1. ՄՈԻԹԻՆ ՄԵՋ
(Ռոնդո)
Մութին մեջ կուզեմ որ կյանքըս անցնի,
Երազի մը պես մեղմ ու կարճատև,
Անձայն, անշշուկ, ամենին գաղտնի
Լայն ճամփուն մեջեն քայլով մը թեթև,
Առանց ստվերիս շղթային բռնի։
Չեմ ուզեր տեսնել աստղերը երկնի,
Որոնք կբացվին հոն՝
ժպիտ իբրև, Իբրև ժպիտներ մարդոց ծերունի–
Մութին մեջ:
Ինչպես որ ցցված վիզե մը ծխանի
Մոլթր ելլելով կերթա համրաթև
Տնդիլ օդին մեջ ու իրեն հետև
Չի թողուր ո՛չ մեկ հետք հիշատակի,
Այնպե՛ս թող իմ կյանքն հալի՛, տարտղնի՛
Մութին մեջ։
