1. Światowy ład informatyczny. Wybrane zagadnienia Kulturoznawstwo, studia stacjonarne. 1 Wykłady (zdalne) w roku akademickim 2010-2011.

2. Informacja o prowadzącym zajęcia: 2 Doc. dr habil. Andrzej Kocikowski Wydział Nauk Społecznych UAM ul. Szamarzewskiego 89 Pracownia Komunikacji Multimedialnej WNS UAM (nowy budynek dydaktyczny, p. 6a) 0d r. akadem. 2010-2011 zmiana: DS.. Hanka , Al. Niepodległości 26, p. 5 tel. 61 829 3900 Instytut Kulturoznawstwa UAM (budynek AB) tel.: (61) 829 2374 (p. 6a, bud. „E”), (61) 829 2229 (sekretariat Instytutu). Dyżur (tradycyjny): poniedziałek, 13:00 - 15:00. Elektroniczny (IRC): piątek, 11:30 - 12:30. Korespondencja elektroniczna i strona domowa: [email_address] ; http://mumelab01.amu.edu.pl/

3. Wykład nr 02. 3 Wybrane kwestie z pola edukacji elektronicznej. Wybrane kwestie z pola edukacji elektronicznej. Platforma e-learningowa Moodle. Przygotowanie do pracy w semestrze letnim.

4. Wykład nr 02. 4 Wybrane kwestie z pola edukacji elektronicznej. technologia informatyczna - tu: technologia wykorzystująca systemy informatyczne. W jej skład wchodzą: (a) komputery wraz z oprogramowaniem systemowym i użytkowym, (b) rozmaite urządzenia umieszczone we wnętrzu komputerów lub dołączone do nich poprzez tzw. porty komunikacyjne (np. faks, modem, tuner TV, tuner radiowy, telefon, magnetofon, magnetowid, odtwarzacz CD (audio) lub DVD (wideo), kamera wideo, teleks, skaner, drukarka.), (c) system połączeń między komputerami pozwalający komunikować się w wymiarze lokalnym i rozległym (w szczególności globalnym), (d) mniej lub bardziej uporządkowane ‘zbiorowisko danych’ (banki informacji, banki danych), przygotowanych do przemieszczania się z jednej maszyny na inną. przestrzeń informatyczna - tu: specyficzna „struktura” wypełniona najbardziej zaawansowaną technologią informatyczną (komputerową) ; warte podkreślenia cechy ‘przestrzeni...’, to: zdatność do interaktywnego transferu (przyjęcia i ekspedycji) różnorodnych informacji (danych) – jest to cecha kluczowa z punktu widzenia procesów komunikacyjnych; możliwość szybkiego, samodzielnego (“własnoręcznego”) przygotowywania i udostępniania w ‘przestrzeni ... ‘ nowych informacji, lub aktualizacji (w tym natychmiastowej lub ciągłej) informacji (danych, dokumentów) już istniejących. niewyobrażalnie zróżnicowany charakter wspomnianego ‘zbiorowiska danych‘; zawierać one mogą dokumenty tekstowe, graficzne, filmowe (wideo), dźwiękowe (audio); w skrajnym przypadku dokument zawierać może wszystkie wymienione formy jednocześnie (por. hiperłącza [links])

5. Wykład nr 02. 5 Wybrane kwestie z pola edukacji elektronicznej. Termin e-learning : angielskojęzyczny termin 'e-learning' jest skrótem nazwy 'electronic learning’; nazwę wykorzystujemy do opisywania - do przedstawienia stanu rzeczy, gdy w procesie uczenia się (studenta, względnie ucznia) użyte zostają na dużą skalę rozmaite media teleelektroniczne. Przyjmuje się – i tak też najczęściej jest, iż media te są mediami cyfrowymi, zatem – mówiąc najprościej, uzależniony od nich (zapośredniczony nimi) proces uczenia się, nie może obyć się, nie może zostać poprawnie i efektywnie zrealizowany bez użycia komputera i najczęściej też Internetu....

6. Wykład nr 02. 6 Termin e-edukacja : zinstytucjonalizowany (zwykle), usystematyzowany proces kształcenia , gdzie wykorzystane zostają na dużą skalę rozmaite media teleelektroniczne. Przyjmuje się – i tak też najczęściej jest, iż media te są mediami cyfrowymi, zatem – mówiąc najprościej, uzależniony od nich (zapośredniczony nimi) proces edukacji, nie może obyć się, nie może zostać poprawnie i efektywnie zrealizowany bez obecności - bez użycia komputera i najczęściej też Internetu. Wybrane kwestie z pola edukacji elektronicznej.

