BOEK: HET VUUR VAN VVU

25 jaar historie en
40 jaar prehistorie van
volleybalvereniging Utrecht

Paul Zegeling
Tonkie Zwaan
Jos van Hout
Malin Kox

| L u s t r u m u i t g a v e 2 0 11 | | Het vuur van VVU | 1

(Schutblad)

2 | Het vuur van VVU | | 25 jaar VV Utrecht |

INHOUD

Graag gedaan. 5 Volleyballende generaties Kind&Ouder 60
Een volledig (volleybal)leven bij VVU 7 Volleybalkwartet 61
De stamboom van VV Utrecht 8 Het Dames Drie(m) Team ’97-’98 62
Hoe het allemaal begon... 11 Wie weet… word ik net zo goed als Ron Zwerver 63
De vice-voorzitter als klusjesman 13 Jeugdkamp - spetterende plaatjes 64
Liefdewerk en oud papier 14 ‘Hier wordt nog best aardig gevolleybald!’ 66
Toernooi ’92’93 Budel 15 Van trimmers, recreanten en recro’s 67
Dat mag wel in de krant 16 25 jaar club- en Tribuneblaadjes 68
Toen het nog SOS/DPC en VC Utrecht was 18 Feest! Prikbord allerlei 68
De Bingo Boys Beachers ’99-’00 19 Smoelenboek 1997 70
De kracht van positieve energie 20 Terecht in Utereg 70
Toptrainer/coach leerde het vak bij VV Utrecht 21 In memoriam: Lieke d’Hont 71
Zo vaders, zo zoons 23 In herinnering: Albert, Frans en Harry 72
Clubliefde 25 Herinneringen aan: Frans Pouw 73
Feest! 2010 Movies to the Max! 26 Wij hebben ’m al, de V-factor 74
Van TC naar TZ naar TC 26 Als voetbal oorlog is, dan is volleybal een feest! 75
Drie generaties VV Utrechters 27 De legendarische teampresentatie 76
VVU, of hoe prestatie en plezier samengaan 30 Diederik krijgt les... De les van Platonov 78
Een Utregs volleybaljochie 31 Waarom altijd vóetbalplaatjes? 80
Van jeugdspeler tot jeugdcoördinator 32 Heren 1 2010-2011 80
Topteams 1996-1999 34 Dames 1 2010-2011 81
Feest! Foto’s 2002-2003 (en eentje uit 2009) 35 Dames Veteranen tegen de hindes van Cito 82
Spelen bij vv Utrecht van ’86 tot ’04 36 Masters 1 met ‘Wat nou grijs?!’ 83
Heren 1 in de bloeiperiode 1998 tot 2005 38 Taa tuu, taa taa! 85
Mijn 8 mooie jaren bij VVU 40 Zomaar wat teams door de jaren heen. 87
Zijn we nou kampioen... of niet? 42 H5, een recreatieteam!? 88
‘Meiden onder elkaar? Da’s tuig!’ 44 Volleybal op wereldniveau 89
Jeugdkamp 46 ‘Zaterdag wás gewoon volleybal!’ 90
Van efficiënte trainingen tot marteloefeningen 48 Helden. Waar vind je ze nog? 91
Zo iemand die iedere vereniging nodig heeft 49 Mijn knipperlichtrelatie met VVUtrecht 92
Lisa ‘Shiva’ Severein 50 Terugblik van twee veteranen op hun ‘glorietijd’ 94
Na die 1e chaotische thuisdag... 52 ‘De top van Nederland. Dat behoort
Toernooi ’90’er jaren Assenede 53 absoluut tot de mogelijkheden!’ 95
‘Een VVU als voorbeeld voor andere clubs’ 54 Besturen 1986-2011 96
Ik zit ’r op... 56 Colofon 97
Mijn 25 jaar VVU, met Kiev als hoogtepunt 57 Feest! Rocktober Bierfeste 2009 97
Na donkere periodes wordt ’t altijd weer licht 58 Visie. Vonk. Vuur. 98


AUTEURS/ B I J D R A G E N V A N :

Joke Achterberg 75 Jurr van Hout 22 Petra van Santen 61
Jurgen Bakker 42·74 Allard Jongsma 98 Lisa Severein 1, 50
Femke van Bergen 74 Gitty Korsuize 67 Jos Schreurs 66
Aadje Bloem 57 Mariske Krijgsman 67 Karel Stap 73
Esther de Boer 24 Luuk Lagerwerf 72 Wim Steenland 14
Ferdinand de Booij 40 Bert Maas 41 Maret van Straalen 41
Ingrid Brenner 62·94 Erna Mannen 70 Leo ‘Tjo’ Strikwerda 84
Mark Bruinsma 48 Mileen van Ling 41 Redbad ‘Appie’ Strikwerda 21
Tom Claassen 7 Sam van Ling 32·41 Marcel Sturkenboom 31
Leonie Cramer 52 Wilco Nijland 41 Cilia Sturkenboom 62·94
Mathieu Daalder 41 Marijke Loohuizen 89 Stefan Vergouwe 24
Johan van Doorn 44 Lode Notermans 63 Ries Verhoeven 22
Janniek Dijkers 46·64 Peter Notermans 88 Stef Verhoeven 22·44·51
Francien van Eersel 67·98 Diederik Noordhoek 79 Herold van Vilsteren 41
Elly Feenstra 90 Janine Pleizier 20 Lopend Vuurtje 76
Onno de Gans 19·38 Bas Poppe 30·49 Geert Wijnhoven 18
René Gelens 91 Gijs Ronnes 95 Joop der Weduwen 36·58
Willem Goedhart 41 Mark Roper 92 Huib Zegeling 13·78
Jacqueline Holtrop 82·83 Kees Rutten 60 Paul Zegeling 10·12·27
Jos van Hout 25·50·54 Marije van der Rijst 56 Tonkie Zwaan 19

Het Vuur van VVU
Eerste druk april 2011

Een uitgave van
Volleybalvereniging VV Utrecht
www.vvutrecht.nl

Auteurs: leden, ex-leden en vrienden van VV Utrecht en haar voorlopers
Samenstelling en redactie: Paul Zegeling / Tonkie Zwaan / Jos van Hout / Malin Kox
Vormgeving en realisatie: Jos van Hout · www.clickcommunicatie.nl
Beeldverantwoording: zie colofon

ISBN 978-90-804717-2-6 (hardcover, gebonden)

© 2011 Volleybalvereniging Utrecht, uitgegeven door Van Hout Reclame BV/Click Communicatie. Alle rechten voorbehouden. Niets uit deze uitgave
mag worden verveelvoudigd, opgeslagen in een geautomatiseerd gegevensbestand, of openbaar gemaakt, in enige vorm of op enige wijze, hetzij
elektronisch, mechanisch, door fotokopieën, opnamen, of op enig andere manier, zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de rechthebbende.


INLEIDI N G

Graag gedaan.
September 2010 | Lustrumjaar. Leuk! Een heel seizoen verzint er van alles bij. Paul en Tonkie proberen ze op
feesten. Hoort er eigenlijk niet ook een lustrumboek bij? tijd te voeden. Moeten de werkgevers van het viertal niet
Natuurlijk! Een geweldig plan. Hup, aan de slag! Okay, als sponsor vermeld worden? Dochter en jeugdspeelster
maar nu nog even iemand erbij zoeken. Tonkie, doe je Liz springt bij om hele series scans en foto’s op kleur
mee? Ja natuurlijk! En ik heb ook nog veel foto’s en dozen en drukklaar te maken. Dit zijn geen amateurvrijwilligers
met archieven. Komt dat effe mooi uit. Aan het werk! meer, maar een steeds beter ingespeeld productieteam.

