2015eko Euskaraz Bizi egunean, Otxandion, Euskal Herrian Euskarazek irakurri zuen adierazpena.

1. “Kaixo
euskaltzaleak!
Kaixo
Herri
Euskalduna!
35
urte
bete
ditu
aurten
EHEk.
35
urte
euskararen
eta
euskaldunon
alde
egiten.
35
urte
Euskal
Herri
euskaldunaren
eraikuntzan
gure
aletxoa
jartzen.
35
urte
gure
hizkuntza
eskubideen
etengabeko
urraketak
ekiditeko
lanean
irmo.
Eta
lan
mardula
dugu
aurretik.
Euskara
salbatu
da,
euskaldunok
salbu.
Euskaldunok,
oraindik
ere,
bigarren
edo
enegarren
mailako
herritarrak
baikara
geure
herrian
bertan,
edo
hala
nahi
gaituzte
behintzat.
Hain
salbu
euskara,
eta
hain
babesgabe
euskaldunok…
Guk
ez
dugu
babestuko
gaituen
legerik,
ez
zaitezte
engainatu.
Legeak
betetzeko
egon
eta
betearazteko
direnak
dira,
eta
euskaldunok
ez
dugu
halakorik.
Frontoian
zigarreta
bat
pizteak
euskaldun
guztien
hizkuntza
eskubide
guztiak
aldi
berean
zapaltzeak
baino
ondorio
larriagoak
ditu,
lege
aldetik.
Euskara
salbu
dago,
bai,
baina
euskaldunok
ezin
dugu
euskaraz
bizi.
Ezin
dugu
euskaraz
ikasi,
ezin
euskara
bera
ikasi
eskolan,
ezin
euskaraz
jardun
medikuarekin,
poliziarekin…
Ezin
dugu
euskara
erabili
gutxiago
kexatu
eta
berau
gehiago
erabili
behar
dugula
esaten
diguten
politikari
eta
instituzioekin
ere
ez.
Ogi
gogorra
da
euskaraz
bizi
nahi
eta
ezin
dugunon
eguneroko
ogia.
Baina
ez
gara
jaio
menpeko
izateko.
Bagara
nor,
badugu
zer
bultzatu,
indartu
eta
egin.
Ez
zaitezte
engainatu.
Euskara
salbatu
bada
euskaldunon
kemenarengatik
izan
da,
herri
gogoak
eman
dizkiolako
hegalak.
Herritarron
gogoa,
nahia,
ahalmena
da
aldaketak
eragiteko
ezinbestezko
gakoa.
Mezu
garbia
helarazi
nahi
dugu
hemendik:
norbere
eskubide
zibil
eta
politikoak
bermatzeko
beltzek,
emakumeek,
homosexualek
eta
abarrek
egin
dugun
gisara,
euskaldunon
kontrako
jazarpenak
geldiarazi
eta
normalizazioan
urrats
kualitatiboak
emateko
garaia
iritsi
da.
Ukaezina
zaiguna
lortu
eta
onartezina
dena
geldiarazteko
ordua
da.
Hemen
mundu
guztia
baitago
euskararen
alde,
euskararen
kontra
frontalki
erasoka
daudenak
barne.
Mahatsik
zapaldu
gabe
ardorik
ez
dagoen
modura,
geldirik
dagoena
ez
doa
inora.
Bidea
oinez
egiten
da,
eta
urratsik
ematen
ez
duenak
ez
du
biderik
egiten.
Autodeterminazio
ariketa
indibidual
zein
kolektiboa
egin
eta
euskaraz
bizitzea
gure
esku
dago,
baldin
eta
hiztun
aktiboak
bagara.
Geldirik
bagaude,
isil-­‐isilik,
akabo.
Mugitu
nahi
duenak,
norabait
iritsi
nahi
duenak,
dagoen
lekutik
urrats
bat
harago
joan
beharra
dauka.
Egotea
ez
da
nahikoa;
egin
egin
behar
dugu,
indarrak
eta
grinak
batu,
gogoak
martxan
jarri,
euskaldunak
ahaldundu
eta
herri
euskalduna
mugiarazi.
Izan,
egin
eta
eragin!
GORA
HERRI
EUSKALDUNAREN
ALDEKO
BORROKA!
GORA
EUSKAL
HERRI
EUSKALDUNA!