2. Η Ιαπωνία (ιαπωνικά: 日本 επίσημα: 日本国) είναι νησιωτική χώρα
της Ανατολικής Ασίας. Οι Ιάπωνες ή Νιχόν-τζιν (日本人) την αποκαλούν
Νιχόν (Nihon) ή Νιππόν (Nippon) και το όνομά της είναι συνδυασμός
δύο ιδεογραμμάτων, που σημαίνουν ήλιος και αρχή αντίστοιχα. Είναι
γνωστή επίσης ως Χώρα του Ανατέλλοντος Ηλίου. Εκτείνεται σε μεγάλο
μέρος του Ιαπωνικού Αρχιπελάγους, στον βορειοδυτικό Ειρηνικό
ωκεανό και κατά μήκος των ακτών της Ρωσίας και της Κορέας, από τις
οποίες χωρίζεται από τη Θάλασσα της Ιαπωνίας
3. Ιαπωνική Κουζίνα
Η ιαπωνική κουζίνα χρησιμοποιεί ως βάση τροφές όπως το
ιαπωνικό ρύζι και τα νουντλς, τις οποίες αναμιγνύει με σούπα ή οκάζου -
πιάτα από ψάρι, λαχανικά, τόφου κ.ά.- για να τους δώσουν γεύση. Στην
αρχή της σύγχρονης περιόδου εισήχθησαν στην Ιαπωνία συστατικά όπως
το κόκκινο κρέας τα οποία δεν είχαν χρησιμοποιηθεί παλαιότερα. Η
ιαπωνική κουζίνα είναι γνωστή για την έμφαση που δίνει στην εποχικότητα
των τροφίμων, την ποιότητα των συστατικών και την παρουσίαση.
4. Πολιτισμός
Ο ιαπωνικός πολιτισμός δέχτηκε πολλές επιδράσεις από τον
πολιτισμό της Κίνας και της Κορέας. Ο σύγχρονος πολιτισμός
περιλαμβάνει επιρροές από την Ασία, Ευρώπη και Βόρεια Αμερική.
Παραδοσιακές ιαπωνικές τέχνες περιλαμβάνουν την κεραμική, την
υφαντουργία, την κατασκευή σπαθιών, κουκλών και λάκας και
παραστάσεις μπουνράκου, καμπούκι, νο, χορού και ρακούγκο. Άλλες
τέχνες από την Ιαπωνία είναι το ικεμπάνα, πολεμικές τέχνες,
η καλλιγραφία, το οριγκάμι, η τελετουργία του τσαγιού, τα μάνγκα,
τα άνιμε και οι γκέισες.
5. Ιαπωνική μουσική
Η ιαπωνική μουσική είναι εκλεκτική και ποικίλη. Πολλά μουσικά
όργανα, όπως το κότο, εισήχθησαν το 9ο και 10ο αιώνα, το συνοδευτικό
αφηγηματικό θέατρο Νο από τον 14ο αιώνα και η λαϊκή μουσική, με το
σαν κιθάρα σαμισέν, τον 16ο αιώνα. Η δυτική κλασσική μουσική, η
οποία εισήχθη στα τέλη του 19ου αιώνα, τώρα αποτελεί αναπόσπαστο
τμήμα του ιαπωνικού πολιτισμού. Η αυτοκρατορική
ορχήστρα γκαγκάκου έχει επηρεαστεί από το έργο μερικών σύγχρονων
δυτικών συνθετών. Αξιοσημείωτοι κλασσικοί συνθέτες από την Ιαπωνία
είναι ο Τόρου Τακεμίστου και ο Ρεντάρο Τάκι.
6. Αθλητισμός
Το παραδοσιακό άθλημα της Ιαπωνίας θεωρείται το σούμο. Πολεμικές
τέχνες οι οποίες προέρχονται από την Ιαπωνία είναι το τζούντο,
το καράτε, το κέντο, το ζιουζίτσου κ.α. Οι Ιάπωνες είναι αθλητικός λαός
και συχνά ασχολούνται με κάποιο άθλημα, είτε παραδοσιακό όπως το
καράτε, το αϊκίντο ή το σούμο, είτε κάποιο δυτικό όπως το μπέιζμπολ,
το ράγκμπι, το ποδόσφαιρο ή το γκολφ. Στη χώρα είναι ανεπτυγμένος
επίσης και ο μηχανοκίνητος αθλητισμός, με αρκετές πίστες για αγώνες
σε διάφορες κατηγορίες.
7. Περιβάλλον
Στην περίοδο της ταχείας οικονομικής ανάπτυξης μετά τον Β΄
Παγκόσμιο Πόλεμο, οι περιβαλλοντικές πολιτικές υποβαθμίστηκαν
από την κυβέρνηση και τις βιομηχανικές εταιρείες. Ως εκ τούτου, η
περιβαλλοντική ρύπανση ήταν ευρέως διαδεδομένη στη δεκαετία
του 1950 και του 1960. Ανταποκρινόμενη στην αυξανόμενη
ανησυχία για το πρόβλημα, η κυβέρνηση εισήγαγε αρκετούς νόμους
για την προστασία του περιβάλλοντος το 1970.
8. Anime και Manga
Ο ιαπωνικός πολιτισμός έχει γίνει δημοφιλής σε όλο τον κόσμο για
δύο από τις καλλιτεχνικές του παραγωγές: το manga (το ιαπωνικό
κόμικ) και το anime (Ιαπωνικά κινούμενα σχέδια). Αν όλα γεννήθηκαν
με τον Astroboy πριν από περισσότερα από 60 χρόνια, σήμερα ο
πολιτισμός του otaku εξακολουθεί να ισχύει με το Attack on
Titan, Death Note ή Tokyo Ghoul, για παράδειγμα.
9. Εικαστικές τέχνες
Η αλληλεπίδραση ανάμεσα σε ιαπωνική και ευρωπαϊκή τέχνη ήταν
σημαντική, π.χ. το ουκίγιο-ε, το οποίο άρχισε να εξάγεται τον 19ο
αιώνα με το κίνημα γνωστό ως Ιαπωνισμός, είχε σημαντική επίδραση
στην εξέλιξη της σύγχρονης τέχνης στη δύση, κυρίως
στον μεταϊμπρεσιονισμός. Η σύντηξη παραδοσιακής ξυλοτυπίας και
δυτικής τέχνης οδήγησε στην δημιουργία των μάνγκα, μια
μορφή κόμικς η οποία είναι δημοφιλής τόσο εντός όσο και εκτός
Ιαπωνίας.