Utrecht, december 2010 | Probleempje: deze klus Maart 2011 | Het boek groeit met de dag. 100 pagina’s
loopt nu al uit de hand. Het is in feite een onmogelijke is het doel. Deadline 9 april, dik twee weken drukken eraf,
opdracht. 25 jaar met teams, spelers, gebeurtenissen, oei, dan al? Maar het gaat lukken. Het treintje verzamelen,
vrijwilligers en zoveel momenten om bij stil te staan. En selecteren, redigeren, opmaken, corrigeren, OK komt op
wat een imposante en vooral interessante (pre)historie stoom. NeerlandiKarin vliegt nog ’s met haar rode pen door
is onze vereniging rijk. Alleen al daarover zijn meerdere alle teksten. De volgorde van de pagina’s moet ook nog
boeken te vullen. Hier gaan we dus zeker onderwerpen steeds bepaald worden. Chronologisch? Hoofdstukken
en personen vergeten. Wat nu? Hoe kun je dit - in ieder S-P-O-R-T-I-E-F? We besluiten: geen volgorde. Elke pagina
geval een beetje - voorkomen? Door veel mensen die we is een verrassing en elke pagina is van en voor iedereen.
van vroeger en nu kennen te vragen om een leuke tekst Zonder volgorde kom je ook vanzelf meer te weten dan
te schrijven voor het lustrumboek, liefst met bijbehorende je al wist. En is elke pagina eigenlijk niet sowieso tijdloos?
foto’s. Hopelijk kom je dan een aardig eind. Met excuses Een gulle kaleidoscoop van wat VVU allemaal te bieden
voor iedereen die erin had gehoord en we gemist hebben. heeft en heeft meegemaakt in de aanloop naar en loop
van die 25 jaren.
Januari 2011 | De bijdragen stromen binnen. Sommigen
vanzelf, anderen met aansporingen tot na de deadline. 9 april 2011 | Welnu, het resultaat ligt er! Moe
Hoe gaan we dit eigenlijk drukken en distribueren? Jos ’s maar voldaan kijken we terug op de gedane arbeid.
vragen, die heeft ideeën zat voor dit soort dingen. Hoe Het boek illustreert naar ons idee de rijkdom en de
groot, hoe dik? Weten we nog niet. Printing-on-demand of aantrekkingskracht van een van de grootste, en vooral
offset, wat mag en moet het kosten? Ja, moet wel tóp de mooiste en leukste volleybalvereniging van Nederland!
graag. Liefst hardcover. Nee, tientje maximaal. Maar Daarom willen we alle auteurs niet alleen bedanken voor de
zoveel moois past niet in een afstudeerstenciltje. En aangeleverde persoonlijke anekdotes, maar tegelijkertijd
het past ook niet bij VVU. We zien wel. Dan zelf maar ook feliciteren met het geweldige eindresultaat.
bijleggen. Op naar een VVU-waardige uitgave. Hup, dóór!
We hopen dat eenieder dit boek met plezier zal lezen en dat
Februari 2011 | Shit, nou moeten we toch echt voort- er veel mooie herinneringen mee worden opgehaald. En
maken. Google-docs ingeschakeld. Overzicht gecreëerd. de vooruitblikkende lezer herkent in sommige stukken de
Pagina’s gestructureerd. Honderden e-mails, bezoekjes ambitie en leest in andere stukken tussen de regels door
aan het archief van de Nevobo, selecties uit oude wat er allemaal mogelijk is in de toekomst, met zoveel
plakboeken, honderden scans en aangeleverde foto’s leden, zoveel jeugd, zoveel beschikbaar volleybalintellect
vinden hun weg naar een mapje, een pagina. Malin strijkt en zoveel actieve vrijwilligers. VVU is een kluppie als geen
alle teksten glad. Jos pompt de pagina’s in elkaar en ander. Lang leve de jarige! Op naar de volgende 25 jaar.

Paul Zegeling, Tonkie Zwaan, Jos van Hout, Malin Kox
Utrecht, april 2011


SPORT I E F Kernwaarden VV Utrecht, uit Strategisch Plan 2010-2015, voorjaars-ALV van 2010:

Samen zijn we

Prestatiegericht en

Ondernemend, van

Recreatief tot

Topniveau, en

Inspirerend voor

Elkaar (met veel

Feesten!)


VOOR W O O R D

Een volledig (volleybal)leven bij VVU
Door Tom Claassen, voorzitter Afrekenen
Met dat vraagstuk hebben we vorig jaar in ons strategisch plan
Onze vereniging beleeft alweer haar 5e lustrum en afgerekend. VVU is een vereniging die inzet op het realiseren
dat vieren we dit jaar groots. Onder het motto ‘VVU van ambities. Uiteraard liggen die ambities bij het spelen van
25 jaar vol vuur!’ is het een heel seizoen lang feest. topvolleybal en bij onze jeugdopleiding. Tegelijkertijd is onze
En er is wat te vieren! Waar veel sportverenigingen visie dat ambities op alle niveaus kunnen liggen en zeker niet
kampen met teruglopende ledenaantallen en een dito leeftijdsgebonden zijn. Kortom, bij VVU kun je een volledig
vrijwilligersbestand mogen wij ons gelukkig prijzen (volleybal)leven doorbrengen.
met een gezonde, immer groeiende vereniging vol
actieve leden. Persoonlijk beleef ik dit seizoen mijn Historisch besef
eerste lustrum als lid van VV Utrecht. De verhalen uit Deze filosofie willen we de komende jaren verder uitbouwen.
de tijd van de fusie tussen UVC en SOS DPC (onze Het zou toch mooi zijn als in 2036 ons tiende lustrum gevierd
moederverenigingen) ken ik dus alleen van horen wordt door leden die in 2011 nog in de mini’s speelden of toen
zeggen. Die verhalen hoor ik overigens zelden, want ik nog te jong waren voor de masters? Namens het bestuur wil ik
merk dat we binnen de vereniging vooral naar het heden de lustrumcommissie bedanken voor hun inspanningen tijdens
en verder kijken. Dat gevoel wordt nog eens versterkt dit mooie lustrumjaar en wens ik iedereen veel leesplezier in dit
door het feit dat er elk seizoen weer vele nieuwe prachtige lustrumboek. Een boek dat op zichzelf al bijdraagt aan
gezichten zijn en er ook vele afscheid hebben genomen. ons historisch besef.

Cruciaal
Dit suggereert dat het ons wellicht ontbreekt aan historisch besef.
Als je op zoek gaat naar tastbare zaken uit het verleden wordt deze
stelling bevestigd. Zo heb ik gehoord dat er ergens een papieren
archief schijnt te zijn. Na drieënhalf jaar in het bestuur heb ik het
echter nog nooit gezien (en niet gemist). Aan de andere kant zijn
er nog voldoende leden die erg lang lid zijn van onze vereniging.
Deze leden zijn wellicht niet voor iedereen even zichtbaar, maar zijn
bijvoorbeeld ruimschoots vertegenwoordigd in onze recreanten-
en mastersteams. Ze hebben in het verleden vaak cruciale
vrijwilligerstaken uitgevoerd. Het was dan ook geen verrassing dat
een deel van hen er als de kippen bij was toen er plannen werden
gesmeed voor de oprichting van een lustrumcommissie.

Koesteren
We hebben ze dus wel degelijk in ons ledenbestand, deze ‘golden
oldies’. Mijn beeld van de vele nieuwe gezichten blijkt overigens
ook te kloppen. Vorig seizoen hebben we een onderzoekje gedaan
waaruit bleek dat onze leden de laatste seizoenen gemiddeld maar

BESTUUR
VUUR
3 á 4 jaar lid bleven. Grofweg zijn onze leden dus óf erg snel weer Bestuur 2010-2011, met de klok mee, vanaf midvoor:
vertrokken óf ze gaan helemaal niet meer weg. En juist dat laatste Secretaris Rinke Oskam - Coördinator facilitaire zaken Tjarda Sijtsma
moeten we koesteren. We waren altijd al een vereniging die op het Penningmeester Jos Schreurs - Voorzitter Tom Claassen -
gebied van volleybal voor elk wat wils in petto had. Tegelijkertijd Vrijwilligerscoördinator/vicevoorzitter Jolien Witteveen
was dat ook onze zwakte, want wat is nou eigenlijk onze identiteit? TC-coördinator Ernst Soethout


S.O.S.
D.S.O. H1 1962 Polonia H1 1961

Slag Op Slag
17-11-1945 - 1970 S.O.S. H1 1950

S.O.S. H1 1960
Poloni
1950 - 196
D.S.O.
Door Samenwerking Overwinnen

S.O.S. D1 1950
1954 - 1965

D.P.

S.O.S. D1

D.P.C.
1962

D.S.O. D1 D.S.O Polonia Combinatie
1961
1965 - 1970
S.O.S./D.P.C. H1 1972

S.O.S. H1 1968

S.O.S./D.P.C.
1970 - 1986 S.O.S./D.P.C. H1 & D1 1984
Bruinsma s.c.
1975-1980

S.O.S./D.P.C.
H1 1985

v.v.

v.v. Utrecht
H1 & D1
1990
v.v. Utrecht H1 1998 v.v. Utrecht H1 1995
v.v. Utrecht H1 1988

1986-2011…
v.v. Utrecht H1 2003
v.v. Utrecht H1 2006 v.v. Utrecht H1 2011

Stamboom v.v. Utrecht

ia S.V.V. Athlon H1 1962
Stichtse Volleybal Vereniging S.V.V. H1 1952

65 1950 - 1973 r.k.v.v.
Athlon
1951 - 1973

S.V.V. D1 1962
S.V.V. H1 1962

.C. H1 1967
Athlon D1 1971

S.V.V. H1 1970

Utrecht v.c. H1 & D1 1978
Utrecht v.c.
H1 1982
S.O.S./D.P.C. &
Utrecht v.c. H1 1979

Utrecht v.c.
1973 - 1986 Utrecht v.c. D1 1977
San Rival/UVC
1975-1978

UVC/Sapragaz
Utrecht v.c.
1978-1980 D1 1979

Utrecht H1 1986
v.v. Utrecht D1 2006

Hubers/Utrecht
2001-2006

v.v. Utrecht ARP Kliniek/Utrecht

… andr uthea v ebest is yet to come
| Lust muitg 2 0 11 |
2007-2011
| Het vuur van VVU | 9


