Աղբյուր Սերոբի մասին

1. ԱՂԲՅՈՒՐ ՍԵՐՈԲ
Վիկտորիա Միկաիլ

2. Աղբյուր Սերոբ
Աղբյուր Սերոբը ծնվել է 1864թ.
Սողորդ, Խլաթում, Արևմտյան
Հայաստանում: Նրա իսկական
անունը եղել է Սերոբ
Վարդանյան: Նա եղել է
Ախլաթ գավառի Սողորդ
գյուղի համբավավոր և
հարուստ Խչեի տոհմից: Եղել է
Վարդանյանների
գերդաստանի չորս որդիներից
կրտսերը:

3. Աղբյուր Սերոբ
1891թ. թուրքական
իշխանությունների
դատաստանից խուսափելու
համար Սերոբին գաղտնի
ուղղարկում են Պոլիս: Մի քանի
ամիս այդտեղ անցկացնելուց
հետո նա տեղափոխվում է
Ռումինիայի Սուլինա քաղաք:
1893թ. վերջին հայրենքի
մեկնելու հաստատ
վճռականությամբ Սերոբը
թողնում է Սուլինան և մեկնում
Բաթում, հետո՝ Թիֆլիս:

4. Աղբյուր Սերոբ
Թիֆլիսում նա ծանոթանում է
Քրիստոփորի ու Ռոստոմի հետ,
որոնց օգնությամբ և խորհրդով
1894թ. սկզբներին երեք
ընկերներով վերադառնում են
Ախլաթ: Իմանալով Աբդուլ Համիդ
II-ի կազմակերպած հայերի
կոտորածների մասին՝1895թ. 27
հոգուց բաղկացած խմբով
վերադարձել է Խլաթ ու
կազմակերպել է գավառի
հայկական գյուղերի
ինքնապաշտպանությունը:

5. Աղբյուր Սերոբ
1896թ. Սերոբը կազմակերպեց
ինքնապաշտպանական նոր
խմբեր, նրանց տեղաբաշխեց
գյուղերում, զենք հայթայթել
Կովկասից: 1897թ. կռվել է
Թեղուտում ու Սոխորթում: 1897թ.
փետրվարի 27-ին թուրքերն
ընկնում են Աղբյուր Սերոբի
հետքի վրա: Նա այդ ժամանակ
Թեղուտ գյուղում էր: Ձյունը նրանց
խանգարում է: Սերոբը 2 օր հետո
գնում է Դատվան գյուղ:

6. Աղբյուր Սերոբ
Բոլորը կարծում էին, որ մահացել է և հայդուկին
տեսնելով՝ նրան տալիս են Նեմրութի Ասլան անվանումը:
Թուրք իշխանությունները Սերոբին թունավորելու
հանձնարարություն տալիս են Խալիլի Գեղաշենցի
Ավեին: Սերոբը նրան չկասկածելով՝ բարեկամաբար
ընդունում է թունավորած ծխախոտ: Մինչ այդ հայերի
ուշադրությունը շեղելու համար թուրքերը կեղծ լուրեր են
տարածում Սերոբի մասին: Աղբյուր Սերոբը մահացավ
1899թ. նոյեմբերի 1-ին: Նրա մահվանից հետո 1900թ.
ապրիլին Գևորգ Չաուշը շենիկցի Մանուկի ու Ղազարի
հետ մտնում են Ավեի տուն ու իմանում բոլոր
դավաճանների անունները: Նրանք Ավեին սպանելուց
հետո ոչնչացնում են մյուս դավաճաններին: