Technologiczna transformacja systemów i sieci EE - prof. Zbigniew Hanzelka
Programowanie polityki rozwoju - Eugeniusz Sadowski, Stanisław Sudak
1. Programowanie polityki rozwoju Eugeniusz Sadowski –Radca ministra Stanisław Sudak, Zastępca Dyrektora Departamentu Kraków, 14 listopada 2011 r. Departament Koordynacji Polityki Strukturalnej
2. Zespół wzajemnie powiązanych działań mających na celu: spójność społeczno-gospodarcza, regionalna i przestrzenna trwały i zrównoważony rozwój kraju podnoszenie konkurencyjności gospodarki oraz tworzenie nowych miejsc pracy Polityka rozwoju Art. 2 Ustawy o zasadach prowadzenia polityki rozwoju skala ogólnopolska skala regionalna skala lokalna
3.
4. Działania podejmowane w celu zwiększenia skuteczności polityki rozwoju dokonywanie oceny zgodności strategii i programów rozwoju ze średniookresową strategią rozwoju kraju działania legislacyjne (nowelizacja ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju, ustawa o finansach publicznych, ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym) przygotowanie propozycji rozwiązań systemowych („Założenia systemu zarządzania rozwojem Polski” przyjęte 27 kwietnia 2009 r.) wzmocnienie administracji publicznej w zakresie zarządzania rozwojem (projekt PO KL) przygotowanie podstawowych instrumentów realizacyjnych (DSRK, aktualizacja ŚSRK, „Plan uporządkowania strategii rozwoju” przyjęty 24 listopada 2009 r.) 1. 2. 3. 4. 5.
5. System powiązań i koordynacji dokumentów strategicznych Opracowanie własne Wieloletni plan finansowy państwa Narodowa Strategia Spójności (NSRO) Zintegrowane strategie rozwoju Krajowa strategia rozwoju regionalnego krajowe programy operacyjne strategie rozwoju województw regionalne programy operacyjne lokalne strategie rozwoju (gmin, miast, inne) regionalne/lokalne programy i plany rozwoju programy rozwoju Plan zagospodarowania przestrzennego kraju Krajowy Program Reform Program Konwergencji Długookresowa strategia rozwoju kraju (rozwój społeczno-gospodarczy i przestrzenny) Koncepcja Przestrzennego Zagospodarowania Kraju Średniookresowa strategia rozwoju kraju (wymiar gospodarczy, społeczny i przestrzenny) Strategie odnoszące się do rozwoju regionów strategie ponadregionalne plany zagospodarowania przestrzennego województw miejscowe plany zagospodarowania przestrzennego studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Inne strategie rozwoju
6. „ Plan uporządkowania strategii rozwoju” Długookresowa Strategia Rozwoju Kraju 2030 główne trendy, wyzwania, długookresowa koncepcja rozwoju kraju Strategia Rozwoju Kraju 2020 cele i kierunki rozwoju kraju w perspektywie średniookresowej strategiczne zadania państwa wskaźniki Strategia innowacyjności i efektywności gospodarki Strategia rozwoju transportu Strategia Bezpieczeństwo energetyczne i środowisko Krajowa strategia rozwoju regionalnego Strategia rozwoju kapitału ludzkiego Strategia rozwoju kapitału społecznego Strategia zrównoważonego rozwoju wsi, rolnictwa i rybactwa Strategia Sprawne Państwo Strategia rozwoju systemu bezpieczeństwa narodowego RP obszary tematyczne KPZK
7. „ Założenia systemu zarządzania rozwojem Polski” Podsystem instytucjonalny Pozostali uczestnicy (partnerzy społeczni i gospodarczy) Ministrowie i szefowie urzędów centralnych oraz władze samorządowe , czyli instytucje, które podlegają koordynacji, podejmują inicjatywy wynikające z własnych kompetencji i zakresu zadań i wdrażają działania w ramach polityki rozwoju Prezes Rady Ministrów - bezpośredni nadzór nad zarządzaniem strategicznym Rada Ministrów - podejmowanie najważniejszych decyzji oraz zatwierdzanie celów strategicznych państwa Komitet Koordynacyjny ds. Polityki Rozwoju - organ opiniodawczo-doradczy Prezesa Rady Ministrów Kancelaria Prezesa Rady Ministrów - z funkcją inicjowania działań programowych oraz weryfikacyjno-nadzorczą Ministerstwo Rozwoju Regionalnego - z funkcją koordynacji w zakresie określonym ustawowo