Door Paul Zegeling

Hoe het
begon...
We schrijven het najaar van 1945: de Tweede Leaf opgenomen. Aanvankelijk met de bedoeling alleen
Wereldoorlog was nog maar net voorbij. softbal te beoefenen (vandaar de naam) begon men ter
Nederland likte zijn wonden, maar was ook al afwisseling van de indoortraining volleybal te spelen.
weer snel bezig met het herstel en de opbouw
van het land. In dat licht speelden sport en Leerproces | Men speelde eerst over een touw, daarna
ontspanning een belangrijke rol bij de afleiding over een Canadees legernet, dat door een andere
van de dagelijkse gang van zaken. Voetbal was gymnastiekleraar, de heer Zaalberg was geschonken. In
toen ook al sport nummer één, maar andere het begin werd er niet in sets maar in games (en soms
sporten dienden zich aan. De sport ‘volleyball’ zelfs innings) gespeeld. Rijsdorp zorgde voor de eerste
Karel Rijsdorp, een van de stond weliswaar in de kinderschoenen, maar won sterk contacten met sterkere teams en Birkhoff verwerkte het
oprichters van S.O.S en aan populariteit. Het aantal verenigingen was op dat geleerde bij de training. Het eerste contact was met het
later ook van de Nevobo. moment nog op de vingers van een paar handen te tellen: Vossius Gymnasium uit Amsterdam, waarbij in het begin
A.M.V.J. uit Amsterdam en R.V.C. uit Rotterdam waren ‘zelfs’ van de meisjes werd verloren... Hier zag S.O.S. hoe
Erboven het logo met het bekende namen van het eerste uur. De Nevobo bestond volleybal moest worden gespeeld. Dit leerproces verliep
Canadese maple leaf. nog niet - de bond zou pas in 1948 worden opgericht. zeer voorspoedig: in december 1949 namen reeds
130 schoolteams uit Utrecht en omstreken deel aan de
Maple leaf | Naast de clubs uit de twee grootste verschillende toernooien en competities.
plaatsen van het land, had ook de stad Utrecht de potentie
om een volleybalbastion te worden: op 17 november Nederlands kampioen | Ook de ontmoetingen met
1945 richtten de heren Karel Rijsdorp (mede-oprichter de eerdergenoemde verenigingen R.V.C. en A.M.V.J.
van de Nevobo!) en J.M. Birkhoff, gymnastiekleraar aan leverden veel profijt op en het niveau steeg dan ook snel.
de Gemeentelijke H.B.S. en het Stedelijk Gymnasium, Verscheidene spelers en speelsters van S.O.S., o.a. Arie
samen met leerlingen van deze scholen de vereniging Lichtenbeld en Annie Wigchers, werden gekozen voor de
S.O.S. (Slag Op Slag) op. Ter herinnering aan de Nederlandse teams. Het Utrechtse volleybal kwam tot een
Canadese bevrijders werd in het clubembleem een Maple enorme bloei. De omstandigheden waren dermate gunstig

>
Zowel de heren als de
dames van S.O.S.werden
in 1947 kampioen in
de allereerste volleybal-
competitie in Nederland
>>
Dames 1 van S.O.S.,
Nederlands kampioen
in 1950...
>>>
... en ongeslagen nog
wel. Het roemruchte AMVJ
werd tweemaal tweede.
Bij de heren haalde
Neerlandia uit Utrecht
de derde plek.

1 0 | Het vuur van VVU | | 25 jaar VV Utrecht |

allemaal
. Vijfentwintig jaar vv Utrecht! Maar

onze geschiedenis begint al ruim

40 jaar eerder... Wat zijn onze roots?
De bekende
DOS-keeper B.
Pindus was ook
stervolleyballer bij
Welke volleybalgenen zijn aan ons Polonia.

doorgegeven? Paul Zegeling dook voetbalkeeper in de
selectie had: P. Losew
in de archieven en klom door de (Hercules-doelman)
speelde enige tijd in
wortels en takken van de stamboom. het eerste team van
S.O.S., terwijl Polonia
Het resultaat van een paar avondjes de bekende keeper B.
Pindus in zijn gelederen
knip- en plakwerk zie je op de vorige had. Alleen al de stad Utrecht telde in de jaren 50 een
tiental verenigingen. Wie kent nu nog de toenmalige clubs
pagina’s. Hier het verhaal erbij. met de fraaie namen: ’t Zandt (uit Zuilen), Phylos, VZZ,
Astra, Levu, Pioniers, Terre Neuve of Set-up (uit Oog in Al)?
en het niveau in Utrecht steeg zo snel dat de dames van
S.O.S. al in 1950 het kampioenschap van Nederland
binnenhaalden!

Oprichting Polonia | De heren van S.O.S. speelden
in deze tijd een voorname rol, maar ook de bedrijfs-
vereniging Neerlandia van de gelijknamige Utrechtse
Draadfabriek was een geduchte tegenstander op de
velden. In datzelfde jaar werd een andere voorvader van
vv Utrecht opgericht: Polonia. Dit was een vereniging
bestaande uit poolse gastarbeiders. Een interessant Ook de handel
detail is dat zowel S.O.S. als Polonia een beroemde ontdekte de groei-
markt volleyballers.
Twee advertenties uit
de jaren vijftig.

| L u s t r u m u i t g a v e 2 0 11 | | Het vuur van VVU | 1 1

Utrechtse verenigingen | Daarnaast en Jan Stekelenburg, Johan van Doorn (zie
werden o.a. opgericht: E.D.O. (1948), pagina 44 en foto in artikel rechts), Hans van
de Stichtse VolleybalVereniging S.V.V. Wijnen, Arie Lichtenbeld, Wim van Blokland,
(1950), S.S.V.U. (1951), Rkvv Athlon Annie Wigchers-Apperloo, Jannie Beintema,
(1952), in 1953 Animo, U.P.S. (Politie) en en nog vele anderen, natuurlijk teveel om
de studentenvereniging U.S.S. (het latere hier op te noemen.
Protos), Gevu (1954), U.V.V. (1953) en
in 1955 D.S.O. (Door Samenwerking Fusies | Vanaf de jaren 60 vonden er, om
Overwinnen). Uit dit rijtje zijn ook Athlon, diverse redenen, meerdere fusies plaats: in
S.V.V. en D.S.O. directe voorouders 1965 tussen D.S.O. en Polonia (tot D.P.C.:
van onze club. Competitiewedstrijden D.S.O.-Polonia Combinatie), in 1970 tussen
werden aanvankelijk nog niet in grote S.O.S. en D.P.C. (tot S.O.S./D.P.C.) en in
sporthallen gespeeld (die waren er 1973 tussen S.V.V. en Athlon (tot Utrecht
nog niet!), maar in o.a. het Pastoor V.C.). Als laatste samensmelting volgde in
Schiltehuis te Zuilen (Polonia), de Kon. 1986 onze huidige vereniging v.v. Utrecht
Julianaschool (’t Zandt), de school aan (uit S.O.S./D.P.C. en Utrecht V.C.).
het Domplein (E.D.O.) en in een school Dit overzicht, met een scala aan teamfoto’s
aan de Minkade (S.O.S.). Later werd tussen 1945 en nu, is terug te vinden in de
het Parochiehuis in Hoograven de stamboom van v.v. Utrecht op de pagina’s
thuishaven van verschillende teams. 8 en 9. Het moge duidelijk zijn dat deze
korte historische beschouwing verre
Illustere namen | Nog weer later van compleet is en dat veel belangrijke
kwamen de vele(!) toeschouwers namen en gebeurtenissen ontbreken.
naar belangrijke wedstrijden in de Meer hierover volgt misschien later, als
Beatrix-Irenehal in de Jaarbeurs. het archief van de vereniging zal worden
Illustere namen van spelers uit deze bijgewerkt. Wellicht kunnen we in een
jaren waren: de gebroeders Johan volgende uitgave completer zijn.

>^
SOS Heren 1, 1950
>>^
Athlon, 1962
>
SVV Heren 1, 1952
>>
DSO Dames 1, 1961
>>>
Polonia H1, 1961
>>>>
Programma 1986


De vice-voorzitter als
klusjesman
Door Huib Zegeling

Plotseling stonden de voorzitter van Utrecht,
Frans Eppings, en de voorzitter van SOS/
DPC, Jan Volp, voor de deur. Ze waren op zoek
naar een voorzitter voor de fusievereniging, bij
voorkeur iemand ‘van buiten’.

Goed fatsoen | Ik had de pech net gestopt te zijn als
secretaris van het district Utrecht van de NeVoBo en
men vond dat ik wel tijd zou hebben om die job te doen.
Aangezien het me niet zo’n goed idee leek, bedankte ik
vriendelijk voor de eer. ‘Maar dan misschien wel vice-
voorzitter?’, drong men aan. Daar was met goed fatsoen
geen ontkomen meer aan.

Ter plekke | Op de oprichtingsvergadering van de
vv Utrecht - een naam die staande de vergadering met
pijn en moeite werd bedacht - vroeg Renate de Jong
me argwanend wat een vice-voorzitter zoal doet. Daar
was niet over nagedacht. Dus bedacht ik ter plekke
een paar klusjes. “Nou, helpen bij het organiseren
van een toernooi, als chauffeur het vrouwenteam
naar uitwedstrijden brengen, het clubblad opzetten.
Bijvoorbeeld.”

