2. Како се формира лик
предмета код огледала
видимо конструкцијом
према познатом закону
одбијања светлости који
гласи:
• Упадни угао једнак је
одбојном углу,
• Упадни зрак, нормала и
одбојни зрак леже у
истој равни ( раван
кружне плоче ).
3. Равно огледало је углачана површина која одбија
највећи део упадних зракова. Особине равног огледала
имају добро углачана равна метална површина или
стакло које је са једне стране метализирано.
4. Од предмета Р у облику светлосне тачке падају
дивергентни зраци на огледало. Одбијени зраци се
разилазе, а продужени правци тих одбијених зракова се
секу и дају лик. Овај лик је имагинаран ( нестваран ),
на истом је растојању је од равног огледала и исте
величине.
8. Равно огледало је у свакодневној употреби, а
налази значајну примену у разним оптичким
апаратима, нпр. код перископа помоћу кога се
могу из заклона посматрти разни предмети (нпр. из
војничког рова) или из подморнице – кретање
бродова по површини мора или аутомобила иза
великих кривина.
9.
10. Сунчеви зраци, који су практично паралелни, када
падну на равно огледало, одбијају се тако што су
и одбојни зраци паралелни. Када сунчеви зраци
падну на неравну површину (нпр. снег) они се
неравно расипају и не може се видети лик. Оваква
појава назива се дифузно одбијање светлости.