8. „ Założenia systemu zarządzania rozwojem Polski” Podsystem wdrażania – najważniejsze rozwiązania Ocena efektywności poszczególnych instrumentów polityki rozwoju - coroczne sprawozdanie z realizacji ŚSRK - wymóg dokonywania ewaluacji ex-ante dla programów rozwoju - co 3 lata raport o rozwoju społeczno-gospodarczym, regionalnym oraz przestrzennym Wypracowanie „dobrych wzorców” i ich upowszechnienie - metodologia tworzenia dokumentów strategicznych - jednolity zestaw pojęć z zakresu programowania strategicznego - cykl szkoleń dla pracowników administracji publicznej Zapewnienie skutecznego finansowania polityki rozwoju - wieloletni plan finansowy państwa - budżet zadaniowy - kontrakt terytorialny
9.
10. Projekt Średniookresowej Strategii Rozwoju Kraju Cel główny: wzmocnienie gospodarczych, społecznych i instytucjonalnych potencjałów zapewniających szybszy i zrównoważony rozwój kraju oraz poprawę życia ludności. obszar strategiczny Sprawne i efektywne państwo sprawność instytucji, zdolność do realizacji niezbędnych reform w warunkach współpracy z obywatelami i akceptacji społecznej, zdolność zarządzania ograniczonymi środkami obszar strategiczny Konkurencyjna gospodarka poprawa kształcenia, wzrost innowacyjności gospodarki, wykorzystanie istniejącego potencjału, poprawa warunków funkcjonowania przedsiębiorstw, zwiększenie produktywności i wydajności pracy obszar strategiczny Spójność społeczna i terytorialna tworzenie warunków dla rozprzestrzeniania procesów rozwojowych na obszary o słabszych potencjałach oraz włączania w procesy rozwojowe osób i środowisk dotychczas w nich nieuczestniczących
11. Wzmocnienie powiązań między programowaniem na poziomie krajowym a regionalnym W strategii rozwoju województwa (SRW) wydziela się okres niewykraczający poza okres objęty aktualnie obowiązującą średniookresową strategią rozwoju kraju (art. 11, ust. 1b ustawy) SRW uwzględnia cele SSRK, KSRR, a także odpowiednich strategii ponadregionalnych (art. 11, ust. 1d ustawy) SRW jest spójna z planem zagospodarowania przestrzennego województwa (art. 11, ust. 1d ustawy) Zgodnie z ustawą z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa ( Dz. U. 1998 r. Nr 91 poz. 576 z późn. zm.)
12.
13. 1 Cele polityki przestrzennego zagospodarowania kraju Podwyższenie konkurencyjności głównych ośrodków miejskich Polski w przestrzeni europejskiej poprzez ich integrację funkcjonalną przy zachowaniu policentrycznej struktury systemu osadniczego sprzyjającej spójności Poprawa spójności wewnętrznej kraju poprzez promowanie integracji funkcjonalnej tworzenie warunków dla rozprzestrzeniania się czynników rozwoju oraz wykorzystanie potencjału wewnętrznego wszystkich terytoriów Poprawa dostępności terytorialnej kraju w różnych skalach przestrzennych poprzez rozwijanie infrastruktury transportowej i telekomunikacyjnej Kształtowanie struktur przestrzennych wspierających osiągnięcie i utrzymanie wysokiej jakości środowiska przyrodniczego i walorów krajobrazowych Polski Zwiększenie odporności struktury przestrzennej kraju na zagrożenia naturalne i utraty bezpieczeństwa energetycznego przez kształtowanie struktur przestrzennych wspierających zdolności obronne państwa Przywrócenie i utrwalenie ładu przestrzennego 2 3 4 5 6