Stukjes typen | Zo gebeurde het, dat we met een
aantal leden ’s avonds op de universiteit in drie kamers
op de computers stukjes zaten in te typen en afdrukten
op de kamer van het secretariaat. Zonder probleem
kon ik in die tijd alle kamers in en apparaten gebruiken.
Probeer dat nu maar eens. Je komt zonder pasje al
niet eens binnen en de bewaking zou direct worden
gealarmeerd, als je je met zo’n zooitje ongeregeld in de
buurt waagde van het gebouw. Dus inderdaad toch een
echte klusjesman!

Eerste bestuur in 1986 na de fusie:
Frans Eppings (voorzitter)
Huib Zegeling (vice-voorzitter)
Marianne Rovers (secretaris)
Ellen Groenenboom (penningmeester)
Suzanne Steendijk (voorzitter TC)
Sonja Kuip (P.R. commissie)


Liefdewerk en oud
Door Wim Steenland

Tja, wanneer je gevraagd wordt om iets te schrijven over volleybal- stress van het vinden van trainers en spelers voor de
vereniging Utrecht en dan met name over de periode 1997-2005, topteams. Over drive gesproken. Het bestuurszwaartepunt
komen er een hoop herinneringen boven. Teveel voor dit stukje, dus ik lag in deze jaren in Heren 4, wat het vergaderen wel
beperk me tot de hoogtepunten. Waarschijnlijk vergeet ik een heleboel makkelijk maakte. Dat deden we gewoon na de training.
mensen te noemen, hopelijk kunnen die me vergeven. Mr. B. als wedstrijdsecretaris. En Tonkie Zwaan heeft in
mijn herinnering altijd deel uitgemaakt van het bestuur.
Liefdewerk | Wat liefdewerk betreft denk En niet lang nadat Ronald voorzitter TZ werd, nam
ik terug aan mijn beginjaren bij Utrecht. Net Tim Landsmeer het penningmeesterschap op zich. En
verhuisd uit het grootsteedse Rotterdam eindelijk snapten wij, maar ook de meisjes in Hoorn, de
werd ik op een thuisdag door Joyce werking van de tl-buis. Maar hierover later meer. Ook
Berentsen gevraagd om in het bestuur de latere talenten Bas Poppe en Jurgen Bakker kwamen
te komen. En Joyce kan erg overtuigend uit de Heren 4 gelederen. Gelukkig was er tussendoor
zijn. Eerst nog wat lafjes gereageerd - ‘Ik ook voldoende ander talent gevonden, zoals Suzanne
zal erover nadenken’ - maar Joyce maakte Zonnenberg en Bianca Schouten als TZ-voorzitters
meteen de afspraak om de eerstvolgende jarenlang hebben bewezen. In al deze bestuursperiodes
bestuursvergadering bij haar bij te wonen, was er één constante: er was altijd wel een functie vacant.
kon ik een beetje de sfeer proeven. En Wat dat betreft is het bestuur van nu wel te benijden met
zoals je dan hoort te zeggen: ik heb nooit al die vrijwilligers.
meer teruggekeken.
Mijn eerste ervaringen met het bestuur en Oud Papier | En wat het oud papier betreft…wie van
de vereniging waren goed. Ik herinner me de masters herinnert zich nog de kerstpostacties van
nog een geweldig verkleedfeest bij Joyce, Ravensteijn? Samen met Ronald Leushuis op vrijdagavond
waar we bij de deur al werden opgewacht door Lage Weide rijden, het grote Shell stratenboek op
door een als Braveheart verklede huisgenoot. Natuurlijk schoot? En bij oud papier denk ik toch altijd weer aan de
had niemand mij het thema verteld, maar we mochten Grote Club Actie, de manier om aan extra geld te komen
gelukkig toch naar binnen. Topavond. als vereniging, maar wel altijd een hoop papier in je
sporttas aan het eind van het seizoen.
Vrijwilligers | De vereniging draaide in de kern op een
De illustere bestuursmap paar vrijwilligers. Mede-erelid Marian Hissink zorgde voor Van OSG naar Galgenwaard | Ooit had Jos van der
van voorzitter en erelid de scheidsrechters en competitiezaken, Hans Donkervoort Wiel, voorzitter van YMCA, bij de gemeente bedongen
Wim Steenland voor de centjes en Joyce en ik voor de sfeer. Dat dat de OSG de volleybalhal van Utrecht was. Bijna alle
betekende veel in de OSG zijn en verenigingen speelden en trainden daar. En toen kwam
tot laat in de kantine hangen. En het bericht dat de OSG plat ging en dat er onder stadion
veel praten. Om de recreanten Galgenwaard en op andere plekken nieuwe ruimte kwam.
een stem te geven in het bestuur De gemeente kent een zaalverdelingscommissie, waarbij
– deze afdeling werd op dat er van iedere ‘grote’ zaalsport een vertegenwoordiger
moment steeds groter - traden zit. Namens ons zat Mark Prins bij dit overleg. Om de
achtereenvolgens Arnout van der overgang naar andere sportzalen goed te laten verlopen
Heijden en later Lukas van Delft is de VSU (Vereniging Sport Utrecht) begonnen met
toe tot het bestuur. Kwamen een zogenaamd voorzittersoverleg. En helaas bleek
wij competitiespelers erachter de concurrentie (te) groot: andere sporten kregen ook
dat de recreanten soms nog ruimte in de Galgenwaard. En toen door miscommunicatie
competitiever waren dan wij! ook nog bleek dat we niet hal 2 maar hal 3 hadden op
woensdag (atletiekhal) waren de spreekwoordelijke rapen
Zwaartepunt | In de periode gaar. Het heeft nog lang geduurd voordat we wat meer
hierna werd er door de nieuwe ruimte kregen, en het is nog steeds niet ideaal, maar de
impuls van Ronald Leushuis hard Galgenwaard is in ieder geval op zaterdag ‘onze’ hal. Een
gewerkt aan het prestatieve spannende en enigszins frustrerende periode.
karakter van onze vereniging. Hij
is zelfs ooit de verjaardag van Sportief | Toen ik in 1997 lid werd, was ik samen met
Dianne, zijn toenmalige vriendin, Edwin Kroneman ingedeeld in Heren 5. Een team van twee
vergeten, waarschijnlijk door de mensen. Uiteindelijk zijn we liefdevol opgenomen door


’92’93
papier Toernooi
Budel
Heren 4, maar het was wel een bijzondere start. Heren
4 was overigens toen al een bijzonder team: culinair
onderlegd met mensen als Tonkie Zwaan en Rudolf
Budding. Ons eerste teametentje, bij Peter Fokkema
thuis, ontaarde in een waar rook- en drankfestijn, waarbij
eerst na middernacht het hoofdgerecht (mosselen)
opgediend kon worden. Toen had een aantal mensen
het pand al verlaten en het bleef nog lang onrustig. Ook
was Heren 4 een soort opleidingsteam. Toppers als Sam
van Ling, Janniek Dijkers en Wouter van Gelderen spelen
op dit moment in Heren 1, maar ook Thijs Bouwman,
eredivisionist in Zwolle, en onze toekomstig bondscoach
Redbad ‘Appie’ Strikwerda maakten op enig moment deel
uit van Heren 4. Dus als je je afvraagt hoe het komt dat
meneer Strikwerda er zo goed de wind onder heeft - dat Zeg maar Toerzooi.
heeft hij bij ons geleerd.

Aimabel | In de jaren daarna werd het een Heren 4
traditie om in september mee te doen aan het toernooi
van Harry Vet (Simokos) in Hoorn. En tja, Hoorn is te ver
om terug te rijden, dus er werd een hotel geboekt. En
dan was het zonde om maar één dag te gaan, dus het
werd een weekend. Onze talentvolle jeugd bleek in Hoorn
aardig uit de hoek te kunnen komen. Zo hielden we ons
hart vast toen Sam van L. tegen een neger van 2 bij 2
meter aanstootte en over zijn omgevallen drankje begon
te klagen. We stonden klaar om met zijn allen als buffer Budel 1993: Lode
tussen Sam en de mastodont te springen, toen deze Hoogendoorn,
achteraf zeer aimabele man Sam een nieuw drankje gaf. Tonkie Zwaan,
En zeer terecht, aldus een jonge onversaagde Sam. Rudolf Budding, Joke
Achterberg, Wim
Tim had overigens de meeste sjans in deze kroegen, tot Sinneker en (Liggend)
hij vertelde wat hij deed en als voorbeeld de werking van Edwin Kroneman
de tl-buis ging uitleggen. Zelden twee meisjes zo snel
tegelijk naar de wc zien gaan en nooit meer terug zien
komen! Wel sneu voor Tim, hij vond het zelf een goed
verhaal. En ik ook eigenlijk wel, maar dan voor dit stukje.

Overigens heeft Heren 4 de Rode Steen (plein in Hoorn)
nooit verlaten zonder een welgemeend applaus van het
voltallige barpersoneel. En de traditie van de nachtelijk
duik in het water van Hoorn is gelukkig in Oostenrijk
achterwege gebleven (te koud!). De activiteiten voor de
zondag werden, met uitzondering van het golfen (meer Budel 1993
clubs gooien trouwens) nooit meer doorgezet. Het bleef Hans Bruessing
de laatste jaren bij een stadswandeling en heel, heel veel Joan van Aggelen
ice tea drinken.

