ქართული ენა || კლასი ნანა არაბაშვილი ვაჟა-ფშაველას ჩვენი მამალი

1. ჩვენი მამალი
 ვაჟა-ფშაველა

2. მეტად ამაყია ჩვენი მამალი . ეზოში მედიდურად დადის, დროგამოშვებით
შედგება და დაიყივლებს.ბიბილო თავმომწონედ გადაუგდია გვერდზე.მისი
მოკაჭებული დეზები მტრისთვის შუბი და ლახვარია.ვაი, იმ უცხო მეზობლის
მამალს,რომელიც ჩვენს ეზოშიშემოსვლას გაბედავს. ჩვენი მამალი წინ
დაუხვდება და მტერს ომს აუტეხს. უნდა ნახოთ, როცა გაიმარჯვებს, როგორ
ამაყად , მეფურად გაივლის ეზოში; გაიბღინძება, მკერდს წინ გადმოიშვერს,
ყელს მოიღერებსდა რაც ძალი და ღონე აქვს, დაიყივლებს.

3. -გაიგე, მთაო და ბარო,
ცაო და დედამიწავ, რომ
გავიმარჯვეთ!

4. ერთხელ ეზოშიმოსეირნე ქათმებს ქორი დაეცა თავს
და ერთ მსუქან დედალს წაყვანა მოუნდომა, მაგრამ
მამალმა შეუტია და გაჰკრა დეზი.

5. მამალი და ქორი შეიბნენ.დიდხანს
იბრძოდნენ.მამალი გულადი იყო, მაგრამ ქორმა
სძლია, ყანყრატო დაუჭირა და გაათრია.

6. სწორედ ამ დროს გადმოხტა საიდანღაც
ჩვენი კატა და გამოექანამამლის საშველად.

7. ქორმა კატა რომ დაინახა,შეეშინდა, მამალს თავი
ანება და გაფრინდა.შორს, შორს მთის ძირას ერთ
ვერხვზე დაჯდა და იქედან მუქარას უთვლიდა
მამალს:

8. შორს, შორს, მთის ძირას ერთ ვერხვსზე დაჯდა და
იქიდან მუქარას უთვლიდა მამალს.
მოიცა, მამალო, მარტო
დაგიგულო, თუ შენი
ჯავრი არ ამივიყარო, თუ
შენი დეზები აქ, ამ ვერხვის
ტოტზე არ ჩამოვკიდო!