7. Wykład nr 02. 7 Termin ‘elektronika’ : „ (...) dziedzina nauki i techniki, stanowiąca wyodrębniony dział elektrotechniki, zajmująca się wykorzystaniem zjawisk związanych ze sterowanym ruchem elektronów w próżni, gazach i ciałach stałych (zwł. półprzewodnikach); obejmuje teorię działania, technologię i konstrukcję przyrządów oraz zbud. z nich układów i urządzeń elektronicznych. (...)”. [Więcej: w części Uzupełnienia bieżącej prezentacji.] Źródło: Encyklopedia Powszechna PWN 2004. Wybrane kwestie z pola edukacji elektronicznej.

8. Wykład nr 02. 8 Modelowy system edukacji elektronicznej: (1) cyfrowa biblioteka z dostępem zdalnym (zawierająca wszelkie potrzebne materiały tekstowe i multimedialne); (2) profesjonalny (...) wydajny serwis wykładów interaktywnych on-line ; (3) sprawny, specjalizowany serwis pocztowy, zaprojektowany pod kątem potrzeb współczesnej szkoły wyższej; (4) dobrze administrowana i serwisowana tzw. platforma e-learning 'owa; (5) profesjonalne, specjalizowane laboratorium cyfrowych materiałów dydaktycznych; (6) cyfrowe wydawnictwo naukowe dostarczające “na półki” biblioteki internetowej “produkcję dydaktyczną” pracujących ma rzecz systemu nauczycieli akademickich. UWAGA: tzw.’czynnik ludzki’ (kompetentni nauczyciele i studenci nie jest w tym schemacie uwzględniony. Wybrane kwestie z pola edukacji elektronicznej.

9. Wykład nr 02. 9 Platforma e-learningowa (najogólniej): zdalnie dostępny, specjalizowany serwis sieciowy wymagający logowania. 5 najpopularniejszych platform e-learningowych ze stajni Open Source : MOODLE, ATUTOR, ILIAS, CLAROLINE, SAKAI. http://moodle.org/ http://www.atutor.ca/ http://www.ilias.de/ http://www.claroline.net/ http://sakaiproject.org/ http ://predykat. amu . edu . pl / moodle / Wybrane kwestie z pola edukacji elektronicznej.

10. Wykład nr 02. 10 Wybrane kwestie z pola edukacji elektronicznej.

11. Wykład nr 02. 11 Wybrane kwestie z pola edukacji elektronicznej.

12. Wykład nr 02. 12 Wybrane kwestie z pola edukacji elektronicznej.

13. Wykład nr 02. 13 Wybrane kwestie z pola edukacji elektronicznej.

14. Wykład nr 02. 14 Wybrane kwestie z pola edukacji elektronicznej.

15. Wykład nr 02. 15 Wybrane kwestie z pola edukacji elektronicznej.

16. Wykład nr 02. 16 Wybrane kwestie z pola edukacji elektronicznej.

17. Wykład nr 02. 17 Wybrane kwestie z pola edukacji elektronicznej.

18. Wykład nr 02. 18 Wybrane kwestie z pola edukacji elektronicznej. Główne moduły platformy e-learningowej MOODLE: - moduł zasobów (kształcenia), - moduł komunikacji zewnętrznej i wewnętrznej, - moduł kontroli (sprawdzania) przebiegu i rezultatów procesu kształcenia.

19. Wykład nr 02. 19 Gajda J. (2005), Media w edukacji, Kraków; Jankowski K., Sitarska B., Tkaczuk C. [red.] (2005), Media i metody wspomagające jakość kształcenia, Siedlce; Kwartalnik Polskiego Towarzystwa Technologii i Mediów Edukacyjnych "Edukacja Medialna" - roczniki 2000-2003; Okoń-Horodyńska E. [red.] (1999), Nauczanie na odległość: nowa szansa dla edukacji, Tychy Strykowski W. [red.] (1998), Media a edukacja: II Międzynarodowa Konferencja, Poznań; Strykowski W. [red.] (2006), Od nowych technik nauczania do edukacji wirtualnej, Poznań; Wykaz literatury uzupełniającej listę bazową: Wybrane kwestie z pola edukacji elektronicznej.

20. Wykład nr 02. 20 W związku z wykładem nr 02 pojawić się mogą - m. in. - następujące kwestie egzaminacyjne: 1. Podaj definicję e-learningu. 2. Podaj definicje e-edukacji. 3. Podaj składowe modelowego systemu edukacji elektronicznej. 4. Czym jest tzw. platforma e-learningowa? 5. Czy terminy ‘technologie teleinformatyczne’ i ‘technologie informatyczne’ oznaczają to samo? Uzasadnij wybraną odpowiedź. 6. Wymień najważniejsze moduły platformy e-learningowej MOODLE. 6. Jakie systemy komunikacyjne (wewnętrzne i zewnętrzne) oferuje platforma e-learningowa MOODLE? Wybrane kwestie z pola edukacji elektronicznej.