Nog vijfentwintig jaar | Tijd om af te sluiten: ik
hoop nog vijfentwintig jaar lid te zijn van deze mooie
vereniging, en ach, als ere-lid kunnen ze je niet zomaar
royeren - waarvan akte! Tot ziens in de zaal dus.


Dat mag wel in de krant...
De map krantenknipsels van de huidige generatie is veel dunner dan die van
vroeger tijden. Had je toen een verhaal, dan kon dat wel in de krant. Ook elk
wekelijks wedstrijdverslag van teams in de promotieklasse en hoger kreeg
een plek in de toen nog meer regionaal geörienteerde media. In 2011 is dat
lastiger. Het verhaal moet ook níeuws zijn en niet alleen volleyballiefhebbers
maar ook bredere groepen lezers aanspreken. De uitdaging ligt er voor
VV Utrecht om weer nieuwswaardig te worden. Met spektakelstukken. De
Utrechtse Volleybalweek rehabiliteren bijvoorbeeld. Of met de jeugd een
wereldrecordpoging voor het Guiness Book Of Records ondernemen. En
een paar promoties van de hoogste teams zou natuurlijk sowieso helpen.
Laten we met zijn allen werken aan nieuwe pieken in de grafieken.

VVU in Grafieken
Horizontaal is 25 jaar. Simpel.
Verticaal is ook simpel, maar
moet je even weten hoe het is
berekend.

0 punten=
Team deed in dat jaar niet
mee aan de competitie (dan
zit er een rare, tijdelijke,
sprong onder de nullijn).
Je ziet dus ook dat teams
‘verdwijnen’ (H12, D12,
etc) en soms ook weer
Artikelen vlnr, alles uit terugkomen (zoals H7, D11).
Utrechts Nieuwsblad: 1 punt=
9 februari 2000, 12e plaats in de 5e klasse
mei 1998 2 punten=
14 mei 2001 11e plaats in de 5e klasse
seizoen 1993-1994 etcetera
januari 2008 t/m 120 punten=
november 2001 1e plaats in de B-league

Paul Zegeling maakte de N.B.: Voor wie zich over
grafieken, met dank aan één giga-dip in een blauw
Mireille Karlas en Thijs-jan lijntje verbaast: H2 trok
Veldhuizen van de Nevobo zich in 1993 even terug.


Damesteams
110

100 d1
NIVEAU−WAARDE

90 d2

80
d3

70
d4
60

50 d5
40 d6
d7
30

d12 20 d8

d13 10 d9 d10
0
d11
1990 1995 2000 2005 2010

Herenteams
110

100
h1
NIVEAU−WAARDE

90

80
h2
70

60 h3
50
h4
40
h8
h9 30
h5
h10
20
h11
h6
h12 10
h7
0

1990 1995 2000 2005 2010


1976-1981

Toen het nog SOS/DPC en VC
Door Geert Wijnhoven

In het najaar van 1976 moest er een keus worden gemaakt. Ik volleybalde Bakker en sponsorregelaar (die ook de barrekeningen
onder Peter Murphy bij Chicopee/AEC in Sint Anthonis (nu weer Activia) en betaalde) Jaap Molenbeek stuurde na de wedstrijd
studeerde op de School voor de Journalistiek in Utrecht. Dat combineren de trainer weg. Op maandag stond de volgende
viel niet mee. ‘Gelukkig’ kreeg ik ruzie zodat ik in januari de overstap kon Woerdenaar, Hans Rump (directeur van een middelbare
maken naar een club in Utrecht. Ik had de keuze uit twee: Bruinsma SC school), voor de groep. Vreselijk arrogante man. Er werd
of San Rival. Dat klinkt misschien onbekend, maar het waren de sponsor- nog pd-gespeeld maar ik herinner me dat niet omdat
namen voor SOS/DPC en VC Utrecht. ik met een dikke enkel thuis zat. Resultaat was in ieder
Macho-studenten geval geen promotie. En het team liep leeg, waarvan drie
Bruinsma speelde eerste spelers naar de eredivisie.
divisie. Daar zou ik het
eerste team waarschijnlijk Meetrainen | Dat zou kansen bieden voor mijn links-
niet halen. En het waren handig rammende inzet op de middenpositie. Maar dat
wat serieuzere oudere had ik mis. Rump en Molenbeek haalden overal spelers
mannen. Met overigens vandaan die het net niet gemaakt hadden en het ook in de
wel ene Jan Schipper als toekomst niet zouden doen. Ik mocht meetrainen maar niet
indrukwekkende aanvaller. veel meer dan dat. Maar als je net 20 bent en je van alles
San Rival stond samen met verbeeldt over je niveau wil je verder. Toevallig speelde
Chicopee/AEC bovenaan in ik tijdens een toernooitje met Bruinsma-spelverdeler Ton
de tweede divisie. Veelal Hoogstraten. Die hoorde dat ik het niet naar mijn zin had
macho-studenten. Daar en nodigde me uit om mee te komen trainen bij Bruinsma.
haalde ik waarschijnlijk ook Dat deed ik. Zo speelde ik in 1979 eerste divisie, het
het eerste niet maar bij de laatste jaar dat rijschool Bruinsma sponsor was.
club zou ik me mogelijk
meer thuis voelen. Veel reizen | Middenman Hans van Rooy kwam ik daar
ook weer tegen. Hij en Rene Groenewoud hielden me
Boven: Voorjaar 1980, Zware shag | Ik kwam in het tweede dat van de voornamelijk op de bank. Naast Ton Hoogstraten gaf
1e divisie A. SOS/DPC promotieklasse naar de derde divisie promoveerde. Gerard Huitsing de set-ups. Ben Rabius, Nico
tegen Oranje Nassau uit Mocht ruiken aan het eerste. Rondjes blokken aan van Tricht en Henk Scheel speelden wat ze
Groningen in sporthal het net. In potentie stond er een eredivisieteam. nu passer-loper noemen. Gerard van den
Hoog Catharijne. Op het midden Marcel Sturkenboom (nu Hoven was de trainer/coach. Twee keer
7: Geert Wijnhoven. directeur Nevobo en ex-international), Hans in de week anderhalf uur was alles
5: Hans van Rooy. van Rooy (later trainer en speler in de wat we trainden. We speelden dat
eredivisie met Schoonhoven), Peter seizoen in de eerste divisie a. Dat
Galliard (nu nog altijd trainer in en rond was direct onder de eredivisie. Het
Rechtsboven: Najaar 1980, Amersfoort). Peter van der Gugten betekende heel veel reizen: SEC-
2e divisie B. SSS uit (later eredivisie Gerard de Lange en Emmen, Lycyurgus 2, Donitas
Barneveld tegen SOS/DPC. sponsor in Rotterdam), Fred Hendriks en Oranje Nassau in Groningen.
2 Rene Groenwoud (roodharig springende rammer die nu in Holland Kuipers Dynamiek uit
3 Gerard Huitsing Groningen verblijft) en ene Ton stonden Goor. En Animo Sneek.
8 Henk Scheel op de buitenkant. Spelverdelers waren
7 Geert Wijnhoven. tandarts Frank van der Leek, Bert van Afgedroogd | Soms was het
der Leeden (jarenlang sportdocent op de gezellig. Gingen we met de trein
universiteit en trainer van ‘Protos’) en Bert naar Groningen. En dan op de
van Delden (later ook eredivisie Bouwlust terugweg drank in het doosje met
Orawi in Rotterdam). Jaap Hoogendoorn, ijszakjes. Maar het kon ook vreselijk
de bebaarde, zware shag rokende, inmiddels zijn. Zoals die ene keer dat we naar
overleden trainer uit Woerden. Ik trainde mee. kampioen Animo Sneek moesten. Bijna
twee uur met de auto heen. Opgevouwen in
Deceptie | Uiteindelijk speelden we een de Honda Civic van Henk Scheel. In 36 minuten
Inzet midden: beslissingswedstrijd om het kampioenschap tegen afgedroogd worden. En dan weer met de auto terug. ‘We’
dochter Kira bij de mini’s, Chicopee in Arnhem. Dat werd een deceptie. Oud- handhaafden ons dat jaar. Een jaar later lukte dat net niet.
in het Pesario-shirt van nicht clubgenoot Evert van der Klift blufte en blokte me bij Thornax uit Woerden (dat toen net als Valbovol/Woerden
Elke Schuil-Wijnhoven. ieder rondje aan het net de wedstrijd uit. We verloren. ook in de eerste divisie speelde) hield ons eruit.


