցարանում՝ հավերժ դեռատի և գեղեցկագույն աստվածուհի, որն
իշխում է մարդկանց և աստվացներիսրտերին, սեր պարգևում
նրանց։ Ափրոդիտեի սիրո իշխանությանը ենթարկվում էին
աստվածներն ու մարդիկ, բացառությամբ դիցուհիներ Աթենասի,
Արտեմիսի և Հեստիայի։ Հեփեստոսի կինը և Արեսի տափածուն էր։
Ա-ին ուղեկցում են գեղեցկության և նազանքի աստվածները։
3. Մտնում էր 12 մեծ օլիմպիական աստվածների
թիվը։ Նրան նվիրվել են բազմաթիվ մեհյաններ,
որոնցից աչքի է ընկնում Կորնթոսի հռչակավոր
տաճարը։ Ա-ի լավագույն արձաններից
Տավրիդյան Աֆրոդիտե արձանը (մ.թ.ա. III դ.)
պահվում է Լենինգրադի Էրմիտաժում, Միլոսյան
Աֆրոդիտեն (մ.թ.ա. II դ.)՝ Լուվրի թանգարանում։
Աֆրոդիտեն իր պաշտամունքային էությամբ
համանման է հայկական Աստղիկ
աստվածուհուն։ Հռոմեական դիցաբանության
մեջ նուընացվել է Վեներային։