21. UZUPEŁNIENIA

22. Wykład nr 02. EDUCATION “ (...) the process by which a person’s mind and character are developed through teaching, esp. through formal instruction at a school or college (...)”. Źródło: Longman Dictionary of Contemporary English. “ (...) 1. systematic training and instruction (esp. of the young in school, college, etc.); 2. knowledge and abilities, development of character and mental power, resulting from such training (...)” . Źródło: Oxford Advanced Dictionary of Current English . Wybrane kwestie z pola edukacji elektronicznej.

23. Wykład nr 02. Elektronika dzieli się ze względu na ośr., w którym odbywa się ruch elektronów, na elektronikę próżniową (łącznie z elektroniką gazów) i elektroniką półprzewodnikową (elektronikę ciała stałego). Elektronika próżniowa zajmuje się lampami elektronowymi (próżniowymi i gazowanymi) oraz innymi próżniowymi przyrządami elektron., jak mikroskopy elektronowe, akceleratory cząstek naładowanych; z elektroniką próżniową ściśle wiąże się elektronika rentgenowska oraz optyka elektronowa i jonowa. Elektronika półprzewodnikowa zajmuje się właściwościami elektronowymi półprzewodników i przyrządami (np. tranzystory, układy scalone, tyrystory, diody półprzewodnikowe, ogniwa fotoelektr., termistory, halotrony) opartymi na ich wykorzystaniu; szczególnie dynamicznie rozwijającym się działem elektroniki półprzewodnikowej jest obecnie mikroelektronika. Ze względu na rodzaj występujących zjawisk i obszar zastosowań wyodrębnia się m.in.: elektronikę kwantową — obejmującą zagadnienia generacji, wzmacniania i detekcji promieniowania elektromagnet. przez układy wzbudzonych atomów, cząsteczek lub jonów (laser, maser); elektronikę jądrową — zajmującą się układami i urządzeniami mającymi zastosowanie w fizyce i technice jądr. (np. detektory promieniowania jonizującego, liczniki i mierniki izotopowe); elektronikę plazmy — zajmującą się właściwościami elektronowymi plazmy, zachowaniem się nośników ładunku (elektronów i jonów) w plazmie, a także konstrukcją urządzeń wykorzystywanych w technice plazmy, jak generatory magnetohydrodynamiczne, palniki i silniki plazmowe; elektronikę medyczną — zajmującą się teorią i konstrukcją urządzeń elektron. stosowanych w różnych gałęziach medycyny do diagnostyki, terapii i rehabilitacji za pomocą prądów elektr., pól elektr. lub magnet., ultradźwięków oraz promieniowania elektromagnetycznego. Ponadto rozróżnia się energoelektronikę, teleelektronikę, radioelektronikę, akustoelektronikę, piezoelektronikę, optoelektronikę itp. dziedziny, powstałe na pograniczu elektroniki i innych nauk lub innych działów techniki. Rozwój elektroniki zapoczątkowało wynalezienie lampy elektronowej (1904); wkrótce potem, w związku z upowszechnieniem radiofonii, nastąpił olbrzymi rozwój przemysłu lamp elektronowych. Lata 1939–45 przyniosły dalszy, szczególnie szybki rozwój elektroniki spowodowany potrzebami wojennymi. Intensywnie rozbudowywała się zwł. technika mikrofalowa, wykorzystywana w urządzeniach radarowych. Po II wojnie świat. zakres zastosowań elektroniki uległ dalszemu rozszerzeniu w związku z rozwojem automatyki oraz pojawieniem się nowych dziedzin techniki (np. komputerów). Nowy rozdział w historii elektroniki, nazywany często epoką elektroniki półprzewodnikowej, otworzyło wynalezienie tranzystora, dokonane przez uczonych amer. J. Bardeena i W.H. Brattaina (1948) oraz W.B. Shockleya (1949). Tranzystor, dzięki swym zaletom (małe rozmiary, duża trwałość i niezawodność, niskie napięcie zasilania, brak obwodu żarzenia), szybko wyparł lampę elektronową z większości zastosowań, stając się w ciągu kilku lat podstawowym, powszechnie wykorzystywanym elementem urządzeń elektron., z tej racji nazywanych tranzystorowymi (lub też, bardziej ogólnie, półprzewodnikowymi). Wynalezienie i wprowadzenie do produkcji na pocz. lat 60. układów scalonych rozpoczęło tzw. erę mikroelektroniki. Urządzenia elektron. zbudowane z układów scalonych stały się — w porównaniu z wykonanymi z elementów indywidualnych — wielokrotnie mniejsze i lżejsze, znacznie tańsze w produkcji, bardziej funkcjonalne i niezawodne; zużywają też mniej energii, działają szybciej i wykazują wiele innych zalet. Szybki postęp w technologii układów scalonych umożliwił opracowanie (1971) mikroprocesorów, których szerokie wprowadzenie do praktyki życia codziennego wywołało drugą rewolucję przemysłową. Źródło: EP PWN 2004 Wybrane kwestie z pola edukacji elektronicznej.

24. To jest ostatni slajd prezentacji