Utrecht was

1

Beachers ’99-’00
deBingoBoys
1999 zijn de Bingo Boys opgericht. Het duo bestond
uit de Utrecht topper Onno de Gans en regionist Tonkie
Zwaan. Voortgekomen uit de Bingo Girls Utrecht topper
Oude stempel | In ongeveer dezelfde samenstelling Marjon Prummel en regionist Joke Achterberg. De
dachten we met trainer Bas Visser snel terug te keren Dames hebben echter nooit de Bingo op thuisdagen tot
op hoger niveau. Maar Bas was wel heel erg van de een succes gemaakt.
oude stempel. En ik vond natuurlijk nog steeds dat ik De Bingo Boys hebben het verder geschopt. Derde in
te weinig speeltijd kreeg. Broer Jos volgde Bas als de nationale ranking bij 2x2 Hoog en Kampioenen van
trainer op. Die liet al snel merken dat hij het met mij het Utrecht Neude beachkampioenschap 13 juni 2000.
niet zag zitten. Ook al had ik dan een aantal nieuwe
spelers binnengehaald: Paul Zegeling en Leen Dekker.
Uiteraard spelverdelers, want je gaat je eigen plek
niet ondermijnen. Voordat ik weggestuurd werd gaf
ik aan dat het volgens mij verstandiger was om een
nog jongere garde (ik was 23) een plek te geven in 2
het team. Han Speyer en Jeroen IJzerman waren de
toekomstige middenmannen.

Veteranen | Een beetje gefrustreerd speelde ik 3
een jaar lang in Heren 3 bij de veteranen. We werden
kampioen in de eerste klasse. Johan van Doorn kreeg 1. Tonkie Zwaan
van ons 50 Nutsen omdat hij Abraham zag. Johan zag en Onno de Gans
ik vorige week nog op de golfbaan met zijn tas op 2. Peter Fokkema
zijn rug. Die moet dus rond de 80 zijn. Ik ben twee en Denis Kramer
jaar op en neer gereden om bij Activia derde divisie te 3. Erik Dix en
spelen. En de rest van mijn carrièrre heb ik uitgediend Pieter van Sluijs
in Woerden bij Valbovol en VTC Woerden. Nog een
paar wedstrijdpunten heb ik daar eredivisie mogen Onder twee beach-
spelen. Rond 1990 dacht ik definitief gestopt te zijn collages uit 1999
maar midden jaren ‘90 speelden we met een ouwe-
ballen-team toch nog een jaar eerste divisie om het
gat te vullen dat het eerste herenteam achterliet.
Bij Utrecht ben ik vaak wezen kijken. Heb me zijdelings
bezig gehouden met het eerste herenteam een jaar of
vijf geleden. En nu speelt mijn dochter bij de mini’s van
VVU. Trainend in het Pesaro-shirtje van het succesvolle
nichtje Elke (Schuil-Wijnhoven), de trots van onze volley-
balfamilie. Zij acteerde als een van de beste libero’s
ter wereld vele jaren in het Nederlandse team en in de
Italiaanse Serie A.


De kracht van positieve energie
Door Janine Pleizier

Eigenlijk mijn leven lang was VCV Veenendaal echt mijn cluppie. Vanaf mijn
zesde, bij de mini’s begonnen. Ik kon me niet voorstellen dat ik daar ooit
weg zou gaan of dat ik überhaupt ooit zou gaan stoppen met volleybal.

Onderlinge samenhang | Toen ik in Utrecht ging
wonen, was de logische stap om bij VV Utrecht te gaan
spelen snel gemaakt: een leuke manier om mensen in
Utrecht te leren kennen en prettig om op de fiets naar je
sport te kunnen. Het eerste jaar bij VVU was leuk, maar ik
miste iets. VCV was een vereniging met veel onderlinge Dames 2 2008
samenhang, een goede organisatiestructuur waarin in outfit voor thema-feest
veel mensen betrokken zijn om samen de vereniging ‘Rocktober Bierfeste’
draaiende te houden en veel aandacht voor jeugd. En
niet te vergeten veel ouwe bekenden. Na een jaartje VVU
besloot ik terug te gaan naar VCV. Ik stortte me volledig
op het trainen en coachen van Meisjes 1 en behaalde
mijn diploma Volleybaltrainer 3. Daarnaast speelde ik met
wat vriendinnen van vroeger promotieklasse. Na een jaar Janine tijdens
dacht ik: elke keer heen en weer rijden, ik ben ook gek lustrum-ski-weekend
ook. Inmiddels begon er binnen VVU steeds meer energie
los te komen met mensen die VVU een stapje verder willen
helpen. Daar wilde ik wel aan meedoen!

Topfeestjes | Dat heeft drie superjaren bij VVU Dames 1 ’10-’11 op weg
opgeleverd. Lekker in Dames 2 in de 2e divisie spelen, tot naar het volgende feestje:
zelfs nog Dames 1 afgelopen jaar. Veel gezelligheid met Movie tot the Max
het team en in de vereniging. Topfeestjes en de jaarlijkse
Hajraa-traditie. Ook training gegeven aan MB1 en MA1.
Daarnaast meegewerkt aan een nieuw jeugdbeleidsplan
en in de topsportcommissie me veelal beziggehouden
met trainers en teamindelingen. Prachtig om te zien is de
positieve energie die steeds sterker is geworden binnen
VVU. Mensen vinden het leuk om mee te doen en dan
vooral omdat je het samen met heel veel leuke mensen
doet. Met als klap op de vuurpijl een prachtig lustrumjaar
met veel activiteiten. Daarin sprong het skiweekend er
zeker uit! Wat geweldig om met zoveel clubgenoten uit
allerlei teams op de piste te staan en vooral ook heerlijk te
après-skiën.

Enthousiaste reacties | In mijn vrije tijd ben ik vorig
jaar ambassadeur geworden bij de stichting Positief
Coachen. Vanuit dat perspectief denk ik dat we de
positieve energie binnen VVU nog meer met elkaar
kunnen benutten! Mooi voorbeeld zijn zo’n 20 trainers en
kaderleden die eind 2010 bij de theatervoorstelling ‘Wel
winnen he?!’ zijn geweest. Gezien de enthousiaste reacties
kunnen we nu de slag gaan maken om dit nog meer te
verankeren in de cultuur van de vereniging.
Inmiddels kan ik zeggen dat VVU echt mijn cluppie is
geworden! Met gemengde gevoelens zal ik 16 april
afscheid nemen om o.a. meer tijd te gaan steken in m’n
ambassadeurschap Positief Coachen.


Toptrainer/coach Redbad Strikwerda
leerde het vak bij VV Utrecht
Redbad, alias Door Redbad Strikwerda Heftig maar leerzaam | Hoogtepunten uit de tijd bij
Bij de vraag om een bijdrage aan dit lustrumboek van VV Utrecht is vooral het gegeven dat ik bij mijn teams
‘Appie’, was vvUtrecht denk ik voor mijzelf vooral aan mijn tijd als zoveel jaren meeging. Er was wel eens behoefte aan een
jarenlang trainer/ trainer. Ik heb ook gespeeld bij VV Utrecht, maar was veel andere trainer, maar toch ook veel ruimte om mijn ding te
meer jaren trainer bij verschillende teams. In al die tijd blijven doen. Dieptepunt was mijn eerste topsportkeuze,
coach van VVU- ben ik met slechts één team ooit kampioen geworden, dat om bij de aanwezigheid van drie topspelverdeelsters bij
teams. Als speler was met Meisjes 1. Aan alle vrouwen die toendertijd in dat D1, Co terug te laten gaan naar D2. Op menselijk en
team speelden: dank jullie wel, het was fantastisch!! emotioneel vlak een heel vervelend moment. Het maakte
heeft hij met broer mij wel duidelijk dat ik topsportkeuzes wilde maken en
‘Tjo’ een paar Bij VV Utrecht heb ik alle kans gekregen om mij als daarvoor als trainer naar een hoger niveau moest, waar
trainer/coach te ontwikkelen. Twee stellingen zijn daarbij vooral op technisch/taktisch vlak de keuzes gemaakt
mooie successen voor mij van belang: worden. Ik heb nooit spijt gehad van deze keuze maar het
geboekt, maar 1. Winnen kun je leren (zie hierboven, dank aan meisjes 1) was wel heftig. En ook leerzaam dus.
2. Leren (en willen leren) is de basis voor iedere oplossing.
vooral zijn leer- Ontwikkelen | Ik heb al met al een mooie leerperiode
weg naar de Coaching | Uit alle jaren bij H3, D3, MA1, D1 en H1 gehad bij Utrecht en iedereen die ik getraind heb, is beter
heb ik zonder uitzondering altijd vanuit die teams terug- geworden. Als trainer zat het dus altijd al goed, vooral heb
toppositie die hij gekregen dat ik prima voldeed als trainer. Als coach was ik van al mijn spelers/speelsters geleerd om me meer te
als trainer/coach het volgens mijn teamleden een stuk minder. Ik had daar ontwikkelen op het vlak coaching. Dat is behoorlijk gelukt.
altijd mijn bedenkingen bij, maar het heeft me toch aan Ik wil iedereen die mij aan het denken heeft gezet en van
in het Neder- het denken gezet. Bij mijn huidige team (Draisma/Dynamo wie ik wat geleerd heb, bedanken daarvoor. Thans ben ik
landse volleybal uit Apeldoorn) krijg ik vooral te horen dat het trainen vaak een coach die aanstuurt vanuit het karakter, aangeboren
wat saai en veel van hetzelfde is, maar dat vooral de en aangeleerd gedrag van de persoon die voor me staat.
heeft bereikt was begeleiding/coaching op orde is. Kennelijk heb ik geleerd, Volleyballen kan iedereen leren maar het is vooral de mens
bijzonder. Een om tot andere oplossingen te komen (stelling 2) en heeft en zijn/haar benadering die ervoor zorgt dat er successen
dat leren ervoor gezorgd dat ik vaker wat ben gaan komen.
terugblik, door de winnen (stelling 1). En met dat winnen is iedereen blij.
leermeester zelf.

