3. PANG-ABAY na PAMITAGAN
Binubuo ito ng isa o dalawang
kataga, isa o dalawang
salita, ilang parirala na
nagsasaad ng
pamitagan, paggalang at pag-
alang-alang tulad ng
po, ho, opo, oho o mawalang-
4. Panghalip na panaong nasa
ikalawang panauhan at
kailanang maramihan na
ninyo, kayo, inyo, at sila, nila at
kanila. Ang mga nakatatanda at
kagalang-galang ang mga taong
pinag-uukulan ng panghalip na
ito, kahit na iisa ang kinakausap.
5. Mga panlaping
nagsasaad ng
paggalang tulad ng
maki-, paki-, ipaki-.
6. Pandiwang pantulong na
maaari, pwede, nais, ibig, at
iba pa. Maaaring magamit ang
magagalang na pananalita sa
iisang pangungusap lamang sa
iba’t ibang sitwasyon.
7. PANG-ABAY na PANG-AGAM
Ito ang nagsasaad ng di-katiyakan
na karaniwang iisahing salita
tulad ng
tila, marahil, baka, tila, yata, kaip
ala, wari, di-sasala, di-
malayo, malapit-lapit at iba pa.
8. PANG-ABAY na
PANUNURAN
Sa paghahanay o
pagsusunud-sunod ng
mga pahayag.
9. 1. Tinutukoy rito sa
panunuran ang ayos ng
pagkakasunud-sunod sa
hanay o kalagayan tulad
ng muna, bago at saka.
10. 2. Karaniwan ding
nagagamit sa pagkapang-
abay ang mga anyong
panukdulan sa ka-an/han
ng mga salitang ugat na
una, huli, wakas.
11. 3. Ginagamit din ang pang-
abay na panunuran tulad
ng panabay, sabay-
sabay, panunod, sunud-
sunod at iba pa.
12. 4. Ginagamit din ang mga
pang-uring salitang-ugat
na inuulit tulad ng kabit-
kabit, kawan-
kawan, langkay-
langkay, pangkat-
pangkat, bukud-bukod
atbp.
