2. 1.1 Fluxu magnetikoaren kontzeptua
S azalera unitate bat dugu edozein eremu (magnetiko,
elektriko edo grabitatorio) lerroekiko elkarzuta dena.
3. 1.1 Fluxu magnetikoaren kontzeptua
Fluxua (Φ), S azalera zeharkatzen duten indukzio
magnetikoaren lerro kopurua da.
Unitatea Wb (Weber) = T (Tesla) x m2
𝐵 = Eremu
magnetikoaren
bektorea
𝑆= Azalera
bektorea
4. 1.2 Indar elektroeragilea (i.e.e) – Faraday-en legea
Espira batean induzituriko indar elektroeragilea
kalkulatzen da fluxuaren aldaketa dagoenean
denborarekiko.
𝐸 = −𝑁
𝑑Φ
𝑑𝑡
N = induzituriko zirkuituaren espira kopurua.
𝑑Φ /𝑑𝑡 = fluxu magnetikoaren aldakuntza denborarekiko.
5. 1.2 Indar elektroeragile (i.e.e) induzitua eroale higikari
batean
Eremu magnetiko batean l luzera duen eroale bat v
abiaduraz higitzen baldin bada, korronte elektriko bat
induzitzen du bere i.e.e honela kalkulatzen delarik:
6. 1.2 Indar elektroeragile (i.e.e) induzitua eroale higikari
batean
E= Induzitutako
i.e.e. (V)
B = Eremu
Magnetikoa edo
Indukzioa (T)
l = Eroalearen
Luzera (m)
v = Eroalearen
abiadura (m/s)
8. 2.1 Indar elektromagnetikoa
Eroale batek zeharkatzen duen korrontea eremu magnetiko
baten eraginpean badago, indar magnetiko baten eragina
jasaten du.
𝐹 = B ∙ 𝑙 ∙ 𝐼 ∙ 𝑠𝑖𝑛 ∝
B = indukzioa (T).
l = eroalearen luzera (m)
I = korronte intentsitatea (A)
∝ = eroalearen eta eremu magnetikoaren norabideek eratzen duten
angelua.