Artikel UN: de 2.07m lange Redbad als
speler in actie in 1988 met Heren 1.


Ries Verhoeven en Jurr van Hout

De jeugd heeft de toekomst bij VVU. Ries Verhoeven (15) en

Jurr van Hout (15) spelen niet alleen samen in Jongens A1,

ze zijn ook elke zomer op de beachvelden van Nederland te

vinden. Een ontmoeting in de beachhal Aalsmeer. ‘Ooit zullen

we onze vaders verslaan. Dat moment is niet meer ver weg!’

Ze hebben al twee potjes achter de rug - en dik gewonnen
van dertigers die zichtbaar aangeslagen zijn nadat
ze door de twee pubers zijn weggespeeld - maar ze
verheugen zich het meest op het klapstuk van de middag.
Hun vaders Jos en Stef spelen in de andere poule op
deze zondagmiddag in februari, op het maandelijkse
seniorentoernooi in The Beach in Aalsmeer. Met een beetje
geluk treffen ze elkaar in de kruisfinales, of nog mooier, in
de finale. ‘Ze beginnen namelijk praatjes te krijgen’, zegt
Ries. ‘Ze worden trager’, grijnst Jurr.
Met de zandvoeten op tafel zijn ze best bereid wat vragen
te beantwoorden. Met een schuin oog blijven ze de
wedstrijdjes van hun poule volgen.

Hoe doen jullie het in het beachcircuit?
Jurr: ‘Vorig jaar waren we eerste van de regio, en vijfde
landelijk. Het leuke van beachen is dat je individuele
kwaliteiten worden aangesproken.’
Ries: ‘Ja. Het is lekker om maar van één andere speler
Hoge aanval van Jurr afhankelijk te zijn. Niemand anders kan een rally
verpesten. Dat is het leuke aan beachen.
Jurr: ‘Maar als ik zou moeten kiezen tussen zaal of beach
Slimme knuckleball van Ries dan weet ik het niet. De zaalcompetitie is ook heel leuk.’
Ries: ‘In de zomer speel ik het liefst elke dag
beachvolleyball. Lekker dat zand tussen je tenen.’

Palmares Ries en Jurr
2010 beach 5e gesloten NK Jongens 16
2010 beach kampioen regio Mid-West Jongens 16
2009 zaal JC1 kampioen Jongens C 1e klasse
2007 beach Start training La Playa Blanca, Bilthoven
2008 gras JC1 2e NK op gras Jongens 14
2008 zaal JC1 kampioen Mid-West Jongens C 2e klasse
2006 zaal gestart met Mini’s VVU


Een beachmiddagje met Ries en Jurr

Zo vaders, zo zoons
Wat maakt jullie tot een goed beachduo? En die vaders van jullie zijn nu allebei rond de vijftig.
Ries: ‘Jurr kan verschrikkelijk hoog springen. Hij oefent Wordt het niet eens tijd om…
elke dag thuis om met zijn vingertoppen het plafond te Ries: ‘…ze een lesje te leren? Natuurlijk. Met een beetje
raken. Verder kan ie een lekker balletje slaan.’ mazzel verslaan we ze vanmiddag al.’
Jurr: ‘Ries heeft bijna alles in het achterveld. Zandhappen Jurr: ‘Ooit zullen we ze verslaan. Dat moment komt
is zijn hobby. Verder geeft ie fijne sets en heeft hij hele dichterbij en dat weten ze zelf ook.’
slimme dropshots.’ Ries: ‘Shit, we moeten tellen. Laterrrr!’
Ries: ‘We vullen elkaar goed aan. Het is de combinatie van
slimheid en beukkracht.’
Jurr: ‘That’s the key, Ries, that’s the key!’

Jullie trainen af en toe al met Heren 1 mee. Hoe “Ooit zullen we van onze vaders winnen.
ver willen jullie komen?
Ries: ‘Ik ben nu bewust libero geworden in JA1. Als passer- Dat duurt niet lang meer”
loper zal ik niet zo ver komen, maar als libero maak ik wel
een kans om hoger te spelen. Passen en verdedigen vind
ik trouwens ook het leukste van volleybal.’
Jurr: ‘Vorig jaar trainde ik soms wel vijf keer in de week, Rest uw verslaggever nog te melden dat Ries en Jurr die
maar het was teveel: twee keer met mijn eigen team, twee middag in Aalsmeer iets te veel tegenstand hadden in hun
keer met heren 1 en op zondag nog met de regioselectie. winnaarspoule en zo hun vaders misliepen. Die hadden
Daar heb ik veel basistechniek geleerd. Tuurlijk wil ik later natuurlijk mazzel met hun poule en eindigden hoger. The
in Heren 1 spelen, maar dat is nu nog te vroeg.’ clash of the generations is dus tot nader orde uitgesteld.

Jurr tijdens opnamen voor ZappSport, juli 2008


Stefan Vergouwe en Esther de Boer

Esther “Ik vind VVU super
leuk. Elke thuisdag vroeg
op, volleyballen en dan
lekker de hele dag kletsen
met iedereen van de club.
En natuurlijk patatjes eten
bij de Heksenketel”.

“Ik volleybal al vijf jaar bij
VVU en vind het nog steeds
chill. Ik train ook Mi 7/8,
samen met Jiska, wat ik
echt heel vet vind. Die
mini’s leren echt heel snel!”

“Ik begon met volleyballen
in de mini’s, samen met
Stefanie met wie ik nu nog
steeds in het team zit. Nu
speel ik in MA1, en dat is
hartstikke gezellig en het
is super leuk. Ik ben zelf
passerloper.”

Stefan “Ik zit sinds drie
jaar op volleybal, en ben bij
VVU gekomen via Jelle die
ik al langer kende. We voet-
balden samen en voordat
ik kwam meetrainen dacht
ik dat volleybal totaal niet
mijn sport zou zijn.”

“Maar dat pakte anders uit.
Ik vind volleybal een hele
leuke sport en mijn team
is ook super leuk. Ik ben
begonnen met dezelfde
jongens met wie ik nu in
JA1 topklasse speel.”

Samen “We kenden
elkaar via Jiska, die ook
bij VVU speelt, in MB1.
Eigenlijk hadden we nog
nooit met elkaar gepraat,
maar toen hebben we
elkaar een paar keer ge-
zien bij Jiska en leerden
we elkaar beter kennen.
We begonnen elkaar leuk
te vinden en nu zijn we al
negen maanden samen.
Dat gaat supergoed.”


C l u b l i e f d e Tekst en beeld: Jos van Hout

Wie heeft de liefde

van zijn of haar leven - of vooruit dan, een paar liefdes - gevonden

binnen het volleybal of zelfs binnen VVU? In elk geval de voltallige redactie. En zij

kunnen zó ieder tien volleybal- of zelfs VVU- stellen opsommen. En die waarschijnlijk op

hun beurt ook zo weer tien andere. Ligt dat aan de sport? Volleyballers zijn sociaal ingesteld.

Moet ook wel. Bij geen andere sport sta je zo dicht op elkaar en heb je elkaar bij elke actie

zo hard nodig. Dat is alvast een goede basis. Verder: sporten is gezond en verliefd

worden ook. Het hangt zelfs samen, door de aanmaak van positieve stofjes in je hoofd

en in je lijf als je volleybalt. Ga trainen, wedstrijden en toernooien spelen, op jeugd-

kamp en feesten... Je wordt vanzelf verliefd en één gedeelde interesse is er in

elk geval al. Dit overkwam ook Stefan uit JA1 en Esther uit MA1. Zij wilden

wel voor de camera. Negen maanden verkering, en prachtig verliefd.

Maar het hadden net zo goed Johan van Doorn en zijn Inge
Esther “Een paar jaar
kunnen zijn, inmiddels tegen de 80 en nog altijd gelukkig
geleden was er een soort
ranking bij de meiden van
samen. En eigenlijk iedereen daartussenin,
alle jongens bij JA1. Stefan
stond op nr. 1 en met Jiska die net als zij de liefde van haar of
heb ik ’s zijn Hyves-profiel
bekeken. Toen dachten we zijn leven vond bij
al: hmm, leuke jongen!”
VVU.
Stefan “We zitten niet
bij elkaar op school, maar
we zien elkaar vaak voor
of na een training even.
Op vrijdag na de training
gaan we uit of naar een
van ons tweeën thuis. En
op thuiszaterdagen zijn we
natuurlijk bijna de hele dag
hier. Van ’s morgens vroeg
tot en met Dames 1 kijken.
Het is superleuk bij VVU.”


