Ppt maturzysci

Planowała
zostać
prezesem
firmy
graficznej
Wiki?

To było
prawie
pewne: chce
stanąć na
czele rządu.
Michał?

Gdy
przebrzmiał
pierwszy
dzwonek…

Jedni z nas
byli
przerażeni,
inni już
widzieli swą
świetlaną
przyszłość.

Co z nich
wyrośnie? – głowił
się nasz
Wychowawca i nie
było w jego
spojrzeniu
nadmiaru nadziei;)

Bywało, że miewaliśmy naprawdę pstro w głowie
i trudno nas było utemperować:)

Że jak? Spoko,
proszę Pana, damy
radę, do matury
jeszcze daleko ;)

O matko…
jak długo
można tak
nawijać?

Psze Pani,
on nie
uważa!
Ja?! Nie
śmiałbym!

Powoli jednak zaczynaliśmy dorastać…

Nie ma co… Trzeba
będzie chyba jednak
zacząć nosić książki.
Podejrzanie chudy
ten mój plecak.

No, no… nie
jest tak źle na
finiszu.

Wychowawca był z nas wyraźnie zadowolony na koniec
roku. Pani Dyrektor też nie ukrywała dumy ;)

Wakacje minęły o wiele za szybko…

Zaczęliśmy poważnie dbać o nasz wszechstronny rozwój

Tak, tak…
jesteśmy na
koncercie! Chyba
pokochamy
Chopina…

Poszukiwaliśmy odpowiedzi na pytania:
skąd przychodzimy?
dokąd zmierzamy?

Umacnialiśmy nasz związek z Małą Ojczyzną

I poznawaliśmy tę większą…

Coraz lepiej poznawaliśmy też siebie wzajemnie,
urządzając wspólne wypady.

Niektórzy potrzebowali chwili samotności…

O nie! To chyba
nie mój cień!
Czyżbym znów
przytyła?

Tradycja to
podstawa.
Rodziły się nasze klasowe tradycje.

Skąd Mikołaj
wiedział, że
wciąż gubię
długopisy?

Rodziły się też klasowe przyjaźnie.

Przyjemności przeplatała szara, szkolna codzienność…

Poranek w szatni.
Byle tylko oczy
otworzyć…
Będzie
dobrze;)

Skąd ty masz
tyle energii
z rana?!

Czasem ciężko było iść na lekcję,
a Wychowawcy trudno to było zrozumieć ;)

Zdarzało się nam jednak czasem zajmować czymś pożytecznym

Jeszcze nie ochłonęliśmy z wrażeń
po pożegnaniu naszych starszych kolegów,

A już bawiliśmy się na naszej studniówce:)

Gdzie się podziały
te dziewczątka z I
klasy?

Dziś wynosimy z tej
szkoły coś, co jest
cenniejsze niż ta
sztabka złota:
WIEDZĘ
i
PRZYJAŹŃ.
To się zdobywa
w trudzie. Tego się
nie kupuje.

Recommended