Feest!2010 Van TC naar TZ naar TC
Movies
In 1986 wordt VV Utrecht geboren uit een fusie van UVC en SOS/DPC.
Beide verenigingen zijn ongeveer even groot en hebben ambitie om de

to the Max!
volleybaltop te bereiken. Rob van Hal was jarenlang lid, coördinator en
voorzitter van de Technische Commissie (TC), later de Afdeling Technische
Zaken (ATZ en, nog korter: TZ), toen de driedeling naar Top-, Jeugd- en
Regio-TZ. Sinds kort heet het weer gewoon TC.
Door Rob van Hal
Schrik | Zelf speelde ik in H4 of H5 van SOS/DPC. Na
de fusie ontstaat een vereniging met 13 herenteams, een
even groot aantal damesteams, een flinke jeugdafdeling
en recreantenafdeling. De Technische Commissie (TC)
van de fusievereniging, VV Utrecht, staat voor de lastige
klus om een teamindeling te maken. Mijn teamgenoten en
ik schrikken wel even als we onszelf in H9 terugvinden,
gelukkig in dezelfde klasse als bij SOS/DPC.

Met verve | Als na een ongeveer een jaar de fusierook
is opgetrokken, komt de TC met een vijfjaren-beleidsplan.
In de ALV verdedigt de TC-voorzitter het plan met verve.
Als ik mij goed herinner was dat Joris Meegdes. Hij is
langdurig aan het woord en beantwoordt alle kritische
vragen. De TC wil het nieuwe beleid kracht bijzetten met
een naamsverandering van de technische commissie.
De TC wordt omgebouwd tot Afdeling Technische Zaken
(ATZ). Het plan gaat uit van het bereiken van de Eredivisie
zowel door de heren als de dames, op dat moment het
hoogste volleybalniveau in Nederland. Sponsoring is een
noodzaak om het plan te kunnen verwezenlijken.

Kassadiensten | In de daarop volgende jaren heb ik de
eer gehad om in de ATZ te mogen meedenken. De naam
van de commissie wordt al snel teruggebracht tot TZ.
Helaas blijven grote sponsorcontracten uit en komen de
hoogste teams niet verder dan de 1e divisie (dames) en
de 2e divisie (heren). Zowel op heren als damesniveau
worden er in Sporthal Catharijne leuke wedstrijden
gespeeld. Er staan verslagen in de krant en een paar jaar
lang worden er zelfs kassadiensten gedraaid.

Afwezigheid | Veel leden zetten zich in om de doel-
stellingen te bereiken. De mogelijkheden blijven echter
beperkt en de topspelers lopen weg. De structuur van de
TZ wordt aangepast. Er komt een Top-TZ, een Jeugd-TZ en
een Regio-TZ. Het aantal teams loopt echter terug, vooral
in de herenafdeling. Na enige tijd zit ik weer gewoon in H4
of H5. Toch blijven er voldoende vrijwilligers om zich voor
de vereniging in te zetten. Na een afwezigheid begin ik in
2004 weer in de Regio-TZ, eerst als coördinator, later als
voorzitter.

De cirkel is rond | Het is 2010 als we concluderen dat
de communicatie tussen de verschillende onderdelen van
de TZ toch wel moeizaam gaat. Er worden nieuwe plannen
gesmeed. Ernst Soethout formeert een nieuwe TZ waarbij
de Top, Regio en jeugd zijn geïntegreerd. En om de cirkel
rond te maken wordt de naam van de nieuwe commissie
gewijzigd in Technische Commissie.


HuibPaul Jesse
Drie generaties vv Utrechters
Jesse uit JC1 geldt als een van de grootste talenten uit de VVU-jeugd, vader Paul heeft zijn veel-

belovende toekomst als volleyballer al ruim achter zich en opa Huib beperkt zich na een rijk volleybal-

leven tot het kijken naar volleybal op tv en internet. Monique (ofwel Mo, respectievelijk moeder, vrouw en

schoondochter), is ook via het volleybal de Zegeling-stamboom ingegroeid. De drie generaties, in staccato

opgetekend door Paul, met een selectie uit een meter volleybalplakboeken en -fotoalbums.

2 3
Door Paul Zegeling

Huib Zegeling, bouwjaar 1935, door sommige Lok- Hoogtepunten:
TNTers “de ouwe joker” genoemd. Zelf nooit bij vv • 8ste finale van de nationale beker in 1981 tegen de
1 Utrecht of een van haar voorlopers gespeeld. Maar wel landskampioen V.V.C. (voor de insiders, veel gehoorde
vice-voorzitter geweest direct na de fusie in de periode kreten tijdens deze wedstrijd: “ Dooooeeennn! Sssstijg!”).
1986-1989, verder mede-organisator van de Utrechtse En dit staat allemaal nog op video ook.
Volleybalweek en meegewerkt aan het totstandkomen • 2 punten op rij met éénhandig kill-block op een Bundes-
23 van het clubblad. Foto 1, genomen in Sporthal Catharijne ligaspieler (zing mee: “Wattenscheid, Wattensch...”).
in de 70-er jaren, toont zijn befaamde zijwaartse • De promotie met S.O.S./D.P.C. in 1983 naar de 1e
molenwiek-sprongservice (nageaapt van de franse divisie (een bijzondere treinreis met veel supporters naar
volleyballer Dujardin). Foto 2 laat hem zien in een andere Appingedam in het verre noorden). Foto’s 3 en 4
hoedanigheid, n.l. als tolk en begeleider van de Russische • Het kampioenschap met H1 in 1988 (de beruchte,
mannenvolleybalploeg tijdens een persconferentie na een overigens nooit-gelukte, combinatie ‘rugop-88’ met
Worldleague-wedstrijd tegen het nederlandse team in de Redbad ‘Appie’ Strikwerda, alias ‘the Fridge’, deed velen,
jaren 90, met o.a. aanvoerder Bas van de Goor en coach ook de eigen teamgenoten, vaak versteld staan) Foto 5
Toon Gerbrands [lnks op foto 2]. • De toernooizege met Lokomotiv TNT in Annen 1990
(beroemde uitspraken tijdens dit toernooi: “Wo ist das
Paul Zegeling (1961), zoon van Huib. Vanaf 1980 bij Volumenknoepfchen?”, “Tarantula-sap, bottled, brewed
S.O.S./D.P.C. t/m 1995 bij vv Utrecht in het eerste and stamped in Boston West”). Foto 6 en 7
herenteam gespeeld. Daarna in het tweede en het • Een autoreis van 600 kilometer in juli 1990 (in de
ouweballenteam. Bekend is zijn uitspraak: ‘ik zweet nooit!’. stromende regen, over kasseienheuvels en in urenlange
Ook het bijklussen als spelverdeler (o.a. onder de naam files) met de TNT-selectie naar een toernooi te Suhl
‘The Give-Away’) in het beruchte toernooiteam Lokomotiv in Oost-Duitsland, eindigend in een hotelovernachting
TNT (zie ook Tjo Strikwerda) staat op zijn CV. Naast op kosten van de burgemeester: het toernooi was
een kort uitstapje naar het functionarissensysteem en namelijk afgelast... Als pleister op de wonden volgden
een trainerschap van S.O.S./D.P.C. H5-6-7 (drie teams de historische woorden: “Habt Ihr das Telegramm nicht
tegelijk in een klein bovenzaaltje van de OSG!) ook een bekommen?”). Foto 8
rol gespeeld in de TC midden jaren 90. Na een slepende • In januari 2006 als reserve-spelverdeler, ondanks
blessure enkele jaren ertussenuit geweest om in 2004 als titaniumonderdelen in het been, mee met H1 naar de
assistenttrainer van H2 de zaal weer onveilig te maken. uitwedstrijd tegen Rijnmond (ssst... niet doorvertellen
Verder van 2005-2010 als topcoördinator actief geweest. aan thuis). Artikel rechts
16 Tevens supersub bij Heren 4, maar wel maximaal 1x • Op foto 7 (en midden op vorige pagina) zie je Paul in zijn
per seizoen! (alleen bij het aanleveren van voldoende vroege periode (nog met bos haar) als aanvaller.
voetbalplaatjes en bij tegenstanders die van de promotie
af kunnen worden houden...)

15 14 13 12

1. Huib met sprongmolenwiek. 2 Huib als vertaler bij NL-herenteam 3 Spelverdeler Paul, nr 10, bij de met 0-3 gewonnen PD-wedstrijd CZN-SOS/DPC Oo
Foto’s:
5 Kampioen in de 2e divisie met H1 in 1988 6 Gewonnen beker te Annen in 1990. 7 Een spelmoment van Lokomotiv TNT; in beeld zijn de Tjo, Foppe, de Fridge
politiebureau van Suhl: FC-Knudde’s lezen en heerlijke Roosvicee drinken. Op de achtergrond Tjo, aan tafel vlnr Appie, De Deich (alias de Kurk), Hassa, El Robbo en
bij een oefenpot tegen VVC in Vught. 11 Service van Jesse in Almere bij de NVS. 12 Serve van Jesse bij JC1 van VVU 13 Jesse speelt in met Lode op de NVS-s
Erna van Doorn, dochter van| erelid Johan van Doorn. 16 Paul en Mo op galafeest ter gelegenheid van 15 jaar SOS/DPC in 1985,2 5 j ader eerste stappen op we
2 8 | Het vuur van VVU | waar a V V U t r e c h t |

BOEK: HET VUUR VAN VVU

Recommended

Recommended

More Related Content

Featured

Featured (20)

BOEK: HET VUUR VAN VVU